Agroforestry: Options for Landowner

Agroforestry: Options for Landowners1
Sarah W. Workman, Alan J. Long, Soumya Mohan, and Martha C. Monroe2

Agroforestry is growing trees with crops or with animals in combinations that will benefit farmers, forest landowners, and communities. By mixing these different components on the same site, agroforestry practices can provide a variety of traditional products and additional income as well as conservation, aesthetic, and environmental benefits. Perhaps the most important aspect of agroforestry is its diversity of land management options for producing income and protecting natural resource values.

Agroforestry is part of an intentional land management approach to optimize biological interactions between trees, shrubs, crops, and animals. The multiple products generated from these complementary mixtures are available at different time intervals, can utilize space effectively, and can efficiently cycle nutrients. These diverse combinations also help buffer the risk of income loss due to price variability or crop failure. Opportunities for expanding the use of agroforestry practices, and the benefits that result, are increasing rapidly in the southern United States.

Agroforestry: A Tool for Land Management in the Southeast
Crop and pasture lands occupy significant portions of land area in the southern U.S. and forests occupy more acres than all crop and pasture land combined. However, both farm and forestland are being converted to other uses, increasing the pressure for more efficient production on the remaining croplands. For productive lands, the costs of remaining in business are often increasing as well as making it all the more important to become more profitable. Tree-crop and tree-forage combinations that produce regular cash flows and protect erodible sites can be important to optimizing land use.

Particular agroforestry designs depend on landowner objectives and can emphasize any combination of timber, row crops, livestock, fruit crop, firewood, wildlife, and recreational habitat. At the same time, agroforestry systems guard against loss of top soil or applied fertilizer, enhance water infiltration and ground water recharge, provide energy savings through use of shade, and create an attractive and healthier landscape. Additional features can be incorporated to promote recreational, educational, and other options that diversify enterprise opportunities.

Agroforestry fits well with plans for alternative or secondary enterprises. Trees or shrubs are valued for production of timber and/or nontimber products such as firewood, nuts, or mushrooms. They may also be deliberately managed for windbreaks, for wildlife habitat, as shade for livestock, or for stream protection. Crops may be sold on the open market, retained for personal use, or used for livestock forage or green manure. Adopting agroforestry practices, like other innovations, requires special planning and understanding of the disadvantages as well as benefits of the practices as they relate to the overall production and management objectives. For example, markets may not be well established for some products, new knowledge or labor may be needed, or special equipment may be necessary for cultivation or harvest of new crops.

This fact sheet outlines some of the key traits of agroforestry, then briefly describes common practices that are used for multiple output management in the Southeast. Additional fact sheets provide details and regional examples for each of these major agroforestry practices.

Key Traits of Agroforestry
Agroforestry designs vary from combinations of hay with pecan trees, to goats with pine trees, and vegetables with citrus. These agroforestry combinations are distinguished from traditional agriculture or forestry by a few key traits. First, an agroforestry design is intentionally managed as a whole system with intensive cultural practices for more than one crop and/or animal. Second, the landowner uses interactions between trees, crops, and/or animal components to achieve particular objectives while protecting resources. For example in a silvopasture design, rows of browse shrubs could be incorporated along tree or fence lines and combined with border plantings around parcels to screen dust or serve as shade and wildlife habitat. Thus, the design components are structurally and functionally combined into a single management unit with multiple objectives.

[Click thumbnail to enlarge.] Figure 1. Persimmons and rosemary combined with pines.
[Click thumbnail to enlarge.]
Agroforestry in North America: Some Common Practices
Alley Cropping: This practice consists of planting herbaceous or other crops between widely spaced tree rows. The wide alleys are easily farmed with standard equipment. Cash crops grown in the alley could be hay, corn, cotton, squash, other vegetables, or berries. While the tree crop matures the alley crops provide annual income and, depending on the level of shade provided by the tree row over time, the alley crop could be changed to match the changing conditions.

Trees can be planted in single or multiple tree rows and thinned for pulpwood, fencing, or firewood while they are small diameter. Larger trees may be harvested for lumber or other high value products. Preferred tree species are pines and hardwood such as pecan, ash, oak, persimmon, cherry, or poplar. Nuts and fruits produced by pecan, chestnut, and persimmon provide an intermediate income, often coming into full production about the time alley crop production is shaded out.

Fruiting or ornamental shrubs (e.g. blueberry, huckleberry, bayberry) can be established instead of trees, or grown in the alleys instead of crops for fruit or floral industry products (e.g. decorative boughs). Ground cover and fruit-bearing shrubs next to trees can provide wildlife travel lanes, food, and cover. This practice improves financial returns by more intensive and diversified use of space with combinations of annual and perennial crops. The practice, while diversifying products and income sources, may also decrease the total production of any single crop because of the space and resources shared with other crops.

Forest Farming: This practice utilizes forested areas for producing specialty crops that are sold for medicinal, ornamental, or culinary uses. Specialty crops that tolerate partial shade include herbs, wildflowers, ferns, saw palmetto, mushrooms such as morels and shiitake, and fruits such as plums, pawpaw, wild berries, or mayhaw. Other nontimber products that can be collected and marketed from shaded conditions are pine straw, honey, and crafting materials. While many of these products have traditionally been collected from natural sources, in forest farming, intentional management of the crop plants and the overstory trees can increase specialty crop productivity. The overstory trees can also be harvested for timber products, either during regular forest farming operations or in a final harvest. Specialty products produced in forest farm designs can supplement family income, increase product diversity on the site, and provide short-term cash.

Riparian Buffer Strips: This practice is already common in the Southeast since forest landowners maintain vegetation buffer strips along streams according to Forestry Best Management Practices (BMPs) in each state. Strips of woody perennial and annual vegetation in streamside management zones play a key role in maintaining stream water quality. They hold water, reduce runoff, trap sediment, and help control stream bank and in-channel erosion. They also help rectify some of the most adverse effects of present day agriculture by trapping runoff containing agrochemicals and animal wastes.

The width of a riparian forest buffer depends on specific forestry or agricultural BMP guidelines in each state, the condition of the waterway/wetland, site characteristics such as slope, and the type of soil. Landowner objectives may call for buffer strips wider than BMP guidelines, as streamside and bottomland forests are productive places for a variety of nontimber forest products and habitat for many wildlife and fish species. Buffer strips can be managed intensively by planting strips of perennial vegetation between crop fields and water, often in multi-layer patterns, where unprotected waterways cross agricultural land.

