The Milky Way is a spiral galaxy co

The Milky Way is a spiral galaxy containing many billions of stars with our Sun about 26,000 light years from its centre. Measuring the distribution of these stars is crucial to our understanding of how our Galaxy formed and evolved. Pulsating stars called Cepheids are ideal for this. They are much younger (between 10 and 300 million years old) than our Sun (4.6 billion years old) and they pulsate in brightness in a regular cycle. The length of this cycle is related to the luminosity of the Cepheid, so if astronomers monitor them they can establish how bright the star really is, compare it with what we see from Earth, and work out its distance.

Despite this, finding Cepheids in the inner Milky Way is difficult, as the Galaxy is full of interstellar dust which blocks out light and hides many stars from view. Matsunaga's team compensated for this, with an analysis of near-infrared observations made with a Japanese-South African telescope located at Sutherland, South Africa. To their surprise they found hardly any Cepheids in a huge region stretching for thousands of light years from the core of the Galaxy.

Noriyuki Matsunaga explains: "We already found some while ago that there are Cepheids in the central heart of our Milky Way (in a region about 150 light years in radius). Now we find that outside this there is a huge Cepheid desert extending out to 8000 light years from the centre."

This suggests that a large part of our Galaxy, called the Extreme Inner Disk, has no young stars. Co-author Michael Feast notes: "Our conclusions are contrary to other recent work, but in line with the work of radio astronomers who see no new stars being born in this desert."

Another author, Giuseppe Bono, points out: "The current results indicate that there has been no significant star formation in this large region over hundreds of millions years. The movement and the chemical composition of the new Cepheids are helping us to better understand the formation and evolution of the Milky Way."

Cepheids have more typically been used to measure the distances of objects in the distant Universe, and the new work is an example instead of the same technique revealing the structure of our own Milky Way.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ทางช้างเผือกเป็นกาแลคซีเกลียวประกอบด้วยหลายพันของดาวกับดวงอาทิตย์ของเราประมาณ 26,000 ปีแสงจากศูนย์ การวัดการกระจายของดาวเหล่านี้เป็นสิ่งสำคัญให้เราเข้าใจวิธีการที่ดาราจักรเกิดขึ้น และพัฒนา ดาวจังหวะที่เรียกว่า Cepheids เหมาะสำหรับการนี้ มีอายุน้อย (ระหว่าง 10 ถึง 300 ล้านปี) กว่าดวงอาทิตย์ของเรา (4.6 พันล้านปี) และพวกเขาไฟกระพริบสว่างในรอบปกติ ความยาวของรอบนี้จะเกี่ยวข้องกับความสว่างของ Cepheid ดังนั้นถ้านักดาราศาสตร์ตรวจสอบพวกเขา พวกเขาสามารถสร้างสดใสวิธีดาวจริง ๆ เป็น เปรียบเทียบกับสิ่งที่เราเห็นจากโลก และออกระยะห่างแม้นี้ ค้นหา Cepheids ในทางช้างเผือกภายในได้ยาก เป็นจักรวาลของดวงดาวที่บล็อกออกแสง และซ่อนดาวมากจากมุมมอง ทีมงานของ Matsunaga รับการชดเชยสำหรับการนี้ การวิเคราะห์สังเกตการณ์ใกล้อินฟราเรดกับแอฟริกาใต้ญี่ปุ่นกล้องโทรทรรศน์อยู่ในซูเทอร์แลนด์ แอฟริกาใต้ ที่แปลกใจของพวกเขา พวกเขาพบ Cepheids แทบไม่มีในภูมิภาคใหญ่ยืดพัน ๆ ปีแสงจากแกนกลางของจักรวาลอธิบายดี Matsunaga: "เราพบแล้วบางขณะที่ผ่านมาว่า มี Cepheids ในใจกลางของทางช้างเผือกของเรา (ในภูมิภาคประมาณ 150 ปีแสงรัศมี) ตอนนี้ เราพบว่า นอกนี้ มีทะเลทราย Cepheid ใหญ่ขยายออกถึง 8000 ปีแสงจากศูนย์กลาง"นี้แสดงให้เห็นว่า ส่วนใหญ่ของกาแล็กซีของเรา เรียกว่าดิสก์ภายในรุนแรง มีไม่สาวดาว หมายเหตุผู้เขียนร่วมงานเลี้ยงไมเคิล: "ข้อสรุปของเราจะขัด กับงานล่าอื่น ๆ แต่สอดคล้อง กับการทำงานของนักดาราศาสตร์วิทยุที่เห็นไม่มีดาวใหม่เกิดมาในทะเลทรายนี้"ผู้เขียนอื่น จูเซ Bono ชี้ออก: "ผลลัพธ์ปัจจุบันบ่งชี้ว่า มีการก่อไม่มีดาวที่สำคัญในภูมิภาคนี้มีขนาดใหญ่กว่าหลายร้อยล้านปี การเคลื่อนไหวและองค์ประกอบทางเคมีของ Cepheids ใหม่จะช่วยให้เราเข้าใจกำเนิดและวิวัฒนาการของทางช้างเผือก"มีการใช้ Cepheids ในการวัดระยะทางของวัตถุในจักรวาลไกลมากกว่าปกติ และการทำงานใหม่เป็นตัวอย่างแทนเทคนิคเดียวกันที่เผยให้เห็นโครงสร้างของทางช้างเผือกของเราเอง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ทางช้างเผือกเป็นดาราจักรชนิดก้นหอยมีหลายพันล้านของดาวกับดวงอาทิตย์ของเราประมาณ 26,000 ปีแสงจากใจกลางของมัน การวัดการกระจายของดาวเหล่านี้เป็นสิ่งสำคัญในการทำความเข้าใจของเราว่ากาแล็กซี่ของเราเกิดขึ้นและการพัฒนา ดาวเต้นเป็นจังหวะที่เรียกว่าเซเฟอิดส์ที่เหมาะสำหรับการนี้ พวกเขามีมากน้อย (ระหว่าง 10 และ 300 ล้านปี) กว่าดวงอาทิตย์ของเรา (4600000000 ปี) และพวกเขาเต้นในความสว่างในรอบปกติ ความยาวของวงจรนี้จะเกี่ยวข้องกับความสว่างของ Cepheid ดังนั้นหากนักดาราศาสตร์ตรวจสอบพวกเขาพวกเขาสามารถสร้างวิธี Bright Star จริงๆมีที่เปรียบเทียบกับสิ่งที่เราเห็นจากโลกและการทำงานออกห่าง.

