a molecule called Joullie´ ’s Pink

a molecule called Joullie´ ’s Pink (JP). As it says the name, the
molecule of JP has a pale pink color, but shows an intense
luminescence if illuminated with green light (480–560 nm).
However, some studies showed that latent fingerprints treated
only with 1,2-IND tend to deteriorate in few days, losing both their
color and their fluorescence. Instead, when fingerprints already
treated with 1,2-IND were further treated with metallic salts as
zinc or cadmium chloride, an increase of the fluorescent intensity
of the product was observed. Moreover, the product assumed a
darker color in the visible increasing the contrast with the
substrate. This phenomenon is also verified when salts of zinc are
directly added to the solution, in fact, in such cases fingerprints
employ weeks or months before losing their color or their
luminescence [1]. On the base of the studies conducted until
now, the role of the metallic salts in the reaction of the 1,2-IND has
not been entirely clarified, although it seems that this reaction
proceeds through a mechanism similar to that of the Strecker
degradation. Since previous studies [2,3] had shown that, by
adding ZnCl2, the product of the reaction became darker and more
luminescent, initially it was supposed that the role of Zn2+ was only
to form a complex with the JP. Anyway, following studies [4]
underlined that, actually, these changes in color and intensity of
fluorescence were not particularly evident. More recently [5,6],
instead, it was found that an elevated concentration of ZnCl2,
contrarily than previously observed, leads to a decrease of the
luminescence and the color intensity of the product of the reaction.
In consideration of these results, it seemed probable that Zn2+ ions
work as catalysts in the form of Lewis acid [7]. Furthermore it was
noted that the zinc, by stabilizing the fluorophore obtained as
product of the reaction, increases the period of permanence of the
fingerprints on the substrate. Nevertheless, it is always preferable
to prepare the solution of 1,2-IND just before its use because the
presence of ZnCl2 directly in the solution could cause a decrease of
the shelf-life of the reagent from 1 year (IND) to 3 months (IND–
Zn). Moreover, it is preferable to avoid the use of alcoholic solvents
because they bring to the formation of hemiketals which reduce
the reactivity of the 1,2-IND with the amino acids [1,8]. The ideal
carrier solvent should be volatile enough to quickly evaporate, but
also non-toxic, non-inflammable and non-polar, to avoid smears of
inks eventually present on a porous substrate. Initially chlorofluorocarbons
were used, mainly CFC-113, but since they
contributed to the increase of the depletion of atmospheric ozone,
they were soon replaced by hydrofluoroethers. Among these, the
more common is the HFE-7100 (mixture of 1-methoxy-nonafluorobutane
and 1-methoxy-nonafluoroisobutane) used as valid
alternative to the petroleum ether that is cheaper but toxic and
highly flammable [9]. In addition to the carrier solvent, polar
solvents such as ethylacetate, dichloromethane, ethanol or
methanol are often needed in the formulations of the reagent
since they ensure the permanence in solution of the same reagents.
Also the addition of acetic acid to the solution has been debated: in
most of the studies conducted [6,9,10] it is recommended not to
use it, because it has a negative effect on the definition of the
enhanced fingerprints and causes a deterioration of the mixture
with the consequent decrease in the solution shelf-life. Other
research groups, instead, used acetic acid asserting that it is a very
important component in the solutions of 1,2-IND [1]. All researcher,
however, agree that working solutions should be stored in dark
bottles since they are susceptible to photochemical degradation,
which would occur upon a possible exposure to sunlight. Finally, it
should be considered that the reaction between the 1,2-IND and
the a-amino acids may be affected by the constituents of the paper,
but also by humidity and environmental conditions. Therefore, a
1,2-IND solution that works very well under certain conditions
could not to be the best under different conditions. Basing on this
information, it does not exist a specific optimal formulation for the
1,2-IND and this variability is the main reason for which different
formulations have been investigated.
