AbstractA 44-year-old male presente

Abstract
A 44-year-old male presented with symptoms of spinal cord compression secondary to metastatic prostate cancer. An urgent decompression at the cervical-thoracic region was performed, and there were no complications intraoperatively. Three hours postoperatively, the patient developed acute bilateral lower-limb paralysis (motor grade 0). Clinically, he was in class 3 hypovolemic shock. An urgent magnetic resonance imaging (MRI) was performed, showing no epidural hematoma. He was managed aggressively with medical therapy to improve his spinal cord perfusion. The patient improved significantly, and after one week, he was able to regain most of his motor functions. Although not commonly reported, spinal cord ischemia post-surgery should be recognized early, especially in the presence of hypovolemic shock. MRI should be performed to exclude other potential causes of compression. Spinal cord ischemia needs to be managed aggressively with medical treatment to improve spinal cord perfusion. The prognosis depends on the severity of deficits, and is usually favorable.
Keywords: Spinal cord ischemia, Hypovolemic shock

Introduction
Spinal cord ischemia is commonly seen after aortic procedures, with a prevalence rate ranging 3%-14% [1]. Other associated causes include atherosclerosis, cardiac embolism, epidural anesthesia and hypotension-induced surgery [2,3]. We report a rare case of postoperative spinal cord ischemia following a spinal surgery. This is a critical postsurgery neurological complication, which is reversible in nature. In this case report, we highlight the importance of early diagnosis and suggest a management approach. With the appropriate treatment, the outcome can be favorable.
Go to:
Case Report
A 44-year-old man with a medical history of hypertension and diabetes presented with a 3-month duration of progressive upper back pain and myelopathic symptoms. His chief complaint was unsteadiness with ambulation. In addition, he also noticed increasing hand numbness and weakness in his grip strength.
Clinical examination revealed tenderness at the midthoracic region. He was unable to walk without aid, due to poor balance. The power of his upper limbs was weak, with severe wasting of his triceps and intrinsic muscles of the hand (Medical Research Council, grade 4 power for C5 and C6; grade 3 for C7, C8, and T1 bilaterally). The power in his lower limbs was full. Sensation was preserved; and there was no hyper-reflexia, clonus or spasticity. The Hoffman's test was negative.
A magnetic resonance imaging (MRI) revealed that this sclerotic lesion had infiltrated the spinal canal, and was causing significant spinal cord compression. In addition, there were other lesions in the cervical spine at C5 and C6, which showed cord compression with spinal cord signal changes (Fig.1A, B). Radiographs of the cervical spine were unremarkable, but the thoracic spine showed a sclerotic lesion at T5 (Fig.1C, D).

Fig. 1
(A) Magnetic resonance cervical spine showing high intensity at the C5 and C6 vertebral bodies. There is an associated cord compression with cord signal changes at the level above. (B) Thoracic lesion at T5 causing cord compression. (C) Lateral cervical. ...
Blood investigation showed normal infective and inflammatory markers (white blood cell, 9.02; erythrocyte sedimentation rate, 6; C-reactive protein, 1.9), with an abnormally high prostate-specific antigen (PSA>100). A Tc99 bone scan showed vertebral hotspots similar to those identified on the MRI. There were no other lesions apart from the multiple ribs involvement (>3). CT scan revealed an isolated lung lesion and an enlarged prostate. No liver metastasis was found. A TRUS (transurethral biopsy) performed by the urologist returned with a histology that was consistent with prostatic adenocarcinoma. The patient was diagnosed with stage 4 prostate cancer, with metastasis to the spine, presenting as cord compression. He was started on dexamethasone and scheduled for surgical decompression and stabilization. His preoperative hemoglobin was 16.7 g/L.
A posterior decompression (laminectomy) of C5, C6, and T5 with an instrumented fusion from C3-T3 was performed. The procedure was uncomplicated. His intraoperative blood pressure was stable around 90/60 mm Hg, with no hypotensive episodes. His heart rate never exceeded 110 beats per minute. Blood pressure was closely monitored using a combination of arterial and noninvasive blood pressure measurements. The surgery took a total of 4 hours and 10 minutes. Throughout the surgery, there was no drop in the neuro-monitoring signals (sensory/motor-evoked potentials). Rather, the sensory signals (amplitude) for the right lower limbs improved following the decompression.
There was an estimated intra-operative blood loss of 3.0 L, with the majority arising from the decompression stage of the surgery. An intraoperative transfusion of 4 units pack cells (approximately 1 L), 1.5 L of Ringer's lactate and 1.0 L of colloid were transfused. Once the patient was extubated, he was reviewed in the high dependency ward. He was alert, moving his legs with lower limb power of grade 5. There was no change in the power of his upper limbs.
