- ข้อความ
- ประวัติศาสตร์
Choi Ji-Hoon was cardioplegic when
Choi Ji-Hoon was cardioplegic when he saw the suffering, his face was haggard as his car was driving into the neighbourhood Lee Hayan was living in.
“What is happening.”
An invitation to a woman’s home was welcomed, but if the opponent was Lee Hayan, the circumstances would be different.
Conversation and intimacy with their lives at stake, invited to the house at night I must do whatever it takes....
“Life or death. There was no room for excuses.”
Choi Ji Hoon was obsessed with a myriad of delusions and was forced to back off.
The location was not hard to find thanks to the simple directions given by Hayan.
A bit of a distance from the roads and stores was a small house located in a secluded area.
The yard was full of flowers in bloom and in the corner were jars.
“Really.”
Choi Ji Hoon smiled.
“Theres a pleasant atmosphere about the house as if she was raised well.”
But he had not the slightest idea.
Lee Hayan was in the kitchen, working hard to make it clean.
“Kitchen maid and even later, married. Cooking kimchi and side dishes will be continued to be carried with you even as you prepare to die.”
Be that as it may, the dishes and the laundry were not forced completely, but most of it were the tasks in Lee Hyun’s life.
The house was saved.
Years of newspaper delivery had trained a sense of geography. For a long time, the sun was good they found a house in a quiet secluded area and bought it.
Ding dong.
Choi Ji Hoon rang the doorbell and the front door opened.
“Excuse me.”
Seeing as it was the first time visiting a woman’s house, secretly his heart trembled a trifle. His two arms were holding flowers and a fruits basket as a present for whatever was to come.
*Bark!*
Soon after, the barking dog ran into the yard.
“Heog!”
Choi Ji Hoon faltered and stepped back.
“What is this veal dog.”
The big dog came running up while wagging its tail, licking and desperately rubbing on his body.
An excessive display of intimacy.
He realised its behaviour was because it knew he was a guest.
“Come in.”
Lee Hayan, wearing a white t-shirt came out on the porch modestly dressed. Even then, Choi Ji Hoon was trying to pretend to be friendly.
“Boshin, go ahead and relax.”
As soon as Hayan said this, the tail stopped wagging at once and the dog quickly retreated to its kennel.
Choi Ji Hoon’s spirit was in turmoil, he held out the flowers and fruit basket.
“It was awkward to come empty-handed so I brought something."
“Yes, thank you.”
Hayan received the fruit basket and led Choi Ji Hoon into the house.
“The flowers?”
“What about the umbrella stands....”
“.....”
Lee Hayan served the meal with side dishes that were food boiled down in soy sauce or other seasonings.
“Bon appetit.”
Impetuously showing up,taking dinner at the table that was already set,Choi Ji Hoon raised the spoon.
“Although it’s not much, have your fill.”
Eating at home was different. Side dishes were carefully pick so they would not put a strain on the stomach.
The immaculate Choi Ji Hoon was struck with the taste of the food.
“Delicious. I enjoyed it.”
His words were not empty, even the rice was great. The dishes were more delicious than eating a full course in a restaurant.
As soon as you ate the rice, you’d feel as if you were on air.
“You prepared the food for me, so I’ll clean up.”
“No thank you. You’re the guest. I’ll clear the dishes so stay in the room. I’ll be back.”
“I-In the room?”
“Yeah. Why don't you go there.”
“......”
Choi Ji Hoon was intrigued as Hayan pointed to an open door and entered.
Stepping foot into a 20 year old girl’s room.
Pink wallpaper, posters of celebrities, photos, was what he expected. Rather it was filled with shelves of books mostly related to science and medicine and in the midst of these, mystery novels.
«The world will be destroyed with 10 technological advances»
«Human Anatomy»
«A serial killer's invitation»
“She’s reading really good books.”
Even the written language of the titles, Choi Ji Hoon could not carelessly pass by to read.
“She’ll be here soon... What am I doing?”
Hayan’s room, it bore a haunting and amazing atmosphere that overflowed, causing him to be afraid.
‘But...I can’t settle with this girl. At least other women who come will be similar, in one’s eyes.
There was a refreshing fragrance in Hayan’s room.
Just a while ago she was studying, there were books and notes spread all over the desk.
After a while, she came carrying tools including a screwdriver and hammer.
“Have you rested? The television isn’t working well so please fix it.”
“Yes?”
“You said you were part of Sung’s Electronics. Please fix it.”
“Sung...Electronics, but I’m not sure if if I can repair the television. Just because South Korea has cars, does it mean we can make cars?”
Choi Ji Hoon, although puzzled, disassembled the TV with tools and luckily was able to find the parts of the circuit that required fixing.
