Episode 91: The truth about the wat

Episode 91: The truth about the watches
Police 1: Could you just sign here please?
Tim: Yeah, sure. Can I do anything else to help?
Police 1: I think we have everything we need. We've been watching your boss, I mean, your ex-boss, for some time, and we've long suspected that he was involved in a counterfeiting ring. With the statement you've just given us, the CCTV evidence, and Mrs Hall's statement too, I think we've got enough to secure a conviction.
Tim: Mrs Hall?
Police 2: Janet Hall: the rather posh customer who bought a watch from you just before Christmas. She recognised almost immediately that it was a fake, so she came to us straight away. But she was adamant that you couldn't have been responsible. She said something about some lost money that you returned to her.
Tim: Oh yeah, that. But when you interviewed me the other week you really seemed to think that I'd stolen the watches.
Police 2 : Just doing our job, sir.

Episode 92: The cost of living
Tim: So how are you settling in then Khalid?
Khalid: There is going well Tim. You've all been really friendly, footy in the park and cups of teas in the afternoon. I can't believe I get all this for only £75 a week.
Tim: How much?
Khalid: £75. I know it's less than what you're paying but us students need every discount we can get.
Tim: Oh yeah, I, I knew you'd got a discount, I just didn't realise how much of one you'd wangled.
Khalid: Did I put my foot in it?
Tim: No, no Khalid but there's, there's an old saying "If you don't ask, you don't get" so maybe it's time for this jobless one to start negotiating a bit too.

Episode 93: An old friend calls
Tim: Hello?
Janet: It's Janet Hall here.
Tim: Janet! How did you get my number?
Janet: Oh, a bit of detective work and a chat with a lovely gal in the Human Resources department.
Tim: Well, I'm glad you called. I've got so much to thank you for. I was branded a cheat, a liar and a thief, but because of you I'm beginning to clear my name.
Janet: It was nothing, honestly. The truth will out, as they say. But all's not quite well with you yet. I hear you got the boot.
Tim: No, I quit. It was a matter of principle. But you're right - quit, fired - it comes to the same thing. No job, no money, no prospects.
Janet: And you think I'd stand for that?

Episode 94: A quiet night in
Alice: Ah, something smells fantastic! You're a whiz in the kitchen Paul.
Paul: Thank you.
Ellie: Yes, my daddy's a wonderful cooker. He's the bestest daddy in the whole wide world.
Alice: And you're the luckiest 5 year old, Ellie.
Paul: Oh, that's the pager. What is it now? Oh no, serious traffic incident. They want me at the hospital right away.
Alice: Oh, I'll come too. I'm sure they'll need some extra nurses.
Paul: That's so professional of you Alice. But could I ask you to do me a huge favour here instead?
Alice: Sure. What is it?
Paul: Would you mind looking after Ellie?
Alice: Oh Paul, you don't even need to ask.

Episode 95: A letter from Poland
Helen: Dear Helen,
I've been thinking about you a lot lately. Remembering our good and bad times. You coming into the kitchen and thinking something was going on with me and Alice. That huge fight we had about John cheating in his exam.
So many memories - more sad than happy - but you'll always have a special place in my heart.
Helen, time moves on and so have I. It's difficult to tell you this, especially in a letter, but I've got to let you know. I've fallen in love here in Poland. I'm sorry to hurt you. We need to let each other go now.
Please don't write back.
Michal
Episode 96: Babysitting
Alice: Well it's almost bedtime. Time for you to go upstairs.
Ellie: I don't want to go to bed. I want to stay down here with you.
Alice: Well you know I'd love to have your company.
Ellie: Then let me stay down and watch TV.
Alice: Ellie, I don't think that's such a good idea. You have to get up for school in the morning.
Ellie: School? I hate school!
Alice: I'm sure you don't.
Ellie: I do. I hate school and I hate bed. You can't make me go upstairs.
Alice: Oh I think I can.
Ellie: No you can't. You're not my mummy. You can't make me do anything. I hate you!