The trees, shrubs, and grasses that are suggested for use in riparian buffer strips and streamside management zones need to be tolerant of occasional flooding or wet soil conditions. Those with a well-developed, shallow root system will be more efficient in uptake of nutrients and agrochemicals. Tree species used in these buffers range from cypress and tupelo to willows, poplars, ash, oaks and maples. Shrubs can include wax myrtle, buttonbush, viburnum, gallberry or other hollies. Perennial grasses and herbaceous plants are normally planted to help filter runoff on the field side of the buffer zone. Recommendations for native warm-season or cool-season grasses to use in filter strips are readily available from conservation agencies.

Silvopasture: Silvopasture intentionally combines trees with livestock and forage production. The Southeast leads the nation in development of this practice because good growing conditions can be maintained for both timber and livestock production on the same site. Benefits to the farmer include income generation while converting from crop to timber (or vice versa), improvement in water quality, wildlife habitat, and soil erosion control. In the Southeast, these systems vary from rotational grazing in pine forests or plantations, to intentional grazing under hardwoods and pecan groves.

For silvopasture, trees are planted or thinned to provide sufficient light for good forage production. High value timber species can be intensively managed in widely spaced rows, and are most often grouped in double or triple rows to improve form (double-rows 8 ft apart, 4 ft between trees