“Ah! Here comes the screen.”
The nervous Choi Ji Hoon wiped the cold sweat off his forehead.
It was an old vintage television but he hadn’t taken one apart before.
‘This experience will be helpful.’
Choi Ji Hoon had a smile plastered on his face.
‘Now all I need to do is to wait for a lovely conversation to happen.’
In that moment, he felt himself reliable as Lee Hayan smiled a bright,innocent and perfectly natural smile.
“Really it’s fixed. I’m amazed.”
A little dramatically, Choi Ji Hoon gestured to his pounding heart.
“In the future, if you need any help, please call on me.”
“Can I really do that?”
“Sure.”
“In fact there might be other things broken.”
“....”
“Even imported things? Oh but I don’t think you know how to fix those...”
“No. Bring it.”
Hayan actually brought it.
Gas stove, oven, air purifiers, humidifiers, vacuum cleaners, cell phones, laptops, printers, computers, monitors, cassettes, telephone, fan, rice cooker, a bidet!
“This, is this all?”
“No. There’s more. The refrigerator in the kitchen too."
“......”
“You can’t fix it? Do you have to bring it to the depot?”
Choi Ji Hoon vigorously shook his head.
“No. I’ll give it a try.”
He started with the easiest one, the telephone.
Old parts wear out and end up unusable, but generally parts tend to just break.
After the repair period, it looked newly bought because even a small failure could not be detected.
“Where did you get all this stuff?”
“I got it from our original house, some of the things were brought by brother. He found it during his newspaper routes.
“I see.”
Repairing was difficult, but Choi Ji Hoon was comfortable because he was having a conversation with Hayan who was sitting right next to him.
To Be Continued...
“What is happening.”
An invitation to a woman’s home was welcomed, but if the opponent was Lee Hayan, the circumstances would be different.
Conversation and intimacy with their lives at stake, invited to the house at night I must do whatever it takes....
“Life or death. There was no room for excuses.”
Choi Ji Hoon was obsessed with a myriad of delusions and was forced to back off.
The location was not hard to find thanks to the simple directions given by Hayan.
A bit of a distance from the roads and stores was a small house located in a secluded area.
The yard was full of flowers in bloom and in the corner were jars.
“Really.”
Choi Ji Hoon smiled.
“Theres a pleasant atmosphere about the house as if she was raised well.”
But he had not the slightest idea.
Lee Hayan was in the kitchen, working hard to make it clean.
“Kitchen maid and even later, married. Cooking kimchi and side dishes will be continued to be carried with you even as you prepare to die.”
Be that as it may, the dishes and the laundry were not forced completely, but most of it were the tasks in Lee Hyun’s life.
The house was saved.
Years of newspaper delivery had trained a sense of geography. For a long time, the sun was good they found a house in a quiet secluded area and bought it.
Ding dong.
Choi Ji Hoon rang the doorbell and the front door opened.
“Excuse me.”
Seeing as it was the first time visiting a woman’s house, secretly his heart trembled a trifle. His two arms were holding flowers and a fruits basket as a present for whatever was to come.
*Bark!*
Soon after, the barking dog ran into the yard.
“Heog!”
Choi Ji Hoon faltered and stepped back.
“What is this veal dog.”
The big dog came running up while wagging its tail, licking and desperately rubbing on his body.
An excessive display of intimacy.
He realised its behaviour was because it knew he was a guest.
“Come in.”
Lee Hayan, wearing a white t-shirt came out on the porch modestly dressed. Even then, Choi Ji Hoon was trying to pretend to be friendly.
“Boshin, go ahead and relax.”
As soon as Hayan said this, the tail stopped wagging at once and the dog quickly retreated to its kennel.
Choi Ji Hoon’s spirit was in turmoil, he held out the flowers and fruit basket.
“It was awkward to come empty-handed so I brought something."
“Yes, thank you.”
Hayan received the fruit basket and led Choi Ji Hoon into the house.
“The flowers?”
“What about the umbrella stands....”
“.....”
Lee Hayan served the meal with side dishes that were food boiled down in soy sauce or other seasonings.
“Bon appetit.”
Impetuously showing up,taking dinner at the table that was already set,Choi Ji Hoon raised the spoon.
“Although it’s not much, have your fill.”
Eating at home was different. Side dishes were carefully pick so they would not put a strain on the stomach.
The immaculate Choi Ji Hoon was struck with the taste of the food.
“Delicious. I enjoyed it.”
His words were not empty, even the rice was great. The dishes were more delicious than eating a full course in a restaurant.
As soon as you ate the rice, you’d feel as if you were on air.
“You prepared the food for me, so I’ll clean up.”
