Keith and Herring (1991) explored t

Keith and Herring (1991) explored the relationship between achievement and skin
tone. They argued that skin tone can more significantly limit both opportunity and
achievement than more salient factors like age, sex, or income. Skin color can also be a
more consequential predictor of income than even parental socioeconomic status. The
authors demonstrated the disparities between those with lighter skin and those with
darker skin.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

keith และแฮร์ริ่ง (1991) การสำรวจความสัมพันธ์ระหว่างผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนและผิวหนัง
เสียง พวกเขาถกเถียงกันอยู่ว่าโทนสีผิวมากขึ้นอย่างมีนัยสำคัญสามารถ จำกัด ทั้งโอกาสและความสำเร็จกว่า
ปัจจัยที่สำคัญมากขึ้นเช่นอายุเพศหรือรายได้ สีผิวยังสามารถทำนาย
ผลสืบเนื่องของรายได้มากขึ้นกว่าผู้ปกครองแม้สถานะทางเศรษฐกิจและสังคม
ผู้เขียนแสดงให้เห็นถึงความแตกต่างระหว่างผู้ที่มีผิวน้ำหนักเบาและผู้ที่มีผิวคล้ำ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

คีธและปลา (1991) สำรวจความสัมพันธ์ระหว่างความสำเร็จและผิว
เสียง พวกเขาโต้เถียงว่า โทนสีผิวเพิ่มเติมอย่างมีนัยสำคัญสามารถจำกัดโอกาสทั้ง และ
สำเร็จมากกว่าปัจจัยเด่นมากขึ้นเช่นอายุ เพศ หรือรายได้ สีผิวอาจเป็น
จำนวนประตูที่จำเพาะมากขึ้นรายได้กว่าสถานะผู้ปกครองแม้ประชากรได้ ใน
ผู้เขียนแสดงให้เห็นว่าความแตกต่างระหว่างผู้ที่ มีผิวหนังที่มีน้ำหนักเบาและมี
ผิวคล้ำ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

Keith และมหาสมุทรแอตแลนติก( 1991 )สำรวจความสัมพันธ์ระหว่างการประสบความสำเร็จและผิว
โทนเสียง พวกเขาให้เหตุผลว่าโทนสีผิวสามารถขึ้นอย่างมีนัยสำคัญการจำกัดโอกาสการขายและปัจจัย
ความสำเร็จมากกว่าที่โดดเด่นเช่นเพศอายุหรือรายได้ทั้งสองอย่าง สีผิวจะสามารถเป็นตัวทำนาย
มากขึ้นเป็นผลสืบเนื่องของรายได้มากกว่าแม้จะยังมีสถานะทางเศรษฐกิจสังคมของผู้ปกครอง สัญลักษณ์
ผู้เขียนแสดงให้เห็นถึงความแตกต่างกันระหว่างผู้ที่มีผิวน้ำหนักเบาและผู้ที่มีผิวสีเข้มขึ้น