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Agroforestry: ตัวเลือกสำหรับ Landowners1Sarah W. รำ Alan J. นาน โมฮา น Soumya และ Monroe2 C. มาร์ธาAgroforestry เป็นปลูกต้นไม้พืช หรือสัตว์ในชุดที่จะได้รับประโยชน์เกษตรกร แก่ป่า และชุมชน โดยผสมส่วนประกอบต่าง ๆ เหล่านี้บนไซต์เดียว agroforestry ปฏิบัติสามารถให้ความหลากหลายของผลิตภัณฑ์แบบดั้งเดิม และเพิ่มรายได้ ตลอดจนการ อนุรักษ์ ความงาม และสิ่งแวดล้อมประโยชน์ อาจเป็นด้านสำคัญของ agroforestry เป็นความหลากหลายของตัวเลือกการจัดการที่ดินการผลิตรายได้ และการปกป้องทรัพยากรธรรมชาติค่าAgroforestry เป็นส่วนหนึ่งของวิธีการจัดการที่ดินโดยตั้งใจเพื่อเพิ่มประสิทธิภาพทางชีวภาพการโต้ตอบระหว่างต้นไม้ สนุกสนาน พืช และสัตว์ หลายผลิตภัณฑ์ที่สร้างขึ้นจากส่วนผสมเหล่านี้เสริมมีในช่วงเวลาต่าง ๆ สามารถใช้พื้นที่ได้อย่างมีประสิทธิภาพ และมีประสิทธิภาพสามารถวนสารอาหาร ชุดเหล่านี้มีความหลากหลายช่วยบัฟเฟอร์ความเสี่ยงของการสูญเสียรายได้เนื่องจากล้มเหลวสำหรับความผันผวนหรือตัดราคา โอกาสสำหรับการขยายการใช้ agroforestry ปฏิบัติ และผลประโยชน์ที่เป็นผล จะเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็วในสหรัฐอเมริกาใต้Agroforestry: เครื่องมือสำหรับการจัดการที่ดินในตะวันออกเฉียงใต้ครอบตัด และทุ่งหญ้าส่วนสำคัญของพื้นที่ในอเมริกาใต้การครอบครองที่ดิน และป่ายึดครองพื้นที่ทั้งหมดครอบตัด และรวมที่ดินพาสเจอร์ อย่างไรก็ตาม ฟาร์มและ forestland จะแปลงไปใช้งานอื่น ๆ เพิ่มแรงดันสำหรับการผลิตมีประสิทธิภาพมากขึ้นใน croplands ส่วนที่เหลือ สำหรับที่ดินที่มีประสิทธิภาพ ต้นทุนของคงเหลือในธุรกิจกำลังมักจะสามารถเพิ่มและทำทั้งหมดสำคัญจะกลายเป็นผลกำไรมากขึ้น ชุดตัดต้นไม้และต้นไม้อาหารสัตว์ที่ผลิตหมุนปกติ และป้องกัน erodible ไซต์อาจมีความสำคัญเพื่อเพิ่มประสิทธิภาพการใช้ที่ดินออกแบบเฉพาะ agroforestry ขึ้นอยู่กับวัตถุประสงค์ที่ดิน และสามารถเน้นได้ทั้งไม้ แถวพืช ปศุสัตว์ พืชผลไม้ ฟืน สัตว์ป่า และเข้าอยู่อาศัย ในเวลาเดียวกัน agroforestry ระบบรักษาบนดินหรือใช้ปุ๋ยสูญหาย เพิ่มประสิทธิภาพการแทรกซึมของน้ำและน้ำใต้ดินแห่ง ให้ประหยัดพลังงาน ด้วยการใช้สี และสร้างภูมิทัศน์ที่สวยงาม และมีสุขภาพดี คุณสมบัติเพิ่มเติมสามารถถูกรวมตัวเลือกสันทนา ศึกษา และอื่น ๆ ที่มากมายโอกาสองค์กรส่งเสริมAgroforestry พอดีกับแผนสำหรับองค์กรอื่น หรือรอง ต้นไม้หรือพุ่มเป็นบริษัทผลิตผลิตภัณฑ์ไม้และ/หรือ nontimber เช่นฟืน ถั่ว หรือเห็ด พวกเขาอาจยังตั้งใจจัดการสำหรับ windbreaks สำหรับการอยู่อาศัยของสัตว์ป่า เป็นเงา สำหรับปศุสัตว์ หรือป้องกันกระแส พืชอาจจะขายในตลาดเปิด เก็บไว้ใช้ส่วนตัว หรือใช้สำหรับอาหารสัตว์ปศุสัตว์หรือมูลเขียว ใช้ agroforestry ปฏิบัติ เช่นนวัตกรรมอื่น ๆ ต้องพิเศษวางแผนและความเข้าใจถึงข้อเสียและประโยชน์ของการปฏิบัติเกี่ยวข้องกับวัตถุประสงค์การผลิตและการจัดการโดยรวม ตัวอย่าง ตลาดอาจไม่สามารถดีก่อตั้งขึ้นสำหรับผลิตภัณฑ์บางอย่าง ความรู้ใหม่ หรืออาจต้องใช้แรงงาน หรือเครื่องมือพิเศษอาจจำเป็นสำหรับการเพาะปลูกหรือเก็บเกี่ยวของพืชใหม่ข้อมูลนี้สรุปลักษณะสำคัญของ agroforestry บาง แล้วปฏิบัติทั่วไปที่ใช้สำหรับการจัดการการแสดงผลหลายในตะวันออกเฉียงใต้อธิบายโดยย่อ เอกสารข้อเท็จจริงเพิ่มเติมให้รายละเอียดและตัวอย่างระดับภูมิภาคสำหรับแต่ละ agroforestry หลักปฏิบัติเหล่านี้ลักษณะสำคัญของ AgroforestryAgroforestry ออกแบบแตกต่างไปจากชุดฟางด้วยต้นไม้ผลไม้พิแคน แพะกับต้นสน และผักกับส้ม ชุด agroforestry เหล่านี้จะแตกต่างจากการเกษตรแบบดั้งเดิมหรือป่าไม้ โดยลักษณะสำคัญกี่ ก่อน แบบ agroforestry เป็นตั้งใจบริหารจัดการเป็นทั้งระบบกับปฏิบัติวัฒนธรรมเร่งรัดสำหรับพืชหรือสัตว์มากกว่าหนึ่ง สอง ที่ดินใช้ระหว่างต้นไม้ พืช และ/หรือส่วนประกอบของสัตว์เพื่อให้บรรลุวัตถุประสงค์เฉพาะในขณะที่ปกป้องทรัพยากร ตัวอย่างในการออกแบบ silvopasture แถวพุ่มดูอาจเป็นรวมตามต้นไม้หรือรั้วบรรทัด และรวมกับ plantings เส้นขอบรอบหีบห่อจอฝุ่น หรือเป็นเงาและสัตว์ป่าอยู่อาศัย ดังนั้น ส่วนประกอบออกแบบ structurally และฟังก์ชันรวมกันเป็นหน่วยเดียวจัดการ มีวัตถุประสงค์หลาย [คลิกที่ภาพเพื่อดูภาพขยาย] รูปที่ 1 Persimmons และโรสแมรี่ผสมกับไพน์[คลิกที่ภาพเพื่อดูภาพขยาย]Agroforestry ในอเมริกาเหนือ: ปฏิบัติบางทั่วไปซอย Cropping: แบบฝึกหัดนี้ประกอบด้วยของการปลูกพืช herbaceous หรืออื่น ๆ ระหว่างแถวต้นไม้ลที่อย่างกว้างขวาง สนามกว้างมีง่าย ๆ farmed ด้วยอุปกรณ์มาตรฐาน พืชสดที่ปลูกในซอยอาจเฮย์ ข้าวโพด ฝ้าย สควอช ผัก หรืออื่น ๆ ครบ ในขณะที่การเติบโตของพืชต้นไม้ พืชทางให้รายได้ต่อปี และ ขึ้นอยู่กับระดับของสีโดยแถวต้นไม้เวลาผ่านไป ตัดซอยอาจถูกเปลี่ยนแปลงให้ตรงกับเงื่อนไขเปลี่ยนแปลงต้นไม้สามารถปลูกในครั้งเดียวหรือหลายแถวต้นไม้ และ thinned สำหรับ pulpwood รั้ว หรือฟืนจะมีเส้นผ่าศูนย์กลางขนาดเล็ก ต้นไม้ขนาดใหญ่อาจจะเก็บเกี่ยวไม้หรือผลิตภัณฑ์มูลค่าสูงอื่น ๆ ชนิดแผนภูมิต้องมีไพน์และไม้เช่นพีคาน เถ้า โอ๊ค พลับ เชอรี่ หรือนิยมชม ถั่วและผลไม้ที่ผลิต โดยพีคาน เกาลัด พลับมีรายได้ระดับกลาง มักจะเข้ามาผลิตเต็มรูปแบบเกี่ยวกับเวลาทางผลิตพืชเป็นสีเทาออกติด หรือประดับพุ่ม (เช่นบลูเบอรี่ huckleberry, bayberry) สามารถก่อตั้งแทนต้นไม้ หรือปลูกในสนามแทนพืชผลไม้หรือผลิตภัณฑ์อุตสาหกรรมดอกไม้ (เช่นตกแต่ง boughs) ครอบคลุมพื้นดินและพุ่มเรืองผลไม้ติดกับต้นไม้ที่สามารถให้ถนนหนทางเดินสัตว์ป่า อาหาร และครอบคลุม แบบฝึกหัดนี้ช่วยส่งกลับทางการเงิน โดยใช้เข้มข้นมากขึ้น และหลากหลายพื้นที่ด้วยชุดของพืชยืนต้น และรายปี ปฏิบัติ ในขณะที่การกระจายสินค้าและแหล่งรายได้ อาจยังลดการผลิตรวมของพืชใด ๆ เดียวเนื่องจากพื้นที่และทรัพยากรที่ใช้ร่วมกับพืชอื่น ๆ ด้วยนาป่า: แบบฝึกหัดนี้ใช้พื้นที่ป่าในการผลิตพืชพิเศษที่ขายสำหรับการใช้ยา ไม้ประดับ หรืออาหาร พืชพิเศษที่ทนร่มเงาบางส่วนรวมสมุนไพร wildflowers เฟิร์น เห็น palmetto เห็ด morels และเห็ดหอม และผลไม้เช่นพลัม pawpaw ป่าครบ หรือ mayhaw ผลิตภัณฑ์อื่น ๆ nontimber ที่สามารถรวบรวม และทำตลาดจากสภาพร่มเงาได้ฟางสน น้ำผึ้ง และผลิตงานหัตถกรรม ในขณะที่หลายของผลิตภัณฑ์เหล่านี้ได้ซึ่งรวบรวมจากแหล่งธรรมชาติ ในการทำนาป่า จัดการมิ overstory ต้นไม้และพืชสามารถเพิ่มผลผลิตพืชพิเศษ ต้น overstory สามารถยังสามารถเก็บเกี่ยวผลิตภัณฑ์ ไม้ ในป่าปกติเลี้ยงการดำเนินงานหรือ ในการเก็บเกี่ยวขั้นสุดท้าย ผลิตภัณฑ์พิเศษที่ผลิตในฟาร์มป่าสามารถเสริมรายได้ของครอบครัว เพิ่มความหลากหลายของผลิตภัณฑ์ในเว็บไซต์ และให้เงินสดระยะสั้นได้Riparian แถบบัฟเฟอร์: แบบฝึกหัดนี้อยู่ทั่วไปในตะวันออกเฉียงใต้ตั้งแต่ป่าแก่รักษาพืชแถบบัฟเฟอร์ตามกระแสตามป่าไม้จัดการปฏิบัติ (BMPs) ในแต่ละรัฐ แถบของพืชยืนต้น และปีที่วู้ดดี้ streamside จัดการโซนเล่นบทบาทสำคัญในการรักษาคุณภาพน้ำกระแส พวกเขาเก็บน้ำ ลดการไหลบ่า ดักตะกอน และช่วยควบคุมกระแสข้อมูลธนาคารและกัดเซาะในช่อง นอกจากนี้ยังช่วยปรับปรุงแก้ไขบางกระทบมากที่สุดของวันปัจจุบันเกษตร โดยจับความไหลบ่าประกอบด้วยสูบ และสัตว์ขยะความกว้างของบัฟเฟอร์ riparian ป่าขึ้นอยู่กับป่าไม้เฉพาะ หรือ BMP แนวทางการเกษตรในแต่ละรัฐ สภาพของน้ำ/พื้นที่ชุ่มน้ำ ลักษณะไซต์เช่นทางลาด และชนิดของดิน วัตถุประสงค์ที่ดินอาจเรียกสำหรับแถบบัฟเฟอร์ที่กว้างกว่าแนวทาง BMP ป่า streamside และ bottomland มี สถานผลิตสำหรับผลิตภัณฑ์ nontimber ป่าที่หลากหลายและอยู่อาศัยของสัตว์ป่าและปลาหลายชนิด สามารถจัดการแถบบัฟเฟอร์ intensively ปลูกแถบของพืชยืนต้นพืชเขตและน้ำ มักอยู่ในรูปแบบหลายชั้น ที่จุดป้องกันข้ามเกษตรต้นไม้ สนุกสนาน และหญ้าที่แนะนำสำหรับใช้ในแถบบัฟเฟอร์ riparian และ streamside จัดการโซนจำเป็นต้องทนกับน้ำท่วมเป็นครั้งคราวหรือสภาพดินเปียก ผู้ที่ มีระบบรากตื้น พัฒนาห้องพักจะมีประสิทธิภาพในการดูดซับสารอาหารและสูบ ชนิดแผนภูมิที่ใช้ในช่วงนี้บัฟเฟอร์จากไซเปรส tupelo ระลึก poplars เถ้า โอ๊ค และ maples พุ่มสามารถใส่ไมร์เทิล wax, buttonbush, viburnum, gallberry หรืออื่น ๆ ลี่ส์อยู่ ปกติยืนต้นหญ้าและพืช herbaceous จะปลูกเพื่อช่วยในการกรองไหลบ่าด้านฟิลด์ของพื้นที่กันชน คำแนะนำสำหรับแม่อบอุ่นฤดู หรือฤดู กาลเย็นหญ้าใช้ในแถบตัวกรองมีพร้อมจากหน่วยอนุรักษ์Silvopasture: Silvopasture ตั้งใจรวมต้นไม้กับการผลิตปศุสัตว์และอาหารสัตว์ ตะวันออกเฉียงใต้นำประเทศในการพัฒนาของแบบฝึกหัดนี้ได้เนื่องจากสามารถรักษาสภาพการเติบโตที่ดีสำหรับการผลิตยางพาราและปศุสัตว์ในไซต์เดียวกัน ประโยชน์กับเกษตรกรรวมถึงสร้างรายได้ในขณะที่แปลงจากพืชไม้ (หรือในทางกลับกัน), ปรับปรุงคุณภาพน้ำ การอยู่อาศัยของสัตว์ป่า และควบคุมการพังทลายของดิน ในตะวันออกเฉียงใต้ ระบบเหล่านี้แตกต่างจากในการหมุน grazing ในป่าสนสวน ตก grazing ล้วน ๆ และสวนผลไม้พิแคนสำหรับ silvopasture ต้นไม้จะปลูก หรือ thinned ให้แสงเพียงพอสำหรับการผลิตอาหารสัตว์ที่ดี พันธุ์ไม้ค่าสูงสามารถ intensively จัดการลที่กันเป็นแถว และมักจะถูกจัดกลุ่มในแถวที่สอง หรือสามจะปรับปรุงแบบฟอร์ม (สองแถวห่างกัน 8 ฟุต 4 ฟุตระหว่างต้นไม้

