The objective of this experiment wa

The objective of this experiment was to evaluate the effects of different feed additives (cinnamaldehyde, monensin, and quebracho condensed tannin extract) on fermentation, trans fatty acids (FA) formation and selected strains of rumen bacteria. Four continuous culture systems were used in 4 × 4 Latin square designs with 4 periods of 10 days each. Treatment diets were: control diet (44:56 forage to concentrate; CON), control plus cinnamaldehyde (CIN) at 400 mg/L, control plus monensin (MON) at 12 mg/L, and control with quebracho condensed tannin extract (QTAN) at 100 g/kg of diet (DM basis). Fermenters were fed treatment diets three times daily at 120 g/day and overflow (effluent) samples were collected from each fermenter on days 8, 9 and 10 of each period to estimate nutrients digestibility and FA composition. On day 10 of each period, three samples were collected from each fermenter at 3 and 6 h post morning feeding for volatile fatty acids (VFA), ammonia-N and bacterial analyses. Compared with the CON diet, feed additives had no effects (P > 0.05) on apparent dry matter (DM), neutral detergent fiber (NDF) and organic matter (OM) digestibility but apparent protein digestibility decreased (P < 0.01) with the QTAN and CIN diets. Compared with the CON diet, the concentration of acetate decreased (P < 0.05) with the MON and CIN diets. The concentration of propionate increased (P < 0.05) with the MON and QTAN diets and was greatest with the MON diet. Ammonia-N concentration decreased (P < 0.01) with all feed additives and was least with the QTAN diet. The concentration of C18:0 decreased (P < 0.01) with the three feed additives and was least with the MON diet. Concentration of trans C18:1 and vaccenic acid (VA) increased (P < 0.05) with the MON and CIN diets and was greatest with the MON diet. Compared with the CON diet, the concentration of c9t11CLA increased (P < 0.05) only with the QTAN diet. The DNA abundance of Butyrivibrio proteoclasticum decreased (P < 0.05) with the MON and CIN diets while the DNA abundance for Butyrivibrio VA increased (P < 0.05) with all feed additives compared with the CON diet. Feed additives had no effects (P > 0.05) on the DNA abundance of Anaerovibrio lipolytica and Butyrivibrio SA. In conclusion, results demonstrate that the feed additives used in this study affected the fermentation and biohydrogenation process. Addition of feed additives reduced the formation of C18:0 but only MON and CIN increased VA formation. MON and CIN effects on VA formation may in part be explained by their effects on B. proteoclasticum.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