The DFO was synthesized for the first time in 1950 by Druey and
Schmidt, but it was introduced as a reagent for the enhancement of
the latent fingerprints from Pounds and Grigg in 1989 [11]. It reacts
with the amino acids contained in the natural secretions giving a
pale red/magenta product, which has also a strong luminescence at
room temperature without need of further treatment (such as the
addition of metal salts). In order to start the reaction, it is necessary
to apply heat using an oven or a hot plate at temperatures that go
from 100 to 180 8C and for times not exceeding 20 min. Indeed, a
prolonged heating at high temperatures and especially in case of
high humidity, could have adverse effects on the luminescence of the
fingerprints treated. It was observed that, by subjecting the
fingerprints developed with DFO to a further treatment with
ninhydrin, there is not a great improvement in the visualization of
the fingerprints already enhanced, but it is possible that other
fingerprints are highlighted. This observation suggests that probably
the DFO does not consume all of the amino acids present in the
exudate and this can be due to an incomplete or slow reaction and to
the fact that the reagent does not react with some types of amino
acids, so it is often recommended to perform anyhow a treatment
with ninhydrin [12,13]. Unlike what has been described for the 1,2-
IND, the presence of methanol in the DFO solution proved to be of
fundamental importance, not only because it ensures the perma-
nence of the reagent in solution within the non-polar solvent, but
also because it reacts with the same DFO forming hemiketals. A
thorough study demonstrated that by replacing the methanol with
ethanol, the sensitivity of the reagent decreased, while by replacing
it with the t-butyl alcohol, no fingerprints are displayed. This
variability in the performance of the reagent could be explained by
considering that the three alcoholic solvents have different
polarities: the t-butyl alcohol in fact has a stereochemistry that
inhibits the formation of hemiketals, which are fundamental for the
progress of the reaction of the DFO [12]. The first formulations of
DFO, similarly to what it was seen for the 1,2-IND, contained CFC-
113 as carrier solvent, which was subsequently replaced by the HFE-
7100 for the same reason mentioned above. Currently, in some
formulations, together with the HFE-7100, also the HFE-71DE
(mixture of 1-methoxy-nonafluoro-butane and 1-methoxy-nona-
fluoro-isobutane with 1,2-dichloroethylene) is present. According to
some studies, the latter solvent is able to improve the performance of
the reagent because the trans-1,2-dichloroethylene may contain
traces of HCl able to catalyze the reaction [12]. However, since it is a
highly toxic and flammable solvent, its use is avoided in most