“No thank you. You’re the guest. I’ll clear the dishes so stay in the room. I’ll be back.”
“I-In the room?”
“Yeah. Why don't you go there.”
“......”
Choi Ji Hoon was intrigued as Hayan pointed to an open door and entered.
Stepping foot into a 20 year old girl’s room.
Pink wallpaper, posters of celebrities, photos, was what he expected. Rather it was filled with shelves of books mostly related to science and medicine and in the midst of these, mystery novels.
«The world will be destroyed with 10 technological advances»
«Human Anatomy»
«A serial killer's invitation»
“She’s reading really good books.”
Even the written language of the titles, Choi Ji Hoon could not carelessly pass by to read.
“She’ll be here soon... What am I doing?”
Hayan’s room, it bore a haunting and amazing atmosphere that overflowed, causing him to be afraid.
‘But...I can’t settle with this girl. At least other women who come will be similar, in one’s eyes.
There was a refreshing fragrance in Hayan’s room.
Just a while ago she was studying, there were books and notes spread all over the desk.
After a while, she came carrying tools including a screwdriver and hammer.
“Have you rested? The television isn’t working well so please fix it.”
“Yes?”
“You said you were part of Sung’s Electronics. Please fix it.”
“Sung...Electronics, but I’m not sure if if I can repair the television. Just because South Korea has cars, does it mean we can make cars?”
Choi Ji Hoon, although puzzled, disassembled the TV with tools and luckily was able to find the parts of the circuit that required fixing.
“Ah! Here comes the screen.”
The nervous Choi Ji Hoon wiped the cold sweat off his forehead.
It was an old vintage television but he hadn’t taken one apart before.
‘This experience will be helpful.’
Choi Ji Hoon had a smile plastered on his face.
‘Now all I need to do is to wait for a lovely conversation to happen.’
In that moment, he felt himself reliable as Lee Hayan smiled a bright,innocent and perfectly natural smile.
“Really it’s fixed. I’m amazed.”
A little dramatically, Choi Ji Hoon gestured to his pounding heart.
“In the future, if you need any help, please call on me.”
“Can I really do that?”
“Sure.”
“In fact there might be other things broken.”
“....”
“Even imported things? Oh but I don’t think you know how to fix those...”
“No. Bring it.”
Hayan actually brought it.
Gas stove, oven, air purifiers, humidifiers, vacuum cleaners, cell phones, laptops, printers, computers, monitors, cassettes, telephone, fan, rice cooker, a bidet!
“This, is this all?”
“No. There’s more. The refrigerator in the kitchen too."
“......”
“You can’t fix it? Do you have to bring it to the depot?”
Choi Ji Hoon vigorously shook his head.
“No. I’ll give it a try.”
He started with the easiest one, the telephone.
Old parts wear out and end up unusable, but generally parts tend to just break.
After the repair period, it looked newly bought because even a small failure could not be detected.