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

วนเกษตร: ตัวเลือกสำหรับ Landowners1
ซาร่าห์นดับบลิวคนงานอลันเจลอง Soumya โมฮันและมาร์ธา C. Monroe2 วนเกษตรมีการเจริญเติบโตของต้นไม้กับพืชหรือสัตว์ในชุดที่จะเป็นประโยชน์กับเกษตรกรเจ้าของที่ดินป่าไม้และชุมชน โดยการผสมส่วนประกอบต่างๆเหล่านี้ในเว็บไซต์เดียวกันการปฏิบัติวนเกษตรสามารถให้ความหลากหลายของผลิตภัณฑ์แบบดั้งเดิมและรายได้เพิ่มขึ้นเช่นเดียวกับการอนุรักษ์ความงามและประโยชน์ต่อสิ่งแวดล้อม บางทีอาจจะเป็นสิ่งสำคัญที่สุดของวนเกษตรคือความหลากหลายของตัวเลือกการจัดการที่ดินเพื่อการผลิตรายได้และค่าการปกป้องทรัพยากรธรรมชาติ. วนเกษตรเป็นส่วนหนึ่งของแนวทางการจัดการที่ดินโดยเจตนาที่จะเพิ่มประสิทธิภาพการมีปฏิสัมพันธ์ทางชีวภาพระหว่างต้นไม้พุ่มไม้พืชและสัตว์ หลายผลิตภัณฑ์ที่เกิดจากการผสมเสริมเหล่านี้มีอยู่ในช่วงเวลาที่แตกต่างกันสามารถใช้ประโยชน์จากพื้นที่ได้อย่างมีประสิทธิภาพและสามารถรับสารอาหารได้อย่างมีประสิทธิภาพวงจร ผสมเหล่านี้มีความหลากหลายยังช่วย buffer ความเสี่ยงของการสูญเสียรายได้เนื่องจากความแปรปรวนของราคาหรือความล้มเหลวการเพาะปลูก โอกาสในการขยายการใช้งานของการปฏิบัติวนเกษตรและผลประโยชน์ที่เกิดมีการเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็วในภาคใต้ของสหรัฐอเมริกา. วนเกษตร: เครื่องมือสำหรับการจัดการที่ดินในตะวันออกเฉียงใต้พืชและดินแดนทุ่งหญ้าครอบครองส่วนสำคัญของพื้นที่ในภาคใต้ของสหรัฐอเมริกาและป่าไม้ ครอบครองไร่มากกว่าพืชและทุ่งหญ้าที่ดินรวม อย่างไรก็ตามทั้งฟาร์มและป่าที่มีการแปลงไปใช้งานอื่น ๆ การเพิ่มความดันในการผลิตที่มีประสิทธิภาพมากขึ้นใน croplands ที่เหลือ สำหรับดินแดนที่มีประสิทธิภาพ, ค่าใช้จ่ายในส่วนที่เหลือในธุรกิจมักจะเพิ่มขึ้นเช่นเดียวกับการทำให้ทุกสิ่งที่สำคัญมากที่จะกลายเป็นผลกำไรมากขึ้น ต้นไม้พืชและชุดต้นไม้อาหารสัตว์ที่ผลิตกระแสเงินสดที่สม่ำเสมอและป้องกันเว็บไซต์ erodible สามารถเป็นสิ่งสำคัญที่จะเพิ่มประสิทธิภาพการใช้ที่ดิน. โดยเฉพาะการออกแบบวนเกษตรขึ้นอยู่กับวัตถุประสงค์ของเจ้าของที่ดินและสามารถเน้นการรวมกันของไม้พืชแถวปศุสัตว์พืชผลไม้ฟืน สัตว์ป่าและแหล่งที่อยู่อาศัยที่พักผ่อนหย่อนใจ ในขณะเดียวกันระบบวนเกษตรป้องกันการสูญเสียหน้าดินหรือปุ๋ยนำไปใช้เพิ่มการซึมน้ำและพื้นดินเติมน้ำให้ประหยัดพลังงานผ่านการใช้งานของสีและสร้างภูมิทัศน์ที่น่าสนใจและมีสุขภาพดี คุณสมบัติเพิ่มเติมสามารถรวมอยู่ในการส่งเสริมด้านการกีฬาและการศึกษาและตัวเลือกอื่น ๆ ที่กระจายโอกาสในองค์กร. วนเกษตรพอดีกับแผนทางเลือกสำหรับองค์กรหรือรอง ต้นไม้หรือพุ่มไม้มีมูลค่าการผลิตไม้และ / หรือผลิตภัณฑ์ nontimber เช่นฟืน, ถั่ว, หรือเห็ด นอกจากนี้ยังอาจจะมีการจัดการจงใจสำหรับหน้าบันสำหรับที่อยู่อาศัยของสัตว์ป่าที่เป็นร่มเงาสำหรับปศุสัตว์หรือสำหรับการป้องกันกระแส พืชอาจจะขายในตลาดเปิดไว้สำหรับการใช้งานส่วนบุคคลหรือใช้สำหรับอาหารสัตว์ปศุสัตว์หรือปุ๋ยพืชสด การใช้วิธีวนเกษตรเช่นนวัตกรรมอื่น ๆ ที่ต้องมีการวางแผนพิเศษและความเข้าใจในข้อเสียเช่นเดียวกับผลประโยชน์ของการปฏิบัติที่เกี่ยวข้องกับการผลิตโดยรวมและวัตถุประสงค์การจัดการ ตัวอย่างเช่นตลาดอาจจะไม่ได้เป็นที่ยอมรับกันดีสำหรับผลิตภัณฑ์บางอย่างความรู้ใหม่หรือแรงงานที่อาจมีความจำเป็นหรืออุปกรณ์พิเศษอาจมีความจำเป็นสำหรับการเพาะปลูกหรือเก็บเกี่ยวของพืชใหม่. แผ่นความจริงเรื่องนี้แสดงบางส่วนของลักษณะที่สำคัญของวนเกษตรแล้วอธิบายสั้น ๆ การปฏิบัติทั่วไปที่ใช้สำหรับการจัดการการส่งออกหลายแห่งในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ แผ่นจริงให้รายละเอียดเพิ่มเติมและตัวอย่างในระดับภูมิภาคสำหรับแต่ละเหล่านี้การปฏิบัติวนเกษตรที่สำคัญ. ลักษณะที่สำคัญของการทำวนเกษตรการออกแบบที่แตกต่างจากการทำวนเกษตรการรวมกันของหญ้าแห้งที่มีต้นไม้พีแพะด้วยต้นสนและผักที่มีรสเปรี้ยว วนเกษตรผสมเหล่านี้มีความโดดเด่นจากการเกษตรแบบดั้งเดิมหรือการป่าไม้โดยลักษณะที่สำคัญบาง ประการแรกการออกแบบวนเกษตรที่มีการจัดการโดยเจตนาเป็นระบบทั้งกับการปฏิบัติทางวัฒนธรรมที่เข้มข้นมากกว่าหนึ่งพืชและ / หรือสัตว์ ประการที่สองเจ้าของที่ดินที่ใช้ในการมีปฏิสัมพันธ์ระหว่างต้นไม้พืชและ / หรือส่วนประกอบสัตว์เพื่อให้บรรลุวัตถุประสงค์โดยเฉพาะอย่างยิ่งในขณะที่ปกป้องทรัพยากร ยกตัวอย่างเช่นในการออกแบบ silvopasture, แถวพุ่มไม้ดูจะได้รับการจัดตั้งขึ้นตามต้นไม้หรือเส้นรั้วและรวมกับการปลูกขอบรอบผืนไปยังหน้าจอฝุ่นหรือทำหน้าที่เป็นร่มเงาและที่อยู่อาศัยของสัตว์ป่า ดังนั้นองค์ประกอบการออกแบบที่มีโครงสร้างและหน้าที่รวมกันเป็นหน่วยเดียวที่มีการจัดการหลายวัตถุประสงค์. [คลิกรูปเล็กที่ต้องการ.] รูปที่ 1 พลับและโรสแมรี่รวมกับสน. [คลิกรูปเล็กที่ต้องการ.] วนเกษตรในอเมริกาเหนือ: บางสามัญ การปฏิบัติตรอกการปลูกพืช: การปฏิบัตินี้ประกอบด้วยสมุนไพรปลูกพืชอื่น ๆ หรือระยะห่างระหว่างแถวต้นไม้กันอย่างแพร่หลาย ตรอกซอกซอยกว้างเพาะปลูกได้อย่างง่ายดายด้วยอุปกรณ์มาตรฐาน พืชที่ปลูกเงินสดในซอยอาจจะเป็นฟาง, ข้าวโพด, ผ้าฝ้าย, สควอช, ผักอื่น ๆ หรือผลเบอร์รี่ ในขณะที่การเพาะปลูกต้นไม้พืชซอยผู้ใหญ่ให้รายได้ประจำปีและขึ้นอยู่กับระดับของสีที่มีให้โดยแถวต้นไม้ในช่วงเวลาที่พืชซอยอาจมีการเปลี่ยนแปลงเพื่อให้ตรงกับเงื่อนไขที่เปลี่ยนแปลงไป. ต้นไม้สามารถปลูกในที่เดียวหรือหลายแถวต้นไม้และ บางตาสำหรับเนื้อไม้ฟันดาบหรือฟืนในขณะที่พวกเขาจะมีขนาดเล็ก ต้นไม้ขนาดใหญ่อาจจะเก็บเกี่ยวสำหรับไม้หรือผลิตภัณฑ์อื่น ๆ ที่มีมูลค่าสูง ที่ต้องการพันธุ์ไม้มีต้นสนและไม้เนื้อแข็งเช่นถั่วพีแคน, เถ้า, โอ๊ค, ลูกพลับ, เชอร์รี่หรือต้นไม้ชนิดหนึ่ง ถั่วและผลไม้ที่ผลิตโดยพีเกาลัดและลูกพลับให้มีรายได้ระดับกลางมักจะเข้ามาในการผลิตเต็มรูปแบบเกี่ยวกับซอยเวลาในการผลิตพืชที่มีสีเทาออก. ผลไม้หรือพุ่มไม้ประดับ (เช่นบลูเบอร์รี่เกิล, น bayberry) สามารถจัดตั้งขึ้นแทนของต้นไม้ หรือปลูกในตรอกซอกซอยแทนของพืชผลไม้หรือผลิตภัณฑ์อุตสาหกรรมดอกไม้ (เช่นกิ่งไม้ตกแต่ง) คลุมดินและพุ่มไม้ผลไม้แบกติดกับต้นไม้สามารถให้เลนเดินทางสัตว์ป่า, อาหาร, และฝาครอบ วิธีนี้จะช่วยเพิ่มผลตอบแทนทางการเงินโดยการใช้งานหนักและมีความหลากหลายมากขึ้นของพื้นที่ที่มีการรวมกันของพืชล้มลุกและยืนต้น การปฏิบัติในขณะที่การกระจายสินค้าและแหล่งที่มาของรายได้นอกจากนี้ยังอาจลดการผลิตรวมของพืชเดียวใด ๆ เพราะของพื้นที่และทรัพยากรที่ใช้ร่วมกันกับพืชอื่น ๆ . งานไม้: การปฏิบัตินี้จะใช้พื้นที่ป่าในการผลิตพืชพิเศษที่มีขายสำหรับสมุนไพร, ไม้ประดับ หรือใช้ทำอาหาร พืชพิเศษที่ทนต่อสีบางส่วนรวมถึงสมุนไพร, ดอกไม้ป่า, เฟิร์น, ต้นปาล์มชนิดเล็กเห็นเห็ดเช่นเห็ดหอมและ morels และผลไม้เช่นพลัม, มะละกอ, ผลเบอร์รี่ป่าหรือ MAYHAW ผลิตภัณฑ์ nontimber อื่น ๆ ที่สามารถเก็บรวบรวมและวางตลาดจากสภาพร่มเงาเป็นฟางสน, น้ำผึ้ง, และงานหัตถกรรมวัสดุ ในขณะที่หลายของผลิตภัณฑ์เหล่านี้มีประเพณีที่เก็บรวบรวมจากแหล่งน้ำธรรมชาติในการทำการเกษตรป่าไม้จัดการเจตนาของพืชและต้นไม้ overstory สามารถเพิ่มผลผลิตพืชพิเศษ ต้นไม้ overstory ยังสามารถเก็บเกี่ยวสำหรับผลิตภัณฑ์ไม้ทั้งในระหว่างการดำเนินงานการเกษตรป่าปกติหรือในการเก็บเกี่ยวครั้งสุดท้าย ผลิตภัณฑ์พิเศษที่ผลิตในการออกแบบฟาร์มป่าสามารถเสริมรายได้ของครอบครัวเพิ่มความหลากหลายของผลิตภัณฑ์ในเว็บไซต์และให้เงินสดระยะสั้น. แถบชายฝั่งบัฟเฟอร์: การปฏิบัตินี้มีอยู่แล้วที่พบบ่อยในตะวันออกเฉียงใต้ตั้งแต่เจ้าของที่ดินป่ารักษาแถบบัฟเฟอร์พืชที่อยู่ตามลำธารตามป่าไม้ วิธีการจัดการที่ดีที่สุด (BMPs) ในแต่ละรัฐ แถบของพืชไม้ยืนต้นและประจำปีในโซนจัดการ Streamside มีบทบาทสำคัญในการรักษาคุณภาพน้ำลำธาร พวกเขาถือน้ำไหลบ่าลดตะกอนดักและช่วยให้ธนาคารกระแสการควบคุมและช่องการกัดเซาะ นอกจากนี้ยังช่วยแก้ไขบางส่วนของผลกระทบมากที่สุดของการเกษตรยุคปัจจุบันโดยดักไหลบ่าที่มีสารเคมีและของเสียสัตว์. ความกว้างของบัฟเฟอร์ป่าชายฝั่งขึ้นอยู่กับป่าไม้ที่เฉพาะเจาะจงหรือการเกษตรแนวทาง BMP ในแต่ละรัฐสภาพของน้ำ / พื้นที่ชุ่มน้ำ, ลักษณะเดียวกันอย่างเช่นความลาดชันและชนิดของดิน วัตถุประสงค์ของเจ้าของที่ดินอาจเรียกแถบบัฟเฟอร์กว้างกว่าแนวทาง BMP, เป็นลำธารและป่า bottomland เป็นสถานที่ผลิตสำหรับความหลากหลายของผลิตภัณฑ์จากป่าไม้ nontimber และที่อยู่อาศัยของสัตว์ป่าหลายชนิดและสายพันธุ์ปลา แถบบัฟเฟอร์สามารถจัดการได้อย่างหนาแน่นโดยการปลูกแถบของพืชยืนต้นระหว่างเขตพืชและน้ำมักจะอยู่ในรูปแบบหลายชั้นที่ไม่มีการป้องกันน้ำข้ามที่ดินเพื่อเกษตรกรรม. ต้นไม้พุ่มไม้และหญ้าที่มีข้อเสนอแนะสำหรับการใช้งานในแถบชายฝั่งบัฟเฟอร์และลำธาร โซนการจัดการจะต้องมีความใจกว้างของน้ำท่วมเป็นครั้งคราวหรือสภาพดินเปียก ผู้ที่มีทั้งการพัฒนาระบบรากตื้นจะมีประสิทธิภาพมากขึ้นในการดูดซึมของสารอาหารและสารเคมีทางการเกษตร พันธุ์ไม้ที่ใช้ในการบัฟเฟอร์เหล่านี้มีตั้งแต่ไซเปรสและเพเพื่อหลิวต้นป็อปลาร์, แอชต้นโอ๊กและเมเปิ้ล พุ่มไม้สามารถรวมน้ำมันเขียวขี้ผึ้ง BUTTONBUSH, Viburnum, gallberry หรือฮอลลี่อื่น ๆ หญ้ายืนต้นและพืชสมุนไพรที่ปลูกตามปกติที่จะช่วยให้การไหลบ่ากรองในด้านข้อมูลของเขตกันชน คำแนะนำสำหรับการอบอุ่นฤดูพื้นเมืองหรือหญ้าเย็นฤดูกาลที่จะใช้ในแถบกรองมีความพร้อมจากหน่วยงานอนุรักษ์. Silvopasture: Silvopasture จงใจรวมต้นไม้กับปศุสัตว์และการผลิตอาหารสัตว์ ตะวันออกเฉียงใต้นำประเทศชาติในการพัฒนาของการปฏิบัตินี้เพราะสภาพการเจริญเติบโตที่ดีสามารถรักษาได้ทั้งไม้และการผลิตปศุสัตว์ในเว็บไซต์เดียวกัน ประโยชน์ที่ได้รับให้กับเกษตรกรรวมถึงการสร้างรายได้ขณะที่การแปลงจากพืชเพื่องานป่าไม้ (หรือกลับกัน), การปรับปรุงคุณภาพน้ำที่อยู่อาศัยของสัตว์ป่าและควบคุมการชะล้างพังทลายของดิน ในตะวันออกเฉียงใต้ระบบเหล่านี้แตกต่างจากการหมุนทุ่งเลี้ยงสัตว์ในป่าสนหรือสวนเพื่อแทะเล็มเจตนาภายใต้ลูกหูลูกตาและสวนพี. สำหรับ silvopasture ต้นไม้ที่ปลูกหรือบางตาเพื่อให้แสงที่เพียงพอสำหรับการผลิตอาหารสัตว์ที่ดี สายพันธุ์ไม้ที่มีมูลค่าสูงสามารถจัดการได้อย่างหนาแน่นในแถวระยะห่างกันอย่างแพร่หลายและเป็นที่ส่วนใหญ่มักจะจัดกลุ่มในแถวที่สองหรือสามเพื่อปรับปรุงรูปแบบ (แถวสอง 8 ฟุตห่างกัน 4 ฟุตระหว่างต้นไม้