อย่างไรก็ตามเรื่องนี้หา Cepheids ใน ทางช้างเผือกภายในเป็นสิ่งที่ยากเป็นกาแล็กซี่ที่เต็มไปด้วยฝุ่นระหว่างดวงดาวที่บล็อกแสงดาวและซ่อนจากหลายมุมมอง ทีม Matsunaga ของการชดเชยนี้มีการวิเคราะห์จากการสังเกตการณ์อินฟราเรดใกล้ที่ทำด้วยกล้องโทรทรรศน์แอฟริกันใต้ของญี่ปุ่นอยู่ที่ซูเธอร์แลนด์, แอฟริกาใต้ . ที่แปลกใจของพวกเขาพวกเขาพบว่าแทบจะไม่ Cepheids ใด ๆ ในพื้นที่ขนาดใหญ่ที่ทอดยาวเป็นพัน ๆ ปีแสงจากหลักของกาแล็กซี่

โนริยูกิ Matsunaga อธิบายว่า: "เราได้พบว่าในขณะที่บางที่ผ่านมาว่ามี Cepheids ในหัวใจกลางของทางช้างเผือกของเรา ( ภูมิภาคประมาณ 150 ปีแสงรัศมี). ตอนนี้เราพบว่านอกนี้จะมีทะเลทราย Cepheid ใหญ่ขยายออกไป 8000 ปีแสงจากศูนย์. "

นี้แสดงให้เห็นว่าส่วนใหญ่ของกาแล็กซี่ของเราเรียกว่าภายในดิสก์มากได้ ดาวยังไม่มีหนุ่ม ผู้ร่วมเขียนไมเคิลฉลองหมายเหตุ: "ข้อสรุปของเราเป็นสิ่งที่ตรงกันข้ามกับการทำงานที่ผ่านมาอื่น ๆ แต่สอดคล้องกับการทำงานของนักดาราศาสตร์วิทยุที่ไม่เห็นดาวดวงใหม่ที่กำลังเกิดขึ้นในทะเลทรายนี้."

ผู้เขียนคนอื่นจูเซปเป้ Bono ชี้ให้เห็น "ในปัจจุบัน ผลการวิจัยพบว่ายังไม่มีการก่อตัวที่สำคัญดาวในภูมิภาคนี้มีขนาดใหญ่กว่าหลายร้อยล้านปีที่ผ่านมา. การเคลื่อนไหวและองค์ประกอบทางเคมีของเซเฟอิดส์ใหม่จะช่วยให้เราสามารถเข้าใจการก่อตัวและวิวัฒนาการของทางช้างเผือก. "

เซเฟอิดส์มีมากกว่าปกติ ถูกนำมาใช้เพื่อวัดระยะทางของวัตถุในจักรวาลที่ห่างไกลและงานใหม่เป็นตัวอย่างแทนเทคนิคเดียวกันเผยให้เห็นโครงสร้างของทางช้างเผือกของเราเองด้วย