“Where did you get all this stuff?”
“I got it from our original house, some of the things were brought by brother. He found it during his newspaper routes.
“I see.”
Repairing was difficult, but Choi Ji Hoon was comfortable because he was having a conversation with Hayan who was sitting right next to him.
To Be Continued...
0/5000
Choi Ji Hoon ถูก cardioplegic เมื่อเขาเห็นทุกข์ หน้าที่ถูก haggard เป็นรถขับรถเข้าไปอยู่ในลี Hayan"สิ่งที่เกิดขึ้น"เชิญไปที่บ้านของผู้หญิงได้รับการต้อนรับ แต่ถ้าฝ่ายตรงข้าม ลี Hayan สถานการณ์จะแตกต่างกันสนทนาและเป็นกันเองกับชีวิตของพวกเขาในภาวะเสี่ยง เชิญที่บ้านในเวลากลางคืนต้องทำสิ่งที่มันจะ..."ชีวิตหรือเสียชีวิต มีห้องพักสำหรับเข้าไปจัดการ"Choi Ji Hoon หลังกับ delusions และถูกบังคับให้กลับสถานที่ไม่ยากที่จะค้นหา ด้วยคำแนะนำง่าย ๆ โดย Hayanเล็กน้อยห่างจากถนนและร้านค้าเป็นบ้านหลังเล็ก ๆ ที่ตั้งอยู่ในบริเวณที่เงียบสงบลานเต็มไป ด้วยดอกไม้บาน และมุมได้ไห"จริง ๆ"Choi Ji Hoon ยิ้ม"มีบรรยากาศรื่นรมย์เกี่ยวกับบ้านว่าเธอขึ้นดี"แต่เขาไม่คิดเพียงน้อยนิดHayan ลีอยู่ในห้องครัว ทำงานอย่างหนักเพื่อให้ทำความสะอาด"ครัวแม่บ้าน และแม้ในภายหลัง แต่งงาน อาหารกิมจิและเครื่องเคียงจะดำเนินต่อไปให้กับคุณแม้ในขณะที่คุณเตรียมตัวตาย"ให้ว่ามันอาจ อาหารและซักผ้าได้ไม่บังคับอย่างสมบูรณ์ แต่ส่วนใหญ่จะมีภารกิจในชีวิต Lee Hyunบ้านถูกบันทึกไว้ปีส่งหนังสือพิมพ์มีการฝึกอบรมของภูมิศาสตร์ เป็นเวลานาน ดวงอาทิตย์ได้ดีพวกเขาพบบ้านพักแห่งพื้นที่ และซื้อดิงดองChoi Ji Hoon รังกริ่งบ้าน และเปิดประตูหน้า"ขอโทษ"เห็นเพราะเป็นครั้งแรกที่เยี่ยมบ้านผู้หญิง แอบหัวใจ trembled เป็นทรัยเฟิล แขนทั้งสองของเขากำลังจัดดอกไม้และกระเช้าผลไม้เป็นปัจจุบันเพียงถูกมา* เปลือก! *หลังจาก หมาเห่าวิ่งมาหล้า"Heog"Choi Ji Hoon เดินลังเล และก้าวไป"อะไรคือสุนัขนี้ก่อน"สุนัขมาทำงานค่า wagging หาง เลีย และถูบนร่างกายของเขาหมดการแสดงมากเกินไปเป็นกันเองเขาเองก็ยังคิดพฤติกรรมของมันเพราะมันรู้ว่า เขาเป็นแขก"มา"ลี Hayan สวมเสื้อยืดสีขาวออกมาบนระเบียงทั้งแต่งตัว ได้แล้ว Choi Ji Hoon ได้พยายามจะทำให้ดี"โบะชิง ไปข้างหน้า และผ่อนคลาย"เป็น Hayan พูด หางหยุด wagging ครั้ง และหมาถอยกรูดอย่างการ kennel เป็นอย่างรวดเร็วChoi Ji Hoon วิญญาณที่อยู่ในความวุ่นวาย เขาจัดดอกไม้และผลไม้"ก็ตกใจมามือเปล่าเพื่อนำมาสิ่งนั้น""ใช่ ขอบคุณ"Hayan ได้รับตะกร้าผลไม้ และนำ Choi Ji Hoon เข้าบ้าน"ดอกไม้""สิ่งที่เกี่ยวกับร่มหมายถึง..."“.....”ลี Hayan เสิร์ฟอาหารพร้อมจานที่มีอาหารต้มลงในซอสถั่วเหลืองหรือเครื่องปรุงรสอื่น ๆ"Bon appetit"Impetuously แสดงค่า การรับประทานอาหารตารางที่ถูกตั้งค่าแล้ว Choi Ji Hoon ยกช้อน"แม้ว่ามันจะไม่มาก มีการเติม"รับประทานอาหารที่บ้านแตกต่างกัน จานถูกเลือกอย่างระมัดระวังเพื่อพวกเขาจะไม่ใส่ต้องใช้ท้องการนฤมล Choi Ji Hoon หลงรสชาติของอาหาร"อร่อย ข้อความ:มัน"คำพูดของเขาไม่ว่าง แม้แต่ข้าวดี อาหารอร่อยมากขึ้นกว่าหลักสูตรเต็มรูปแบบการรับประทานอาหารในร้านอาหารได้ทันทีที่คุณกินข้าว คุณจะรู้สึกว่าคุณอยู่บนอากาศ"คุณเตรียมอาหารสำหรับฉัน ดังนั้นฉันจะล้าง""ไม่ขอบคุณ คุณแขก ฉันจะล้างอาหารให้พักในห้อง จะกลับ""ฉันในห้อง? ""ใช่ ทำไมคุณเอง"“......”Choi Ji Hoon ได้ประหลาดใจ Hayan ชี้ไปประตูเปิด และป้อนเท้าเดินเข้าไปในห้องของหญิงสาวอายุ 20 ปีวอลล์เปเปอร์ สีโปสเตอร์ของดารา ภาพถ่าย เป็นสิ่งที่เขาคาดหวัง แต่ มันก็เต็มไป ด้วยชั้นหนังสือส่วนใหญ่ที่เกี่ยวข้องกับวิทยาศาสตร์การแพทย์ และ ท่ามกลางนวนิยายลึกลับเหล่านี้«โลกจะถูกทำลาย ด้วยความก้าวหน้าทางเทคโนโลยีที่ 10 »«การกายวิภาคศาสตร์มนุษย์»«เชิญเป็นฆาตกรของ»"เธอกำลังอ่านหนังสือที่ดีจริงๆ"แม้แต่ในภาษาเขียนของชื่อเรื่อง Choi Ji Hoon สามารถไม่ลวก ๆ ผ่านการอ่าน"เธอจะอยู่ที่นี่เร็ว ๆ นี้... น.