At Denver there was an influx of pa

At Denver there was an influx of passengers into the coaches on the eastbound B. & M. express. In one coach there sat a very pretty young woman dressed in elegant taste and surrounded by all the luxurious comforts of an experienced traveler. Among the newcomers were two young men, one of handsome presence with a bold, frank countenance and manner; the other a ruffled, glum-faced person, heavily built and roughly dressed. The two were handcuffed together.

As they passed down the aisle of the coach the only vacant seat offered was a reversed one facing the attractive young woman. Here the linked couple seated themselves. The young woman's glance fell upon them with a distant, swift disinterest; then with a lovely smile brightening her countenance and a tender pink tingeing her rounded cheeks, she held out a little gray-gloved hand. When she spoke her voice, full, sweet, and deliberate, proclaimed that its owner was accustomed to speak and be heard.

"Well, Mr. Easton, if you will make me speak first, I suppose I must. Don't you ever recognize old friends when you meet them in the West?"

The younger man roused himself sharply at the sound of her voice, seemed to struggle with a slight embarrassment which he threw off instantly, and then clasped her fingers with his left hand.

"It's Miss Fairchild," he said, with a smile. "I'll ask you to excuse the other hand; "it's otherwise engaged just at present."

He slightly raised his right hand, bound at the wrist by the shining "bracelet" to the left one of his companion. The glad look in the girl's eyes slowly changed to a bewildered horror. The glow faded from her cheeks. Her lips parted in a vague, relaxing distress. Easton, with a little laugh, as if amused, was about to speak again when the other forestalled him. The glum-faced man had been watching the girl's countenance with veiled glances from his keen, shrewd eyes.

"You'll excuse me for speaking, miss, but, I see you're acquainted with the marshall here. If you'll ask him to speak a word for me when we get to the pen he'll do it, and it'll make things easier for me there. He's taking me to Leavenworth prison. It's seven years for counterfeiting."

"Oh!" said the girl, with a deep breath and returning color. "So that is what you are doing out here? A marshal!"

"My dear Miss Fairchild," said Easton, calmly, "I had to do something. Money has a way of taking wings unto itself, and you know it takes money to keep step with our crowd in Washington. I saw this opening in the West, and--well, a marshalship isn't quite as high a position as that of ambassador, but--"

"The ambassador," said the girl, warmly, "doesn't call any more. He needn't ever have done so. You ought to know that. And so now you are one of these dashing Western heroes, and you ride and shoot and go into all kinds of dangers. That's different from the Washington life. You have been missed from the old crowd."

The girl's eyes, fascinated, went back, widening a little, to rest upon the glittering handcuffs.

"Don't you worry about them, miss," said the other man. "All marshals handcuff themselves to their prisoners to keep them from getting away. Mr. Easton knows his business."

"Will we see you again soon in Washington?" asked the girl.

"Not soon, I think," said Easton. "My butterfly days are over, I fear."

"I love the West," said the girl irrelevantly. Her eyes were shining softly. She looked away out the car window. She began to speak truly and simply without the gloss of style and manner: "Mamma and I spent the summer in Denver. She went home a week ago because father was slightly ill. I could live and be happy in the West. I think the air here agrees with me. Money isn't everything. But people always misunderstand things and remain stupid--"

"Say, Mr. Marshal," growled the glum-faced man. "This isn't quite fair. I'm needing a drink, and haven't had a smoke all day. Haven't you talked long enough? Take me in the smoker now, won't you? I'm half dead for a pipe."

The bound travelers rose to their feet, Easton with the same slow smile on his face.

"I can't deny a petition for tobacco," he said, lightly. "It's the one friend of the unfortunate. Good-bye, Miss Fairchild. Duty calls, you know." He held out his hand for a farewell.

"It's too bad you are not going East," she said, reclothing herself with manner and style. "But you must go on to Leavenworth, I suppose?"

"Yes," said Easton, "I must go on to Leavenworth."

The two men sidled down the aisle into the smoker.

The two passengers in a seat near by had heard most of the conversation. Said one of them: "That marshal's a good sort of chap. Some of these Western fellows are all right."