laboratories [1,6,12]. DFO solutions, like 1,2-IND ones, should be
stored in dark glass bottles, since they are sensitive to photochemical
degradation, and possibly in the refrigerator. Depending on storage
conditions, the shelf-life of this reagent ranges from 3 to 6 months.
The humidity of the environment and the specific porous surface on
which fingerprints are deposited are two factors to be considered,
but their influence is not decisive for the visualization of fingerprints
as for the 1,2-IND. In fact, when fingerprints developed with the DFO
are not properly stored, it is possible a decrease of the luminescence
as result of the absorption by the substrate of environmental
humidity, but the luminescence can be completely restored by
heating again for a few minutes.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

โมเลกุลที่เรียกว่า Joullie´ เป็นสีชมพู (JP) กล่าวว่า ชื่อ การโมเลกุลของ JP มีสีชมพูซีด แต่แสดงความรุนแรงluminescence ถ้าอร่ามแสงสีเขียว (480-560 nm)อย่างไรก็ตาม บางการศึกษาพบว่า ลายนิ้วมือแฝงอยู่รักษาเท่ากับ 1, 2-IND มักเสียสองสามวันก่อน สูญเสียทั้งสองของพวกเขาสีและ fluorescence ของพวกเขา แทน เมื่อได้ลายนิ้วมือรับ 1, 2-IND ได้รับเกลือโลหะเป็นเพิ่มเติมสังกะสีหรือแคดเมียมคลอไรด์ การเพิ่มขึ้นของความเข้มที่เรืองแสงของผลิตภัณฑ์ที่สังเกต นอกจากนี้ ผลิตภัณฑ์ถือว่าเป็นสีเข้มในการมองเห็นเพิ่มขึ้นแตกต่างกับการพื้นผิว ปรากฏการณ์นี้จะยังมีการตรวจสอบเมื่อเกลือสังกะสีโดยตรงเพิ่มโซลูชั่น ในความเป็นจริง ในลายนิ้วมือเช่นกรณีใช้เวลาสัปดาห์หรือเดือนก่อนที่จะสูญเสียสีของพวกเขา หรือพวกเขาluminescence [1] บนฐานของการศึกษาที่ดำเนินการจนตอนนี้ มีบทบาทของเกลือโลหะในปฏิกิริยาของ IND 1, 2ไม่ได้ทั้งหมดขึ้ แม้ว่ามันดูเหมือนว่าปฏิกิริยานี้ดำเนินการผ่านกลไกที่คล้ายกับของ Streckerย่อยสลาย เนื่องจากการศึกษาก่อนหน้านี้ [2,3] ได้แสดงที่ โดยเพิ่ม ZnCl2 ผลิตภัณฑ์ของปฏิกิริยาเป็นเข้ม และอื่น ๆluminescent เริ่มต้นมันควรว่า บทบาทของ Zn2 + ไม่เท่านั้นในรูปแบบที่ซับซ้อนกับ JP อย่างไรก็ตาม ต่อไปนี้ศึกษา [4]ขีดเส้นใต้ที่ จริง การเปลี่ยนแปลงเหล่านี้ในสีและความเข้มของfluorescence ไม่ชัดโดยเฉพาะอย่างยิ่ง เมื่อเร็ว ๆ นี้ [5,6],แทน มันถูกพบว่ามีความเข้มข้นสูงของ ZnCl2หรือกว่าก่อนหน้านี้ สังเกต นำไปสู่การลดลงของการluminescence และความเข้มสีของผลิตภัณฑ์ของปฏิกิริยาโดยคำนึงถึงผลลัพธ์เหล่านี้ มันดูเหมือนน่าเป็นที่ประจุ Zn2 +ทำงานเป็นสิ่งที่ส่งเสริมในรูปของกรดลูอิส [7] นอกจากนี้ ก็ตั้งข้อสังเกตว่า สังกะสี โดย stabilizing fluorophore ได้รับเป็นผลิตภัณฑ์ของปฏิกิริยา เพิ่ม permanence ของรอบระยะเวลาลายนิ้วมือบนพื้นผิว อย่างไรก็ตาม มันเป็นเสมอกว่าเพื่อเตรียมการแก้ปัญหาของ IND 1, 2 ก่อนการใช้เนื่องจากการสถานะของ ZnCl2 ได้โดยตรงในการแก้ปัญหาอาจทำให้เกิดการลดลงของ-อายุการเก็บรักษาของรีเอเจนต์ (IND) 1 ปี 3 เดือน (IND –Zn) นอกจากนี้ มันใช้เพื่อหลีกเลี่ยงการใช้แอลกอฮอล์หรือสารทำละลายเนื่องจากพวกเขานำมาสู่การก่อตัวของ hemiketals ซึ่งช่วยลดเกิดปฏิกิริยาของ IND 1, 2 กับกรดอะมิโน [1, 8] พบกับตัวทำละลายผู้ขนส่งควรระเหยพอจะระเหยอย่างรวดเร็ว