ผมทำอะไร"ห้องพักของ Hayan มันแบกบรรยากาศ haunting และน่าทึ่งที่ overflowed ทำให้เขากลัว' แต่... ฉันไม่สามารถจับคู่กับผู้หญิงคนนี้ ผู้หญิงน้อยอื่น ๆ มาจะคล้าย ตาThere was a refreshing fragrance in Hayan’s room.Just a while ago she was studying, there were books and notes spread all over the desk.After a while, she came carrying tools including a screwdriver and hammer.“Have you rested? The television isn’t working well so please fix it.”“Yes?”“You said you were part of Sung’s Electronics. Please fix it.”“Sung...Electronics, but I’m not sure if if I can repair the television. Just because South Korea has cars, does it mean we can make cars?”Choi Ji Hoon, although puzzled, disassembled the TV with tools and luckily was able to find the parts of the circuit that required fixing.“Ah! Here comes the screen.”The nervous Choi Ji Hoon wiped the cold sweat off his forehead.It was an old vintage television but he hadn’t taken one apart before.‘This experience will be helpful.’Choi Ji Hoon had a smile plastered on his face.‘Now all I need to do is to wait for a lovely conversation to happen.’In that moment, he felt himself reliable as Lee Hayan smiled a bright,innocent and perfectly natural smile.“Really it’s fixed. I’m amazed.”A little dramatically, Choi Ji Hoon gestured to his pounding heart.“In the future, if you need any help, please call on me.”“Can I really do that?”“Sure.”“In fact there might be other things broken.”“....”“Even imported things? Oh but I don’t think you know how to fix those...”หมายเลข" นำด้วย"Hayan จริงนำมันแก๊สเตา เตาอบ เครื่องฟอกอากาศ humidifiers แหนบ โทรศัพท์ แล็ปท็อป เครื่องพิมพ์ คอมพิวเตอร์ จอภาพ ฝ้า โทรศัพท์ พัดลม หม้อหุงข้าว โถปัสสาวะหญิงเป็น"นี้ นี่คือทั้งหมดหรือไม่? "หมายเลข" ได้เพิ่มเติม ตู้เย็นในครัวที่มากเกินไป "“......”"คุณไม่สามารถแก้ไขได้หรือไม่ คุณจะต้องนำไป depot "Choi Ji Hoon ดั่งจับศีรษะของเขาหมายเลข" ฉันจะให้มันลอง"เขาเริ่มต้น ด้วยการที่ง่ายที่สุด โทรศัพท์อะไหล่เก่าสวมออก และท้ายไม่ แต่โดยทั่วไปชิ้นส่วนมักจะ เพียงแค่แบ่งหลังจากรอบระยะเวลาการซ่อมแซม มันดูซื้อใหม่เนื่องจากไม่พบแม้แต่ความล้มเหลวขนาดเล็ก"ที่คุณได้รับสิ่งนี้""ได้รับจากบ้านเดิม สิ่งที่ถูกนำ โดยบราเดอร์ เขาพบมันในระหว่างกระบวนการผลิตหนังสือพิมพ์ของเขา"อืมม"ซ่อมยาก แต่ Choi Ji Hoon สบายเนื่องจากเขามีการสนทนากับ Hayan ที่นั่งอยู่ติดกับเขาการดำเนินต่อไป...
การแปล กรุณารอสักครู่..
ชเว จี ฮุน cardioplegic เมื่อเขาเห็นทุกข์ ใบหน้าของเขาซีดเซียวเหมือนรถขับเข้าไปในบ้านลี hayan อยู่
" เกิดอะไรขึ้น "
เชิญไปที่บ้านของผู้หญิงก็ยินดี แต่ถ้าฝ่ายตรงข้ามคือ ลี hayan สถานการณ์จะแตกต่างกัน .
การสนทนาและใกล้ชิดกับชีวิตของพวกเขาเดิมพันเชิญไปที่บ้านในเวลากลางคืนผมต้องทำทุกอย่าง . . . . . . .