"Pretty young to hold an office like that, isn't he?" asked the other.

"Young!" exclaimed the first speaker, "why--Oh! didn't you catch on? Say--did you ever know an officer to handcuff a prisoner to his right hand?"

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

denver ที่มีการไหลเข้าของผู้โดยสารเป็นโค้ชที่มุ่งข ม. & ด่วน หนึ่งในโค้ชที่มีนั่งเป็นผู้หญิงสวยมากหนุ่มในรสชาติที่สง่างามสวมใส่และล้อมรอบด้วยความสะดวกสบายหรูหราของนักท่องเที่ยวที่มีประสบการณ์ ในหมู่คนที่มาใหม่มีชายหนุ่มสองคนซึ่งเป็นหนึ่งในการแสดงหล่อด้วยตัวหนาสีหน้าเปิดเผยและลักษณะ; อื่น ๆ ที่น่าระทึกใจคนเศร้าเผือดที่สร้างขึ้นอย่างมากและแต่งตัวประมาณ ทั้งสองได้ร่วมกันใส่กุญแจมือ.

ขณะที่พวกเขาเดินผ่านไปตามทางเดินของโค้ชเพียงคนเดียวที่นั่งว่างให้เป็นหนึ่งแบบผันกลับหันหน้าไปทางหญิงสาวคนหนึ่งที่น่าสนใจ ที่นี่สองสามที่เชื่อมโยงตัวเองนั่งอยู่ อย่างรวดเร็วของหญิงสาวลดลงเมื่อพวกเขาด้วยที่ห่างไกลเซ็งรวดเร็ว;แล้วด้วยรอยยิ้มที่น่ารักสดใสสีหน้าและสีชมพูอ่อน tingeing แก้มกลมของเธอเธอถือมือที่สวมถุงมือสีเทาเล็ก ๆ น้อย ๆ ออกมา เมื่อเธอพูดเสียงของเธอเต็มไปด้วยหวานและเจตนาประกาศว่าเจ้าของของมันคุ้นเคยกับการพูดและจะได้ยิน.

"ดีอีสตัน mr. ถ้าคุณจะทำให้ฉันพูดครั้งแรกที่ฉันคิดว่าฉันต้อง. ทำไม่ได้ คุณเคยรู้จักเพื่อนเก่าเมื่อคุณพบพวกเขาในทิศตะวันตกหรือไม่"

ชายหนุ่มปลุกตัวเองอย่างรวดเร็วเมื่อได้ยินเสียงเสียงของเธอดูเหมือนจะต่อสู้กับความลำบากใจเล็กน้อยที่เขาโยนออกทันทีและจากนั้นประสานมือของเธอกับมือซ้ายของเขา.

" ก็พลาดแฟร์ไชลด์ "เขากล่าวว่า . ด้วยรอยยิ้ม "ฉันจะขอให้คุณแก้ตัวอีกแล้ว". ก็ทำงานอย่างอื่นเพียงแค่ในปัจจุบัน "

เขายกสูงขึ้นเล็กน้อยมือข้างขวาของเขาผูกที่ข้อมือโดยการส่องแสง "สร้อยข้อมือ" เพื่อคนที่เหลือของเพื่อนของเขา ดูดีใจที่ในสายตาของหญิงสาวค่อยๆเปลี่ยนเป็นสยองขวัญงุนงง เรืองแสงจางหายไปจากแก้มของเธอ ริมฝีปากของเธอแยกในคลุมเครือผ่อนคลายความทุกข์ อีสตันด้วยหัวเราะเล็ก ๆ น้อย ๆ เช่นถ้าขบขันเป็นเรื่องที่จะพูดอีกครั้งเมื่อคนอื่นเขาชิงคนเศร้าประสบได้รับการดูสีหน้าของหญิงสาวด้วยสายตาหน้ากากจากแหลมตาฉลาดของเขา.