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ตอนที่ 91: ความจริงเกี่ยวกับนาฬิกา
ตำรวจที่ 1: คุณสามารถเพียงแค่ลงทะเบียนที่นี่โปรด?
ทิม: ใช่นั่นเอง ฉันสามารถทำอะไรอย่างอื่นที่จะช่วยให้?
ตำรวจ 1: ผมคิดว่าเรามีทุกอย่างที่เราต้องการ เราได้รับการเฝ้าดูเจ้านายของคุณผมหมายถึงคุณอดีตเจ้านายบางครั้งและเราได้สงสัยมานานแล้วว่าเขามีส่วนร่วมในการปลอมแปลงแหวน ที่มีคำสั่งที่คุณได้ให้เพียงแค่เรามีหลักฐานกล้องวงจรปิดและคำสั่งที่นางฮอลล์เกินไปผมคิดว่าเรามีมากพอที่จะรักษาความปลอดภัยความเชื่อมั่น.
ทิม: นางฮอลล์?
ตำรวจ 2: เจเน็ตฮอลล์: ลูกค้าค่อนข้างหรูที่ซื้อ ดูจากคุณก่อนวันคริสต์มาส เธอได้รับการยอมรับเกือบจะในทันทีว่ามันเป็นของปลอมเพื่อให้เธอมาให้เราทันที แต่เธอก็ยังยืนกรานที่คุณอาจไม่ได้รับความรับผิดชอบ เธอกล่าวว่าบางสิ่งบางอย่างเกี่ยวกับบางส่วนหายไปเงินที่คุณกลับไปเธอ.
ทิม: โอ้ใช่ว่า แต่เมื่อคุณสัมภาษณ์ผมในสัปดาห์อื่น ๆ ที่คุณดูเหมือนมันจะคิดว่าผมถูกขโมยนาฬิกา.
ตำรวจ 2: เพียงแค่ทำหน้าที่ของเราครับ. ตอนที่ 92: ค่าครองชีพทิม: ดังนั้นวิธีที่คุณนั่งอยู่ในนั้นคาลิด? คาลิด : มีเป็นไปอย่างดีทิม คุณได้รับทั้งหมดเป็นมิตรจริงๆฟุตบอลในสวนสาธารณะและถ้วยชาในช่วงบ่าย ฉันไม่สามารถเชื่อว่าฉันได้รับทั้งหมดนี้ในราคาเพียง 75 £ต่อสัปดาห์. ทิม: เท่าไหร่? คาลิด: £ 75 ฉันรู้ว่ามันน้อยกว่าสิ่งที่คุณจ่าย แต่นักเรียนเราต้องส่วนลดเราสามารถได้รับทุก. ทิม: โอ้ใช่ฉันฉันรู้ว่าคุณจะได้รับส่วนลดผมก็ไม่ได้ตระหนักถึงวิธีการมากของคนที่คุณต้องการอุบาย . คาลิด: ผมวางเท้าของฉันในมันได้หรือไม่ทิม: ไม่มีไม่มีคาลิด แต่มีมีคำพูดเดิม "ถ้าคุณไม่ถามคุณไม่ได้รับ" ดังนั้นบางทีมันอาจจะถึงเวลาที่นี้ว่างงานที่จะเริ่มต้นการเจรจาต่อรอง . บิตเกินไปตอนที่ 93: เพื่อนเก่าเรียกทิม: สวัสดี? เจเน็ต: มันเป็นเจเน็ตฮอลล์ที่นี่. ทิม: เจเน็ต! คุณไม่ได้รับหมายเลขของฉันได้อย่างไรเจเน็ต: โอ้บิตของการทำงานของนักสืบและแชทกับสาวน่ารักในแผนกทรัพยากรมนุษย์. ทิม: ดีฉันดีใจที่คุณเรียกว่า ฉันมีมากที่จะขอขอบคุณสำหรับ ฉันถูกตราหน้าว่าโกง, โกหกและขโมย แต่เป็นเพราะคุณฉันเริ่มที่จะล้างชื่อของฉัน. เจเน็ต: มันเป็นอะไรที่ตรงไปตรงมา ความจริงก็จะออกมาเป็นพวกเขากล่าว