To reduce these high costs, several

To reduce these high costs, several researchers have tried to reduced sampling strategies for the determination EFs for NH3. In the Netherlands, a slightly reduced sampling protocol was developed under the Green Label framework (Groen Label, 1996). The goal of this sampling protocol was to accurately estimate the mean annual NH3 emission of a housing system. This protocol still had a very elaborate sampling protocol with measurements over two growth cycles (e.g. fattening periods), one in summer and one in winter, both on the same farm. Ammonia concentrations had to be measured continuously (i.e. every 5–10 min). Afterwards, hourly means were used in further calculations (Groen Label, 1996). This protocol is also currently used in Flanders to determine NH3 emission factors. This extensive, more expensive and time consuming protocol was followed-up in The Netherlands using an alternative sampling protocol (a multiple-location approach), based on measurements at several (i.e. four) farms provided with the same housing system. This new protocol prescribes six sampling periods of 24 h for each farm location, distributed over the year and randomly taken over a period of two consecutive month period. For animal categories with growth production cycles (e.g. fattening pigs) measurements had to be equally divided over the production cycle (e.g. fattening period) (Ogink, Mosquera, & Hol, 2011). It was estimated that the total measurement error (expressed as standard deviation) for this new sampling protocol ranged between 15 and 20% (Mosquera et al., 2008 and Ogink et al., 2008). Recently, an alternative sampling protocol (a case-control approach) has been suggested (Ogink, Mosquera, & Hol, 2013). This approach is based on performing simultaneous measurements in both a newly proposed housing system (or in an existing housing system, but with application of a new management strategy; referred as “case” in this protocol) and a reference system (with known emission factor), both located at the same farm. The number of measurement periods per farm (six) and the conditions concerning spreading of the measurements over time remained the same, but the number of farms decreased from four to two. On the basis of the difference between the emissions from the reference system and the new housing system, the emission factor of the new housing system is estimated. These two alternative protocols (multiple-location approach and case-control approach) are incorporated in the international VERA protocols (VERA, 2011). Mosquera and Ogink (2011) investigated two alternative approaches to shorten the sampling protocol within the four farms. The