"คุณจะขอโทษสำหรับการพูดพลาด แต่ฉันเห็นคุณคุ้นเคยกับมาร์แชลที่นี่. ถ้าคุณ ' ? จะขอให้เขาพูดกับฉันเมื่อเราได้รับปากกาที่เขาจะทำมันและมันจะทำให้สิ่งที่ง่ายสำหรับฉันมี. เขาพาผมไปที่เวนเวิร์ ธ คุก. มันเจ็ดปีสำหรับการปลอมแปลง. "

"โอ้!" สาวที่มีลมหายใจลึกและสีกลับกล่าวว่า "เพื่อให้เป็นสิ่งที่คุณทำออกจากที่นี่? จอมพล"

"FAIRCHILD พลาดที่รักของฉัน" กล่าวว่าอีสตันใจเย็น "ฉันได้ทำสิ่งที่. เงินมีวิธีการของการใช้ปีกของพวกตัวเองและคุณจะรู้ว่า . ใช้เงินเพื่อให้ขั้นตอนที่มีฝูงชนของเราในวอชิงตันฉันเห็นการเปิดในทิศตะวันตกนี้และ - ดีmarshalship ไม่ได้เป็นตำแหน่งที่ค่อนข้างสูงเป็นที่ของทูต แต่ - "

" ทูต "กล่าวว่าผู้หญิงคนนั้นอย่างอบอุ่น" ไม่ได้เรียกร้องใด ๆ เพิ่มเติม เขาไม่จำเป็นต้องเคยได้ทำเพื่อ คุณควรจะรู้ว่า และดังนั้นตอนนี้คุณเป็นส่วนหนึ่งของเหล่านี้สมาร์ทวีรบุรุษตะวันตกและคุณนั่งและถ่ายภาพและไปลงในทุกชนิดของอันตราย ที่แตกต่างจากชีวิตของวอชิงตัน คุณได้รับการพลาดจากฝูงชนเก่า. "

ดวงตาของหญิงสาวที่หลงใหลเดินกลับขยับขยายเล็ก ๆ น้อย ๆ ที่เหลืออยู่กับกุญแจมืออร่าม.

"คุณไม่ต้องกังวลเกี่ยวกับพวกเขาพลาด" คนอื่น ๆ กล่าวว่า "เจ้าหน้าที่ทุกกุญแจมือตัวเองให้นักโทษของพวกเขาเพื่อให้พวกเขาจากการเดินทางไป. mr. อีสตันรู้ว่าธุรกิจของเขา."

"เราจะได้เห็นคุณอีกครั้งเร็ว ๆ นี้ในวอชิงตัน?" ถามสาว.

"ไม่ได้ในเร็ว ๆ นี้ผมคิดว่า" อีสตันกล่าวว่า "วันผีเสื้อของฉันไป. ฉันกลัว "

" ฉันรักตะวันตก "หญิงสาวกล่าวว่าไม่ตรงประเด็นดวงตาของเธอได้รับการส่องแสงเบา ๆ ที่เธอมองอยู่ห่างออกไปนอกหน้าต่างรถเธอก็เริ่มที่จะพูดอย่างแท้จริงและก็ไม่มีความมันวาวของรูปแบบและลักษณะ..." แม่และ ฉันใช้เวลาในช่วงฤดู​​ร้อนในเดนเวอร์ เธอกลับบ้านสัปดาห์ที่ผ่านมาเพราะพ่อป่วยเล็กน้อย ฉันจะมีชีวิตอยู่และมีความสุขในทางทิศตะวันตก ฉันคิดว่าอากาศที่นี่เห็นด้วยกับฉัน เงินไม่ใช่ทุกอย่างแต่คนมักจะเข้าใจผิดและสิ่งที่ยังคงโง่ - "

" พูด mr จอมพล "คำรามคนเศร้าเผชิญหน้า." นี้ไม่ยุติธรรมมาก ฉันจำเป็นต้องมีเครื่องดื่มและไม่ได้มีควันทุกวัน คุณยังไม่ได้พูดคุยกันเป็นเวลานานเพียงพอหรือไม่ พาฉันสูบบุหรี่ในขณะนี้จะไม่ได้คุณ ฉันครึ่งหนึ่งตายในท่อ. "

เดินทางผูกพันเพิ่มขึ้นถึงเท้าของพวกเขาในอีสตันด้วยรอยยิ้มช้าเดียวกันบนใบหน้าของเขา.

