The Huang Clan Five Immortals 1Meng

The Huang Clan Five Immortals 1

Meng Hao slapped his bag of holding to retrieve the blood-colored mask. He looked at it for a moment. Unless it was absolutely necessary, he didn’t want to get tangled up with the meat jelly again.

It had reached a terrifying level in terms of being annoying, which Meng Hao had experienced first hand. After a moment of thought, he reached into the mask with Spiritual Sense.

It was dark inside, and as soon as Meng Hao entered, he sensed the mastiff’s aura. It was growing more and more powerful, causing Meng Hao to feel somewhat calm.

The Blood Mastiff was his most powerful and deadly ally. He couldn’t wait for it wake to up and stand at his side like it had when it was a puppy. It would lift its head to the sky and roar.

Next, Meng Hao’s Spiritual Sense moved on, pausing for a moment on the flag of three streamers. After a moment, he moved on. It was obviously a precious treasure, but he couldn’t do anything with it now.

When his Spiritual Sense reached the Li Clan Patriarch, he stared in shock.

The man was more thin and pallid than ever. He was incredibly weak, and it seemed as if his spirit might collapse at any moment. Despair filled his eyes. Meng Hao suddenly got the feeling that he had underestimated the fearsomeness of the meat jelly.

The meat jelly parrot was currently perched on the shoulder of the Li Clan Patriarch, its eyes glowing as it talked. Every few breaths, the Li Clan Patriarch would shudder.

Meng Hao hesitated, then gritted his teeth and slowly approached. The meat jelly suddenly looked up, having sensed Meng Hao’s Spiritual Sense. It cried out.

“Eee? You’re here! Why don’t you join us? The old man and I were just discussing a sunset from seventy thousand years ago. We haven’t finished yet, and he promised to listen until the end.” The meat jelly seemed very excited at the prospect of Meng Hao joining the discussion.

Meng Hao’s heart trembled, but before he could say anything, the Li Clan Patriarch looked over at him. His eyes glistened as if he were looking at a blood relative, and he emitted an excited shout.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ตระกูลหวงห้าอมตะ 1เฮา เมงตบกระเป๋าถือเพื่อดึงหน้ากากสีเลือดของเขา เขาดูที่มันครู่หนึ่ง เว้นแต่ว่ามันจำเป็นอย่างยิ่ง เขาไม่ต้องการรับพันค่าวุ้นเนื้ออีกครั้งมันได้มาถึงความน่ากลัวระดับในแง่ของการรำคาญ ซึ่งเมงเฮามีประสบการณ์มือแรก หลังจากช่วงของความคิด เขาถึงกับหน้ากากกับวิญญาณความรู้สึกมันเป็นสีเข้มภายใน และเป็นเมงเฮาป้อน เขารู้สึกกลิ่นอายของกาแฟ มันเติบโตขึ้นมีประสิทธิภาพมากขึ้น เกิดเฮาเมงจะรู้สึกค่อนข้างสงบกาแฟเลือดถูกเพื่อนร่วมทีมของเขามีประสิทธิภาพมากที่สุด และร้ายแรง เขาไม่สามารถรอให้มันตื่นขึ้น และยืนเคียงข้างเขาเหมือนตอนเป็นลูกสุนัข มันจะยกหัวของท้องฟ้า และเสียงคำรามถัดไป เมงเฮาจิตวิญญาณความรู้สึกย้าย หยุดชั่วครู่ที่ธงสามธาร หลังจากครู่ เขาย้ายบน เห็นได้ชัดว่ามันเป็นสมบัติล้ำค่า แต่เขาไม่สามารถทำอะไรกับมันตอนนี้เมื่อเขาสัมผัสจิตวิญญาณถึงพระตระกูล Li เขาจ้องในช็อตคนที่เป็นมากบาง และสอร์ตมากกว่าที่เคย เขาอ่อนแออย่างไม่น่าเชื่อ และมันดูเหมือนกับว่า วิญญาณของเขาอาจยุบตลอดเวลา สิ้นหวังเต็มไปด้วยดวงตาของเขา เมงเฮาก็มีความรู้สึกว่า เขาได้ลัด fearsomeness ของเนื้อเจลลี่นกแก้วเนื้อเจลลี่ถูกขณะนี้ตั้งอยู่บนไหล่ของพระตระกูล Li ตาเรืองมันคุยกัน ทุกลมหายใจไม่กี่ การพระตระกูล Li จะ shudderMeng Hao hesitated, then gritted his teeth and slowly approached. The meat jelly suddenly looked up, having sensed Meng Hao’s Spiritual Sense. It cried out.“Eee? You’re here! Why don’t you join us? The old man and I were just discussing a sunset from seventy thousand years ago. We haven’t finished yet, and he promised to listen until the end.” The meat jelly seemed very excited at the prospect of Meng Hao joining the discussion.Meng Hao’s heart trembled, but before he could say anything, the Li Clan Patriarch looked over at him. His eyes glistened as if he were looking at a blood relative, and he emitted an excited shout.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

