The external expression of anger ca

The external expression of anger can be found in facial expressions, body language, physiological responses, and at times public acts of aggression. Animals, for example, make loud sounds, attempt to look physically larger, bare their teeth, and stare. The behaviors associated with anger are designed to warn aggressors to stop their threatening behavior. Rarely does a physical altercation occur without the prior expression of anger by at least one of the participants. While most of those who experience anger explain its arousal as a result of "what has happened to them," psychologists point out that an angry person can very well be mistaken because anger causes a loss in self-monitoring capacity and objective observability.

Modern psychologists view anger as a primary, natural, and mature emotion experienced by virtually all humans at times, and as something that has functional value for survival. Anger is seen as a supportive mechanism to show a person that something is wrong and requires changing. Anger can mobilize psychological resources for corrective action. Uncontrolled anger can, however, negatively affect personal or social well-being and impact negatively on those around them. It is equally challenging to be around an angry person and the impact can also cause psychological/emotional trauma if not dealt with. While many philosophers and writers have warned against the spontaneous and uncontrolled fits of anger, there has been disagreement over the intrinsic value of anger. The issue of dealing with anger has been written about since the times of the earliest philosophers, but modern psychologists, in contrast to earlier writers, have also pointed out the possible harmful effects of suppressing anger. Displays of anger can be used as a manipulation strategy for social influence.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

การแสดงออกภายนอกของความโกรธสามารถพบได้ในหน้าออก ภาษากาย การตอบสนองทางสรีรวิทยา และกระทำสาธารณะในช่วงเวลาของความก้าวร้าว สัตว์ เช่น เสียงดัง พยายามที่จะดูใหญ่จริง เปลือยฟันของพวกเขา และจ้องมอง พฤติกรรมที่เกี่ยวข้องกับความโกรธที่ถูกออกแบบมาเพื่อเตือนการหยุดพฤติกรรมคุกคามรุกราน ไม่ค่อย altercation ทางกายภาพที่เกิดขึ้น โดยนิพจน์ก่อนโกรธอย่างน้อยหนึ่งของผู้เข้าร่วม ในขณะที่ส่วนใหญ่ของผู้ที่ประสบกับความโกรธอธิบายของอารมณ์เป็นผลมาจาก "อะไรเกิดขึ้นกับพวกเขา" นักจิตวิทยาชี้ว่า คนที่โกรธสามารถดีหลงผิด เพราะความโกรธทำให้เกิดการสูญเสียใน observability กำลังการผลิต และวัตถุประสงค์การตรวจสอบตนเองนักจิตวิทยาสมัยใหม่มองความโกรธเป็นตัวหลัก เป็นธรรมชาติ และผู้ใหญ่อารมณ์ประสบการณ์มนุษย์แทบทุกครั้ง และเป็นสิ่ง ที่มีค่าที่ทำงานเพื่อความอยู่รอด ความโกรธถูกมองเป็นกลไกสนับสนุนการแสดงบุคคลสิ่งที่ถูกต้อง และต้องการเปลี่ยน ความโกรธสามารถระดมทรัพยากรทางจิตวิทยาสำหรับการดำเนินการแก้ไข ไม่สามารถควบคุมความโกรธสามารถ อย่างไรก็ตาม ส่งผลบุคคล หรือสังคมความเป็นอยู่และผลกระทบในเชิงลบจากคนรอบข้าง เป็นความท้าทายอย่างเท่าเทียมกันจะใกล้เคียงคนโกรธ และผลกระทบทำให้เกิดการบาดเจ็บทางด้านจิตใจอารมณ์ถ้า ไม่มี ในขณะที่นักปรัชญาและนักเขียนจำนวนมากได้เตือนกับพอดีที่เกิดขึ้นเอง และไม่มีการควบคุมของความโกรธ มีความขัดแย้งมากกว่ามูลค่าที่แท้จริงของความโกรธ ปัญหาการจัดการกับความโกรธได้ถูกเขียนเกี่ยวกับเนื่องจากเวลาของนักปรัชญาที่เร็วที่สุด แต่นักจิตวิทยาสมัยใหม่ ตรงข้ามกับนักเขียนก่อนหน้านี้ มียังชี้ให้เห็นผลที่เป็นอันตรายเป็นไปได้ของความโกรธ แสดงความโกรธสามารถใช้เป็นกลยุทธ์การจัดการสำหรับอิทธิพลทางสังคม

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การแสดงออกภายนอกของความโกรธสามารถพบได้ในการแสดงออกทางสีหน้าภาษากายตอบสนองทางสรีรวิทยาและในบางครั้งการกระทำของประชาชนของการรุกราน เลี้ยงสัตว์, ตัวอย่างเช่นทำให้เสียงดังพยายามที่จะมีลักษณะทางกายภาพที่มีขนาดใหญ่เปลือยฟันของพวกเขาและจ้องมอง พฤติกรรมที่เกี่ยวข้องกับความโกรธที่ถูกออกแบบมาเพื่อเตือนผู้รุกรานที่จะหยุดพฤติกรรมคุกคามของพวกเขา ไม่ค่อยจะทะเลาะกันทางกายภาพเกิดขึ้นโดยไม่มีการแสดงออกของความโกรธก่อนโดยอย่างน้อยหนึ่งของผู้เข้าร่วม ขณะที่ส่วนใหญ่ของผู้ที่มีประสบการณ์ความโกรธอธิบายเร้าอารมณ์ของมันเป็นผลมาจาก "สิ่งที่เกิดขึ้นกับเขาว่า" นักจิตวิทยาชี้ให้เห็นว่าผู้คนโกรธเป็นอย่างดีสามารถจะเข้าใจผิดเพราะความโกรธทำให้เกิดการสูญเสียความสามารถในการตรวจสอบตนเองและสังเกตวัตถุประสงค์.