"ฉันไม่สามารถปฏิเสธคำร้องขอยาสูบ" เขากล่าวเบา ๆ "มันเป็นหนึ่งในเพื่อนของโชคร้าย. ดีลาก่อนพลาด FAIRCHILD. โทรหน้าที่คุณรู้ว่า." เขายื่นออกมามือของเขาเพื่ออำลา.

"มันเลวร้ายเกินไปคุณจะไม่ได้ไปทางทิศตะวันออก," เธอกล่าว reclothing ตัวเองกับลักษณะและรูปแบบ "แต่คุณต้องไปในที่เวนเวิร์ ธ , ฉันคิดว่า?"

"ใช่" อีสตันกล่าวว่า "ผมจะต้องไปในที่เวนเวิร์ ธ ."

ชายสองคน sidled ลงทางเดินเข้าไปสูบบุหรี่.

สองผู้โดยสารในที่นั่งใกล้เคยได้ยินมากที่สุดของการสนทนา กล่าวว่าหนึ่งในพวกเขา ".. จอมพลที่การจัดเรียงที่ดีของขากรรไกรบางส่วนของพวกตะวันตกเหล่านี้ทั้งหมดถูกต้อง"

"สวยหนุ่มสาวที่จะดำรงตำแหน่งเช่นนั้นไม่ได้เขา?" ถามอื่น ๆ .

"สาว" อุทานลำโพงแรก "เหตุผล - โอ้ไม่คุณจับได้หรือไม่พูด - คุณไม่เคยรู้ว่าเจ้าหน้าที่จะกุญแจมือนักโทษที่มือขวาของเขา "
?

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ที่เดนเวอร์ มีไหลเข้าของผู้โดยสารเป็นโค้ชในเอ็กซ์เพรสม.& eastbound เกิด ในชั้นโดยสารหนึ่งมีเสาร์ สาวสวยมากแต่งตัวในรสชาติที่สวยงาม และล้อมรอบ ด้วยหรูหราสบายของนักท่องเที่ยวที่มีประสบการณ์ ระหว่าง newcomers ถูกสองหนุ่ม สถานะหล่อสนับสนุนตัวหนา ตรงไปตรงมาและมีลักษณะ หนึ่ง อีกคน ruffled หน้า glum สร้างขึ้นมาก และแต่งตัวประมาณนั้น ทั้งสองมี handcuffed กัน

เป็นพวกเขาผ่านลงเก็บของโค้ชนั่งว่างเท่านั้นที่นำเสนอเป็นหนึ่งกลับหันหน้าเข้าหาหญิงสาวน่าสนใจ ที่นี่เชื่อมโยงคู่นั่งเอง ของหญิงสาวอย่างรวดเร็วตกเข้าไยดีห่างไกล รวดเร็ว แล้ว ดีน่ารักดูสดใสเธอสนับสนุนและชมพูชำระเงินที่ tingeing เธอปัดแก้ม ที่เธอจัดออกมือ gloved เทาเล็กน้อย เมื่อเธอพูดเสียงของเธอ เต็ม หวาน และ รอบคอบ ประกาศว่า เจ้าคุ้นเคยกับพูด และได้ยิน

"ดี นายอีสตัน ถ้าคุณจะให้ฉันพูดครั้งแรก ฉันคิดว่า ฉันต้องการ ไม่คุณเคยรู้จักเพื่อนเก่าเมื่อคุณพบในตะวันตก"

คนอายุน้อยกว่า roused ตัวเองอย่างรวดเร็วที่เสียงเสียงเธอ ดูเหมือนจะ ต่อสู้กับความลำบากใจเล็กน้อยที่เขาโยนออกได้ทันที แล้ว clasped นิ้วมือเธอ ด้วยมือซ้าย

"เป็นนางสาว Fairchild เขากล่าวว่า ดี "ฉันจะขอให้คุณขอโทษมืออื่น ๆมันมีอย่างอื่นหมั้นที่ปัจจุบัน"

