Disease incidence as presented in t

Disease incidence as presented in the map was recorded in five incidence classes, representing the increasing percentage of plants with systemic symptoms. Thus, in Benin, systemic infection was most severe in the SS, followed by the SGS, the NGS and the FSM zone where in 60, 57, 30 and 25% of sites (percentage data not shown), respectively more than half of the plants were systemically infected, corresponding to incidence classes 4 and 5. Sites with a systemic infection incidence of 90–100% of plants (incidence class 5) were observed in each ecozone. Statistical analysis of the incidence—plants in symptom classes 2–5—of the disease by ecozones revealed significant differences (Table 1): disease incidence was lower in the FSM zone than in the SGS and the SS of Benin. Nevertheless, 36% of infected plants (classes 2–5) in the FSM zone showed dieback symptoms (class 5). In the NGS, CBB incidence was lower than in the SGS (P=0.087) and the SS (P=0.075). The incidence was 100% in large governmental cassava multiplication farms in North Benin.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

อุบัติการณ์ของโรคที่แสดงในแผนที่มีการบันทึกในชั้นเรียนเกิดห้า แสดงเปอร์เซ็นต์การเพิ่มขึ้นของพืชมีอาการระบบ ดังนั้น ในเบนิน ติดเชื้อระบบได้รุนแรงที่สุดในการ SS ตาม ด้วย SGS, NGS โซนแบ่งเป็นสองพวกที่ 60, 57, 30 และ 25% ของอเมริกา (เปอร์เซ็นต์ข้อมูลไม่แสดง), ตามลำดับมากกว่าครึ่งหนึ่งของพืชถูก systemically ติดเชื้อ ที่สอดคล้องกับอุบัติการณ์ชั้น 4 และ 5 อเมริกา มีอุบัติการณ์การติดเชื้อระบบ 90 – 100% ของพืช (อุบัติการณ์ระดับ 5) ถูกสังเกตในแต่ละพาลีอาร์กติก วิเคราะห์ทางสถิติของอุบัติการณ์ — พืชอาการคลา 2 – 5 – โรคโดย ecozones เปิดเผยความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญ (ตารางที่ 1): อุบัติการณ์ของโรคถูกล่างในโซนแบ่งเป็นสองพวกกว่า SGS และ SS เบนิน อย่างไรก็ตาม 36% ของพืชติดเชื้อ (ชั้น 2-5) ในโซนแบ่งเป็นสองพวกพบอาการ dieback (ชั้น 5) ใน NGS อุบัติการณ์ CBB ต่ำกว่าใน SGS (P = 0.087) และ SS (P = 0.075) อุบัติการณ์ถูก 100% มันสำปะหลังรัฐบาลใหญ่คูณฟาร์มในเบนินเหนือ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

อัตราการเกิดโรคที่แสดงในแผนที่ถูกบันทึกไว้ในห้าชั้นเรียนอุบัติการณ์คิดเป็นร้อยละที่เพิ่มขึ้นของพืชที่มีอาการระบบ ดังนั้นในประเทศเบนินการติดเชื้อในระบบเป็นรุนแรงที่สุดในเอสเอสตามด้วยเอสจีเอที่ NGS และโซนเอฟเอสที่ 60, 57, 30 และ 25% ของเว็บไซต์ (ข้อมูลร้อยละไม่แสดง) ตามลำดับมากกว่าครึ่งหนึ่งของ พืชที่ติดเชื้อมีระบบที่สอดคล้องกับการเรียนการอุบัติการณ์ 4 และ 5 เว็บไซต์ที่มีอุบัติการณ์การติดเชื้อระบบของ 90-100% ของพืช (อุบัติการณ์ระดับ 5) พบในแต่ละ ecozone การวิเคราะห์ทางสถิติของพืชอุบัติการณ์ในชั้นเรียน 2-5 อาการของโรคโดย ecozones พบความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญ (ตารางที่ 1): เกิดโรคต่ำในเขตเอฟเอสกว่าในเอสจีเอและเอสเอสเบนิน อย่างไรก็ตาม 36% ของพืชที่ติดเชื้อ (เรียน 2-5) ในเขตเอฟเอสแสดงให้เห็นว่าอาการ dieback (ชั้น 5) ใน NGS อุบัติการณ์ CBB ต่ำกว่าในเอสจีเอ (P = 0.087) และเอสเอส (P = 0.075) อุบัติการณ์เป็น 100% ในมันสำปะหลังภาครัฐขนาดใหญ่ฟาร์มคูณในทวีปประเทศเบนิน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

โรคอุบัติการณ์ที่นำเสนอในราคาที่ถูกบันทึกไว้ในห้าอุบัติการณ์คลาสแทนเพิ่มเปอร์เซ็นต์ของพืช ด้วยอาการระบบ ดังนั้นในเบนิน , การติดเชื้อทั่วร่างกายรุนแรงที่สุดใน SS ตามด้วย SGS , เบื้องหลัง และในโซนที่ 60 , 57 , 30 และ 25 % ของเว็บไซต์ ( ข้อมูลเปอร์เซ็นต์ไม่แสดง ) ตามลำดับมากกว่าครึ่งหนึ่งของพืชมีระบบติดเชื้อ ,ที่สอดคล้องกับการเรียนที่ 4 และ 5 เว็บไซต์ที่มีอุบัติการณ์การติดเชื้อทั่วร่างกาย 90 – 100 % ของพืช ( เกิด 5 ชั้น ) พบว่าในแต่ละ ecozone . การวิเคราะห์ทางสถิติของการเกิดโรคพืชในชั้นเรียน 2 ) 5-of โรคโดย ecozones พบความแตกต่าง ( ตารางที่ 1 ) : การเกิดโรคลดลงในในโซนกว่าใน SGS และ SS ของเบนิน อย่างไรก็ตาม36% ของพืชที่ติดเชื้อ ( เรียน 2 – 5 ) อยู่ในโซนแสดงอาการ dieback ( ชั้น 5 ) ในเบื้องหลัง cbb อุบัติการณ์ต่ำกว่า , ใน SGS ( P = 0.087 ) และ SS ( P = 0.075 ) อุบัติการณ์ 100% ในขนาดใหญ่ของรัฐมันสำปะหลังคูณฟาร์มในภาคเหนือของเบนิน