The Bainbridge reflex is a 1915 by

The Bainbridge reflex is a 1915 by Francis Arthur Bainbridge ( 1874-1921 ) described reflex, in which, after a sudden increase in blood volume ( infusion of saline or blood transfusion ), an increase in heart rate is observed. This effect was detectable at different arterial blood pressure, but the elongation of the right cardiac atrium ( with an increase in central venous pressure ) and intact nerve connection to the circulation center ( vagus nerve ) dependent.
It was later discovered that the reflex response depends on the initial situation: at low stroke rate ( bradycardia) increases volume administration the heart rate, but this decreases when the same at a high output rate (tachycardia ) occurs.
This is due to the increased pressure in the right atrium through the increase in blood volume. This solves two antagonistic reflex patterns from:
Stretch receptors in the atria excited about the Bainbridge reflex to the sinus node and is frequency -enhancing.
However, the Frank -Starling mechanism also raises stroke volume and thus the ( systolic ) blood pressure. The baroreceptor reflex then inhibits the sinus node and is frequency -reducing.
This results in a double feedback loop with opposite frequency effect. What effect predominates depends on the current cycle situation - especially the blood volume - from:
With a small volume of blood ( for blood loss ), the stroke volume increases with replenishment of the cycle - towards normovolemia ( Infusionstherapie! ) - to and from the heart rate at the same time ( baroreceptor reflex ).
With increased blood volume ( hypervolemia ), however, further increase in volume causes no increase in stroke volume more, but probably tachycardia ( Bainbridge reflex). This " tries " the heart " work off " the high blood supply of the beat frequency.
The two reflexes complement each other so that they get the circulation in the optimal center area.
Reflex

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บริดจ์สะท้อนเป็นปี 1915 โดยฟรานซิสอาร์เธอร์เบนบริดจ์ (1874-1921) อธิบายสะท้อนซึ่งหลังจากที่มีการเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็วในปริมาณเลือด (แช่น้ำเกลือหรือถ่ายเลือด) การเพิ่มขึ้นของอัตราการเต้นหัวใจเป็นที่สังเกต ผลกระทบนี้จะเป็นที่ตรวจพบที่ความดันเลือดแดงแตกต่างกัน แต่การยืดตัวของเอเทรียมการเต้นของหัวใจที่เหมาะสม (กับการเพิ่มขึ้นของความดันหลอดเลือดดำส่วนกลาง) และการเชื่อมต่อเหมือนเดิมประสาทไปยังศูนย์การไหลเวียน (เส้นประสาทเวกั) ขึ้นอยู่กับ.
มันถูกค้นพบในภายหลังว่าการตอบสนองสะท้อนขึ้น เกี่ยวกับสถานการณ์เริ่มต้น: ในอัตราจังหวะต่ำ (หัวใจเต้นช้า) เพิ่มการบริหารปริมาณอัตราการเต้นหัวใจ แต่ตอนนี้ลดลงเมื่อเดียวกันในอัตราผลผลิตสูง (อิศวร) เกิดขึ้น.
เพราะนี่คือความดันที่เพิ่มขึ้นในห้องโถงที่เหมาะสมผ่านการเพิ่มขึ้นของ ปริมาณเลือด นี้แก้สองรูปแบบปฏิปักษ์สะท้อนจาก:
. ผู้รับยืดใน Atria ตื่นเต้นเกี่ยวกับการสะท้อนบริดจ์ไปยังโหนดไซนัสและเป็นความถี่ -enhancing
อย่างไรก็ตามกลไกแฟรงก์ -Starling ยังเพิ่มปริมาณจังหวะและทำให้ (systolic) ความดันโลหิต สะท้อน baroreceptor แล้วยับยั้งโหนดไซนัสและมีความถี่จึงช่วยลด.
นี้ส่งผลในวงความคิดเห็นคู่กับผลความถี่ตรงข้าม สิ่งที่มีผลทุกข์ยากขึ้นอยู่กับสถานการณ์รอบปัจจุบัน - โดยเฉพาะอย่างยิ่งปริมาณเลือด - จาก:
มีปริมาณเล็ก ๆ ของเลือด (สำหรับการสูญเสียเลือด), การเพิ่มขึ้นของปริมาณจังหวะที่มีการเติมเต็มของวงจร - ต่อ normovolemia (Infusionstherapie!) - ไปและกลับจาก อัตราการเต้นหัวใจในเวลาเดียวกัน (baroreceptor สะท้อน).
ที่มีปริมาณเลือดที่เพิ่มขึ้น (hypervolemia) แต่เพิ่มขึ้นอีกในปริมาณที่ทำให้เกิดการเพิ่มขึ้นของปริมาณจังหวะมากขึ้นไม่ แต่อาจอิศวร (บริดจ์สะท้อน) วันนี้ "พยายาม" หัวใจ "งานออก" เลือดสูงของความถี่จังหวะ.
ทั้งสองปฏิกิริยาตอบสนองเติมเต็มซึ่งกันและกันเพื่อให้พวกเขาได้รับการไหลเวียนในพื้นที่ศูนย์ที่ดีที่สุด.
สะท้อน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