แต่ทั้งหมดไม่ได้ค่อนข้างดีกับคุณเลย ฉันได้ยินคุณมีบูต. ทิม: ไม่มีผมเลิก มันเป็นเรื่องของหลักการ แต่คุณขวา - เลิกยิง - มันมาถึงสิ่งเดียวกัน ไม่มีงานไม่มีเงินไม่มีโอกาส. เจเน็ต: และคุณคิดว่าฉันจะยืนได้หรือไม่ตอนที่ 94: คืนที่เงียบสงบในอลิซ: อาสิ่งที่มีกลิ่นที่ยอดเยี่ยม! คุณหวือในห้องครัวพอล. พอล: ขอบคุณ. Ellie: ใช่พ่อของฉันเป็นหม้อหุงที่ยอดเยี่ยม เขาเป็นคนที่พ่อ bestest ในโลกกว้างทั้ง. อลิซ: และคุณโชคดีที่สุด 5 ปีเก่า Ellie. พอล: โอ้ว่าเพจเจอร์ มันคืออะไรตอนนี้หรือไม่ โอ้ไม่ปัญหาการจราจรอย่างจริงจัง พวกเขาต้องการให้ฉันที่โรงพยาบาลทันที. อลิซ: โอ้ฉันจะมาเกินไป ผมมั่นใจว่าพวกเขาจะต้องพยาบาลพิเศษบางอย่าง. พอล: นั่นเพื่อให้มืออาชีพของคุณอลิซ แต่ฉันจะขอให้คุณทำผมชอบมากที่นี่แทน? อลิซ: แน่นอน มันคืออะไร? พอล: คุณจะรังเกียจมองตามหลังเอลลี? อลิซ: โอ้พอลคุณไม่ต้องถาม. ตอนที่ 95: จดหมายจากโปแลนด์เฮเลน: เรียนเฮเลนผมเคยคิดเกี่ยวกับคุณมากเมื่อเร็ว ๆ นี้ ความทรงจำช่วงเวลาที่ดีและไม่ดีของเรา คุณเข้ามาในห้องครัวและความคิดบางสิ่งบางอย่างที่เกิดขึ้นกับผมและอลิซ ว่าการต่อสู้ที่ยิ่งใหญ่ที่เรามีเกี่ยวกับจอห์นโกงในการสอบของเขา. ความทรงจำจำนวนมากดังนั้น - เศร้ามากกว่าความสุข - แต่คุณมักจะมีสถานที่พิเศษในหัวใจของฉัน. เฮเลนย้ายเวลาและเพื่อให้มีครั้งที่หนึ่งมันยากที่จะบอกคุณนี้ โดยเฉพาะอย่างยิ่งในจดหมาย แต่ฉันได้มีการแจ้งให้คุณทราบ ฉันตกหลุมรักที่นี่ในโปแลนด์ ฉันขอโทษที่ทำร้ายคุณ เราจำเป็นต้องให้แต่ละอื่น ๆ ไปตอนนี้. กรุณาอย่าเขียนกลับ. คาลตอนที่ 96: เลี้ยงเด็กอลิซ: ดีก็เกือบจะนอน เวลาที่คุณจะไปชั้นบน. Ellie: ฉันไม่ต้องการที่จะไปนอน ผมต้องการที่จะอยู่ที่นี่กับคุณ. อลิซ: ดีที่คุณรู้ว่าฉันชอบที่จะมี บริษัท ของคุณ. Ellie: แล้วให้ฉันอยู่ลงและดูทีวี. อลิซ: Ellie ผมไม่คิดว่าเป็นเช่นความคิดที่ดี คุณจะต้องได้รับการขึ้นสำหรับโรงเรียนในตอนเช้า. Ellie: โรงเรียน? ฉันเกลียดโรงเรียน! Alice: ฉันแน่ใจว่าคุณทำไม่ได้. Ellie: I do ฉันเกลียดโรงเรียนและฉันเกลียดเตียง คุณไม่สามารถทำให้ฉันไปชั้นบน. อลิซ: โอ้ฉันคิดว่าฉันสามารถ. Ellie: ไม่มีคุณไม่สามารถ คุณไม่ได้แม่ของฉัน คุณไม่สามารถทำให้ฉันทำอะไร ฉันเกลียดคุ​​ณ!