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

วนเกษตร : ตัวเลือกสำหรับ landowners1
ซาร่าดับบลิว คนงาน อลัน เจ. ยาว soumya Mohan และ Martha C monroe2

วนเกษตรคือปลูกต้นไม้กับพืชหรือสัตว์ในชุดซึ่งจะเป็นประโยชน์ต่อเกษตรกรเจ้าของที่ดิน ป่าไม้ และชุมชน โดยผสมส่วนประกอบที่แตกต่างกันเหล่านี้ในเว็บไซต์เดียวกันวนเกษตรการปฏิบัติสามารถให้ความหลากหลายของผลิตภัณฑ์แบบดั้งเดิม และรายได้ที่เพิ่มขึ้น ตลอดจนการอนุรักษ์ , ความงาม และประโยชน์ด้านสิ่งแวดล้อม บางทีที่สำคัญที่สุดด้านวนเกษตร ความหลากหลายของตัวเลือกการจัดการที่ดินเพื่อผลิตรายได้และค่า

ปกป้องทรัพยากร ธรรมชาติวนเกษตรเป็นส่วนหนึ่งของวิธีการเพื่อเพิ่มประสิทธิภาพของการจัดการที่ดินแบบชีวภาพระหว่างต้นไม้ พุ่มไม้ พืชและสัตว์ ผลิตภัณฑ์หลายที่สร้างขึ้นจากส่วนผสมเสริมเหล่านี้จะพร้อมใช้งานในช่วงเวลาที่ต่างกัน สามารถใช้พื้นที่ได้อย่างมีประสิทธิภาพ และสามารถได้อย่างมีประสิทธิภาพรอบรังการผสมที่หลากหลายเหล่านี้ยังช่วยให้บัฟเฟอร์ที่มีความเสี่ยงของการสูญเสียรายได้เนื่องจากราคาแปรปรวนหรือพืชที่ล้มเหลว โอกาสในการขยายการใช้ประโยชน์ของการปฏิบัติและการเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็วในสหรัฐอเมริกา .