" ชีวิตหรือความตาย ไม่มีที่ว่างให้แก้ตัว "
ชเวจีฮุนถูกครอบงำด้วยความหลงผิดมากมาย และถูกบังคับให้ถอย
สถานที่ไม่ยากที่จะหาขอบคุณง่ายเส้นทางให้โดย hayan
บิตของระยะห่างจากถนนและร้านค้า มีบ้านหลังเล็ก ๆตั้งอยู่ในย่าน
ที่เงียบสงบ .บ้านที่เต็มไปด้วยดอกไม้เบ่งบาน และในมุมที่เป็นขวด
" จริงๆ "
ชเวจีฮุนยิ้ม
" มีบรรยากาศที่รื่นรมย์ เรื่องบ้าน ถ้าเธอถูกเลี้ยงดูมาอย่างดี "
แต่เขาไม่คิดเลยแม้แต่น้อย hayan
ลีอยู่ในครัว ทำงานอย่างหนักเพื่อให้มันสะอาด .
" ครัวแม่บ้าน และแม้ต่อมา แต่งงานกิมจิ อาหารและด้านอาหารจะยังคงที่จะดำเนินการกับคุณแม้ในขณะที่คุณเตรียมที่จะตาย "
อาจเป็นอย่างนั้น อาหาร และซักผ้าไม่ได้บังคับเลย แต่ส่วนใหญ่เป็นงานในชีวิตของลีฮยอน
บ้านปลอดภัย
ปีของหนังสือพิมพ์ การฝึกประสาทสัมผัสของภูมิศาสตร์ เป็นเวลานานดวงอาทิตย์ดี พวกเขาพบว่าบ้านที่เงียบสงบ พื้นที่และซื้อมัน
ด๊อง
ชเวจีฮุนกดกริ่งที่ประตู และประตูเปิด . . .
" ขอโทษนะ "
ที่เห็นมันเป็นครั้งแรกที่ไปเยี่ยมบ้านผู้หญิง แอบหัวใจของเขาสั่นเล็กน้อย . สองแขนของเขากำลังถือดอกไม้ และกระเช้าผลไม้เป็นของขวัญก็ตามมา
* โฮ่ง !
หลังจากนั้นเสียงเห่าสุนัขวิ่งลงไปสนาม
" heog ! "
ชอย จี ฮุน สะดุด และเดินกลับ
" นี่คืออะไร "
เนื้อสุนัข สุนัขตัวใหญ่วิ่งขึ้นในขณะที่กระดิกหางเลียและหมดท่าลูบไล้บนร่างกายของเขา แสดงความสนิทสนมมากเกินไป
เขาตระหนักถึงพฤติกรรมของมัน เพราะมันรู้ว่าเขาเป็นแขก
" เข้ามาได้ "
hayan ลี ,ใส่เสื้อยืดสีขาวออกมาที่ระเบียงตกแต่งแต่งตัว แม้ ชอย จี ฮุน ก็พยายามที่จะเป็นมิตร
" Boshin ไปข้างหน้า และผ่อนคลาย . .
ทันทีที่ hayan กล่าวนี้หางหยุดสั่นทันที และรีบถอยของสุนัขสุนัข
ชเว จี ฮุน วิญญาณที่อยู่ในความวุ่นวาย เขาไว้ดอกไม้และผลไม้ .
" มันอึดอัดมามือเปล่าดังนั้นฉันซื้อบางอย่าง "
" ครับ ขอบคุณ "
hayan ได้รับตะกร้าผลไม้ และนำ ชอย จี ฮุนเข้าบ้าน
" ดอกไม้ "
" แล้วร่มยืน . . . . . . . "
" . . . . . "
ลี hayan เสิร์ฟอาหารที่มีเครื่องเคียงที่เป็นอาหารต้มลงในซอสหรือเครื่องปรุงรส
" Bon Appetit "
ตารางค่าความจริงแสดงขึ้นทานมื้อเย็นที่ตารางที่ถูกกำหนดไว้แล้ว ชอย จี ฮุน ยกช้อน
" แต่ก็ไม่มาก มีการเติม "
กินข้าวที่บ้าน มันต่างกัน เครื่องเคียงเป็นอย่างระมัดระวังเลือกดังนั้นพวกเขาจะไม่วางความเครียดในท้อง
นฤมล ชอย จี ฮุน ก็หลงกับรสชาติของอาหาร . . .
" อร่อย ผมชอบครับ "
คำพูดของเขาไม่ได้ว่างเปล่า แม้แต่ข้าวก็เยี่ยมอาหารก็อร่อยกว่ากินเต็มหลักสูตรในร้านอาหาร
ทันทีที่คุณกินข้าว คุณจะรู้สึกว่าคุณอยู่บนอากาศ
" คุณเตรียมอาหารสำหรับฉันดังนั้นฉันจะทำความสะอาด "
" ไม่ครับ ขอบคุณ คุณเป็นแขก ผมจะล้างจานอยู่ในห้อง ผมจะกลับ "
" ในห้อง "
" ครับ ทำไมคุณถึงไม่ไปที่นั่น " .
