A policy that requires public schoo

A policy that requires public school students to wear uniforms would be a bad idea for several reasons. First of all, no style of clothing looks good on everyone. In their pre-teen and teen years, students are especially sensitive about their appearance, and having to wear clothing that doesn’t fit them well will do little to help their fragile self-esteems. In addition, uniforms are expensive. Students would need to have at least two complete sets of uniforms to allow for laundering, which could be very costly for parents. Of course, since most students aren’t likely to wear their uniforms after school, parents also have to purchase everyday clothes like jeans, shirts, and skirts, adding significantly to the amount they must spend on clothes. Furthermore, during the school year students may outgrow their uniforms or other clothing, increasing the cost for some families. Finally, a uniform policy ignores families’ rights and freedom to make clothing decisions that are best for them. Certainly schools should be able to restrict clothing that features obscene or objectionable slogans or that exposes too much skin. However, making all students dress the same says that individuality is less important than conformity. To conclude, the world already has too many followers, so public schools should allow students the freedom to express their unique personalities through their clothing.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

นโยบายที่ต้องสวมเครื่องแบบนักเรียนโรงเรียนของรัฐจะเป็นความคิดที่ดีจากหลายสาเหตุ ครั้งแรกของทั้งหมด สไตล์ของเสื้อผ้าไม่ดีกับทุกคน ในปีของพวกเขาก่อนวัยรุ่น และวัยรุ่น นักเรียนเป็นสำคัญโดยเฉพาะอย่างยิ่งที่เกี่ยวกับลักษณะที่ปรากฏของพวกเขา และต้องสวมเสื้อผ้าที่ไม่เหมาะสมกันดีนั้นจะทำในน้อยช่วย self-esteems เปราะบางของพวกเขา นอกจากนี้ เครื่องมีราคาแพง นักเรียนจะต้องมีอย่างน้อยสองชุดที่สมบูรณ์ของเครื่องเพื่อให้การฟอกเงิน ซึ่งอาจเป็นค่าใช้จ่ายสูงมากสำหรับผู้ปกครอง แน่นอน เนื่องจากนักเรียนส่วนใหญ่ไม่น่าจะสวมเครื่องแบบของโรงเรียน ผู้ปกครองได้ซื้อเสื้อทุกวัน เช่นกางเกงยีนส์ เสื้อ กระโปรง เพิ่มยอดเงินที่จะต้องใช้เสื้อผ้าอย่างมาก นอกจากนี้ ปีโรงเรียน นักเรียนอาจ outgrow การแต่งกายหรือเสื้อผ้าอื่น ๆ เพิ่มต้นทุนสำหรับบางครอบครัว สุดท้าย นโยบายเครื่องแบบละเว้นของครอบครัวสิทธิและอิสระในการทำการตัดสินใจของเสื้อผ้าที่ดีสุดสำหรับพวกเขา แน่นอนโรงเรียนควรสามารถจำกัดเสื้อผ้าที่มีคำขวัญที่ลามก หรือไม่เหมาะสม หรือที่ยอมให้ผิวมากเกินไป อย่างไรก็ตาม ทำให้นักเรียนทุกคนแต่งตัวเหมือนกันว่า ว่า บุคลิกลักษณะเป็นสำคัญให้สอดคล้อง เพื่อสรุป โลกมีลูกศิษย์มากเกินไป ดังนั้นโรงเรียนควรให้นักเรียนอิสระในการแสดงบุคลิกเฉพาะของพวกเขาผ่านเสื้อผ้าของพวกเขา