sampling period was shortened from one year to six months, resulting in only three 24-h sampling periods per farm. Using the results from those six months, either solely or in combination with a mathematical model, led to a small increase in overall random measurement error of the mean emission (between 15.4 and 20.3% with the mathematical model, between 16.8 and 21.4% without the mathematical model) (Mosquera & Ogink, 2011).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เพื่อลดต้นทุนเหล่านี้สูง นักวิจัยต่าง ๆ ได้พยายามลดการสุ่มตัวอย่างกลยุทธ์สำหรับการกำหนด EFs ใน NH3 ในประเทศเนเธอร์แลนด์ โพรโทคอลการสุ่มตัวอย่างลดลงเล็กน้อยถูกพัฒนาภายใต้กรอบป้ายเขียว (Groen ป้าย 1996) เป้าหมายของโพรโทคอลการสุ่มตัวอย่างนี้คือการ ประเมินมลพิษ NH3 ประจำปีหมายถึงระบบที่อยู่อาศัยอย่างถูกต้อง โพรโทคอลนี้ยังมีโพรโทคอลการสุ่มตัวอย่างอย่างประณีตมากวัดรอบ 2 การเจริญเติบโต (เช่นเลี่ยนรอบระยะเวลา) หนึ่งในฤดูร้อนและในฤดูหนาว ทั้งในฟาร์มเดียวกัน มีความเข้มข้นของแอมโมเนียจะวัดอย่างต่อเนื่อง (เช่นทุก 5 – 10 นาที) ภายหลัง ต่อชั่วโมงหมายถึงถูกใช้ในการคำนวณเพิ่มเติม (Groen ป้าย 1996) ปัจจุบันยังใช้การโพรโทคอลนี้ในจังหวัดฟลานเดอร์เพื่อกำหนดปัจจัยการปล่อยก๊าซ NH3 โพรโทคอลนี้อย่างละเอียด มีราคาแพง และใช้เวลานานถูกติดตามในประเทศเนเธอร์แลนด์โดยใช้การสุ่มตัวอย่างทางเลือกโพรโทคอล (มีตั้งหลายวิธี), ตามวัดที่ต่าง ๆ (เช่น 4) ฟาร์มที่มีระบบหมู่บ้านเดียวกัน โพรโทคอลนี้ใหม่ได้กำหนด 6 สุ่มเวลา 24 ชมสำหรับตั้งฟาร์ม กระจายกว่าปี และสุ่มนำระยะเวลาที่สองติดต่อกันช่วงเดือน สำหรับประเภทสัตว์เจริญเติบโตผลิตวัดรอบ (เช่นเลี่ยนสุกร) ได้แบ่งช่วงการผลิตเท่า ๆ กันรอบ (เช่นเลี่ยนรอบระยะเวลา) (Ogink, Mosquera, & Hol, 2011) มีประเมินว่า ประเมินรวมข้อผิดพลาด (แสดงเป็นค่าส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน) สำหรับโพรโทคอลนี้สุ่มใหม่อยู่ในช่วงระหว่าง 15 และ 20% (Mosquera et al., 2008 และ Ogink et al., 2008) เมื่อเร็ว ๆ นี้ การสุ่มตัวอย่างทางเลือกโพรโทคอล (วิธีควบคุมกรณี) ได้แนะนำ (Ogink, Mosquera, & Hol, 2013) วิธีการนี้ขึ้นอยู่กับการวัดพร้อมกันในทั้งสองระบบอยู่อาศัยเสนอใหม่ (หรือเรียกว่าระบบการอยู่อาศัยที่มีอยู่ แต่ ด้วยการประยุกต์กลยุทธ์จัดการใหม่ "กรณี" ในโพรโทคอลนี้) และระบบการอ้างอิงกับปัจจัยการปล่อยชื่อดัง), ทั้งสองอยู่ในฟาร์มเดียวกัน จำนวนของรอบระยะเวลาประเมินต่อฟาร์ม (6) และเงื่อนไขที่เกี่ยวข้องกับการแพร่กระจายของการวัดช่วงเวลาอยู่เหมือนกัน แต่จำนวนฟาร์มลดลงจากสอง ตามความแตกต่างระหว่างปล่อยจากระบบอ้างอิงและระบบการอยู่อาศัยใหม่ มีประเมินปัจจัยการปล่อยของระบบอยู่อาศัยใหม่ เหล่านี้ 2 ทางเลือกโพรโทคอล (ตั้งหลายวิธีและวิธีการควบคุมกรณี) จะรวมอยู่ในหางนานาชาติโพรโทคอล (หาง 2011) Mosquera และ Ogink (2011) ตรวจสอบวิธีอื่นสองจู๋โพรโทคอลการสุ่มตัวอย่างภายในฟาร์ม 4 รอบระยะเวลาสุ่มได้สั้นจากหนึ่งปีเพื่อหกเดือน เกิดขึ้นในรอบระยะเวลา 24 h สุ่มเพียงสามต่อฟาร์ม ใช้ผลลัพธ์จากนั้นหกเดือน เพียงอย่างเดียว