นักจิตวิทยาสมัยใหม่ มุมมองความโกรธเป็นหลักธรรมชาติและผู้ใหญ่อารมณ์ประสบการณ์โดยแทบมนุษย์ทุกคนตลอดเวลาและเป็นสิ่งที่มีค่าการทำงานเพื่อความอยู่รอด ความโกรธถูกมองว่าเป็นกลไกสนับสนุนที่จะแสดงคนว่าสิ่งที่ผิดและต้องมีการเปลี่ยนแปลง ความโกรธสามารถระดมทรัพยากรทางจิตวิทยาสำหรับการดำเนินการแก้ไข ที่ไม่สามารถควบคุมความโกรธสามารถ แต่มีผลเสียต่อบุคคลหรือสังคมเป็นอยู่ที่ดีและผลกระทบในเชิงลบเกี่ยวกับคนรอบข้างพวกเขา มันเป็นสิ่งที่ท้าทายอย่างเท่าเทียมกันที่จะเป็นรอบคนโกรธและผลกระทบยังสามารถทำให้เกิดจิตวิทยา / การบาดเจ็บทางอารมณ์หากไม่จัดการกับ ในขณะที่นักปรัชญาและนักเขียนหลายคนได้เตือนกับเหมาะกับธรรมชาติและไม่สามารถควบคุมความโกรธได้มีความขัดแย้งสูงกว่ามูลค่าที่แท้จริงของความโกรธ ปัญหาของการจัดการกับความโกรธได้รับการเขียนเกี่ยวกับการมาตั้งแต่สมัยของนักปรัชญาที่เก่าแก่ที่สุด แต่นักจิตวิทยาที่ทันสมัยในทางตรงกันข้ามกับนักเขียนก่อนหน้านี้ยังได้ชี้ให้เห็นผลที่เป็นอันตรายเป็นไปได้ของความแค้นความโกรธ การแสดงผลของความโกรธสามารถนำมาใช้เป็นกลยุทธ์การจัดการสำหรับการมีอิทธิพลต่อสังคม

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การแสดงออกภายนอกของความโกรธสามารถพบได้ในการแสดงออกทางใบหน้า ท่าทาง การตอบสนองทางสรีรวิทยา และในบางครั้งการกระทำสาธารณะของความก้าวร้าว สัตว์ เช่น ทำเสียงดัง พยายามที่จะมองร่างกายเปลือยเปล่าของพวกเขาขนาดใหญ่ ฟัน และจ้องมอง พฤติกรรมที่เกี่ยวข้องกับความโกรธที่ถูกออกแบบมาเพื่อเตือนให้หยุดการคุกคามรุกรานพฤติกรรม แทบไม่ได้ ปัญหาทางกายภาพเกิดขึ้น โดยไม่มีการแสดงออกของความโกรธก่อน อย่างน้อยหนึ่งของผู้เข้าร่วม ในขณะที่ส่วนใหญ่ของบรรดาผู้ที่ประสบการณ์ความโกรธอธิบายของการเร้าอารมณ์เป็นผลของ " สิ่งที่เกิดขึ้นกับพวกเขา " นักจิตวิทยาชี้ว่า คนโกรธจะดีมากจะเข้าใจผิด เพราะความโกรธทำให้ตนเองได้สูญเสียความสามารถและวัตถุประสงค์นักจิตวิทยาสมัยใหม่ดูความโกรธเป็นหลัก ธรรมชาติ และเป็นผู้ใหญ่อารมณ์ที่มีประสบการณ์โดยเกือบทั้งหมดของมนุษย์ตลอดเวลา และเป็นสิ่งที่มีมูลค่าการทำงานเพื่อความอยู่รอด ความโกรธคือเห็นเป็นกลไกสนับสนุนให้คนที่ทำผิดและต้องการการเปลี่ยนแปลง ความโกรธสามารถระดมทรัพยากรด้านจิตวิทยาสำหรับการแก้ไข . ความโกรธที่ควบคุมไม่ได้ อย่างไรก็ตาม ส่งผลเสียต่อบุคคลหรือสังคมความเป็นอยู่ที่ดีและผลกระทบในทางลบต่อผู้ที่อยู่รอบ ๆ มันเป็นอย่างเท่าเทียมกันที่ท้าทายที่จะเป็นรอบคนที่โกรธและผลกระทบยังสามารถทำให้จิตใจ / อารมณ์ บาดเจ็บ ถ้าไม่จัดการ ในขณะที่นักปรัชญาจำนวนมากและนักเขียนได้เตือนกับเหมาะกับธรรมชาติและไม่มีการควบคุมอารมณ์ มีความขัดแย้งมากกว่าคุณค่าของความโกรธ ปัญหาของการจัดการกับความโกรธที่ได้รับการเขียนเกี่ยวกับ ตั้งแต่สมัยของนักปรัชญาแรกสุด แต่นักจิตวิทยาสมัยใหม่ ในทางตรงกันข้ามกับก่อนหน้านี้นักเขียน ยังชี้ให้เห็นถึงผลกระทบที่เป็นอันตรายที่สุดของการปราบปรามความโกรธ แสดงความโกรธสามารถใช้เป็นกลยุทธ์สำหรับการจัดการสังคม