"
" . . . . . . .
" เกิดอะไรขึ้น "
เชิญไปที่บ้านของผู้หญิงก็ยินดี แต่ถ้าฝ่ายตรงข้ามคือ ลี hayan สถานการณ์จะแตกต่างกัน .
การสนทนาและใกล้ชิดกับชีวิตของพวกเขาเดิมพันเชิญไปที่บ้านในเวลากลางคืนผมต้องทำทุกอย่าง . . . . . . .
" ชีวิตหรือความตาย ไม่มีที่ว่างให้แก้ตัว "
ชเวจีฮุนถูกครอบงำด้วยความหลงผิดมากมาย และถูกบังคับให้ถอย
สถานที่ไม่ยากที่จะหาขอบคุณง่ายเส้นทางให้โดย hayan
บิตของระยะห่างจากถนนและร้านค้า มีบ้านหลังเล็ก ๆตั้งอยู่ในย่าน
ที่เงียบสงบ .บ้านที่เต็มไปด้วยดอกไม้เบ่งบาน และในมุมที่เป็นขวด
" จริงๆ "
ชเวจีฮุนยิ้ม
" มีบรรยากาศที่รื่นรมย์ เรื่องบ้าน ถ้าเธอถูกเลี้ยงดูมาอย่างดี "
แต่เขาไม่คิดเลยแม้แต่น้อย hayan
ลีอยู่ในครัว ทำงานอย่างหนักเพื่อให้มันสะอาด .
" ครัวแม่บ้าน และแม้ต่อมา แต่งงานกิมจิ อาหารและด้านอาหารจะยังคงที่จะดำเนินการกับคุณแม้ในขณะที่คุณเตรียมที่จะตาย "
อาจเป็นอย่างนั้น อาหาร และซักผ้าไม่ได้บังคับเลย แต่ส่วนใหญ่เป็นงานในชีวิตของลีฮยอน
บ้านปลอดภัย
ปีของหนังสือพิมพ์ การฝึกประสาทสัมผัสของภูมิศาสตร์ เป็นเวลานานดวงอาทิตย์ดี พวกเขาพบว่าบ้านที่เงียบสงบ พื้นที่และซื้อมัน
ด๊อง
ชเวจีฮุนกดกริ่งที่ประตู และประตูเปิด . . .
" ขอโทษนะ "
ที่เห็นมันเป็นครั้งแรกที่ไปเยี่ยมบ้านผู้หญิง แอบหัวใจของเขาสั่นเล็กน้อย . สองแขนของเขากำลังถือดอกไม้ และกระเช้าผลไม้เป็นของขวัญก็ตามมา
* โฮ่ง !
หลังจากนั้นเสียงเห่าสุนัขวิ่งลงไปสนาม
" heog ! "
ชอย จี ฮุน สะดุด และเดินกลับ
" นี่คืออะไร "
เนื้อสุนัข สุนัขตัวใหญ่วิ่งขึ้นในขณะที่กระดิกหางเลียและหมดท่าลูบไล้บนร่างกายของเขา แสดงความสนิทสนมมากเกินไป
เขาตระหนักถึงพฤติกรรมของมัน เพราะมันรู้ว่าเขาเป็นแขก
" เข้ามาได้ "
hayan ลี ,ใส่เสื้อยืดสีขาวออกมาที่ระเบียงตกแต่งแต่งตัว แม้ ชอย จี ฮุน ก็พยายามที่จะเป็นมิตร
" Boshin ไปข้างหน้า และผ่อนคลาย . .
ทันทีที่ hayan กล่าวนี้หางหยุดสั่นทันที และรีบถอยของสุนัขสุนัข
ชเว จี ฮุน วิญญาณที่อยู่ในความวุ่นวาย เขาไว้ดอกไม้และผลไม้ .
" มันอึดอัดมามือเปล่าดังนั้นฉันซื้อบางอย่าง "
" ครับ ขอบคุณ "
hayan ได้รับตะกร้าผลไม้ และนำ ชอย จี ฮุนเข้าบ้าน
" ดอกไม้ "
" แล้วร่มยืน . . . . . . . "
" . . . . . "
ลี hayan เสิร์ฟอาหารที่มีเครื่องเคียงที่เป็นอาหารต้มลงในซอสหรือเครื่องปรุงรส
" Bon Appetit "
ตารางค่าความจริงแสดงขึ้นทานมื้อเย็นที่ตารางที่ถูกกำหนดไว้แล้ว ชอย จี ฮุน ยกช้อน
" แต่ก็ไม่มาก มีการเติม "
กินข้าวที่บ้าน มันต่างกัน เครื่องเคียงเป็นอย่างระมัดระวังเลือกดังนั้นพวกเขาจะไม่วางความเครียดในท้อง
นฤมล ชอย จี ฮุน ก็หลงกับรสชาติของอาหาร . . .