วัตถุประสงค์ของการทดลองนี้เป็นการ ประเมินผลกระทบของสารอาหารแตกต่างกัน (cinnamaldehyde, monensin และสารสกัดแทนนินจาก quebracho บีบ) หมัก ก่อตัวของกรดไขมัน (FA) ธุรกรรม และเลือกสายพันธุ์ของเชื้อแบคทีเรียต่อ วัฒนธรรมต่อเนื่องสี่ถูกใช้ใน 4 × 4 ตารางติออกแบบกับ 4 รอบระยะเวลา 10 วัน รักษาอาหารได้: ควบคุมอาหาร (44:56 อาหารสัตว์จ่อ คอน), ควบคุมบวก cinnamaldehyde (CIN) ที่ 400 mg/L ควบคุมบวก monensin (มอญ) ที่ 12 mg/L และควบคุม ด้วยแทนนิน quebracho บีบแยก (QTAN) ที่ 100 กรัม/กก.ของอาหาร (DM พื้นฐาน) Fermenters ได้เลี้ยงอาหารรักษาสามครั้งทุกวัน 120 g วัน และมากเกินไป (น้ำทิ้ง) ตัวอย่างถูกเก็บรวบรวมจากแต่ละ fermenter วัน 8, 9 และ 10 รอบแต่ละรอบการประเมิน digestibility สารอาหารและองค์ประกอบของ FA ในวัน 10 รอบแต่ละรอบ สามตัวอย่างถูกเก็บรวบรวมจากแต่ละ fermenter 3 และสำหรับกรดไขมันระเหย (VFA), อาหารเช้าลง 6 h วิเคราะห์แอมโมเนีย N และแบคทีเรีย เมื่อเทียบกับอาหารคอน สารอาหารไม่มีผลได้ (P > 0.05) บนชัดแห้งเรื่อง (DM), ใยผงซักฟอกกลาง (NDF) และอินทรีย์ (OM) digestibility แต่ digestibility ปรากฏโปรตีนลดลง (P < 0.01) กับอาหาร QTAN และ CIN เมื่อเทียบกับอาหารคอน ความเข้มข้นของ acetate ลดลง (P < 0.05) กับมอญ และ CIN อาหาร เพิ่มความเข้มข้นของ propionate (P < 0.05) กับมอญ และ QTAN อาหาร และถูกสุด ด้วยอาหารมอญ ลดความเข้มข้นของแอมโมเนีย-N (P < 0.01) กับตัวดึงข้อมูลวัตถุเจือปน และมีน้อยที่สุด ด้วยอาหาร QTAN ความเข้มข้นของ C18:0 ลดลง (P < 0.01) กับสามตัวดึงข้อมูลวัตถุเจือปน และมีน้อยที่สุด ด้วยอาหารมอญ เข้มข้นของกรด C18:1 และ vaccenic (VA) ธุรกรรมที่เพิ่มขึ้น (P < 0.05) กับมอญ และ CIN อาหารถูกมากที่สุดกับอาหารมอญ เพิ่มความเข้มข้นของ c9t11CLA เมื่อเทียบกับอาหารคอน (P < 0.05) กับอาหาร QTAN เท่านั้น มาย Butyrivibrio proteoclasticum ดีเอ็นเอลดลง (P < 0.05) กับมอญและ CIN อาหารอุดมสมบูรณ์ดีเอ็นเอสำหรับ Butyrivibrio VA เพิ่มขึ้น (P < 0.05) กับอาหารเปรียบเทียบกับอาหารคอนสาร สารอาหารก็ไม่มีผล (P > 0.05) ในดีเอ็นเออยู่ Anaerovibrio lipolytica และ Butyrivibrio SA เบียดเบียน ผลลัพธ์แสดงว่า สารอาหารที่ใช้ในการศึกษานี้ได้รับผลกระทบกระบวนการหมักและ biohydrogenation เพิ่มสารอาหารลดการก่อตัวของ C18:0 แต่เพียงจันทร์ และ CIN เพิ่มก่อ VA จันทร์ และบางส่วนอาจอธิบายผลน VA ก่อความ proteoclasticum เกิดผล

