# ✖️judge me with my present, not m

# ✖️judge me with my present, not my past , there is a reason for calling it past , so let the past stay in the past don't get it to the present ✖️

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

# ✖️judge ผมปัจจุบันของฉัน ของฉันผ่านมาไม่ได้ มีเหตุผลในการเรียกผ่านมา เพื่อให้การเข้าพักที่ผ่านมาในอดีตไม่ได้มัน✖️อยู่

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

# ✖️judgeฉันกับปัจจุบันของฉันไม่ที่ผ่านมาของฉันมีเหตุผลที่จะเรียกมันว่าที่ผ่านมาจึงขอเข้าพักในอดีตที่ผ่านมาไม่ได้รับมันถึงปัจจุบัน✖️

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

# ✖️ตัดสินฉันกับปัจจุบัน ไม่ใช่อดีต นั่นคือเหตุผลที่เรียกมันมา เพื่อให้อยู่ในช่วงที่ผ่านมาไม่ได้รับการ✖️ปัจจุบัน