Three hours postoperatively, the patient complained that he was unable to move both his legs. Clinical examination revealed motor power of grade 0 bilaterally from L2 to S1. Sensation of all dermatomes was preserved, and his anal tone was intact. Vital signs at this time showed tachycardia of up to 130 beats per minute, and persistent hypotension with a systolic blood pressure of 10 g/L, nasal oxygen and maintaining a normotensive blood pressure. Dexamethasone 8 mg, three times a day, started preoperatively was continued. Over the next few days, the patient made good progress. The power in his lower limbs gradually improved from grade 0 to grade 4 over one week, with an improvement of one grade per day. By the end of two weeks, he was attempting to stand with assistance.
Go to:
Discussion
Spinal cord ischemia is commonly seen following aortic procedures, with a prevalence rate ranging 3%-14% [1]. Other associated causes include atherosclerosis, cardiac embolism, epidural anesthesia and even hypotension-induced surgery [2,3]. This is the first case reported after a spinal surgery, which we believe may be under-reported.
Spinal cord ischemia is a diagnosis of exclusion. A high index of suspicion is required, especially since the MRI scan may be normal in the acute phase. Alblas et al. [4] reported that the focal cord swelling and 'pencil-like' hyper-intensities which are typical of spinal cord ischemia manifest after 1-2 days of initial insult.
Our patient was diagnosed with spinal cord ischemia, having excluded all other possible causes. The sudden deterioration of power in his lower limbs was unlikely to be caused by an intraoperative injury, as the neuromonitoring signals remained constant throughout the surgery. Furthermore, he was able to move his limbs with motor strength of grade 5 once he was extubated. An urgent MRI helped us to rule out the possibility of hematoma causing delayed spinal cord compression. His final diagnosis of spinal cord ischemia also correlated with his clinical manifestation of hypotensive shock.
The outcome of spinal cord ischemia from most studies are favorable [1,2,5], as is in this case. Ullery et al. [5] reported a series of twelve patients who developed spinal cord ischemia following aortic repair, of which nine (75%) had complete neurological recovery. Nedeltchev et al. [2] found similar results, with a 71% return to ambulation in patients who had paraparesis. The authors however noted that the more severe the neurological deficit, the poorer the outcome (American Spinal Injury Association A, B) [2,5].
In conclusion, spinal cord ischemia post-surgery should be recognized early, especially in the presence of hypovolemic shock. MRI should be performed to exclude other potential causes of compression such as a hematoma. Spinal cord ischemia should be managed aggressively with medical treatment to improve spinal cord perfusion. The prognosis depends on the severity of deficits, and is usually favorable.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

บทคัดย่อเพศชายอายุ 44 ปีเป็นแสดงอาการของสันหลังรวมถึงโรคมะเร็งต่อมลูกหมาก metastatic มัธยม ทำการบีบอัดด่วนที่ภูมิภาคปากมดลูกทรวงอก และมีภาวะแทรกซ้อนไม่ intraoperatively 3 ชั่วโมง postoperatively ผู้ป่วยพัฒนาเฉียบพลันทวิภาคีอัมพาตขาล่าง (มอเตอร์เกรด 0) ทางคลินิก เขามาอยู่ในช็อกช็อก hypovolemic คลาส 3 การด่วนแม่เหล็กสั่นพ้องไฟฟ้า (mri) ที่ดำเนินการ แสดงเลือดไม่ฉีดบิวพรี เขาได้จัดการอุกอาจ ด้วยการรักษาทางการแพทย์เพื่อปรับปรุงการกำซาบสันหลังของเขา ผู้ป่วยดีขึ้นอย่างมีนัยสำคัญ และหลังจากหนึ่งสัปดาห์ เขาให้มากที่สุดของการทำงานของมอเตอร์ แม้ว่ารายงานไม่บ่อย สันหลังขาดเลือดหลังผ่าตัดควรได้รับการรับรองก่อน โดยเฉพาะอย่างยิ่งในต่อหน้าของช็อกช็อก