สะท้อน Bainbridge เป็น 2458 โดยฟรานซิสอาเธอร์บริดจ์ ( 1874-1921 ) อธิบายได้ทันที ซึ่งหลังจากการเพิ่มขึ้นอย่างฉับพลันของปริมาณเลือด ( แช่ในน้ำเกลือหรือเลือด ) , มีการเพิ่มอัตราการเต้นหัวใจ ) ผลนี้ถูกตรวจพบในระดับความดันโลหิต และการยืดตัวของหัวใจห้องขวาบน ( ด้วยการเพิ่มตัวช่วยสร้าง ) และยังคงการเชื่อมต่อเส้นประสาทไปยังศูนย์การไหลเวียน ( เส้นประสาทเวกัส ) ขึ้นอยู่กับต่อมาพบว่า การตอบสนองของรีเฟล็กซ์ขึ้นอยู่กับสถานการณ์ที่เริ่มต้น : ในอัตราจังหวะต่ำ ( bradycardia ) การบริหารปริมาณอัตราการเต้นของหัวใจเพิ่มขึ้น แต่จะลดลงเมื่อเดียวกันในอัตราผลผลิตสูง ( เต้นเร็ว ) เกิดขึ้นนี้คือเนื่องจากการเพิ่มความดันในหัวใจห้องบนขวาผ่านการเพิ่มขึ้นของปริมาณเลือด นี้แก้สองรูปแบบ สะท้อน ปฏิปักษ์ จาก :ยืด receptors ใน Atria ตื่นเต้นเกี่ยวกับเบนบริดจ์ สะท้อนกับไซนัสและความถี่ - ปรับปรุงอย่างไรก็ตาม แฟรงค์ - กลไกสตาร์ลิ่งยังเพิ่มปริมาณเส้นเลือดดังนั้น ( systolic ) ความดันโลหิต การ baroreceptor สะท้อนแล้วยับยั้งไซนัสและลดความถี่ -ผลนี้ในการห่วงความคิดเห็นคู่กับผลความถี่ตรงข้าม สิ่งที่นําผลขึ้นอยู่กับสถานการณ์ปัจจุบันของ - โดยเฉพาะอย่างยิ่งปริมาณเลือด - จากด้วยปริมาณขนาดเล็กของเลือด ( เสียเลือด ) , การเพิ่มปริมาณ ) ของวัฏจักร - ต่อ normovolemia ( infusionstherapie ! ) - และจากอัตราการเต้นของหัวใจในเวลาเดียวกัน ( สะท้อน baroreceptor )กับการเพิ่มขึ้นของปริมาณเลือด ( hypervolemia ) แต่เพิ่มปริมาณให้เพิ่มขีดปริมาตรมากขึ้น แต่อาจจะหัวใจเต้นเร็วผิดปกติ ( บริดจ์สะท้อน ) " พยายาม " หัวใจ " งานออก " สูงเลือดของเต้นถี่2 การตอบสนองเติมเต็มซึ่งกันและกันเพื่อให้พวกเขาได้รับการหมุนเวียนในพื้นที่ศูนย์ที่ดีที่สุดสะท้อน