แต่ยังไม่เป็นพิษ ไม่ inflammable และไม่ โพลาร์ หลีกเลี่ยง smears ของหมึกที่อยู่ในที่สุดบนพื้นผิว porous เริ่ม chlorofluorocarbons พลังน้ำมีแต่ใช้ ส่วนใหญ่ CFC-113 เนื่องจากพวกเขาส่วนการเพิ่มขึ้นของการลดลงของโอโซนบรรยากาศ ของเร็ว ๆ นี้พวกเขาถูกแทนที่ โดย hydrofluoroethers ในหมู่เหล่านี้ การทั่วไปเพิ่มเติมได้ HFE-7100 (ผสม 1-methoxy-nonafluorobutaneและ 1-methoxy-nonafluoroisobutane) ใช้เป็นใช้ได้ทางอีเทอร์ปิโตรเลียมที่มีราคาถูกกว่า แต่เป็นพิษ และไวไฟสูง [9] นอกจากการขนส่งตัวทำละลาย ขั้วโลกหรือสารทำละลาย ethylacetate, dichloromethane เอทานอล หรือเมทานอลมักต้องใช้ในสูตรของรีเอเจนต์เนื่องจากพวกเขามั่นใจ permanence ในโซลูชันของ reagents เดียวยัง ได้รับยังคงเพิ่มกรดน้ำส้มเพื่อการแก้ปัญหา: ในส่วนใหญ่การศึกษาดำเนินการ [6,9,10] ไว้ไม่ใช้ได้ เนื่องจากมีผลกระทบในข้อกำหนดของการปรับปรุงลายนิ้วมือ และทำให้เกิดการเสื่อมสภาพของส่วนผสมมีการลดทอดในโซลูชันอายุการเก็บรักษา อื่น ๆงานวิจัย แทน ใช้กรดอะซิติกกรรมสิทธิ์ว่า เป็นมากส่วนประกอบที่สำคัญในโซลูชั่นของ 1, 2-IND [1] นักวิจัยทั้งหมดอย่างไรก็ตาม ยอมรับว่า โซลูชั่นการทำงานควรเก็บไว้ในความมืดขวดเนื่องจากจะไวต่อการย่อยสลาย photochemicalซึ่งจะเกิดขึ้นเมื่อสัมผัสได้กับแสงแดด ในที่สุด มันควรพิจารณาที่ปฏิกิริยาระหว่าง IND 1, 2 และกรด a-อะมิโนอาจได้รับผลกระทบ โดย constituents ของกระดาษแต่ โดยความชื้นและสภาพแวดล้อม ดังนั้น การ1, 2-IND โซลูชันที่ทำงานได้ดีภายใต้เงื่อนไขบางประการอาจไม่ต้อง ดีสุดภายใต้เงื่อนไขต่าง ๆ อ้างอิงนี้มันไม่มีข้อมูลกำหนดที่เหมาะสมเฉพาะสำหรับการ1, 2-IND และสำหรับความผันผวนนี้เป็นเหตุผลหลักที่แตกต่างกันมีการตรวจสอบสูตรDFO ถูกสังเคราะห์เป็นครั้งแรกในปี 1950 โดย Druey และSchmidt แต่ถูกนำมาใช้เป็นรีเอเจนต์ในการเพิ่มประสิทธิภาพของแฝงอยู่ลายนิ้วมือจากปอนด์และ Grigg 2532 [11] มันตอบสนองมีกรดอะมิโนอยู่ในหลั่งตามธรรมชาติที่ให้ความอ่อนสีแดง/ม่วงสินค้า luminescence แข็งแรงยังมีที่อุณหภูมิห้องโดยไม่จำเป็นต้องรับการรักษา (เช่นการเพิ่มเกลือโลหะ) การเริ่มต้นปฏิกิริยา จำเป็นการใช้ความร้อนโดยใช้เตาอบหรือจานร้อนที่อุณหภูมิที่จาก 100 180 8C และ ในเวลาไม่เกิน 20 นาที แน่นอน เป็นเครื่องทำความร้อนเป็นเวลานาน ที่อุณหภูมิสูง และโดยเฉพาะอย่างยิ่งในกรณีของความชื้นสูง มีผลข้างเคียงใน luminescence ของลายนิ้วมือในการรักษา จะถูกตรวจสอบที่ โดยแล้วก็กดชัตเตอร์ลายนิ้วมือที่พัฒนา ด้วย DFO รักษาเพิ่มเติมด้วยninhydrin ไม่มีการปรับปรุงที่ดีในการแสดงภาพประกอบเพลงของลายนิ้วมือเพิ่มขึ้นแล้ว แต่ก็เป็นไปได้ที่อื่นลายนิ้วมือจะถูกเน้น สังเกตนี้แนะนำที่อาจDFO ไม่ใช้ทั้งหมดของกรดอะมิโนอยู่ในตัวexudate และนี้อาจเนื่อง จากปฏิกิริยายังไม่สมบูรณ์ หรือช้า และการความจริงที่ว่า รีเอเจนต์ที่ไม่ทำปฏิกิริยากับของอะมิโนบางชนิดกรด ดังนั้นจึงมักจะแนะนำทำอย่างไรก็ตามการรักษากับ ninhydrin [12,13] ซึ่งแตกต่างจากที่มีการอธิบายไว้สำหรับ 1, 2-IND สถานะของเมทานอลในโซลูชัน DFO พิสูจน์แล้วว่าเป็นของพื้นฐานสำคัญ ไม่เพียง เพราะมันใจ perma -nence รีเอเจนต์ในโซลูชันในตัวทำละลายไม่มีขั้ว แต่นอกจากนี้เนื่องจากมันทำปฏิกิริยากับ DFO เดียวที่ขึ้นรูป hemiketals Aศึกษาอย่างละเอียดแสดงที่ โดยเปลี่ยนเมทานอลด้วยเอทานอล ไวของรีเอเจนต์ลดลง