hypovolemic ควรจะทำ MRI เพื่อแยกสาเหตุอื่น ๆ อาจเกิดการบีบอัด ขาดเลือดสันหลังต้องจัดการอุกอาจ ด้วยการรักษาทางการแพทย์เพื่อปรับปรุงการกำซาบสันหลัง คาดคะเนขึ้นอยู่กับความรุนแรงของการขาดดุลการคลัง และเป็นปกติดีคำสำคัญ: สันหลังขาดเลือด ช็อกช็อก Hypovolemicแนะนำโดยทั่วไปได้เห็นหลังจากกระบวนการเอออร์ตา ขาดเลือดเฉพาะที่สันหลังกับอัตราชุกตั้งแต่ 3% - 14% [1] สาเหตุอื่น ๆ ที่เกี่ยวข้องรวมถึงหลอดเลือด หัวใจเครื่อง ยา epidural และเกิด hypotension ผ่าตัด [2,3] เรารายงานกรณีที่หายากของขาดเลือดสันหลังในการผ่าตัดหลังผ่าตัดที่สันหลัง นี้เป็นสำคัญ postsurgery ระบบประสาทอาการแทรกซ้อน ซึ่งเป็นตัวอย่างในธรรมชาติ ในกรณีนี้รายงาน เราเน้นความสำคัญของการวินิจฉัยก่อน และแนะนำวิธีการจัดการ ด้วยการรักษาที่เหมาะสม ผลได้ดีลุยเลย:รายงานกรณีชายอายุ 44 ปี มีประวัติความดันโลหิตสูงและโรคเบาหวานแพทย์เสนอ มีระยะเวลา 3 เดือนปวดหลังก้าวหน้าด้านบนและ myelopathic อาการ ร้องเรียนหัวหน้าของเขาเห็นเดินเซ ด้วย ambulation นอกจากนี้ เขายังสังเกตเห็นมึนงงมือเพิ่มขึ้นและจุดอ่อนในความแข็งแรงของเขาจับตรวจสอบทางคลินิกเปิดเผยเจ็บในภูมิภาค midthoracic เขาไม่สามารถเดินได้โดยไม่ต้องการความช่วยเหลือ จากยอดแย่ พลังของแขนขาของเขาบนอ่อนแอ กับการสูญเสียรุนแรง triceps และ intrinsic กล้ามเนื้อมือของเขา (สภาวิจัยทางการแพทย์ เกรด 4 พลังงาน C5 และ C6 เกรด 3 สำหรับ C7, C8, T1 bilaterally) พลังงานในแขนขาของเขาล่างเต็มได้ ความรู้สึกที่เก็บ และมีไม่ไฮเปอร์ reflexia โคลนัส หรือความรู้ความเข้าใจ ทดสอบของแมนถูกลบภาพการสั่นพ้องเป็นแม่เหล็ก (MRI) เปิดเผยว่า รอยโรคนี้ sclerotic ได้ถูกแทรกซึมคลองสไปนัล และเกิดอัดสันหลังอย่างมีนัยสำคัญ นอกจากนี้ มีได้ได้อื่น ๆ ในกระดูกสันหลังที่ปากมดลูกที่ C5 และ C6 ซึ่งแสดงให้เห็นการบีบสายแปลงสัญญาณสันหลัง (Fig.1A, B) Radiographs ปากมดลูกกระดูกสันหลังของคน unremarkable แต่กระดูกสันหลังที่ทรวงอกพบแผล sclerotic ที่ T5 (Fig.1C, D) Fig. 1(A) แม่เหล็กสั่นพ้องปากมดลูกกระดูกสันหลังแสดงความเข้มสูงที่ร่างกาย vertebral C5 และ C6 มีการบีบอัดสายเชื่อมโยง ด้วยสายแปลงสัญญาณระดับข้างต้น (B) รอยโรคทรวงอกที่ T5 ทำสายรวม (C) ด้านข้างปากมดลูก ...ตรวจสอบเลือดที่พบปกติ infective และอักเสบเครื่องหมาย (เม็ดเลือดขาว 9.02 อัตราการตกตะกอนของเม็ดเลือดแดง 6 C-reactive protein, 1.9), มีการตรวจหาเฉพาะต่อมลูกหมากสูงผิดปกติ (PSA > 100) สแกนกระดูก Tc99 พบฮอตสปอ vertebral คล้ายคลึงกับที่ระบุบนการ MRI มีไม่ได้อื่น ๆ นอกเหนือจากการมีส่วนร่วมของซี่โครงหลาย (> 3) Ct scan เปิดเผยแผลการแยกปอดและต่อมลูกหมากมีขนาดใหญ่ขึ้น Metastasis ตับไม่พบ การ TRUS (transurethral ตรวจชิ้นเนื้อ) ดำเนินการ โดย urologist กลับมามิญชวิทยาที่สอดคล้องกับมะเร็งชนิดต่อมของต่อมลูกหมาก ผู้ป่วยถูกวินิจฉัยขั้น 4 ต่อมลูกหมากโรคมะเร็ง มี metastasis ไปกระดูกสันหลัง นำเสนอเป็นการบีบอัดสาย เขาได้เริ่มต้นบน dexamethasone และกำหนดการผ่าตัดอัดและเสถียรภาพ ฮีโมโกลบินของ preoperative ได้ 16.7 g/lA posterior decompression (laminectomy) of C5, C6, and T5 with an instrumented fusion from C3-T3 was performed. The procedure was uncomplicated. His intraoperative blood pressure was stable around 90/60 mm Hg, with no hypotensive episodes. His heart rate never exceeded 110 beats per minute. Blood pressure was closely monitored using a combination of arterial and noninvasive blood pressure measurements. The surgery took a total of 4 hours and 10 minutes. Throughout the surgery, there was no drop in the neuro-monitoring signals (sensory/motor-evoked potentials). Rather, the sensory signals (amplitude) for the right lower limbs improved following the decompression.There was an estimated intra-operative blood loss of 3.0 L, with the majority arising from the decompression stage of the surgery. An intraoperative transfusion of 4 units pack cells (approximately 1 L), 1.5 L of Ringer's lactate and 1.0 L of colloid were transfused. Once the patient was extubated, he was reviewed in the high dependency ward. He was alert, moving his