A guide to the poem by Harold Bloom

A guide to the poem by Harold Bloom avers that the poem is “a brilliant summation about poetic thinking ... it also expresses the way in which time itself was understood.” By this he seems to mean that for Tennyson, time does not simply express movement in one direction toward a goal, or even movement at all; instead, his poetic language engages with how humans experience nature, space, and time in their limited exposure to the cosmos.

In the first stanza the tears are a paradox: they are “idle,” but they appear to have great importance. This paradox launches the speaker’s investigation of her emotion, seeking to understand whatever “divine despair” seems to be causing her physiological response. The tears come from looking upon the “happy Autumn-fields” and thinking about the lost days, but how is this related to something divine?

The second stanza suggests that the spiritual loss has to do with death. Dear friends come up from the underworld, providing a pleasant and fresh memory like a sunrise (“first beam glittering”). Yet, the memory fades sadly like a sunset (the beam “reddens” and “sinks … below the verge,” and indeed “all we love” sinks that way, in the speaker’s view. This is how the lost days are both sad and fresh.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แนะนำบทกวีโดยแฮโรลด์บลูม avers กลอนว่า "รวมบริการเกี่ยวกับบทกวีคิด...มันยังแสดงวิธีการในเวลาที่ตัวเองถูกเข้าใจ" นี้เขาน่าจะหมายถึง ที่ สำหรับประชุม เวลาได้เพียงมีความเคลื่อนไหวในทิศทางหนึ่งเพื่อบรรลุเป้าหมาย หรือแม้แต่การเคลื่อนไหวทั้งหมด แทน ภาษาบทกวีของเขาเกี่ยวกับว่ามนุษย์สัมผัสธรรมชาติ พื้นที่ และเวลาในการสัมผัสคอสมอสจำกัดในบทร้อยกรองแรก น้ำตามี paradox เป็น: จะ "ใช้งาน" แต่พวกเขาจะมีความสำคัญมากขึ้น ปฏิทรรศน์นี้เปิดตัวของผู้ตรวจสอบอารมณ์ของเธอ ไม่เข้าใจว่า "พระเจ้าสิ้นหวัง" น่าจะ ทำให้เกิดการตอบสนองของเธอสรีรวิทยา น้ำตาที่มาจากการมองตาม "ความสุขฤดูใบไม้ร่วงฟิลด์" และคิดเกี่ยวกับวันหายไป แต่วิธีนี้เกี่ยวข้องกับสิ่งที่พระเจ้าบทร้อยกรองที่สองแนะนำว่า มีการสูญเสียจิตวิญญาณกับความตาย เพื่อนรักมาจากยมโลก ให้หน่วยความจำดี และสดเช่นพระอาทิตย์ขึ้น ("ก่อนคานนัก") ยัง หน่วยความจำค่อย ๆ ปรากฏเศร้าเช่นพระอาทิตย์ (คาน "reddens" และ "ล้างมือ...ด้านล่างหมิ่น" และแน่นอน "ทั้งหมดเรารัก" ล้างมือวิธี ในมุมมองของลำโพง วิธีวันที่หายไปจะเศร้า และสดได้

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

คำแนะนำเกี่ยวกับบทกวีของแฮโรลด์บลูมเอ avers ว่าบทกวีเป็น "ผลรวมที่ยอดเยี่ยมเกี่ยวกับการคิดบทกวี ... มันยังเป็นการแสดงออกถึงวิธีการในเวลาที่ตัวเองถูกเข้าใจ." โดยครั้งนี้เขาน่าจะหมายความว่าสำหรับเทนนีสันเวลาไม่เพียง แสดงการเคลื่อนไหวในทิศทางเดียวไปยังเป้าหมายหรือแม้กระทั่งการเคลื่อนไหวที่ทุก แทนภาษากวีของเขาประกอบกับวิธีการธรรมชาติมนุษย์ประสบการณ์พื้นที่และเวลาในการเปิดรับ จำกัด ของพวกเขาที่จะจักรวาล. ในบทแรกน้ำตาเป็นความขัดแย้ง: พวกเขาจะ "ไม่ได้ใช้งาน" แต่พวกเขาดูเหมือนจะมีความสำคัญอย่างยิ่ง ความขัดแย้งนี้เปิดการสอบสวนของลำโพงของอารมณ์ความรู้สึกของเธอที่กำลังมองหาที่จะเข้าใจสิ่งที่ "ความสิ้นหวังพระเจ้า" ดูเหมือนว่าจะก่อให้เกิดการตอบสนองจะทางสรีรวิทยาของเธอ น้ำตามาจากการมองเมื่อ "สาขาฤดูใบไม้ร่วงที่มีความสุข" และคิดเกี่ยวกับวันที่หายไป แต่วิธีการนี้ที่เกี่ยวข้องกับสิ่งที่พระเจ้า? บทที่สองแสดงให้เห็นว่าการสูญเสียจิตวิญญาณได้จะทำอย่างไรกับความตาย เพื่อนรักขึ้นมาจากนรกให้เป็นความทรงจำที่น่าพอใจและสดเช่นพระอาทิตย์ขึ้น ("ลำแสงแรกอร่าม") แต่ความทรงจำจางหายเศร้าเหมือนพระอาทิตย์ตก (คาน "reddens" และ "อ่างล้างมือ ... ด้านล่างหมิ่น" และแน่นอน "ทั้งหมดที่เรารัก" จมวิธีการที่ในมุมมองของผู้พูด. นี่คือวิธีที่วันที่หายไปมีทั้งเศร้าและ สด.

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

คู่มือบทกวีโดยแฮโรลด์บลูมสูงที่กลอน " รวมที่ยอดเยี่ยมเกี่ยวกับการคิดของกวี . . . . . . . นอกจากนี้ยังแสดงวิธีการที่เวลาตัวเองเข้าใจ " นี่เขาหมายถึงว่า ธาตุ เวลาไม่ได้เพียงแค่แสดงการเคลื่อนไหวในทิศทางสู่เป้าหมาย หรือแม้แต่การเคลื่อนไหวใดๆ เลย แต่ภาษาของเขาซึ่งเกี่ยวกับสิ่งที่มนุษย์สัมผัสธรรมชาติ , พื้นที่ ,และเวลาในการ จำกัด ของพวกเขาในจักรวาล

ในบาทแรกน้ำตาเป็น Paradox : พวกเขาจะ " ว่าง " แต่พวกเขาปรากฏมีไสย ความขัดแย้งนี้ เปิดตัวลำโพงตรวจสอบอารมณ์แสวงหาที่จะเข้าใจสิ่งที่ " พระเจ้าสิ้นหวัง " ดูเหมือนจะก่อให้เกิดการตอบสนองทางสรีรวิทยาของเธอน้ำตามาจากมองดู " ความสุขในฤดูใบไม้ร่วงสาขา " และคิดเกี่ยวกับการสูญเสียวัน แต่วิธีนี้เกี่ยวข้องกับเรื่องของพระเจ้า ?

บาทที่สอง ชี้ให้เห็นว่า การสูญเสียจิตวิญญาณมีอะไรกับความตาย เพื่อนๆที่รัก ขึ้นมาจากนรก ให้เจริญ และความจำสดเช่นพระอาทิตย์ขึ้น ( " ลำแสงระยิบระยับ " ) ยังความทรงจำที่เลือนหายเศร้าเหมือนพระอาทิตย์ตกดิน ( คาน " reddens " และ " จม . . . ข้างล่างจะ " แน่นอน " พวกเรารัก " จมที่ทาง ลำโพงของมุมมอง นี้เป็นวิธีการสูญเสียวัน มีทั้งเศร้า และสด