The former is intended to remember.

The former is intended to remember. There is not harm anyone, even our.

The former is intended to Remember Not intended to hurt anyone, even our minds.

The former is to remember, not to hurt anyone, even our hearts.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

อดีตมีไว้จำ มีไม่ทำร้ายใคร แม้ของเราเดิมมีวัตถุประสงค์เพื่อจำไม่ตั้งใจทำร้ายใคร แม้แต่จิตใจเราเดิมได้จำ ไม่ทำร้ายใคร แม้แต่หัวใจของเรา

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

อดีตมีจุดมุ่งหมายที่จะจำ นอกจากนี้ไม่เป็นอันตรายต่อทุกคนที่แม้. ของเราในอดีตมีจุดมุ่งหมายที่จะจำไม่ได้มีวัตถุประสงค์ที่จะทำร้ายใครแม้แต่จิตใจของเรา. อดีตคือการจำไม่ได้ที่จะทำร้ายใครแม้หัวใจของเรา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

อดีตมีไว้ให้จดจำ มันไม่ได้ทำร้ายใคร แม้แต่ของเรา

อดีตมีไว้ให้จำ ไม่ได้มีเจตนาที่จะทำร้ายใครได้ แม้แต่จิตใจของเรา

อดีตคือการจำที่จะไม่ทำร้ายใคร แม้แต่หัวใจของเรา