เขาเล็กน้อยยกมือขวา ผูกที่ข้อมือที่ตามส่องแสง "กำไล" ด้านซ้ายหนึ่งสหายของเขา ดูดีใจของสาวตาช้าเปลี่ยนน่ากลัวสับสน การเรืองแสงจางหายไปจากแก้มของเธอ ริมฝีปากของเธอศึกษาธิการทุกข์คลุม ผ่อนคลาย อีสตัน กับหัวเราะเล็กน้อย amused ถ้าได้จะ พูดอีกครั้งเมื่ออื่น ๆ forestalled เขา คนหน้า glum มีการดูสนับสนุนของหญิงสาว ด้วยสายตาแปลก veiled จากตาไหวพริบ ความกระตือรือร้น

"คุณจะโทษสำหรับพูด พลาด แต่ เห็นคุณกำลังคุ้นมาร์แชลที่นี่ ถ้าคุณจะขอให้เขาพูดคำฉันเมื่อเราได้รับปากกาเขาจะทำ และมันจะทำสิ่งที่ง่ายสำหรับผม เขาจะรับผมเข้าคุก Leavenworth ได้เจ็ดปีในการปลอมแปลง"

"โอ้" ว่า ผู้หญิง มีลมหายใจ และกลับสี "เพื่อให้เป็นสิ่งที่คุณทำที่นี่ เป็นพล"

"ยาหยีนางสาว Fairchild กล่าวว่า อีสตัน เบา ๆ "ผมจะทำ วิธีทำปีกว่าตัวเองมีเงิน และคุณรู้ว่า ใช้เงินเพื่อให้ขั้นตอนกับฝูงชนของเราในวอชิงตัน ผมเห็นเปิดนี้ในตะวันตก และ - ดี marshalship ที่ไม่ค่อนข้างสูงเป็นตำแหน่งเป็นเอกอัครราชทูต แต่-"

"แอมบาสเดอร์ กล่าวว่า ผู้หญิง อบอุ่น "ไม่เรียกเพิ่มเติมใด ๆ เขาไม่จำเป็นต้องเคยได้แล้วนั้น คุณควรจะรู้ว่า ตอนนี้ คุณเป็นหนึ่งในวีรบุรุษตะวันตกเหล่านี้มีชีวิตชีวา และคุณนั่งยิง และเป็นอันตรายทุกชนิด ซึ่งจะแตกต่างจากชีวิตวอชิงตัน คุณมีการพลาดจากฝูงชนเก่า"

ของสาวตา หลัง กลับ ขยับขยายเล็กน้อย เท้า handcuffs ดวง

"อย่าคุณกังวลเกี่ยวกับพวกเขา นางสาว ว่า อีกคน "ทั้งหมด marshals handcuff เองเพื่อนักโทษของพวกเขาเพื่อให้พวกเขาจากการเก็บ อีสตันคุณรู้ว่าธุรกิจของเขา"

"เราจะเห็นคุณอีกครั้งเร็ว ๆ นี้ในวอชิงตัน" ขอให้เด็กผู้หญิง

"ไม่เร็ว คิด กล่าวว่า อีสตัน "วันผีเสื้อของฉันมีขนาดใหญ่กว่า ฉันกลัว"

"ฉันรักตะวันตก กล่าวว่า สาว irrelevantly ตาของเธอถูกมันเบา ๆ เธอมองไปที่หน้าต่างรถ เธอเริ่มพูดอย่างแท้จริง และก็ไม่ มีเงาของรูปแบบและลักษณะ: "Mamma และใช้ช่วงซัมเมอร์ในเดนเวอร์ เธอกลับบ้านสัปดาห์ที่ผ่านมาเนื่องจากพ่อป่วยเล็กน้อย ฉันไม่สามารถอาศัยอยู่ และมีความสุขในการ คิดว่า อากาศที่นี่ตกลงกับฉัน เงินไม่ใช่ทุกอย่าง แต่คนที่หลงผิดสิ่งเสมอ และยังคง โง่- "

