Since the earliest of recorded hist

Since the earliest of recorded histories, people have theorized about the function and meaning of dreams. Answers came largely from the spirit world until Aristotle and Plato developed the drive related hypothesis that was later expanded on by the European psychoanalysts of the 19th and 20th centuries. This hypothesis defines dreaming as a way to act out unconscious desires in a safe or “unreal” setting, presumably because to do so in reality would be unacceptable or even detrimental. But even in the 21st century we still are not sure why we dream. The only way to study dreams is to ask the dreamer. However, one thing we know for sure is that dreaming is something that the vast majority of humans do every night of their lives.

In 1953 Eugene Aserinsky, a graduate student in physiology, and Nathaniel Kleitman, PhD, chair of physiology at the University of Chicago, discovered the phenomenon of rapid eye movement (REM) during a series of sleep studies. Study participants who were awakened during REM sleep invariably recalled bizarre and vivid dreams. If awakened while eyes were motionless (non-REM sleep), participants rarely recalled dreaming. Before the REM discovery, most scientists believed that the brain was essentially inactive during sleep. The Chicago researchers proved that the brain is indeed active during sleep, a finding that helped establish the sleep science discipline, which has led to the diagnosis and treatment of 84 known or suspected sleep disorders.

A few years after the REM discovery, Michel Jouvet, MD, of Claude Bernard University in Lyon, France, recognized that brain activity during REM sleep resembles that of wakefulness. He called REM "paradoxical sleep" because of the fact that such cognitive activity is accompanied by muscular paralysis. He referred to non-REM sleep, a time of reduced brain activation, as "quiet sleep," in which there is no muscular inhibition.

In a pioneering study conducted by William C. Dement, MD, PhD, in 1960, the psychological effects of REM deprivation were discovered by waking subjects just as they began dreaming. Dr. Dement observed increased tension, anxiety and irritability among his subjects along with difficulty concentrating, an increase in appetite with consequent weight gain, lack of motor coordination, feelings of emptiness and depersonalization and hallucinatory tendencies. The results of this study clearly indicate that dreaming has profound importance and that dream deprivation can have very serious consequences.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ตั้งแต่แรกของประวัติศาสตร์ที่บันทึกไว้คนที่มีทฤษฎีเกี่ยวกับการทำงานและความหมายของความฝัน คำตอบที่ได้มาส่วนใหญ่มาจากโลกแห่งวิญญาณจนเพลโตอริสโตเติลและพัฒนาสมมติฐานที่เกี่ยวข้องกับไดรฟ์ที่ได้รับการขยายตัวในภายหลังโดยนักจิตวิเคราะห์ของยุโรปศตวรรษที่ 19 และ 20สมมติฐานนี้กำหนดความฝันเป็นวิธีที่จะดำเนินการออกความต้องการสติในการตั้งค่าที่ปลอดภัยหรือ "ไม่จริง" คงเพราะการทำเช่นนั้นในความเป็นจริงจะเป็นที่ยอมรับไม่ได้หรือเป็นอันตรายได้ แต่แม้จะอยู่ในศตวรรษที่ 21 เรายังคงมีความไม่แน่ใจว่าทำไมเราฝัน วิธีเดียวที่จะศึกษาความฝันคือการขอให้ฝัน อย่างไรก็ตามสิ่งหนึ่งที่เรารู้แน่นอนคือความฝันเป็นสิ่งที่ส่วนใหญ่ของมนุษย์ทำทุกคืนชีวิตของพวกเขา.

ในปี 1953 ยูจีน aserinsky นักศึกษาปริญญาโทในสรีรวิทยาและ kleitman นาธาเนียล, PhD, เก้าอี้ของสรีรวิทยาที่มหาวิทยาลัย chicago ค้นพบปรากฏการณ์ของการเคลื่อนไหวตาอย่างรวดเร็ว (REM) ในแบบของการศึกษาการนอนหลับเข้าร่วมการศึกษาที่ถูกปลุกให้ตื่นขึ้นระหว่างการนอนหลับ rem เสมอจำความฝันแปลกประหลาดและสดใส ถ้าตื่นขึ้นมาในขณะที่ดวงตาของเขานิ่ง (การนอนหลับที่ไม่ rem) ผู้เข้าร่วมไม่ค่อยนึกถึงความฝัน ก่อนการค้นพบ rem, นักวิทยาศาสตร์ส่วนใหญ่เชื่อว่าสมองที่ถูกใช้งานเป็นหลักในระหว่างการนอนหลับ นักวิจัย chicago พิสูจน์ให้เห็นว่าสมองเป็นจริงที่ใช้งานระหว่างการนอนหลับการค้นพบที่ช่วยสร้างวินัยวิทยาศาสตร์การนอนหลับซึ่งได้นำไปสู่​​การวินิจฉัยและการรักษาจาก 84 ที่รู้จักกันหรือสงสัยว่ามีความผิดปกติของการนอนหลับ.

ไม่กี่ปีหลังจากการค้นพบ rem, michel jouvet, MD, claude มหาวิทยาลัย bernard ในลียง, ฝรั่งเศส, ได้รับการยอมรับว่าการทำงานของสมองในระหว่างการนอนหลับ rem คล้ายกับที่ของความตื่นตัวที่เขาเรียกว่า rem "นอนขัดแย้ง" เพราะความจริงที่ว่ากิจกรรมองค์ความรู้ดังกล่าวจะมาพร้อมกับการเป็นอัมพาตของกล้ามเนื้อ เขาเรียกว่าการนอนหลับไม่ rem เวลาของการกระตุ้นสมองลดลงขณะที่ "การนอนหลับที่เงียบสงบ" ซึ่งไม่มีการยับยั้งกล้ามเนื้อ.

ในการศึกษาการสำรวจที่จัดทำโดยวิลเลียมค dement, MD, PhD, ในปี 1960ผลกระทบทางจิตวิทยาของการกีดกัน rem ถูกค้นพบโดยวิชาตื่นเช่นเดียวกับพวกเขาก็เริ่มฝัน ดร dement สังเกตความตึงเครียดที่เพิ่มขึ้นความวิตกกังวลและความหงุดหงิดในวิชาของเขาพร้อมกับความยากลำบากในการมุ่งเน้นการเพิ่มขึ้นของความอยากอาหารด้วยการเพิ่มน้ำหนักผลเนื่องมาจากการขาดการประสานงานมอเตอร์, ความรู้สึกของความว่างเปล่าและ depersonalization และแนวโน้มประสาทหลอนผลการศึกษานี้แสดงให้เห็นว่ามีความสำคัญของความฝันที่ลึกซึ้งและการกีดกันความฝันที่สามารถมีผลกระทบที่รุนแรงมาก

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ตั้งแต่แรกสุดของบันทึกประวัติ คนมี theorized เกี่ยวกับฟังก์ชันและความหมายของความฝัน คำตอบมาจากโลกวิญญาณเป็นส่วนใหญ่จนกระทั่งอาริสโตเติล และเพลโตพัฒนาสมมติฐานที่เกี่ยวข้องกับไดรฟ์ที่ถูกขยายบน โดย psychoanalysts ยุโรปศตวรรษ 19 และ 20 สมมติฐานนี้กำหนดฝันเป็นวิธีที่จะทำหน้าที่หาปรารถนาสติในปลอดภัย หรือ "ลวงตา" สันนิษฐานว่าเนื่องจากในความเป็นจริงจะไม่สามารถยอมรับ หรือได้ผลดี แม้แต่ในศตวรรษที่ 21 เรายังไม่แน่ใจว่าทำไมเราฝัน วิธีเดียวที่จะศึกษาความฝันจะขอที่มีดรีมเมอร์ อย่างไรก็ตาม สิ่งหนึ่งที่เรารู้แน่คือ dreaming ที่เป็นสิ่งที่มนุษย์ส่วนใหญ่ทำทุกวันของชีวิตของพวกเขา