แซ่หวางห้าอมตะ 1 เม้งเฮาตบกระเป๋าของเขาในการถือครองเพื่อดึงหน้ากากเลือดสี เขามองไปที่มันสักครู่ เว้นแต่เป็นกรณีที่มีความจำเป็นอย่างยิ่งที่เขาไม่ต้องการที่จะได้รับอีนุงตุงนังขึ้นด้วยเนื้อเจลลี่อีกครั้ง. มันได้ถึงระดับที่น่ากลัวในแง่ของการเป็นที่น่ารำคาญซึ่งเม้งเฮาเคยมีประสบการณ์มือแรก หลังจากช่วงเวลาของความคิดที่เขาเอื้อมมือเข้าไปในหน้ากากด้วยความรู้สึกทางจิตวิญญาณ. มันอยู่ข้างในที่มืดและเร็วที่สุดเท่าเม้งเฮาป้อนเขารู้สึกกลิ่นอายของสุนัขพันธุ์หนึ่ง มันมีการเติบโตมากขึ้นและมีประสิทธิภาพมากขึ้นก่อให้เกิดเม้งเฮาจะรู้สึกค่อนข้างสงบ. เลือด Mastiff เป็นพันธมิตรที่มีประสิทธิภาพมากที่สุดและที่เขาตาย เขาไม่สามารถรอให้มันตื่นขึ้นมาและยืนอยู่ที่ด้านข้างของเขาเช่นที่มันได้เมื่อมันเป็นลูกสุนัข มันจะยกหัวของมันไปยังท้องฟ้าและเสียงคำราม. ถัดไปความรู้สึกทางจิตวิญญาณของเม้งเฮาย้ายที่หยุดสักครู่ธงสามริ้ว หลังจากนั้นสักครู่เขาย้าย มันเห็นได้ชัดว่าเป็นสมบัติที่มีค่า แต่เขาไม่สามารถทำอะไรได้เลยในขณะนี้. เมื่อความรู้สึกจิตวิญญาณของเขาไปถึงหลี่แซ่สังฆราชเขาจ้องในช็อต. คนที่ผอมมากขึ้นและซีดกว่าที่เคย เขาเป็นคนที่อ่อนแออย่างไม่น่าเชื่อและมันดูเหมือนว่าจิตวิญญาณของเขาอาจยุบในขณะใด ความสิ้นหวังที่เต็มไปด้วยดวงตาของเขา เม้งเฮาก็มีความรู้สึกว่าเขาได้ประเมิน fearsomeness ของเจลลี่เนื้อ. นกแก้วเนื้อเจลลี่ได้รับการตั้งอยู่ในปัจจุบันบนไหล่ของหลี่แซ่พระสังฆราชตาเรืองแสงในขณะที่มันพูดคุย ทุกลมหายใจไม่กี่แซ่หลี่สังฆราชจะสั่น. เม้งเฮาลังเลแล้ว gritted ฟันของเขาและเดินเข้ามาอย่างช้าๆ วุ้นเนื้อจู่ ๆ ก็เงยหน้าขึ้นมองได้รู้สึกความรู้สึกทางจิตวิญญาณเม้งเฮาส์ มันร้องออกมา. "Eee? คุณอยู่ที่นี่! ทำไมคุณไม่เข้าร่วมกับเรา? ชายชราและฉันเป็นเพียงแค่การพูดคุยพระอาทิตย์ตกจากเจ็ดหมื่นปีที่ผ่านมา เราได้ยังไม่เสร็จและเขาสัญญาว่าจะฟังจนจบ. "วุ้นเนื้อดูเหมือนรู้สึกตื่นเต้นมากที่คาดหมายของเม้งเฮาเข้าร่วมการอภิปราย. หัวใจเม้งงูเห่าตัวสั่น แต่ก่อนที่เขาจะพูดอะไรหลี่แซ่สังฆราชมอง มากกว่าที่เขา ดวงตาของเขาประกายราวกับว่าเขากำลังมองหาที่ญาติสายโลหิตและเขาปล่อยออกมาตะโกนตื่นเต้น