" พูด นายพล growled คนหน้า glum ไม่ "นี้ได้ค่อนข้างดี ผมกำลังต้องการเครื่องดื่ม และไม่ได้สูบตลอดทั้งวัน พูดไม่ได้คุณคุยนานพอหรือไม่ พาฉันในการสูบบุหรี่ขณะนี้ ไม่คุณ ฉันตายครึ่งหนึ่งในท่อ"

กุหลาบนักท่องเที่ยวที่ถูกผูกไว้กับเท้าของพวกเขา อีสตันดีช้าเดียวบนใบหน้าของเขา

"ผมไม่สามารถปฏิเสธคำร้องในยาสูบ เขากล่าว เบา ๆ "เป็นเพื่อนหนึ่งของ unfortunate Good-bye, Fairchild นางสาว หน้าที่เรียก คุณรู้" เขาจัดหามือของเขาในการอำลา

"มันเลวร้ายเกินไปคุณจะไม่ไปตะวันออก, " เธอว่า reclothing ตัวเอง ด้วยวิธีการและลักษณะการ "แต่คุณต้องไป Leavenworth ฉันคิดว่า อย่างไร"

"Yes อีสตัน กล่าวว่า "ฉันต้องไป Leavenworth "

คนสอง sidled ลงทางเดินไปสูบบุหรี่

สองผู้โดยสารในนั่งใกล้ด้วยได้ยินมากที่สุดของการสนทนา กล่าวว่า หนึ่งในนั้น: "ว่า พลของการเรียงลำดับดีของ chap ของเฟลโล่ส์ตะวันตกเหล่านี้ได้ทั้งหมดขวา"

"สวยหนุ่มเก็บสำนักงานเช่นนั้น ไม่เขาหรือไม่" ถามอีก

"หนุ่ม" ทางหลุดรอดลำโพงแรก, "ทำไม - โอ้ คุณไม่ได้จับบน พูด - คุณเคยรู้เจ้าหน้าที่เพื่อ handcuff นักโทษมือขวาของเขา"

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ที่เดนเวอร์มีการไหลบ่าเข้ามาของผู้โดยสารในรถโค้ชที่อยู่บนรถไฟที่พ.& m . Express ในหนึ่งโดยรถโค้ชนั่งอยู่เป็นอย่างมากทีเดียวคนที่แต่งกายในแบบที่สง่างามและโอบล้อมไปด้วยความสะดวกสบายที่หรูหราทั้งหมดของนักเดินทางที่มีประสบการณ์ ท่ามกลางกลายเป็นสองคนหนึ่งของการมีอยู่อย่างเป็นกอบเป็นกำด้วยสีหน้าเปิดเผยตัวหนาและลักษณะอื่นที่บุคคลบึ้ง - หน้าที่นี้ไม่พอใจเป็นอย่างมากสร้างขึ้นและหยาบๆแต่งตัวเสร็จแล้ว ทั้งสองคนก็ร่วมกันกระทำเช่นนี้.

ตอนที่พวกเขาเดินผ่านลงมาตามทางเดินของรถโค้ชเท่านั้นที่นั่งว่างลงที่จัดให้บริการเป็นหนึ่งสลับกันที่หันหน้าเข้าหาผู้หญิงคนที่น่าดึงดูดใจ ที่นี่กับสองนั่งอยู่ด้วยกันเอง. สรุปของหญิงที่ตกอยู่เหนือด้วยหลักอันรวดเร็วอยู่ไกลออกไปจากนั้นจึงพร้อมด้วยรอยยิ้มที่สวยงามจากแสงสว่างสีพระพักตร์ของเธอและสีชมพูอ่อน tingeing แก้มทรงกลมของเธอเธอก็ยื่นมือออกมาเล็กน้อยสีเทา - สวมถุงมือ เมื่อเธอพูดเสียงเธอเต็มหวานและประกาศว่าเจตนาของเจ้าของก็ชินในการพูดและมีคนได้ยินเสียง.

"รวมทั้งนาย Easton หากคุณจะทำให้ฉันพูดเป็นครั้งแรกฉันคิดว่าฉันจะต้อง คุณไม่เคยรู้จักเพื่อนเมื่อคุณพบกับพวกเขาในด้านทิศตะวันตก"

คนอายุน้อยที่ปลุกตัวเองอย่างรวดเร็วที่เสียงของเธอดูเหมือนจะการต่อสู้ด้วยอาการกระอักกระอ่วนเพียงเล็กน้อยซึ่งเขาก็ปิดได้ทันทีแล้วประสานมือเธอด้วยมือซ้ายของเขา.

"ของมิส Fairchild "เขากล่าวด้วยรอยยิ้ม "ผมจะถามคุณแก้มืออีกข้างหนึ่งที่"มันเป็นอย่างอื่นเข้าร่วมอยู่ในปัจจุบัน"

เขาสูงกว่าเล็กน้อยมือข้างขวาของเขาผูกพันที่ข้อมือโดยส่องแสง"กำไลข้อมือที่"ไปทางซ้ายหนึ่งในคู่หูของเขา ดูดีใจที่ในสายตาของสาวน้อยที่เปลี่ยนไปอย่างช้าๆด้วยความสยดสยองงงมากที่ แสงสีจางจากแก้มของเธอ ริมฝีปากของเธอแยกจากกันในความทุกข์ใจเพื่อการผ่อนคลายที่มีเลศนัย ประชุม Easton Towncenter Columbus พร้อมด้วยหัวเราะออกมาจนเป็นที่ขบขันหากเป็นเรื่องการพูดอีกครั้งเมื่ออื่นๆที่เขาชิงพูดขึ้นก่อนคนบึ้ง - ต้องเผชิญกับที่ได้รับการรับชมสีหน้าของผู้หญิงคนนั้นด้วยกันด้วยสายตาพวกคุณจากตาฉลาดหลักแหลมของเขา.

"คุณจะต้องขอโทษด้วยสำหรับการพูดพลาดแต่ผมเห็นคุณกำลังทำความรู้จักกับมาร์แชลได้ที่นี่ หากคุณจะถามเขาจะพูดคำว่าให้ฉันเมื่อเราไปถึงปากกาที่เขาจะทำและมันจะทำให้สิ่งต่างๆได้ง่ายขึ้นสำหรับฉันยัง เขาเป็นการนำตัวผมไปเข้าคุก leavenworth มันเป็น 7 ปีสำหรับการปลอมแปลง"

"โอ้โห!""เด็กหญิงที่งดงามจนแทบต้องหยุดหายใจพร้อมด้วยสีเข้มและกลับมา "ว่าเป็นสิ่งที่คุณกำลังทำอยู่ออกจากที่นี่ พลอากาศโท!"

"มิสรัก Fairchild " Easton อย่างสงบ"ผมต้องทำอะไรบางอย่าง เงินมีวิธีการของ"ปีกการเองและคุณรู้ว่ามันจะทำให้เงินที่พร้อมด้วยกลุ่มของเราใน Washington ผมเห็นการเปิดแห่งนี้ในด้านตะวันตกและได้รับการตกแต่งอย่างดีmarshalship ที่ไม่ได้ค่อนข้างสูงที่เป็นเอกอัครราชทูตฯได้ว่าแต่"

" ambassador ที่""เด็กหญิงอย่างอบอุ่น"ไม่ได้โทรติดต่อใดๆเพิ่มเติม เขาไม่จำเป็นต้องทำดังนั้นจึงไม่เคย คุณควรจะรู้ว่า และแล้วตอนนี้คุณก็เป็นอีกคนหนึ่งของฮีโร่ของตะวันตกก็หยิบเหล่านี้และท่านจะได้เดินทางและยิงปืนเข้าไปในทุก ประเภท ของอันตราย ที่แตกต่างจากชีวิตวอชิงตัน คุณได้รับการที่ไม่ได้รับจากผู้คนเก่า"

สาวน้อยของดวงตา,เกรแฮม,กลับ,เพิ่มขึ้นเล็กน้อย,เพื่อไปยังส่วนที่เหลือเมื่อส่องแสงระยิบระยับใส่กุญแจมือ.