ใน 1953 ยูจีน Aserinsky นักศึกษาบัณฑิตศึกษาในสาขาสรีรวิทยา และพระองค์ตรัสกับ Kleitman ดร. เก้าอี้ของสรีรวิทยาที่มหาวิทยาลัยชิคาโก พบปรากฏการณ์ของการเคลื่อนไหวของตาอย่างรวดเร็ว (REM) ระหว่างชุดศึกษาป อาสาที่ได้ตื่นตัวในระหว่างนอนหลับ REM เกิดยกเลิกฝันแปลกประหลาด และสดใส ยกถ้าตื่นตัวขณะตา นิ่ง (ไม่ใช่-REM ป), ผู้เข้าร่วมไม่ค่อยเลิกฝัน ก่อนการค้นพบ REM นักวิทยาศาสตร์ส่วนใหญ่เชื่อว่าสมองที่มีงานหลักในระหว่างนอนหลับ นักวิจัยชิคาโกพิสูจน์ว่า สมองอยู่แน่นอนในระหว่างการนอนหลับ พบว่าช่วยสร้างการปวิทยาศาสตร์วินัย ซึ่งได้นำไปสู่การวินิจฉัยและรักษาของ 84 ปรู้จัก หรือสงสัยโรค

ไม่กี่ปีหลังจากการค้นพบ REM มิเชล Jouvet, MD มหาวิทยาลัยเบอร์นาร์ดโคลดในลียง ฝรั่งเศส รู้ว่า สมองกิจกรรมระหว่าง REM ปคล้ายกับที่ wakefulness เขาเรียก REM "paradoxical ป" เนื่องจากความจริงที่ว่า กิจกรรมดังกล่าวรับรู้ตามมา ด้วยอัมพาตกล้ามเนื้อ เขาเรียกการปลอดนอน REM เวลาเปิดใช้สมองน้อยลง เป็น "เงียบนอน ซึ่งมีอยู่ไม่มีกล้ามเนื้อยับยั้งการ

ในการบุกเบิกศึกษาดำเนินการ โดย William C. Dement, MD ปริญญาเอก ใน 1960 ผลกระทบทางจิตวิทยาของ REM มาถูกค้นพบ โดยปลุกเรื่องเหมือนพวกเขาเริ่มฝัน ดร. Dement สังเกตเพิ่มขึ้นความตึงเครียด ความวิตกกังวล และ irritability ในหมู่ของเขาเรื่องกับปัญหา concentrating การเพิ่มน้ำหนักผลลัพธ์กำไร ขาดการประสานงานมอเตอร์ เพียบพร้อมด้วยความรู้สึกโหวงบุคลิกวิปลาส และแนวโน้ม hallucinatory ผลการศึกษานี้บ่งชี้อย่างชัดเจนว่า ฝันมีความสำคัญอย่างลึกซึ้ง และฝันมาสามารถมีผลกระทบร้ายแรงมาก

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

นับตั้งแต่แรกเริ่มของบันทึกทางประวัติศาสตร์มีผู้คนถูกทำเกี่ยวกับความหมายและการทำงานของความฝัน คำตอบมาส่วนใหญ่มาจากโลกของจิตวิญญาณได้จนกว่าอริสโตเติลและพัฒนาเรื่องข้อสมมุติฐานขับรถที่เกี่ยวข้องที่ได้ขยายตัวโดย psychoanalysts ยุโรปในช่วงศตวรรษที่ 19 และ 20 ได้ใน ภายหลังสมมติฐานนี้จะกำหนดความฝันเป็นวิธีการหนึ่งที่จะทำออกมาไม่รู้ว่าความต้องการในตู้นิร ภัย หรือ"ไม่จริง"การตั้งค่าที่สามารถสันนิษฐานได้เพราะในการดำเนินการดังกล่าวในความเป็นจริงจะไม่สามารถยอมรับได้หรือก่อให้เกิดความเสียหาย แต่ในช่วงศตวรรษที่ 21 ที่เรายังไม่แน่ใจว่าทำไมเราความฝัน วิธีเดียวที่จะศึกษาความฝันคือการขอให้ฝัน แต่ถึงอย่างไรก็ตามอะไรสักอย่างที่เรารู้ว่ามีความฝันว่ามีบางสิ่งบางอย่างที่คนส่วนใหญ่ขนาดใหญ่ของมนุษย์ทำทุกคืนชีวิตของเขาเอง.

ใน 1953 Eugene - Conference Center aserinsky นักศึกษาปริญญาโทในสรีรศาสตร์และนาธาเนียล kleitman เก้าอี้หลักสูตรปริญญาเอกด้านสรีรศาสตร์ที่มหาวิทยาลัยของ Chicago พบปรากฏการณ์ของการเคลื่อนไหวตาอย่างรวดเร็ว( Rem )ในระหว่างที่นอนของการศึกษาผู้ร่วมประชุมที่มีการศึกษาถูกปลุกขึ้นในระหว่างนอนส่วนจะนึกถึงความฝันอันน่ามหัศจรรย์ใจเหล่านี้และมีสีสันสดใสมีชีวิตชีวา หากตื่นขึ้นในขณะที่ตาไม่เคลื่อนไหว(ไม่มีสต๊อกวัตถุดิบนอน)ผู้เข้าร่วมประชุมแทบจะไม่นึกถึงความฝัน ก่อนการค้นพบสต๊อกวัตถุดิบที่นักวิทยาศาสตร์ส่วนใหญ่เชื่อว่าสมองที่ถูกใช้งานไม่ได้โดยในระหว่างนอน นักวิจัยของชิคาโกที่ได้พิสูจน์แล้วว่าสมองที่มีการเปิดใช้งานในระหว่างพักจริงๆการค้นหาที่ช่วยสร้างวินัยวิทยาศาสตร์ Sleep ซึ่งได้นำไปสู่การวินิจฉัยและรักษาความผิดปกติของ 84 นอนซึ่งเป็นที่ทราบหรือสงสัยว่า.

ไม่กี่ปีที่หลังจากการค้นพบรูปที่ Michel jouvet MD ของ Claude Bernard มหาวิทยาลัยใน Lyon ประเทศฝรั่งเศสได้รับการยอมรับว่ากิจกรรมสมองในระหว่างนอนส่วนที่ชวนให้ระลึกถึงตื่น.เขาเรียกว่าส่วน"ความขัดแย้ง"เพราะในความจริงที่ว่ากิจกรรมการเรียนรู้เช่นว่านั้นคือพร้อมด้วยโรคอัมพาตกล้ามเนื้อ เขาอ้างถึงการนอนหลับพักผ่อนไม่ใช่ - ส่วนช่วงเวลาของการเปิดใช้งานทางสมองลดลง"พัก"ซึ่งไม่มีข้อห้ามกล้ามเนื้อ.

ในการศึกษาสำรวจที่ดำเนินการโดยผู้เชี่ยวชาญปริญญาดุษฎีบัณฑิตฝ่าย dement วิลเลียม. md ในปี 1960ส่งผลทางจิตวิทยาที่ขาดแคลนในสต๊อกวัตถุดิบมีการตรวจพบจะตื่นขึ้นโดยวัตถุที่เริ่มความฝัน ดร. dement สังเกตเห็นฉุนเฉียวง่ายและความวิตกกังวลความเครียดเพิ่มขึ้นในกลุ่มสาขาวิชาของเขาไปตามด้วยความยากลำบากสมาธิเพิ่มขึ้นในความรู้สึกอยากอาหารพร้อมด้วยการเพิ่มน้ำหนักจะเกิด ภายหลัง การขาดการประสานงานระหว่างมอเตอร์ความรู้สึกของแนวโน้มที่ว่างเปล่าและ depersonalization และเสแสร้งผลที่ได้จากการศึกษานี้ได้อย่างชัดเจนแสดงว่าความฝันมีความสำคัญอย่างลึกซึ้งและที่ขาดแคลนความฝันจะได้ผลอย่างจริงจังเป็นอย่างมาก