The development of degradable polym

The development of degradable polymer blends using natural additives emerges as a solution to the issue of high cost of
biodegradable materials. In these blends, natural additives such as starch, cellulose, lignin, among others, are mixed with
conventional plastics. This study aims to evaluate the thermal, mechanical and barrier properties of flexible thermoplastic films of corn starch using glycerol and lignin as plasticizer and cellulose nanocrystals (CNCs) as reinforcement.
It was observed that the presence of lignin and 1 % CNCs effectively increased the maximum stress and the modulus of elasticity of about 265% and 1274%, respectively, when comparing to the film containing only glycerol as well as an improvement on the barrier properties. The presence of lignin provided an improvement in the thermal stability of the material. Therefore, the flexible films produced are promising materials due to their low production cost, biodegradability and high mechanical and barrier performance.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

การพัฒนาของการย่อยสลายพอลิเมอร์ผสมโดยใช้สารจากธรรมชาติที่โผล่ออกมาเป็นวิธีการแก้ปัญหาต้นทุนสูงวัสดุที่ย่อยสลายได้ ในเหล่านี้ผสม ผสมสารจากธรรมชาติเช่นแป้ง เซลลูโลส ลิ กนิ อื่น ๆ กับพลาสติกทั่วไป ศึกษามุ่งหมายเพื่อประเมินความร้อน เครื่องกลและคุณสมบัติอุปสรรคของเทอร์โมพลาสติกฟิล์มยืดหยุ่นของแป้งข้าวโพดโดยใช้กลีเซอรอลและลิกนิกระด้างไนลและเซลลูโลส nanocrystals (CNCs) เป็นการเสริมแรงนี้ มันคือสังเกตว่า การปรากฏตัวของลิกนินและ 1% CNCs ได้อย่างมีประสิทธิภาพเพิ่มขึ้นความเค้นสูงสุดและโมดูลัสของความยืดหยุ่นของประมาณ 265% และ 1274% ตามลำดับ เมื่อเปรียบเทียบกับฟิล์มที่ประกอบด้วยเฉพาะกลีเซอรอลเป็นการปรับปรุงคุณสมบัติอุปสรรค การปรากฏตัวของลิกนิให้ปรับปรุงในความเสถียรความร้อนของวัสดุ ดังนั้น ฟิล์มยืดหยุ่นที่ผลิตได้ว่าวัสดุเนื่องจากต้นทุนการผลิตต่ำ ย่อยสลายทางชีวภาพ และประสิทธิภาพเครื่องกลและสิ่งกีดขวางที่สูง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การพัฒนาของการผสมโพลิเมอร์ย่อยสลายได้โดยใช้สารเติมแต่งธรรมชาติโผล่ออกมาเป็นวิธีการแก้ปัญหาของค่าใช้จ่ายสูงเป็น
วัสดุที่ย่อยสลาย ในการผสมเหล่านี้, สารธรรมชาติเช่นแป้งเซลลูโลสลิกนินหมู่คนอื่น ๆ จะผสมกับ
พลาสติกทั่วไป การศึกษาครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อประเมินความร้อนสมบัติเชิงกลและอุปสรรคของภาพยนตร์เทอร์โมที่มีความยืดหยุ่นของแป้งข้าวโพดโดยใช้กลีเซอรอลและลิกนินเป็นพลาสติและเซลลูโลสนาโนคริสตัล (CNCs) ในขณะที่การเสริมแรง.
มันถูกตั้งข้อสังเกตว่าการปรากฏตัวของลิกนินและ 1% CNCs ได้อย่างมีประสิทธิภาพเพิ่มขึ้นสูงสุด ความเครียดและโมดูลัสของความยืดหยุ่นประมาณ 265% และ 1,274% ตามลำดับเมื่อเปรียบเทียบกับฟิล์มที่มีเพียงกลีเซอรอลเช่นเดียวกับการปรับปรุงเกี่ยวกับคุณสมบัติอุปสรรค การปรากฏตัวของลิกนินที่ให้บริการการปรับปรุงในเสถียรภาพทางความร้อนของวัสดุ ดังนั้นในภาพยนตร์ที่มีความยืดหยุ่นที่ผลิตเป็นวัสดุที่มีแนวโน้มเนื่องจากต้นทุนการผลิตต่ำของพวกเขาย่อยสลายทางชีวภาพและประสิทธิภาพเครื่องจักรกลและอุปสรรคสูง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การพัฒนาพอลิเมอร์ผสมโดยใช้สารย่อยสลายได้ตามธรรมชาติที่ปรากฏเป็นวิธีการแก้ไขปัญหาของค่าใช้จ่ายสูงของวัสดุย่อยสลาย ในการผสมเหล่านี้เจือปน ธรรมชาติ เช่น แป้ง เซลลูโลส ลิกนิน , หมู่คนอื่น ๆ , ผสมกับพลาสติกธรรมดา การศึกษานี้มีวัตถุประสงค์เพื่อประเมินความร้อนเชิงกลและสมบัติของฟิล์มพลาสติกกั้นความยืดหยุ่นของแป้งข้าวโพดที่ใช้กลีเซอรอลและลิกนินและเซลลูโลส nanocrystals เป็นพลาสติไซเซอร์ ( CNCs ) เป็นการเสริมแรงพบว่า การปรากฏตัวของลิกนินและ 1% CNCs มีประสิทธิภาพเพิ่มความเค้นสูงสุดและค่าโมดูลัสยืดหยุ่นของเกี่ยวกับ 265 ล้านบาท และ 1 , 274 ล้านบาท เมื่อเปรียบเทียบกับฟิล์มที่มีกลีเซอรอล รวมทั้งการปรับปรุงสิ่งกีดขวางคุณสมบัติ การปรากฏตัวของลิกนินไว้ในการปรับปรุงเสถียรภาพทางความร้อนของวัสดุ ดังนั้น จึงมีความยืดหยุ่นฟิล์มผลิตเป็นวัสดุที่มีแนวโน้มจากของ ต้นทุนการผลิตต่ำ ย่อยสลายทางชีวภาพและจักรกลและอุปสรรคที่มีประสิทธิภาพสูง