หรือร่วมกับแบบจำลองทางคณิตศาสตร์ นำไปเพิ่มขนาดเล็กวัดสุ่มคำผิดพลาดของมลพิษหมายความว่า (ระหว่าง 15.4 และ 20.3% กับแบบจำลองทางคณิตศาสตร์ 16.8 และ 21.4% โดยแบบจำลองทางคณิตศาสตร์) (Mosquera และ Ogink, 2011)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เพื่อลดค่าใช้จ่ายสูงเหล่านี้นักวิจัยหลายคนได้พยายามที่จะลดการสุ่มตัวอย่างกลยุทธ์สำหรับ EFS มุ่งมั่นสำหรับ NH3 ในประเทศเนเธอร์แลนด์โปรโตคอลการสุ่มตัวอย่างลดลงเล็กน้อยได้รับการพัฒนาภายใต้กรอบฉลากเขียว (ป้าย Groen, 1996) เป้าหมายของโปรโตคอลการสุ่มตัวอย่างนี้คือการได้อย่างถูกต้องประเมินการปล่อยก๊าซ NH3 เฉลี่ยประจำปีของระบบที่อยู่อาศัย โปรโตคอลนี้ยังคงมีโปรโตคอลการสุ่มตัวอย่างที่ซับซ้อนมากกับวัดมานานกว่าสองรอบการเจริญเติบโต (เช่นระยะเวลาขุน) ซึ่งเป็นหนึ่งในฤดูร้อนและฤดูหนาวในทั้งในฟาร์มเดียวกัน ความเข้มข้นของแอมโมเนียจะต้องมีการวัดอย่างต่อเนื่อง (เช่นทุก 5-10 นาที) หลังจากนั้นหมายถึงชั่วโมงถูกนำมาใช้ในการคำนวณต่อไป (ป้าย Groen, 1996) โปรโตคอลนี้ใช้อยู่ในปัจจุบันลานเดอร์ในการกำหนดปัจจัยการปล่อยก๊าซ NH3 ที่กว้างขวางนี้มีราคาแพงมากขึ้นและเวลาโปรโตคอลการบริโภคตามมาขึ้นในประเทศเนเธอร์แลนด์โดยใช้โปรโตคอลการสุ่มตัวอย่างทางเลือก (วิธีการหลายสถานที่) บนพื้นฐานของการวัดหลาย (เช่นสี่) ฟาร์มให้กับระบบที่อยู่อาศัยเดียวกัน โปรโตคอลใหม่นี้กำหนดระยะเวลาหกตัวอย่างของ 24 ชั่วโมงสำหรับแต่ละสถานที่ตั้งฟาร์มกระจายไปทั่วปีและได้รับการสุ่มในช่วงสองเดือนติดต่อกัน สำหรับประเภทสัตว์ที่มีวงจรการผลิตการเจริญเติบโต (เช่นสุกรขุน) วัดจะต้องมีการแบ่งเท่า ๆ กันในช่วงวงจรการผลิต (เช่นระยะเวลาขุน) (Ogink, Mosquera และ Hol 2011) มันเป็นที่คาดว่าข้อผิดพลาดการวัดรวม (แสดงเป็นค่าเบี่ยงเบนมาตรฐาน) สำหรับโปรโตคอลการสุ่มตัวอย่างใหม่นี้อยู่ในช่วงระหว่างวันที่ 15 และ 20% (Mosquera et al., 2008 และ Ogink et al., 2008) เมื่อเร็ว ๆ นี้โปรโตคอลการสุ่มตัวอย่างทางเลือก (วิธีการ case-control) ได้รับการแนะนำ (Ogink, Mosquera และ Hol 2013) วิธีการนี​​้จะขึ้นอยู่กับการดำเนินการการวัดพร้อมกันทั้งในระบบที่อยู่อาศัยเสนอใหม่ (หรือในระบบที่อยู่อาศัยที่มีอยู่ แต่ด้วยการประยุกต์ใช้กลยุทธ์การจัดการใหม่เรียกว่า "กรณี" ในโปรโตคอลนี้) และระบบอ้างอิง (กับปัจจัยที่ปล่อยก๊าซเรือนกระจกที่เป็นที่รู้จัก ) ทั้งสองอยู่ที่ฟาร์มเดียวกัน จำนวนของระยะเวลาการวัดต่อฟาร์ม (หก) และเงื่อนไขที่เกี่ยวข้องกับการแพร่กระจายของการวัดในช่วงเวลาที่ยังคงเหมือนเดิม แต่จำนวนฟาร์มลดลง 4-2 บนพื้นฐานของความแตกต่างระหว่างการปล่อยก๊าซจากระบบการอ้างอิงและระบบที่อยู่อาศัยใหม่ที่ปัจจัยที่ปล่อยก๊าซเรือนกระจกของระบบที่อยู่อาศัยใหม่อยู่ที่ประมาณ โปรโตคอลทั้งสองทางเลือก (วิธีการหลายสถานที่และวิธีการ case-control) ที่จดทะเบียนในโปรโตคอล VERA ระหว่างประเทศ (VERA 2011) Mosquera และ Ogink (2011) การตรวจสอบทั้งสองวิธีการทางเลือกที่จะลดลงโปรโตคอลการสุ่มตัวอย่างภายในสี่ฟาร์ม ระยะเวลาการสุ่มตัวอย่างลงจากหนึ่งปีหกเดือนส่งผลให้ในระยะเวลาเพียงสามสุ่มตัวอย่าง 24 ชั่วโมงต่อฟาร์ม