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

วัตถุประสงค์ของการทดลองนี้เพื่อประเมินผลกระทบของสารอาหารที่แตกต่างกัน (cinnamaldehyde, monensin และ quebracho สารสกัดแทนนินข้น) ในการหมักกรดไขมันทรานส์ (เอฟเอ) และสายพันธุ์ก่อตัวเลือกของเชื้อแบคทีเรียในกระเพาะรูเมน สี่ระบบวัฒนธรรมอย่างต่อเนื่องถูกนำมาใช้ใน 4 × 4 การออกแบบตารางละตินมี 4 ระยะเวลา 10 วันในแต่ละ อาหารการรักษาคือการควบคุมอาหาร (44:56 อาหารสัตว์ที่จะมีสมาธิ; CON), เครื่องควบคุมบวก cinnamaldehyde (CIN) ที่ 400 มิลลิกรัม / ลิตร, การควบคุมการบวก monensin (จันทร์) 12 มิลลิกรัม / ลิตรและการควบคุมสารสกัดแทนนินที่มี quebracho ย่อ (QTAN ) ที่ 100 กรัม / กิโลกรัมของอาหาร (พื้นฐาน DM) หมักได้รับการเลี้ยงดูการรักษาอาหารวันละสามครั้งที่ 120 กรัม / วันและน้ำล้น (น้ำเสีย) ตัวอย่างที่ถูกเก็บมาจากถังหมักในแต่ละวันที่ 8, 9 และ 10 ของแต่ละช่วงเวลาที่จะประเมินการย่อยสารอาหารและองค์ประกอบของเอฟเอ ในวันที่ 10 ของแต่ละงวดสามตัวอย่างที่ถูกเก็บมาจากถังหมักแต่ละที่ 3 และ 6 ชั่วโมงให้อาหารเช้าสำหรับโพสต์กรดไขมันระเหย (VFA) แอมโมเนีย-N และการวิเคราะห์แบคทีเรีย เมื่อเทียบกับการรับประทานอาหาร CON, สารอาหารไม่มีผล (P> 0.05) ในวันที่ชัดเจนวัตถุแห้ง (DM) เส้นใยผงซักฟอกที่เป็นกลาง (NDF) และสารอินทรีย์ (OM) การย่อย แต่การย่อยโปรตีนลดลง (P <0.01) กับ QTAN และอาหาร CIN เมื่อเทียบกับการรับประทานอาหาร CON ความเข้มข้นของอะซิเตทลดลง (P <0.05) กับจันทร์และอาหาร CIN ความเข้มข้นของ propionate เพิ่มขึ้น (P <0.05) กับจันทร์และอาหาร QTAN และเป็นที่ยิ่งใหญ่ที่สุดกับอาหารจันทร์ ความเข้มข้นของแอมโมเนีย-N ลดลง (P <0.01) โดยมีสารอาหารทั้งหมดและเป็นอย่างน้อยกับอาหาร QTAN ความเข้มข้นของ C18 นี้: 0 ลดลง (P <0.01) กับสามสารอาหารและเป็นอย่างน้อยกับอาหารจันทร์ ความเข้มข้นของทรานส์ C18: 1 และกรด vaccenic (VA) เพิ่มขึ้น (P <0.05) กับจันทร์และอาหาร CIN และเป็นที่ยิ่งใหญ่ที่สุดกับอาหารจันทร์ เมื่อเทียบกับการรับประทานอาหาร CON ความเข้มข้นของ c9t11CLA เพิ่มขึ้น (P <0.05) เท่านั้นกับอาหาร QTAN ความอุดมสมบูรณ์ของดีเอ็นเอ Butyrivibrio proteoclasticum ลดลง (P <0.05) กับจันทร์และอาหาร CIN ในขณะที่ความอุดมสมบูรณ์ดีเอ็นเอสำหรับ Butyrivibrio VA เพิ่มขึ้น (P <0.05) โดยมีสารอาหารทั้งหมดเมื่อเทียบกับการรับประทานอาหารที่ต่อต้าน สารอาหารไม่มีผล (P> 0.05) ในความอุดมสมบูรณ์ของดีเอ็นเอ lipolytica Anaerovibrio และ Butyrivibrio SA ในการสรุปผลการแสดงให้เห็นว่าสารอาหารที่ใช้ในการศึกษาครั้งนี้ได้รับผลกระทบและขั้นตอนการหมัก biohydrogenation การเติมสารอาหารลดการก่อตัวของ C18: 0 แต่จันทร์เท่านั้นและ CIN เพิ่มขึ้นก่อเวอร์จิเนีย จันทร์ CIN และผลกระทบเกี่ยวกับการก่อ VA อาจจะเป็นส่วนหนึ่งในการอธิบายได้ด้วยผลกระทบของพวกเขาใน proteoclasticum บี