legs with lower limb power of grade 5. There was no change in the power of his upper limbs.Three hours postoperatively, the patient complained that he was unable to move both his legs. Clinical examination revealed motor power of grade 0 bilaterally from L2 to S1. Sensation of all dermatomes was preserved, and his anal tone was intact. Vital signs at this time showed tachycardia of up to 130 beats per minute, and persistent hypotension with a systolic blood pressure of <80 mm Hg. He was still alert and not confused. His drain output at this time was 1,000 mL. His hemoglobin was 9.4 g/L, indicating a drop of 7.2 g/L from his preoperative hemoglobin of 16.7 g/L. An urgent MRI scan was ordered to exclude the possibility of hematoma causing extrinsic cord compression. However, there was no sign of external compression. Instead, an improved canal diameter following the decompression was seen (Fig. 2A, B). The implants were well-positioned (Fig. 2C, D). Fig. 2(A, B) Immediate postoperative magnetic resonance showing no obvious extrinsic compression on the spinal cord (cervical and thoracic). (C) Postoperative lateral radiographs showing instrumentation from C3-T3. (D) Postoperative lateral radiographs showing ...A diagnosis of hypotensive shock causing spinal cord ischemia was made. As there was no extrinsic compression observed, a medical treatment to improve his cord perfusion was initiated. This included a blood transfusion to keep his hemoglobin higher than >10 g/L, nasal oxygen and maintaining a normotensive blood pressure. Dexamethasone 8 mg, three times a day, started preoperatively was continued. Over the next few days, the patient made good progress. The power in his lower limbs gradually improved from grade 0 to grade 4 over one week, with an improvement of one grade per day. By the end of two weeks, he was attempting to stand with assistance.Go to:DiscussionSpinal cord ischemia is commonly seen following aortic procedures, with a prevalence rate ranging 3%-14% [1]. Other associated causes include atherosclerosis, cardiac embolism, epidural anesthesia and even hypotension-induced surgery [2,3]. This is the first case reported after a spinal surgery, which we believe may be under-reported.Spinal cord ischemia is a diagnosis of exclusion. A high index of suspicion is required, especially since the MRI scan may be normal in the acute phase. Alblas et al. [4] reported that the focal cord swelling and 'pencil-like' hyper-intensities which are typical of spinal cord ischemia manifest after 1-2 days of initial insult.Our patient was diagnosed with spinal cord ischemia, having excluded all other possible causes. The sudden deterioration of power in his lower limbs was unlikely to be caused by an intraoperative injury, as the neuromonitoring signals remained constant throughout the surgery. Furthermore, he was able to move his limbs with motor strength of grade 5 once he was extubated. An urgent MRI helped us to rule out the possibility of hematoma causing delayed spinal cord compression. His final diagnosis of spinal cord ischemia also correlated with his clinical manifestation of hypotensive shock.The outcome of spinal cord ischemia from most studies are favorable [1,2,5], as is in this case. Ullery et al. [5] reported a series of twelve patients who developed spinal cord ischemia following aortic repair, of which nine (75%) had complete neurological recovery. Nedeltchev et al. [2] found similar results, with a 71% return to ambulation in patients who had paraparesis. The authors however noted that the more severe the neurological deficit, the poorer the outcome (American Spinal Injury Association A, B) [2,5].