การใช้ผลที่ได้จากผู้ที่หกเดือนอย่างใดอย่างหนึ่งเพียงอย่างเดียวหรือใช้ร่วมกับแบบจำลองทางคณิตศาสตร์นำไปสู่​​การเพิ่มขึ้นเล็กน้อยในข้อผิดพลาดการวัดแบบสุ่มโดยรวมของค่าเฉลี่ยการปล่อยก๊าซ (ระหว่าง 15.4 และ 20.3% กับแบบจำลองทางคณิตศาสตร์ระหว่าง 16.8 และ 21.4% โดยไม่ต้อง แบบจำลองทางคณิตศาสตร์) (Mosquera และ Ogink 2011)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เพื่อลดต้นทุนสูงเหล่านี้ นักวิจัยหลายแห่งได้พยายามที่จะลดกลยุทธ์การหา nh3 EFS สําหรับคน ในประเทศเนเธอร์แลนด์ , ลดลงตัวอย่างโปรโตคอลที่ได้รับการพัฒนาภายใต้กรอบป้ายเขียว ( กรีน ดาต้า ป้าย , 1996 ) เป้าหมายของขั้นตอนนี้คือตัวอย่างที่ถูกต้องประมาณการค่าเฉลี่ยรายปี nh3 ไอเสียระบบที่อยู่อาศัยโปรโตคอลนี้ยังคงมีมากซับซ้อนและพิธีสารวัดสองรอบ ( เช่นระยะเวลาการขุน ) หนึ่งในฤดูร้อนและในฤดูหนาวทั้งในฟาร์มเดียวกัน ความเข้มข้นของแอมโมเนียได้ถูกวัดอย่างต่อเนื่อง ( เช่น ทุก 5 - 10 นาที ) หลังจากนั้น หมายถึงชั่วโมงใช้ในการคำนวณต่อไป ( แอปเปิ้ลเขียวฉลาก , 1996 )พิธีสารนี้ยังใช้อยู่ในปัจจุบันในแฟลนเดอร์สเพื่อตรวจสอบปัจจัยการปล่อยออกมา nh3 . มากมายราคาแพงมากขึ้นและเวลานาน ได้แก่ โปรโตคอลในเนเธอร์แลนด์โดยใช้ทางเลือกโปรโตคอลการสุ่มตัวอย่าง ( หลายสถานที่วิธีการ ) , ยึดวัดที่หลาย ๆ ( เช่น 4 ) ฟาร์มให้กับระบบที่อยู่อาศัยเดียวกันกฏใหม่นี้เน้น 6 คนระยะเวลา 24 ชั่วโมง แต่ละฟาร์มที่ตั้งกระจายมากกว่าปีและสุ่มเลือกในช่วงสองเดือนติดต่อกันเป็นระยะ สำหรับสัตว์ประเภทกับวงจรการผลิตการเจริญเติบโต ( เช่นสุกรขุน ) การวัดจะแบ่งผ่านวงจรการผลิต ( เช่นระยะเวลาขุน ) ( ogink mosquera & , จิต , 2011 )มันคือประมาณว่าข้อผิดพลาดการวัดทั้งหมด ( แสดงเป็นค่าเบี่ยงเบนมาตรฐาน ) และโปรโตคอลใหม่นี้อยู่ระหว่าง 15 และ 20 % ( mosquera et al . , 2008 และ ogink et al . , 2008 ) เมื่อเร็วๆ นี้ ทางเลือกที่ โปรโตคอล ( ย้อนหลัง ) วิธีการ ) ได้รับการแนะนำ ( ogink mosquera & , จิต , 2013 )วิธีการนี้จะขึ้นอยู่กับการวัดแสดงพร้อมกันทั้งระบบ ( หรือเสนอที่อยู่อาศัยใหม่ในระบบที่อยู่อาศัยที่มีอยู่ แต่ด้วยการประยุกต์ใช้กลยุทธ์ ; การจัดการใหม่ที่เรียกกันว่าเป็น " กรณี " ในขั้นตอนนี้ ) และระบบอ้างอิง ( ทราบปัจจัยการปล่อย ) ทั้งสองอยู่ในฟาร์มเดียวกันหมายเลขของการวัดระยะเวลาต่อฟาร์ม ( 6 ) เงื่อนไขเกี่ยวกับการแพร่กระจายของการวัดช่วงเวลายังคงเดิม แต่จำนวนฟาร์มลดลงจากสี่ต่อสอง บนพื้นฐานของความแตกต่างระหว่างการปล่อยจากระบบอ้างอิงและระบบที่อยู่อาศัยใหม่ , emission factor ของระบบที่อยู่อาศัยใหม่ประมาณทั้งสองทางเลือกโปรโตคอล ( วิธีการและวิธีการควบคุมหลายตำแหน่ง ) จะรวมอยู่ในระบบนานาชาติ ( Vera ว่านหางจระเข้ , 2011 ) mosquera ogink ( 2011 ) และได้สองแนวทางเพื่อลดจำนวนขั้นตอนใน 4 ฟาร์ม การศึกษาถูกลดลงจากหนึ่งปีหกเดือน ส่งผลให้ 24-h คาบต่อไร่เพียงสามคนใช้ผลจากหกเดือนนั้น ให้เพียงอย่างเดียวหรือใช้ร่วมกับแบบจำลองทางคณิตศาสตร์ , LED จะเพิ่มขึ้นเล็กน้อยในความคลาดเคลื่อนแบบสุ่มของการรวมเฉลี่ย ( ระหว่าง 15.4 และ 20.3 % ด้วยแบบจำลองทางคณิตศาสตร์ระหว่างและ 16.8 21.4% โดยแบบจำลองทางคณิตศาสตร์ ) ( mosquera & ogink , 2011 )