ในขณะที่ โดยแทนมันจะปรากฏลายนิ้วมือไม่ มี t-ส้ม butyl แอลกอฮอล์ นี้ความแปรผันในการทำงานของรีเอเจนต์สามารถจะอธิบายโดยพิจารณาหรือสารทำละลายแอลกอฮอล์สามมีแตกต่างกันขั้ว: t-ส้ม butyl แอลกอฮอล์ได้ stereochemistry ในความเป็นจริงที่ยับยั้งการก่อตัวของ hemiketals ซึ่งเป็นพื้นฐานสำหรับการความคืบหน้าของปฏิกิริยาของ DFO [12] สูตรแรกของประกอบด้วย DFO ในทำนองเดียวกัน เพื่อจะได้เห็น 1, 2-IND, CFC-113 เป็นผู้ขนส่งตัวทำละลาย ซึ่งต่อมาถูกแทน โดย HFE-7100 เหตุเดียวที่กล่าวถึงข้างต้น ปัจจุบัน ในบางสูตร พร้อม HFE-7100 ยัง HFE-71DE(ส่วนผสม 1-methoxy-nonafluoro-นำและ 1-methoxy - nona -fluoro-isobutane มี dichloroethylene 1, 2) อยู่ ตามที่บางการศึกษา ตัวทำละลายหลังจะสามารถเพิ่มประสิทธิภาพของรีเอเจนต์เนื่องจากอาจประกอบด้วยทรานส์ 1, 2-dichloroethyleneร่องรอยของ HCl จะสถาบันปฏิกิริยา [12] อย่างไรก็ตาม เนื่องจากเป็นการเป็นการหลีกเลี่ยงเป็นพิษสูง และไวไฟตัวทำละลาย ใช้ในที่สุดปฏิบัติ [1,6,12] ควร DFO โซลูชั่น 1, 2-IND คนเก็บไว้ในขวดแก้วสีเข้ม เนื่องจากพวกเขามีความไวต่อ photochemicalย่อยสลาย และอาจจะอยู่ ในตู้เย็น ขึ้นอยู่กับการจัดเก็บเงื่อนไข -อายุการเก็บรักษาของรีเอเจนต์นี้ช่วง 3 เดือน 6ความชื้นของสิ่งแวดล้อมและพื้นผิว porous เฉพาะในฝากรอยนิ้วมือซึ่งเป็นปัจจัยที่สองเพื่อพิจารณาแต่อิทธิพลไม่เด็ดขาดสำหรับการแสดงภาพประกอบเพลงของลายนิ้วมือส่วน 1, 2 ind ในความเป็นจริง เมื่อรอยนิ้วมือพัฒนา ด้วย DFOมีเก็บไว้ไม่ถูกต้อง เป็นการลดลงของ luminescence การas result of ดูดซึมโดยพื้นผิวของสิ่งแวดล้อมความชื้น แต่ luminescence ที่สามารถจะกู้คืนสำเร็จโดยความร้อนอีกไม่กี่นาที

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

โมเลกุลที่เรียกว่า Joullie' 's สีชมพู (JP) ตามที่กล่าวชื่อที่โมเลกุลของ JP มีสีสีชมพูอ่อน แต่แสดงให้เห็นถึงความรุนแรงเรืองแสงถ้าสว่างด้วยแสงสีเขียว(480-560 นาโนเมตร). อย่างไรก็ตามการศึกษาบางอย่างแสดงให้เห็นว่าลายนิ้วมือแฝงได้รับการรักษาเฉพาะกับ 1,2-IND มีแนวโน้มที่ เสื่อมลงในไม่กี่วันที่สูญเสียทั้งสีและแสงของพวกเขา แต่เมื่อลายนิ้วมือแล้วรับการรักษาด้วย 1,2-IND ได้รับการรักษาต่อไปด้วยเกลือโลหะเป็นสังกะสีคลอไรด์หรือแคดเมียมเพิ่มขึ้นความเข้มของการเรืองแสงของผลิตภัณฑ์ที่ได้รับการตั้งข้อสังเกต นอกจากนี้ผลิตภัณฑ์ที่ถือว่าสีเข้มที่มองเห็นเพิ่มขึ้นตรงกันข้ามกับที่พื้นผิว ปรากฏการณ์นี้ยังมีการยืนยันเมื่อเกลือของสังกะสีจะเพิ่มโดยตรงกับการแก้ปัญหาในความเป็นจริงในกรณีดังกล่าวลายนิ้วมือจ้างสัปดาห์หรือเป็นเดือนก่อนที่จะเสียสีของพวกเขาหรือพวกเขาเรืองแสง[1] บนฐานของการศึกษาที่จัดทำจนถึงตอนนี้บทบาทของเกลือโลหะในการทำปฏิกิริยาของ 1,2-IND ได้ไม่ได้รับการชี้แจงอย่างสิ้นเชิงแม้ว่ามันจะดูเหมือนว่าปฏิกิริยานี้ดำเนินการผ่านกลไกคล้ายกับที่ของStrecker การย่อยสลาย ตั้งแต่การศึกษาก่อนหน้า [2,3] ได้แสดงให้เห็นว่าโดยการเพิ่มZnCl2 ผลิตภัณฑ์ของการเกิดปฏิกิริยากลายเป็นสีเข้มและอื่น ๆเรืองแสงแรกมันก็คิดว่าบทบาทของ Zn2 + เป็นเพียงในรูปแบบที่ซับซ้อนกับเจพี อย่างไรก็ตามการศึกษาดังต่อไปนี้ [4] ขีดเส้นใต้ว่าจริง ๆ แล้วการเปลี่ยนแปลงเหล่านี้ในสีและความเข้มของแสงไม่ได้ที่เห็นได้ชัดโดยเฉพาะอย่างยิ่ง เมื่อเร็ว ๆ นี้ [5,6] แทนก็พบว่าความเข้มข้นสูงของ ZnCl2, ตรงกันข้ามกว่าสังเกตก่อนหน้านี้นำไปสู่การลดลงของการเรืองแสงสีและความเข้มของผลิตภัณฑ์ของการเกิดปฏิกิริยาที่. ในการพิจารณาผลการเหล่านี้ ดูเหมือนว่าน่าจะเป็นไอออน Zn2 + ทำงานเป็นตัวเร่งปฏิกิริยาในรูปแบบของกรดลูอิส [7] นอกจากนี้มันถูกตั้งข้อสังเกตว่าสังกะสีโดยการรักษาเสถียรภาพของสารเรืองแสงที่ได้รับเป็นผลิตภัณฑ์ของการเกิดปฏิกิริยาเพิ่มระยะเวลาของความคงทนของลายนิ้วมือบนพื้นผิว แต่มันเป็นเสมอดีกว่าที่จะเตรียมการแก้ปัญหาของ 1,2-IND ก่อนการใช้งานเพราะการปรากฏตัวของZnCl2 โดยตรงในการแก้ปัญหาที่อาจก่อให้เกิดการลดลงของชีวิตการเก็บรักษาของสารจาก1 ปี (IND) ถึง 3 เดือน (IND- Zn) นอกจากนี้ยังเป็นที่นิยมในการหลีกเลี่ยงการใช้ตัวทำละลายที่มีแอลกอฮอล์เพราะพวกเขานำไปสู่การก่อตัวของ hemiketals ซึ่งช่วยลดการเกิดปฏิกิริยาของ1,2-IND ที่มีกรดอะมิโน [1,8] เหมาะทำละลายผู้ให้บริการควรจะมีความผันผวนอย่างรวดเร็วพอที่จะจางหายไปแต่ยังไม่เป็นพิษไม่ติดไฟและไม่มีขั้วเพื่อหลีกเลี่ยงรอยเปื้อนของหมึกในที่สุดก็อยู่บนพื้นผิวที่มีรูพรุน ในขั้นต้น chlorofluorocarbons ถูกนำมาใช้ส่วนใหญ่เป็นสาร CFC-113 แต่เนื่องจากพวกเขามีส่วนร่วมกับการเพิ่มขึ้นของการลดลงของโอโซนในชั้นบรรยากาศที่พวกเขาถูกแทนที่โดยเร็วhydrofluoroethers กลุ่มคนเหล่านี้ที่พบมากเป็น HFE-7100 (ส่วนผสมของ 1-methoxy-nonafluorobutane 1-methoxy-nonafluoroisobutane) ใช้เป็นที่ถูกต้องทางเลือกในการปิโตรเลียมอีเทอร์ที่มีราคาถูกแต่ที่เป็นพิษและไวไฟสูง [9] นอกจากนี้ในการทำละลายผู้ให้บริการที่ขั้วโลกตัวทำละลายเช่น ethylacetate, ไดคลอโรมีเทน, เอทานอลหรือเมทานอลที่มีความจำเป็นมักจะอยู่ในสูตรน้ำยาที่ตั้งแต่พวกเขามั่นใจความคงทนในการแก้ปัญหาของน้ำยาเดียวกัน. นอกจากนี้ยังมีการเพิ่มขึ้นของกรดอะซิติกที่จะแก้ปัญหาที่ได้รับ ถกเถียงกันในที่สุดของการศึกษาที่ดำเนินการ[6,9,10] มันจะไม่แนะนำให้ใช้มันเพราะมันมีผลกระทบทางลบต่อความหมายของลายนิ้วมือที่เพิ่มขึ้นและทำให้เกิดการเสื่อมสภาพของส่วนผสมที่มีผลเนื่องมาลดลงในการแก้ปัญหาอายุการเก็บรักษา. อื่น ๆกลุ่มวิจัยแทนที่จะใช้กรดอะซิติกอ้างว่ามันเป็นอย่างมากองค์ประกอบที่สำคัญในการแก้ปัญหาของ 1,2-IND [1] นักวิจัยทั้งหมดแต่ยอมรับว่าการแก้ปัญหาการทำงานควรเก็บไว้ในที่มืดขวดเนื่องจากพวกเขามีความอ่อนไหวต่อการย่อยสลายแสง, ซึ่งจะเกิดขึ้นเมื่อมีการสัมผัสกับแสงแดดที่เป็นไปได้ ในที่สุดก็ควรได้รับการพิจารณาแล้วเห็นว่าการเกิดปฏิกิริยาระหว่าง 1,2-IND และกรดอะมิโนที่A-อาจได้รับผลกระทบจากองค์ประกอบของกระดาษ, แต่ยังตามความชื้นและสภาพแวดล้อม ดังนั้นการแก้ปัญหา 1,2-IND ที่ทำงานได้เป็นอย่างดีภายใต้เงื่อนไขบางไม่สามารถที่จะดีที่สุดภายใต้เงื่อนไขที่แตกต่างกัน พิจารณาเกี่ยวกับเรื่องนี้ข้อมูลมันไม่ได้อยู่สูตรที่ดีที่สุดที่เฉพาะเจาะจงสำหรับ1,2-IND และความแปรปรวนนี้เป็นเหตุผลหลักที่แตกต่างกันสูตรที่ได้รับการตรวจสอบ. DFO สังเคราะห์เป็นครั้งแรกในปี 1950 โดย Druey และชมิดท์แต่มันก็แนะนำว่าเป็นน้ำยาสำหรับการเพิ่มประสิทธิภาพตัวของลายนิ้วมือแฝงจากปอนด์และ Grigg ในปี 1989 [11] มันทำปฏิกิริยากับกรดอะมิโนที่มีอยู่ในสารคัดหลั่งธรรมชาติให้อ่อนสีแดง/ สีม่วงแดงผลิตภัณฑ์ซึ่งยังมีแสงเรืองแข็งแกร่งที่อุณหภูมิห้องโดยไม่จำเป็นต้องรักษาต่อไป(เช่นการเพิ่มของเกลือโลหะ) ในการเริ่มต้นปฏิกิริยาก็เป็นสิ่งจำเป็นที่จะใช้ความร้อนโดยใช้เตาอบหรือจานร้อนที่อุณหภูมิที่ไป100-180 