In conclusion, spinal cord ischemia post-surgery should be recognized early, especially in the presence of hypovolemic shock. MRI should be performed to exclude other potential causes of compression such as a hematoma. Spinal cord ischemia should be managed aggressively with medical treatment to improve spinal cord perfusion. The prognosis depends on the severity of deficits, and is usually favorable.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บทคัดย่อชาย 44 ปีนำเสนอที่มีอาการของการบีบอัดเส้นประสาทไขสันหลังรองแพร่กระจายของเนื้อร้ายมะเร็งต่อมลูกหมาก
บีบอัดเร่งด่วนที่ภาคปากมดลูก-ทรวงอกได้ดำเนินการและมีภาวะแทรกซ้อนไม่มี intraoperatively สามชั่วโมงหลังผ่าตัดผู้ป่วยได้รับการพัฒนาเฉียบพลันทวิภาคีอัมพาตแขนขาที่ต่ำกว่า (มอเตอร์เกรด 0) ทางการแพทย์เขาอยู่ในระดับ 3 hypovolemic ช็อก เร่งด่วนในการถ่ายภาพด้วยคลื่นสนามแม่เหล็ก (MRI) ได้ดำเนินการแสดงไม่มีเลือดแก้ปวด เขาได้รับการจัดการอย่างจริงจังกับการรักษาทางการแพทย์ในการปรับปรุงปะไขสันหลังของเขา ผู้ป่วยที่ดีขึ้นอย่างมีนัยสำคัญและหลังจากนั้นหนึ่งสัปดาห์เขาก็สามารถที่จะฟื้นที่สุดของฟังก์ชั่นของเขา แม้ว่าจะไม่ได้รายงานโดยทั่วไปขาดเลือดไขสันหลังหลังการผ่าตัดควรได้รับการยอมรับในช่วงต้นโดยเฉพาะอย่างยิ่งในการปรากฏตัวของการช็อก hypovolemic MRI ควรจะดำเนินการเพื่อแยกสาเหตุที่มีศักยภาพอื่น ๆ ของการบีบอัด ขาดเลือดไขสันหลังต้องมีการจัดการอย่างจริงจังกับการรักษาทางการแพทย์ในการปรับปรุงปะเส้นประสาทไขสันหลัง การพยากรณ์โรคขึ้นอยู่กับความรุนแรงของการขาดดุลและมักจะเป็นอย่างดี.
คำสำคัญ: การขาดเลือดไขสันหลัง, hypovolemic ช็อกบทนำขาดเลือดไขสันหลังมักจะเห็นหลังผ่านขั้นตอนของหลอดเลือดมีอัตราความชุกตั้งแต่3% -14% [1] สาเหตุที่เกี่ยวข้องอื่น ๆ ได้แก่ หลอดเลือดเส้นเลือดอุดตันที่หัวใจดมยาสลบและการผ่าตัดแก้ปวดที่เกิดจากความดันเลือดต่ำ [2,3] เรารายงานกรณีที่หายากของการขาดเลือดหลังการผ่าตัดเส้นประสาทไขสันหลังต่อไปนี้การผ่าตัดกระดูกสันหลัง นี้เป็นภาวะแทรกซ้อนที่สำคัญของระบบประสาท postsurgery ซึ่งสามารถย้อนกลับได้ในธรรมชาติ ในรายงานกรณีนี้เราเน้นความสำคัญของการวินิจฉัยและแนะนำวิธีการจัดการ กับการรักษาที่เหมาะสมผลที่ได้ดี. ไปที่: กรณีรายงานมีชาย 44 ปีที่มีประวัติทางการแพทย์ของความดันโลหิตสูงและโรคเบาหวานที่นำเสนอมีระยะเวลา 3 เดือนของการปวดหลังส่วนบนที่ก้าวหน้าและอาการ myelopathic ร้องเรียนหัวหน้าของเขาคือความไม่แน่นอนกับลุก