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ตอนที่ 91 : ความจริงเกี่ยวกับนาฬิกาตำรวจ 1 : คุณช่วยเซ็นตรงนี้ด้วยครับทิม ใช่ แน่นอน ฉันสามารถทำอะไรเพื่อช่วยให้ ?ตำรวจ 1 : ฉันคิดว่า เราได้ทุกอย่างที่เราต้องการ เราเฝ้ามองเจ้านายของคุณ , ฉันหมายถึง อดีตเจ้านาย บางครั้งเราสงสัยว่าเขามีส่วนร่วมในการปลอมแปลงแหวน กับข้อความที่คุณเพิ่งให้เรา หลักฐานจากกล้องวงจรปิด และคุณนายฮอลล์ด้วยเหมือนกัน ผมคิดว่า เราได้เพียงพอที่จะรักษาความเชื่อมั่นนางทิม : ห้องโถงตำรวจ 2 : เจเน็ต ฮอลล์ : ค่อนข้างหรู ลูกค้าที่ซื้อนาฬิกาจากคุณเพียงก่อนวันคริสต์มาส เธอได้รับการยอมรับเกือบจะทันทีว่ามันเป็นของปลอม ดังนั้น เธอมาหาเราทันที แต่เธอยืนกรานว่าคุณไม่ได้รับผิดชอบ เธอพูดบางอย่างเกี่ยวกับบางสูญเสียเงินที่คุณคืนเธอทิม : อ๋อ ครับ ตอนนั้น แต่เมื่อคุณสัมภาษณ์ผมในวันอื่น ๆ ดูท่าทางเธอจะคิดว่าฉันขโมยนาฬิกาตำรวจ 2 : แค่ทำตามหน้าที่ครับตอนที่ 92 : ค่าครองชีพทิม : แล้วคุณปักหลักแล้ว คาลีคใช่มั้ย ?คาลิด นั้น เป็นไปด้วยดี ทิม คุณถูกเป็นกันเองจริงๆ ฟุตบอล ในอุทยาน และถ้วยของชาในยามบ่าย ฉันไม่สามารถเชื่อว่าฉันได้รับทั้งหมดนี้สำหรับเพียงกว่า 75 สัปดาห์ทิม : เท่าไหร่ ?คาลิด : กว่า 75 ผมรู้ว่ามันน้อยกว่าสิ่งที่คุณจะจ่ายเงิน แต่เราเอาส่วนลดทุกเราสามารถรับทิม : โอ้ ใช่ ผมรู้ว่าคุณจะได้รับส่วนลด ฉันแค่ไม่ได้ตระหนักถึงวิธีการมากคุณจะ wangled .คาลิด : ฉันวางเท้าของฉันในนั้นทิม : ไม่ ไม่ คาลิด แต่มันมีของเก่าบอกว่า " ถ้าคุณไม่พูด คุณไม่ได้ " ดังนั้น บางทีมันอาจจะถึงเวลาแล้วสำหรับงานหนึ่งที่จะเริ่มการเจรจาอยู่บ้างเหมือนกันตอนที่ 93 : เพื่อนเก่า โทรทิม : ฮัลโหล ?เจเน็ต : ของเจเน็ต Hall ที่นี่เลยทิม : เจเน็ต นายเอาเบอร์ฉันมาได้ไงเจเน็ต : โอ้ บิตของการทำงานเป็นนักสืบ และแชทกับสาวน่ารักในแผนกทรัพยากรบุคคลทิม : ผมดีใจที่คุณโทรมา ฉันมีมากที่จะขอบคุณคุณสำหรับ ฉันคือตราที่โกง หลอกลวงและขโมย แต่เป็นเพราะคุณ ฉันเริ่มจะเคลียร์ชื่อเสียงของผมเจ : ก็ไม่มีอะไร จริงๆ ความจริงจะออกเช่นที่พวกเขาบอกว่า แต่ที่ไม่ค่อยดีกับคุณเลย ฉันได้ยินว่าคุณถูกไล่ออก .