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

นโยบายที่ต้องการให้นักเรียนในโรงเรียนของรัฐในการสวมใส่เครื่องแบบจะเป็นความคิดที่ดีด้วยเหตุผลหลายประการ แรกของทุกรูปแบบของเสื้อผ้าไม่ดูดีกับทุกคน ในปีก่อนวัยรุ่นและวัยรุ่นของพวกเขานักเรียนโดยเฉพาะอย่างยิ่งความสำคัญเกี่ยวกับลักษณะของพวกเขาและมีการสวมใส่เสื้อผ้าที่ไม่พอดีกับพวกเขาดีจะทำอะไรเล็ก ๆ น้อย ๆ ที่จะช่วยให้พวกเขาเปราะบางตัวเองถือว่า นอกจากเครื่องแบบที่มีราคาแพง นักเรียนจะต้องมีอย่างน้อยสองชุดสมบูรณ์ของเครื่องแบบเพื่อให้การฟอกซึ่งอาจจะมีราคาแพงมากสำหรับผู้ปกครอง แน่นอนเนื่องจากนักเรียนส่วนใหญ่ไม่ได้มีแนวโน้มที่จะสวมเครื่องแบบของพวกเขาหลังจากที่โรงเรียนพ่อแม่ยังต้องซื้อเสื้อผ้าชีวิตประจำวันเช่นกางเกงยีนส์เสื้อและกระโปรงเพิ่มอย่างมีนัยสำคัญจำนวนเงินที่พวกเขาจะต้องใช้จ่ายในเสื้อผ้า นอกจากนี้ในช่วงที่โรงเรียนนักศึกษาชั้นปีที่อาจจะเจริญเร็วกว่าเครื่องแบบหรือเสื้อผ้าอื่น ๆ ของพวกเขาเพิ่มขึ้นค่าใช้จ่ายสำหรับบางครอบครัว สุดท้ายนโยบายเครื่องแบบไม่สนใจสิทธิครอบครัวและเสรีภาพในการตัดสินใจเสื้อผ้าที่ดีที่สุดสำหรับพวกเขา แน่นอนว่าโรงเรียนควรจะสามารถที่จะ จำกัด เสื้อผ้าที่มีคำขวัญลามกอนาจารหรือน่ารังเกียจหรือที่ exposes ผิวมากเกินไป แต่ทำให้นักเรียนทุกคนแต่งกายด้วยชุดเดียวกันกล่าวว่าความแตกต่างกันเป็นสิ่งที่สำคัญน้อยกว่าตามมาตรฐาน สรุปโลกแล้วมีผู้ติดตามจำนวนมากเกินไปเพื่อให้โรงเรียนของรัฐควรเปิดโอกาสให้นักเรียนมีอิสระในการแสดงบุคลิกที่ไม่ซ้ำกันของพวกเขาผ่านเสื้อผ้าของพวกเขา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

นโยบายที่ต้องสวมเครื่องแบบนักศึกษาโรงเรียนจะเป็นความคิดที่ไม่ดีด้วยเหตุผลหลายประการ ครั้งแรกของทั้งหมด ไม่มีลักษณะของเสื้อผ้าที่เหมาะกับทุกคน ในของพวกเขาก่อนวัยรุ่นและวัยรุ่นปีนักเรียนจะอ่อนไหวโดยเฉพาะอย่างยิ่งเกี่ยวกับลักษณะของพวกเขาและต้องสวมเสื้อผ้าที่ไม่พอดี จะทำเล็ก ๆน้อย ๆเพื่อช่วยตนเองที่เปราะบางของพวกเขา esteems . นอกจากนี้ ชุดมันแพงนักเรียนจะต้องมีอย่างน้อยสองชุดเครื่องแบบให้ฟอกเงิน ซึ่งอาจเป็นบทเรียนราคาแพงมากสำหรับผู้ปกครอง แน่นอน เพราะนักเรียนส่วนใหญ่ไม่ได้มีแนวโน้มที่จะสวมเครื่องแบบ หลังเลิกเรียน พ่อแม่ยังต้องซื้อทุกวัน เช่น เสื้อผ้า กางเกง เสื้อ และ กระโปรง เพิ่มอย่างมีนัยสำคัญกับปริมาณที่พวกเขาต้องใช้จ่ายบนเสื้อผ้า นอกจากนี้ในระหว่างปีโรงเรียนนักเรียนอาจเจริญเร็วกว่าพวกเขาชุดหรือเสื้อผ้าอื่น ๆที่เพิ่มขึ้นค่าใช้จ่ายสำหรับบางครอบครัว ในที่สุดนโยบายเครื่องแบบไม่สนใจครอบครัว สิทธิและเสรีภาพ เพื่อให้ เสื้อผ้า การตัดสินใจที่ดีที่สุดสำหรับพวกเขา แน่นอนโรงเรียนควรจะสามารถที่จะ จำกัด เสื้อผ้าที่ลักษณะลามกอนาจารหรือน่ารังเกียจคำขวัญหรือที่ exposes ผิวมากเกินไป อย่างไรก็ตามทำให้นักเรียนทุกคนแต่งตัวเหมือนกัน บอกว่า บุคคลสำคัญน้อยกว่าการสอดคล้องกัน สรุปก็คือ โลกมีผู้ติดตามหลายคน ดังนั้น โรงเรียนควรให้นักเรียนมีอิสระที่จะแสดงบุคลิกของพวกเขาผ่านเสื้อผ้าของพวกเขา