8C และสำหรับเวลาไม่เกิน 20 นาที แท้จริงความร้อนเป็นเวลานานที่อุณหภูมิสูงและโดยเฉพาะอย่างยิ่งในกรณีที่มีความชื้นสูงอาจมีผลกระทบต่อการเรืองแสงของลายนิ้วมือได้รับการรักษา มันถูกตั้งข้อสังเกตว่าโดยหนอนบ่อนไส้ลายนิ้วมือที่พัฒนาด้วย DFO เพื่อการรักษาต่อไปด้วย ninhydrin ไม่มีการพัฒนาที่ดีในการสร้างภาพของลายนิ้วมือที่เพิ่มขึ้นอยู่แล้วแต่มันก็เป็นไปได้ว่าคนอื่น ๆลายนิ้วมือเป็นไฮไลต์ ข้อสังเกตนี้แสดงให้เห็นว่าอาจจะDFO ไม่ใช้ทั้งหมดของกรดอะมิโนที่อยู่ในสารหลั่งและอาจจะเนื่องมาจากการเกิดปฏิกิริยาที่ไม่สมบูรณ์หรือช้าและความจริงที่ว่าสารไม่ทำปฏิกิริยากับบางชนิดของอะมิโนกรดดังนั้นจึงเป็นมักจะแนะนำในการดำเนินการ แต่อย่างใดการรักษาด้วยninhydrin [12,13] ซึ่งแตกต่างจากสิ่งที่ได้รับการอธิบายสำหรับ 1,2- IND การปรากฏตัวของเมทานอลในการแก้ปัญหา DFO พิสูจน์แล้วว่าเป็นของสำคัญพื้นฐานไม่เพียงเพราะมันช่วยให้การอย่างถาวรnence ของน้ำยาในการแก้ปัญหาที่อยู่ในตัวทำละลายที่ไม่มีขั้ว แต่ยังเพราะมันทำปฏิกิริยากับเดียวกัน DFO สร้าง hemiketals ศึกษาอย่างละเอียดแสดงให้เห็นว่าโดยการเปลี่ยนเมทานอลที่มีเอทานอลความไวของสารลดลงในขณะที่โดยการเปลี่ยนกับเครื่องดื่มแอลกอฮอล์เสื้อบิวทิลลายนิ้วมือไม่ถูกแสดง นี้ความแปรปรวนในการทำงานของสารที่อาจจะอธิบายได้ด้วยการพิจารณาว่าสามตัวทำละลายที่มีแอลกอฮอล์จะมีที่แตกต่างกันขั้ว: เครื่องดื่มแอลกอฮอล์เสื้อบิวทิลในความเป็นจริงมีสเตอริโอที่ช่วยยับยั้งการก่อตัวของ hemiketals ซึ่งเป็นพื้นฐานสำหรับความคืบหน้าของการเกิดปฏิกิริยาของ DFO [12] สูตรแรกของDFO คล้าย ๆ กับสิ่งที่มันเห็นเป็น 1,2-AM, Asian, มี CFC- 113 เป็นตัวทำละลายให้บริการซึ่งต่อมาถูกแทนที่โดย HFE- 7100 ด้วยเหตุผลเดียวกันดังกล่าวข้างต้น ขณะนี้ในบางสูตรร่วมกับ HFE-7100 ยัง HFE-71DE (ส่วนผสมของ 1-methoxy-nonafluoro-บิวเทนและ 1-methoxy-nona- ฟลูออโรไอโซกับ-1,2-dichloroethylene) เป็นปัจจุบัน ตามการศึกษาบางส่วนที่เป็นตัวทำละลายหลังสามารถที่จะปรับปรุงประสิทธิภาพการทำงานของสารเพราะทรานส์1,2-dichloroethylene อาจจะมีร่องรอยของHCl สามารถที่จะกระตุ้นปฏิกิริยา [12] แต่เนื่องจากเป็นตัวทำละลายที่เป็นพิษสูงและไวไฟ, การใช้งานจะหลีกเลี่ยงมากที่สุดในห้องปฏิบัติการ[1,6,12] โซลูชั่น DFO เช่นคน 1,2-IND ควรจะเก็บไว้ในขวดแก้วสีเข้มเนื่องจากพวกเขามีความไวต่อแสงการย่อยสลายและอาจจะในตู้เย็น ทั้งนี้ขึ้นอยู่กับการจัดเก็บเงื่อนไขที่อายุการเก็บรักษาของสารนี้ในช่วง 3-6 เดือน. ความชื้นของสภาพแวดล้อมและพื้นผิวที่มีรูพรุนที่เฉพาะเจาะจงบนซึ่งลายนิ้วมือจะฝากเป็นสองปัจจัยที่จะต้องได้รับการพิจารณาแต่อิทธิพลของพวกเขาไม่ได้เด็ดขาดสำหรับการสร้างภาพ ลายนิ้วมือสำหรับ1,2-IND ในความเป็นจริงเมื่อลายนิ้วมือการพัฒนาด้วย DFO จะไม่เก็บไว้อย่างถูกต้องก็เป็นไปได้ที่ลดลงจากการเรืองแสงที่เป็นผลมาจากการดูดซึมโดยพื้นผิวของสิ่งแวดล้อมที่มีความชื้นแต่เรืองแสงสามารถเรียกคืนอย่างสมบูรณ์โดยความร้อนอีกครั้งไม่กี่นาที

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

โมเลกุลที่เรียกว่า joullie ใหม่ ' s สีชมพู ( JP ) มันบอกว่าชื่อ
โมเลกุลของ JP มีสีชมพูอ่อนๆ แต่แสดงให้เห็นการเรืองแสงเข้ม
ถ้าส่องสว่างด้วยไฟสีเขียว ( 480 ) 560 nm ) .