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

วัตถุประสงค์ของงานวิจัยนี้เพื่อศึกษาผลของสารอาหารที่แตกต่างกัน ( โมเนนซินซินนามาลดีไฮด์ และสารแทนนิน , quebracho Extract ) ในการหมัก กรดไขมันทรานส์ ( FA ) และการเลือกของแต่ละสายพันธุ์แบคทีเรีย สี่ระบบวัฒนธรรมต่อเนื่องจำนวน 4 × 4 ละตินสแควร์ออกแบบด้วย 4 ระยะเวลา 10 วัน แต่ละ อาหารการรักษา ได้แก่ อาหารควบคุม ( 44 :56 โครงการสมาธิ ; CON ) ควบคุมบวกซินนามาลดีไฮด์ ( ? ) ที่ 400 มก. / ล. , การควบคุมและ monensin ( วันจันทร์ ) ที่ 12 มก. / ล. และการควบคุมด้วย quebracho สารแทนนินสกัด ( qtan ) 100 กรัม / กิโลกรัมอาหาร ( วัตถุแห้ง ) fermenters ได้รับอาหารการรักษาสามครั้งทุกวันที่ 120 กรัม / วัน และล้น ( น้ำ ) โดยเก็บตัวอย่างจากแต่ละถังหมักในวันที่ 89 และ 10 ของแต่ละรอบระยะเวลาการประเมินการย่อยได้และองค์ประกอบของสารอาหาร เอฟเอ ในวันที่ 10 ของแต่ละช่วง สามตัวอย่างจากแต่ละถังหมักที่ 3 และ 6 ชั่วโมงหลังอาหารเช้าสำหรับกรดไขมันที่ระเหยได้ ( ง่าย ) ในเรื่องของแอมโมเนียและวิเคราะห์แบคทีเรีย เมื่อเทียบกับคอนอาหาร วัตถุเจือปนอาหาร ไม่มีผล ( p > 0.05 ) ของวัตถุแห้ง ( DM ) , ปรากฏdetergent fiber ( NDF ) เป็นกลางและอินทรีย์วัตถุ ( OM ) ความสามารถในการย่อยโปรตีน แต่ปรากฏการย่อยลดลง ( P < 0.01 ) กับ qtan และอาหารมา . เมื่อเทียบกับคอนอาหาร ความเข้มข้นของอะซิเตตลดลง ( P < 0.05 ) กับมอญ และอาหารมา . ความเข้มข้นของกรดโพรพิโอนิกเพิ่มขึ้น ( P < 0.05 ) กับมอญและ qtan อาหารและที่ยิ่งใหญ่ที่สุดกับจันทร์อาหารในเรื่องของแอมโมเนียความเข้มข้นลดลง ( P < 0.01 ) กับอาหารทั้งหมด และน้อยที่สุดคือ มี qtan อาหาร ความเข้มข้นของ c18:0 ลดลง ( P < 0.01 ) กับ 3 วัตถุเจือปนอาหารและอย่างน้อยกับจันทร์อาหาร ความเข้มข้นของกรดและทรานส์ที่ทำการ vaccenic ( VA ) เพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ ( P < 0.05 ) กับมอญและซินอาหารและที่ยิ่งใหญ่ที่สุดกับจันทร์อาหาร เมื่อเทียบกับคอนอาหารความเข้มข้นของ c9t11cla เพิ่มขึ้น ( P < 0.05 ) เฉพาะกับ qtan อาหาร ดีเอ็นเอ ความอุดมสมบูรณ์ของ butyrivibrio proteoclasticum ลดลง ( P < 0.05 ) กับมอญและอาหาร ? ในขณะที่ DNA ความอุดมสมบูรณ์สำหรับ butyrivibrio VA เพิ่มขึ้น ( P < 0.05 ) กับวัตถุเจือปนอาหาร เมื่อเทียบกับคอนอาหาร วัตถุเจือปนอาหารไม่มีผล ( p > 005 ) ดีเอ็นเอและความอุดมสมบูรณ์ของ anaerovibrio lipolytica butyrivibrio SA สรุป ผลแสดงให้เห็นว่าอาหารวัตถุเจือปนที่ใช้ในการศึกษาครั้งนี้ มีผลต่อการหมักและ biohydrogenation กระบวนการ นอกจากนี้สารอาหารลดการก่อตัวของ c18:0 แต่มอญและซินเพิ่มขึ้น และเกิด และผลกระทบต่อการก่อตัวและมอญมาอาจจะอธิบายได้ ส่วนผลกระทบต่อพ.proteoclasticum .