วนเกษตร : เครื่องมือสำหรับการจัดการที่ดินในการเพาะปลูก และทุ่งหญ้าที่ดินครอบครองส่วนตะวันออกเฉียงใต้
ที่สำคัญของพื้นที่ในภาคใต้ของสหรัฐอเมริกาs และป่าครอบครองไร่มากกว่าปลูกทั้งหมดและที่ดินทุ่งหญ้ารวม อย่างไรก็ตาม ทั้งฟาร์มและ forestland ถูกแปลงไปใช้อื่นๆ เพิ่มความดันในการผลิตมีประสิทธิภาพมากขึ้นใน croplands ที่เหลือ สำหรับที่ดินที่มีประสิทธิภาพ ต้นทุนที่เหลืออยู่ในธุรกิจมักจะมีการเพิ่มเป็นทำมันทั้งหมดที่สำคัญจะกลายเป็นผลกำไรมากขึ้นต้นไม้และพืชอาหารสัตว์ที่ผลิตชุดต้นไม้ปกติกระแสเงินสดและปกป้องชะเว็บไซต์สามารถสำคัญที่จะเพิ่มประสิทธิภาพการใช้ที่ดิน

โดยเฉพาะการออกแบบขึ้นอยู่กับวัตถุประสงค์ของเจ้าของที่ดิน และสามารถเน้นการรวมกันใด ๆของไม้ แถวพืช สัตว์ ผลไม้ พืชไร่ ไม้ สัตว์ป่า และแหล่งนันทนาการ . ใน เวลาเดียวกันของระบบป้องกันการสูญเสียหน้าดินหรือปุ๋ยที่ใช้ เพิ่มประสิทธิภาพการซึมน้ำและดินน้ำ เติมพลัง ให้ประหยัดพลังงาน ด้วยการใช้สีและสร้างที่น่าสนใจและมีสุขภาพดีในแนวนอน คุณสมบัติเพิ่มเติมสามารถจัดตั้งขึ้นเพื่อส่งเสริมนันทนาการ , การศึกษา , และตัวเลือกอื่น ๆ ที่กระจายโอกาสองค์กร .

วนเกษตรเหมาะกับแผนทางเลือก หรือระดับองค์กร ต้นไม้หรือพุ่มไม้มีมูลค่าการผลิตของผลิตภัณฑ์ไม้และ / หรือ nontimber เช่นฟืน ถั่ว หรือเห็ด พวกเขาอาจจะตั้งใจจัดเพื่อ windbreaks สำหรับที่อยู่อาศัยสัตว์ป่า เป็นสีสำหรับปศุสัตว์ หรือป้องกันกระแส พืชอาจจะขายในตลาดเปิด เก็บไว้ใช้ส่วนตัวหรือใช้สำหรับปศุสัตว์อาหารสัตว์หรือปุ๋ยพืชสด การแบ่งการปฏิบัติ เช่นเดียวกับนวัตกรรมอื่น ๆต้องใช้เฉพาะกิจ และความเข้าใจของข้อเสีย ตลอดจนประโยชน์ของการปฏิบัติที่เกี่ยวข้องกับการผลิตโดยรวมและวัตถุประสงค์การจัดการ ตัวอย่างเช่น ตลาดอาจจะดีขึ้นสำหรับผลิตภัณฑ์บางอย่าง ความรู้ใหม่หรือแรงงานที่อาจจะต้องหรืออุปกรณ์พิเศษที่จำเป็นสำหรับการปลูก หรืออาจจะเก็บเกี่ยวพืชผลใหม่

แผ่นความเป็นจริงนี้สรุปบางส่วนของลักษณะสำคัญของวนเกษตร ก็สั้น ๆอธิบายแนวทางปฏิบัติทั่วไปที่ใช้สำหรับการจัดการผลผลิตต่างๆในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ แผ่นความเป็นจริงเพิ่มเติมให้รายละเอียดและตัวอย่างในแต่ละเหล่านี้หลักวนเกษตรการปฏิบัติ


คีย์คุณลักษณะของวนเกษตรวนเกษตรแบบแตกต่างจากชุดของเฮย์กับพีแคน ต้นไม้ แพะ ด้วยไม้สนและผักกับส้ม ชุดเหล่านี้จะแตกต่างจากแบบวนเกษตร เกษตรหรือป่าไม้ โดยคุณลักษณะที่สำคัญบางอย่าง แรก , วนเกษตรออกแบบอย่างตั้งใจ การจัดการเป็นระบบทั้งหมด มีประเพณีวัฒนธรรมที่เข้มข้นสำหรับพืชมากกว่า 1 และ / หรือสัตว์ ประการที่สองเจ้าของที่ดินใช้ปฏิสัมพันธ์ระหว่างต้นไม้พืชและ / หรือส่วนประกอบของสัตว์ เพื่อให้บรรลุวัตถุประสงค์ที่เฉพาะเจาะจงในขณะที่ปกป้องทรัพยากร ตัวอย่างเช่น ในการออกแบบ silvopasture แถวพุ่มไม้ของดูสามารถใช้ตามต้นไม้ หรือรั้วเส้นและรวมกับชายแดนปลูกรอบผืนจอฝุ่นหรือใช้เป็นร่มเงาและที่อยู่อาศัยของสัตว์ป่า ดังนั้นองค์ประกอบการออกแบบโครงสร้างและการทำงาน รวมเป็นหน่วยเดียวเพื่อการจัดการกับหลาย ๆ

[ คลิกที่ภาพเพื่อดูภาพขยาย ] รูปที่ 1 ลูกพลับและโรสแมรี่ร่วมกับไพน์ คลิกที่ภาพเพื่อดูภาพขยาย
[ ]
วนเกษตรในทวีปอเมริกาเหนือ : )
ทั่วไปในการ :