นอกจากนี้เขายังพบเพิ่มขึ้นอาการชามือและความอ่อนแอในจับพลังของเขา. ตรวจสอบทางคลินิกแสดงให้เห็นความอ่อนโยนที่ภาค midthoracic เขาไม่สามารถที่จะเดินไปโดยความช่วยเหลือเนื่องจากความสมดุลที่ไม่ดี พลังของแขนขาส่วนบนของเขาอ่อนแอกับการสูญเสียที่รุนแรงของไขว้และกล้ามเนื้อของเขาที่แท้จริงของมือ (สภาวิจัยทางการแพทย์ชั้นประถมศึกษาปีที่ 4 พลังงานสำหรับ C5 และ C6; ชั้นประถมศึกษาปีที่ 3 สำหรับ C7, C8 และ T1 ทั้งสองข้าง) อำนาจในขาของเขาก็เต็ม ความรู้สึกที่ได้รับการเก็บรักษาไว้; และไม่มีไฮเปอร์ reflexia, clonus หรือเกร็ง การทดสอบฮอฟแมนเป็นลบ. ถ่ายภาพด้วยคลื่นสนามแม่เหล็ก (MRI) เปิดเผยว่าแผล sclerotic นี้ได้แทรกซึมเข้าไปคลองกระดูกสันหลังและก่อให้เกิดการบีบอัดเส้นประสาทไขสันหลังอย่างมีนัยสำคัญ นอกจากนี้ยังมีรอยโรคในกระดูกสันหลังส่วนคอที่ C5 และ C6 ซึ่งแสดงให้เห็นการบีบอัดที่มีสายไฟเส้นประสาทไขสันหลังการเปลี่ยนแปลงสัญญาณ (Fig.1A, B) ภาพรังสีของกระดูกสันหลังส่วนคอเป็นธรรมดา แต่กระดูกสันหลังแสดงให้เห็นแผลที่ sclerotic T5 (Fig.1C, D). รูป 1 (A) ด้วยคลื่นสนามแม่เหล็กกระดูกสันหลังส่วนคอแสดงความเข้มสูงที่ C5 และ C6 ร่างกายของกระดูกสันหลัง มีการบีบอัดสายเกี่ยวข้องกับการเปลี่ยนแปลงสัญญาณสายในระดับดังกล่าวเป็น (B) แผลทรวงอกที่ก่อให้เกิดการบีบอัด T5 สาย (C) ปากมดลูกด้านข้าง ... การตรวจสอบพบว่ามีการติดเชื้อในเลือดปกติและอักเสบ (เซลล์เม็ดเลือดขาว 9.02 อัตราการตกตะกอนของเม็ดเลือดแดง, 6; C-reactive protein 1.9) ที่มีต่อมลูกหมากแอนติเจนที่เฉพาะเจาะจงสูงผิดปกติ (PSA> 100) กระดูก Tc99 สแกนแสดงให้เห็นจุดกระดูกสันหลังที่คล้ายกับที่ระบุไว้ใน MRI ไม่มีรอยโรคอื่น ๆ ที่นอกเหนือจากการมีส่วนร่วมซี่โครงหลายอยู่ (> 3) CT scan เผยให้เห็นรอยโรคปอดโดดเดี่ยวและต่อมลูกหมากโต การแพร่กระจายของตับไม่พบ Trus (การตรวจชิ้นเนื้อ Transurethral) โดยวิทยาการกลับมาพร้อมกับเนื้อเยื่อที่มีความสอดคล้องกับมะเร็งต่อมลูกหมากโต ผู้ป่วยได้รับการวินิจฉัยที่มี 4 ขั้นตอนมะเร็งต่อมลูกหมากที่มีการแพร่กระจายไปยังกระดูกสันหลังนำเสนอการบีบอัดสาย เขาได้รับการเริ่มต้นในการ dexamethasone และกำหนดไว้สำหรับการบีบอัดการผ่าตัดและการรักษาเสถียรภาพ ฮีโมโกลก่อนการผ่าตัดของเขาคือ 16.7 กรัม / ลิตร. หลังการบีบอัด (laminectomy) ของ C5, C6 และ T5 กับฟิวชั่น instrumented จาก C3-T3 ได้รับการดำเนินการ ขั้นตอนที่ไม่ซับซ้อนเป็น ความดันโลหิตระหว่างการผ่าตัดของเขาเป็นมีเสถียรภาพรอบ 90/60 มิลลิเมตรปรอทมีความดันโลหิตตกตอนไม่มี อัตราการเต้นหัวใจของเขาไม่เกิน 110 ครั้งต่อนาที ความดันโลหิตได้รับการดูแลอย่างใกล้ชิดโดยใช้การรวมกันของหลอดเลือดและการวัดความดันโลหิตไม่รุกล้ำ การผ่าตัดใช้เวลารวม 4 ชั่วโมงและ 10 นาที ตลอดการผ่าตัดไม่มีการลดลงของสัญญาณประสาทการตรวจสอบ (ประสาทสัมผัส / ศักยภาพมอเตอร์ปรากฏ) แต่สัญญาณทางประสาทสัมผัส (กว้าง) สำหรับขาขวาล่างที่ดีขึ้นต่อไปนี้การบีบอัด. มีการสูญเสียเลือดประมาณภายในผ่าตัดของ 3.0 ลิตรกับส่วนใหญ่ที่เกิดขึ้นจากขั้นตอนการบีบอัดของการผ่าตัด ถ่ายระหว่างการผ่าตัดของ 4 หน่วยเซลล์แพ็ค (ประมาณ 1 ลิตร) 1.5 ลิตรของน้ำนม Ringer และ 1.0 ลิตรคอลลอยด์ถูกถ่าย เมื่อผู้ป่วยได้รับการถอดท่อช่วยหายใจเขาได้รับการตรวจสอบในวอร์ดพึ่งพาสูง เขาเป็นคนแจ้งเตือนย้ายขาของเขาที่มีอำนาจขาของชั้นประถมศึกษาปีที่ 5 มีการเปลี่ยนแปลงในอำนาจของแขนขาส่วนบนของเขาไม่ได้. สามชั่วโมงหลังผ่าตัดผู้ป่วยบ่นว่าเขาไม่สามารถที่จะย้ายขาทั้งสองข้างของเขา การตรวจทางคลินิกเปิดเผยมอเตอร์ไฟฟ้าเกรด 0 ทั้งสองข้างจากการ L2 S1 ความรู้สึกของ Dermatomes ทั้งหมดได้รับการเก็บรักษาไว้และเสียงทางทวารหนักของเขาเป็นเหมือนเดิม สัญญาณชีพในครั้งนี้แสดงให้เห็นว่าหัวใจเต้นเร็วขึ้นถึง 130 ครั้งต่อนาทีและความดันเลือดต่ำถาวรที่มีความดันโลหิตของ <80 มิลลิเมตรปรอท เขายังคงแจ้งเตือนและไม่สับสน การส่งออกท่อระบายน้ำของเขาในเวลานี้คือ 1,000 มิลลิลิตร ฮีโมโกลของเขาคือ 9.4 กรัม / ลิตรแสดงให้เห็นการลดลง 7.2 กรัม / ลิตรจากฮีโมโกลก่อนการผ่าตัดของเขา 16.7 กรัม / ลิตร เร่งด่วน MRI สแกนได้รับคำสั่งให้รวมเป็นไปได้ของเลือดทำให้เกิดการบีบอัดสายภายนอก แต่มีสัญญาณของการบีบอัดภายนอกไม่ แต่เส้นผ่าศูนย์กลางคลองที่ดีขึ้นต่อไปนี้การบีบอัดที่เห็น (รูป. 2A, B) รากฟันเทียมได้รับอย่างดีในตำแหน่ง (รูป. 2C, D). รูป 2 (A, B) ด้วยคลื่นสนามแม่เหล็กทันทีหลังการผ่าตัดการแสดงไม่มีการบีบอัดภายนอกที่เห็นได้ชัดในเส้นประสาทไขสันหลัง (ปากมดลูกและทรวงอก) (C) ข้างหลังผ่าตัดฉายรังสีจะแสดงวัดจาก C3-T3 (D) หลังผ่าตัดฉายรังสีด้านข้างแสดง ... การวินิจฉัยของการช็อกความดันโลหิตตกที่ก่อให้เกิดการขาดเลือดเส้นประสาทไขสันหลังที่ถูกสร้างขึ้น เมื่อไม่มีการบีบอัดภายนอกสังเกตการรักษาทางการแพทย์ในการปรับปรุงปะสายของเขาได้ริเริ่มขึ้น นี้รวมถึงการถ่ายเลือดเพื่อให้ฮีโมโกลของเขาสูงกว่า> 10 กรัม / ลิตรออกซิเจนจมูกและรักษาความดันโลหิตโลหิตปกติ dexamethasone 8 มก. สามครั้งต่อวันเริ่มต้นได้อย่างต่อเนื่อง preoperatively ในอีกไม่กี่วันต่อมาผู้ป่วยที่มีความคืบหน้าดี อำนาจในขาของเขาดีขึ้นเรื่อย ๆ จากเกรด 0 ถึงชั้นประถมศึกษาปีที่ 4 ในช่วงหนึ่งสัปดาห์ที่มีการปรับปรุงของหนึ่งในชั้นประถมศึกษาปีต่อวัน