ทิม : ไม่ ผมเลิกแล้ว มันเป็นเรื่องของหลักการ แต่คุณถูกไล่ออก - ลาออก - มันมาเหมือนกัน ไม่มีงาน ไม่มีเงิน ไม่มีอนาคตเจเน็ต : และคุณคิดว่าผมจะยืนที่ ?ตอนที่ 94 : เงียบ คืนอลิซ : อ๊า กลิ่นหอมที่ยอดเยี่ยม ! คุณเป็นผู้เชี่ยวชาญในครัว พอลพอล : ขอบคุณครับเอลลี่ : ใช่ พ่อฉันเป็นหม้อวิเศษ เขาเป็นพ่อที่ดีที่สุดในโลกอลิซ : และคุณโชคดีที่สุด 5 ปี เอลลี่พอล : โอ้ นั่นคือเพจเจอร์ ตอนนี้มันคืออะไร ? โอ้ ไม่ , อุบัติเหตุการจราจรที่ร้ายแรง พวกเขาต้องการให้ฉันที่โรงพยาบาลทันทีอลิซ : โอ้ ผมจะไปด้วย ฉันแน่ใจว่าพวกเขาต้องการบางพิเศษพยาบาลพอล : ช่างมืออาชีพ คุณ Alice แต่ฉันขอให้คุณช่วยอะไรผมหน่อย ใหญ่ที่นี่แทนอลิซ : แน่นอน มันคืออะไร ?พอล คุณรังเกียจที่จะมองหลังจากเอลลี่อลิซ : โอ้ พอล คุณไม่ต้องถามด้วยซ้ำตอนที่ 95 : จดหมายจาก โปแลนด์เฮเลน : Dear เฮเลนฉันคิดถึงนายมาก ความทรงจำที่ดีและเลวร้าย คุณเข้ามาในครัว และคิดถึงสิ่งที่เกิดขึ้นกับผม และ อลิซ ขนาดใหญ่ที่เราทะเลาะกันเรื่องจอห์น โกงในการสอบของเขาดังนั้นหลายความทรงจำเศร้ามากกว่าสุข แต่คุณมักจะมีสถานที่พิเศษในหัวใจของฉันเฮเลน เวลาย้ายบน และก็เหมือนกัน มันเป็นเรื่องยากที่จะบอกคุณ , โดยเฉพาะอย่างยิ่ง ในจดหมาย แต่ผมต้องแจ้งให้คุณทราบ ฉันตกหลุมรักที่นี่ในโปแลนด์ ผมขอโทษที่ทำร้ายคุณ เราต้องให้คนอื่นไปแล้วโปรดอย่าเขียนกลับคาลตอนที่ 96 : เลี้ยงอลิซ : แล้วมันจะถึงเวลานอนแล้วนะ เวลาที่คุณไปชั้นบนฉันก็ไม่อยากนอน ฉันอยากจะอยู่ที่นี่กับคุณอลิซ : ดีคุณรู้ว่าฉันชอบที่จะมี บริษัท ของคุณเอลลี่ : งั้นผมนั่งดูทีวีอลิซ : เอลลี่ ผมไม่คิดว่านั่นเป็นความคิดที่ดี คุณต้องตื่นไปโรงเรียนแต่เช้าเอลลี่ : โรงเรียน ฉันเกลียดโรงเรียน !ฉันมั่นใจว่าคุณไม่ฉันทำ ฉันเกลียดโรงเรียน เกลียดที่เตียง คุณไม่สามารถทำให้ฉันขึ้นไปข้างบนอลิซ : โอ้ ฉันคิดว่าฉันสามารถเอลลี่ : ไม่ คุณทำไม่ได้ คุณไม่ใช่แม่ของฉัน คุณไม่ได้ทำอะไรผม ฉันเกลียดคุณ !