แต่บางการศึกษาพบว่าลายนิ้วมือแฝงถือว่า
เท่านั้นที่มี 1,2-ind มีแนวโน้มที่จะลดลงในไม่กี่วัน เสียทั้งของตนเองและของ
สีเรือง . แทน เมื่อรักษาด้วยลายนิ้วมือแล้ว
12-ind ได้รักษาด้วยเกลือโลหะ เช่น สังกะสี แคดเมียมคลอไรด์
หรือเพิ่มขึ้นของเรืองแสงเข้ม
ของผลิตภัณฑ์ ) นอกจากนี้สินค้าถือว่า
เข้มสีในการมองเห็นได้เพิ่มความคมชัดด้วย
พื้นผิว ปรากฏการณ์นี้ยังยืนยันเมื่อเกลือของสังกะสีเป็น
โดยตรงเพิ่มโซลูชั่น ใน ความเป็นจริง ในกรณีดังกล่าวเป็นรอยนิ้วมือ
ใช้สัปดาห์หรือเป็นเดือน ก่อนแพ้สี ของตน หรือของ
เรืองแสง [ 1 ] บนพื้นฐานของการศึกษาจนถึง
ตอนนี้บทบาทของเกลือโลหะในปฏิกิริยาของ 1,2-ind ได้
ไม่ได้ชี้แจง แต่ดูเหมือนว่านี้ปฏิกิริยา
รายได้ผ่านกลไกคล้ายกับที่ของเฉือนของทราย
การย่อยสลาย ตั้งแต่การศึกษาก่อนหน้านี้ [ 2 ] ได้แสดง โดยการเพิ่ม zncl2
,ผลิตภัณฑ์ของปฏิกิริยากลายเป็นสีเข้มมากขึ้น
เรืองแสง ตอนแรกก็คิดว่าบทบาทของ zn2 แค่
แบบฟอร์มที่ซับซ้อนกับ JP . อย่างไรก็ตาม ตามการศึกษา [ 4 ]
ขีดเส้นใต้ว่า จริงๆ แล้วการเปลี่ยนแปลงเหล่านี้ใน สี และความเข้มของการเรืองแสงได้ชัดเจนโดยเฉพาะอย่างยิ่ง
. เมื่อเร็วๆนี้ [ 5 , 6 ] ,
แทน พบว่ามีความเข้มข้นสูงของ zncl2
,อุปสงค์ มากกว่าที่เราเคยสังเกต นำไปสู่การลดลงของความเข้มของแสงและสี

ผลิตภัณฑ์ของปฏิกิริยาในการพิจารณาของผลลัพธ์เหล่านี้ดูเหมือนว่าความเป็นไปได้ที่ zn2 ไอออน
ทำงานเป็นตัวเร่งปฏิกิริยาในรูปแบบของลูอิสกรด [ 7 ] นอกจากนี้มัน
กล่าวว่า สังกะสี โดยการรักษาเสถียรภาพ fluorophore ได้เป็น
ผลิตภัณฑ์ของปฏิกิริยาเพิ่มระยะเวลาของความทนทานของ
ลายนิ้วมือบนพื้นผิว อย่างไรก็ตาม , มันเป็นเสมอดีกว่า
เตรียมสารละลายของ 1,2-ind ก่อนใช้เพราะ
ตนของ zncl2 โดยตรงในการแก้ปัญหาที่อาจก่อให้เกิดการลดลงของ
การเก็บสารเปลี่ยนจาก 1 ปี ( IND ) 3 เดือน ( IND )
สังกะสี ) นอกจากนี้ จะดีกว่าที่จะหลีกเลี่ยงการใช้ตัวทำละลายแอลกอฮอล์
เพราะพวกเขาทำให้การก่อตัวของ hemiketals ซึ่งลด
ปฏิกิริยาของ 1,2-ind กับกรดอะมิโน [ 1,8 ] ตัวทำละลายผู้ให้บริการดีเยี่ยม
น่าจะระเหยเพียงพออย่างรวดเร็ว ระเหย แต่
ยังไม่เป็นพิษ ไม่ติดไฟได้ง่าย และไม่มีขั้ว เพื่อหลีกเลี่ยงรอยเปื้อนของหมึก
ในที่สุดปัจจุบันบนพื้นผิวที่มีรูพรุน ตอนแรกคลอโรฟลูออโรคาร์บอน
ถูกใช้ส่วนใหญ่ cfc-113 แต่เนื่องจากพวกเขา