Bookbuilding procedure in someway r

Bookbuilding procedure in someway resembles an auction like, but there are some important differences. The most important difference is that the pricing and allocation rules are not announced, but are left to the discretion of the investment banker. Another difference is that investors' bids do not represent a commitment, but merely an indication of interest. Following the bookbuilding process, the investment banker uses the information to construct a demand curve. The issue price is not set according to any explicit rule, but rather based on the banker's interpretation of investors' indications of interest. However, as an underwriter, they generally set the price at a level at which the demand exceeds supply, and then allocates shares to the bidders at his discretion.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

กระบวนการ Bookbuilding ในลักษณะการประมูลเช่น someway แต่มีความแตกต่างที่สำคัญ ความแตกต่างที่สำคัญที่สุดคือ ว่า กฎการปันส่วนและการกำหนดราคาไม่ได้ประกาศ แต่ซ้ายกับดุลพินิจของธนาคารลงทุน ความแตกต่างก็คือ ว่า ประมูลของนักลงทุนแสดงความมุ่งมั่น แต่เพียงตัวบ่งชี้ที่น่าสนใจ นายทุนใช้ข้อมูลการสร้างเส้นอุปสงค์ต่อการ bookbuilding ราคาปัญหาไม่ตั้งตามกฎใด ๆ ชัดเจน แต่แทนที่จะ ยึดของนายตีความบ่งชี้นักลงทุนน่าสนใจ อย่างไรก็ตาม เป็นทุนกลุ่มมี พวกเขาโดยทั่วไปได้ราคาในระดับที่อุปสงค์มากกว่าอุปทาน และจัดสรรหุ้นให้ผู้ชนะการประมูลที่เขาพิจารณาแล้ว

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ขั้นตอนการ Bookbuilding ในบางวิธีคล้ายประมูลเช่น แต่มีบางส่วนที่แตกต่างที่สำคัญ แตกต่างที่สำคัญที่สุดคือการที่กฎการกำหนดราคาและการจัดสรรจะไม่ประกาศ แต่ถูกทิ้งให้อยู่กับดุลยพินิจของวาณิชธนกิจ ความแตกต่างก็คือว่าการเสนอราคาของนักลงทุนไม่ได้เป็นตัวแทนความมุ่งมั่น แต่เพียงข้อบ่งชี้ที่น่าสนใจ ต่อไปนี้ขั้นตอนการ bookbuilding, วาณิชธนกิจจะใช้ข้อมูลที่จะสร้างเส้นอุปสงค์ ปัญหาราคาไม่ได้ตั้งค่าตามกฎที่ชัดเจนใด ๆ แต่ขึ้นอยู่กับการตีความของนายธนาคารบ่งชี้นักลงทุนที่สนใจ แต่เป็นผู้จัดการการจัดจำหน่ายพวกเขามักตั้งราคาในระดับที่มีความต้องการสูงกว่าอุปทานแล้วจัดสรรหุ้นให้กับผู้ชนะการประมูลที่ดุลพินิจของเขา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ขั้นตอนนี้ในบางวิธีคล้ายกับการประมูลแบบ แต่ก็ยังมีความแตกต่างที่สำคัญบางอย่าง ความแตกต่างที่สำคัญที่สุดคือ การกำหนดราคาและกฎการจัดสรรยังไม่ประกาศ แต่ที่เหลืออยู่ในดุลพินิจของการลงทุนธนาคาร ความแตกต่างก็คือว่านักลงทุนเสนอราคาไม่แสดงถึงความมุ่งมั่น แต่เพียงแสดงความสนใจ ตามนี้ กระบวนการการลงทุนธนาคารใช้ข้อมูลในการสร้างอุปสงค์โค้ง ราคาของปัญหา ไม่ใช่ตั้งตามกฎใด ๆที่ชัดเจน แต่ขึ้นอยู่กับการตีความของธนาคารของนักลงทุนได้อย่างน่าสนใจ อย่างไรก็ตาม , เป็นผู้ , พวกเขามักจะตั้งราคาในระดับที่เกินความต้องการจัดหา และจัดสรรหุ้นให้กับผู้ประมูลที่ดุลพินิจของเขา