" อร่อย ผมชอบครับ "
คำพูดของเขาไม่ได้ว่างเปล่า แม้แต่ข้าวก็เยี่ยมอาหารก็อร่อยกว่ากินเต็มหลักสูตรในร้านอาหาร
ทันทีที่คุณกินข้าว คุณจะรู้สึกว่าคุณอยู่บนอากาศ
" คุณเตรียมอาหารสำหรับฉันดังนั้นฉันจะทำความสะอาด "
" ไม่ครับ ขอบคุณ คุณเป็นแขก ผมจะล้างจานอยู่ในห้อง ผมจะกลับ "
" ในห้อง "
" ครับ ทำไมคุณถึงไม่ไปที่นั่น " .
"
" . . . . . . .
การแปล กรุณารอสักครู่..
ภาษาอื่น ๆ
การสนับสนุนเครื่องมือแปลภาษา: กรีก, กันนาดา, กาลิเชียน, คลิงออน, คอร์สิกา, คาซัค, คาตาลัน, คินยารวันดา, คีร์กิซ, คุชราต, จอร์เจีย, จีน, จีนดั้งเดิม, ชวา, ชิเชวา, ซามัว, ซีบัวโน, ซุนดา, ซูลู, ญี่ปุ่น, ดัตช์, ตรวจหาภาษา, ตุรกี, ทมิฬ, ทาจิก, ทาทาร์, นอร์เวย์, บอสเนีย, บัลแกเรีย, บาสก์, ปัญจาป, ฝรั่งเศส, พาชตู, ฟริเชียน, ฟินแลนด์, ฟิลิปปินส์, ภาษาอินโดนีเซี, มองโกเลีย, มัลทีส, มาซีโดเนีย, มาราฐี, มาลากาซี, มาลายาลัม, มาเลย์, ม้ง, ยิดดิช, ยูเครน, รัสเซีย, ละติน, ลักเซมเบิร์ก, ลัตเวีย, ลาว, ลิทัวเนีย, สวาฮิลี, สวีเดน, สิงหล, สินธี, สเปน, สโลวัก, สโลวีเนีย, อังกฤษ, อัมฮาริก, อาร์เซอร์ไบจัน, อาร์เมเนีย, อาหรับ, อิกโบ, อิตาลี, อุยกูร์, อุสเบกิสถาน, อูรดู, ฮังการี, ฮัวซา, ฮาวาย, ฮินดี, ฮีบรู, เกลิกสกอต, เกาหลี, เขมร, เคิร์ด, เช็ก, เซอร์เบียน, เซโซโท, เดนมาร์ก, เตลูกู, เติร์กเมน, เนปาล, เบงกอล, เบลารุส, เปอร์เซีย, เมารี, เมียนมา (พม่า), เยอรมัน, เวลส์, เวียดนาม, เอสเปอแรนโต, เอสโทเนีย, เฮติครีโอล, แอฟริกา, แอลเบเนีย, โคซา, โครเอเชีย, โชนา, โซมาลี, โปรตุเกส, โปแลนด์, โยรูบา, โรมาเนีย, โอเดีย (โอริยา), ไทย, ไอซ์แลนด์, ไอร์แลนด์, การแปลภาษา.
- ว้าว ยินดีที่ได้รู้จัก งานอดิเรกของฉันคื
- ทุกวันนี้ คนส่วนใหญ่สนใจสุขภาพขามากขึ้น
- Training models
- ) ประชากรส่วนใหญ่ของจังหวัดสุพรรณบุรี ปร
- อำนวยความสะดวกให้กับ
- 2014 new female bag mail joker bowknot i
- for trying to make you smile
- ไมแกรน
- ฉันรู้จักคุณ
- Although rhizobacteria may présentunique
- ศาสนา: ศาสนาประจำชาติ คือ อิสลาม
- terrible
- วันนี้ฉันมีเรียนคอมพิวเตอร์และได้ทำหุ่นย
- Each area of study is not the same.
- อำนวยความสะดวกให้กับ
- TOMSEC ส่งพนักงานไปประจำที่JBTเพื่อสนับส
- 绝对
- ฉันมาจากไทย
- From the beginning, the Kaiser Gramercy
- ทำให้รู้สึกสนุกไปกับการเรียน และทำให้มีค
- Chemical demineralization
- โปรดดูในไฟล์สำหรับแบนเนอร์ที่ต้องเปลี่ยน
- โครงการนี้นำเสนอ
- tourism will break the Tediousness away