ในตอนท้ายของสองสัปดาห์ที่ผ่านมาเขาก็พยายามที่จะยืนด้วยความช่วยเหลือ. ไปที่: พูดคุยเรื่องการขาดเลือดไขสันหลังมักจะเห็นต่อไปนี้ขั้นตอนหลอดเลือดมีอัตราความชุกตั้งแต่ 3% -14% [1] สาเหตุที่เกี่ยวข้องอื่น ๆ ได้แก่ หลอดเลือดเส้นเลือดอุดตันที่หัวใจแก้ปวดยาชาและแม้กระทั่งการผ่าตัดความดันเลือดต่ำที่เกิดขึ้น [2,3] นี้เป็นกรณีที่รายงานครั้งแรกหลังจากที่มีการผ่าตัดกระดูกสันหลังซึ่งเราเชื่อว่าอาจจะเป็นภายใต้การรายงาน. ขาดเลือดไขสันหลังคือการวินิจฉัยของการแยก ดัชนีสูงของความสงสัยเป็นสิ่งจำเป็นโดยเฉพาะอย่างยิ่งตั้งแต่การสแกน MRI อาจจะเป็นปกติในระยะเฉียบพลัน Alblas et al, [4] รายงานว่าอาการบวมสายโฟกัสและ 'ดินสอเช่น' เข้มมากเกินไปซึ่งเป็นปกติของเส้นประสาทไขสันหลังขาดเลือดอย่างชัดแจ้งหลังจาก 1-2 วันนับจากวันเริ่มต้นดูถูก. ผู้ป่วยของเราได้รับการวินิจฉัยการขาดเลือดเส้นประสาทไขสันหลังได้รับการยกเว้นสาเหตุที่เป็นไปได้อื่น ๆ ทั้งหมด . การเสื่อมสภาพอย่างฉับพลันของอำนาจในขาของเขาไม่น่าจะเกิดจากการได้รับบาดเจ็บระหว่างการผ่าตัดเป็นสัญญาณ neuromonitoring ยังคงคงที่ตลอดการผ่าตัด นอกจากนี้เขาก็สามารถที่จะย้ายแขนขาของเขาที่มีความแข็งแรงมอเตอร์เกรด 5 เมื่อเขาถูกถอดท่อช่วยหายใจ MRI เร่งด่วนช่วยให้เราที่จะออกกฎความเป็นไปได้ของการก่อให้เกิดความล่าช้าในห้อบีบอัดเส้นประสาทไขสันหลัง การวินิจฉัยสุดท้ายของการขาดเลือดไขสันหลังมีความสัมพันธ์กับลักษณะทางคลินิกของเขาช็อกความดันโลหิตตก. ผลของการขาดเลือดไขสันหลังจากการศึกษาส่วนใหญ่เป็นอย่างดี [1,2,5] เช่นเดียวกับในกรณีนี้ Ullery et al, [5] รายงานชุดของสิบสองผู้ป่วยที่ได้รับการพัฒนาขาดเลือดเส้นประสาทไขสันหลังต่อไปนี้การซ่อมแซมหลอดเลือดของที่เก้า (75%) มีการกู้คืนระบบประสาทสมบูรณ์ Nedeltchev et al, [2] พบผลที่คล้ายกันด้วยผลตอบแทนที่ 71% ที่จะลุกในผู้ป่วยที่มี paraparesis แต่ผู้เขียนตั้งข้อสังเกตว่ารุนแรงมากขึ้นการขาดดุลทางระบบประสาทที่ยากจนผล (American กระดูกสันหลังบาดเจ็บสมาคม A, B) [2,5]. สรุปได้ว่าการขาดเลือดไขสันหลังหลังการผ่าตัดควรได้รับการยอมรับในช่วงต้นโดยเฉพาะอย่างยิ่งในการปรากฏตัวของ hypovolemic ช็อก MRI ควรจะดำเนินการเพื่อแยกสาเหตุที่มีศักยภาพอื่น ๆ ของการบีบอัดเช่นห้อ ขาดเลือดไขสันหลังควรได้รับการจัดการอย่างจริงจังกับการรักษาทางการแพทย์ในการปรับปรุงปะเส้นประสาทไขสันหลัง การพยากรณ์โรคขึ้นอยู่กับความรุนแรงของการขาดดุลและมักจะเป็นอย่างดี

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

กอดฉันกอดฉันกอดฉันกอดฉันกอดฉันกอดฉันกอดฉันกอดฉันกอดฉันกอดฉันกอดฉันกอดฉันกอดฉันกอดฉันกอดฉันกอดฉันกอดฉันกอดฉันกอดฉันกอดฉัน