"คุณไม่ต้องกังวลเกี่ยวกับเขาพลาด,"ที่คนอื่น. " marshals ทั้งหมดใส่กุญแจมืออีกข้างตัวต่อนักโทษของพวกเขาเพื่อเก็บไว้จากการออกไป นายประชุม Easton Towncenter Columbus รู้ว่าธุรกิจของเขา"

"เราจะได้พบกับคุณอีกครั้งในเร็วๆนี้ในกรุงวอชิงตันหรือไม่?"ขอ.

"ไม่ได้ในเร็วๆนี้ผมคิดว่า"ประชุม Easton Towncenter Columbus "วันผีเสื้อของฉันมีมากกว่าผมกลัวว่า"

"ฉันรักทางด้านทิศตะวันตกที่"สาวน้อยแบบไม่มีปี่มีขลุ่ยว่า ดวงตาก็ส่องแสงอย่างนุ่มนวล เธอมองออกไปนอกหน้าต่างรถ เธอเริ่มจะพูดอย่างแท้จริงและเรียบง่ายโดยไม่มันวาวลักษณะและสไตล์"คุณแม่และผมใช้เวลาช่วงฤดูร้อนอยู่ใน Denver เธอกลับบ้านเมื่อสัปดาห์ที่แล้วเนื่องจากบิดาป่วยหนักกันเล็กน้อย ฉันสามารถอยู่อาศัยและมีความสุขในด้านทิศตะวันตก ผมคิดว่าอากาศที่นี่เห็นด้วยกับผม เงินไม่ใช่ทุกสิ่งทุกอย่างแต่ผู้คนมักเข้าใจผิดคิดว่าสิ่งต่างๆและยังคงอยู่หน้าโง่"

"นายพลอากาศเอก"คำรามคนบึ้ง - ต้องเผชิญกับที่ "นี่คือไม่ได้ดีเลยทีเดียว ฉันต้องการดื่มและไม่มีควันบุหรี่วันทั้งหมด ไม่คุยกันอยู่นานพอ เอาผมในนักสูบบุหรี่แล้วจะไม่ ผมเป็นแบบครึ่งตายไปแล้วสำหรับนักเดินทางเพื่อท่อ."

ที่ผูกพันที่ลุกขึ้นยืน Easton พร้อมด้วยรอยยิ้มของเขาช้าบนใบหน้า.

"ผมไม่สามารถปฏิเสธคำร้องขอของโรงงานยาสูบ"เขาพูดเบาๆ "มันเป็นหนึ่งเพื่อนของผู้โชคร้ายที่ ลามิ Fairchild . หน้าที่โทรออกคุณก็รู้ว่า"เขายื่นมือออกมาเพื่ออำลา.

"เป็นของไม่ดีเกินไปคุณไม่ได้จะไปทางทิศตะวันออก"เธอพูด reclothing ตัวเองพร้อมด้วยสไตล์และลักษณะ "แต่คุณต้องไปที่ leavenworth ผมคิดว่า?"

"ใช่แล้ว" Easton "ผมจะต้องไปที่ leavenworth "

ถัดออกไปทั้งสองคนที่ลงมาตามทางเดินที่สูบบุหรี่เข้าไปในที่.

สองคนโดยสารที่อยู่ในที่นั่งอยู่ใกล้กับที่เคยได้ยินการสนทนาที่มากที่สุด "หนึ่งในนั้น"พลอากาศโทว่าของที่ดีของคนตะวันตกอาการเหล่านี้บางส่วนมีสิทธิทั้งหมด"

"หนุ่มดำรงตำแหน่งที่ต้องการที่ไม่ได้เขาหรือไม่?"ถามบ่อยอื่นๆ.

"หนุ่มน้อยที่!"ร้องลำโพงเป็นครั้งแรกที่"ทำไม" ไม่คุณจับพูดว่าคุณเคยรู้ว่าเจ้าหน้าที่ทำการใส่กุญแจมือนักโทษที่ไปทางขวามือของเขาหรือไม่?"