ROSE : Hello JackJACK : Hello again

ROSE : Hello Jack
JACK : Hello again.
ROSE : Could I speak to you in private?
JACK : Uh, yes. Of course. After you. JACK : So, you got a name by the way?
ROSE : Rose. Rose DeWitt Bukater.
JACK : That's quite a moniker. I may hafta get you to write that down.
ROSE : Jack... I feel like such an idiot. It took me all morning to get up the nerve to face you.
JACK : Well, here you are.
ROSE : Here I am. I... I want to thank you for what you did. Not just for... for pulling me back. But for your discretion.
JACK : You're welcome. Rose.
ROSE : Look, I know what you must be thinking! Poor little rich girl. What does she know about misery?
JACK : That's not what I was thinking. What I was thinking was... what could have happened to hurt this girl so much she thought she had no way out.
ROSE : I don't... it wasn't just one thing. It was everything. It was them, it was their whole world. And I was trapped in it, like an insect in amber. I just had to get away... just run and run and run... and then I was at the back rail and there was no more ship... even the Titanic wasn't big enough. Not enough to get away from them. And before I'd really thought about it, I was over the rail. I was so furious. I'll show them. They'll sure be sorry!
JACK : Uh huh. They'll be sorry. 'Course you'll be dead.
ROSE : Oh God, I am such an utter fool.
JACK : That penguin last night, is he one of them?
ROSE : Penguin? Oh, Cal! He is them.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

โรส: สวัสดีแจ็คแจ็ค: สวัสดีอีกครั้งโรส: สามารถขอพูดกับคุณในที่ลับแจ็ค: ใช่ Uh แน่นอน หลังจากที่คุณ แจ็ค: ดังนั้น คุณมีชื่อโดยวิธีกุหลาบ: ดอกกุหลาบ กุหลาบวิทท์ Bukaterแจ็ค: นั่นคือมอนิเกอร์ค่อนข้าง ฉันอาจ hafta ให้คุณจดค่าที่โรส: แจ็ค... ฉันรู้สึกเหมือนเป็นคนบ้า มันเอาฉันทุกเช้าเพื่อไปขึ้นเส้นประสาทใบหน้าคุณแจ็ค: ดี ที่นี่คุณจะโรส: ที่นี่ฉัน ฉัน... อยากจะขอบคุณสำหรับสิ่งที่คุณได้ ไม่เพียงกัน... สำหรับดึงฉันกลับ แต่ดุลพินิจของคุณแจ็ค: ด้วยความยินดี โรสโรส: ดู ฉันรู้ว่าคุณต้องมีความคิด สาวน้อยรวยยากจน เธอไม่รู้อะไรเกี่ยวกับความทุกข์ยากแจ็ค: ก็ไม่อะไรผมคิด สิ่งผมคิดถูก...อะไรจะเกิดขึ้นจะทำร้ายผู้หญิงคนนี้มากเธอคิดว่า เธอมีทางออกโรส: ฉันไม่...มันไม่ได้สิ่งเดียวกัน มันเป็นทุกอย่าง ก็พวกเขา มันเป็นโลกของพวกเขาทั้งหมด และฉันติดอยู่ในนั้น เช่นมีแมลงในอำพัน ฉันเพิ่งได้รับไป...เพียงรันรัน และเรียกใช้...แล้วก็รถไฟหลัง และมีเรือไม่มี...แม้แต่ไททานิคไม่ใหญ่พอ ไม่เพียงพอที่จะได้รับจากเขา และก่อนจริง ๆ ฉันมีความคิดเกี่ยวกับมัน ผมผ่านการรถไฟ ผมโกรธมาก ฉันจะแสดงให้ พวกเขาแน่ใจว่าจะขอแจ็ค: Uh ฮะ พวกเขาจะเสียใจ ' หลักสูตรคุณจะตายโรส: โอ้ พระเจ้า ฉันนั้นโง่สุดแจ็ค: เพนกวินที่คืน เป็นหนึ่งในพวกเขาหรือไม่โรส: เพนกวิน โอ้ Cal เขาเป็นพวกเขา

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ROSE:
สวัสดีแจ็คแจ็ค:. สวัสดีอีกครั้ง
ROSE: ฉันจะพูดกับคุณในภาคเอกชน?
JACK: เอ่อใช่ แน่นอน. หลังจากที่คุณ. แจ็ค: ดังนั้นคุณมีชื่อตามทางนั้น
ROSE: โรส .
โรสเดวิทบูเคเตอร์แจ็ค: ที่ค่อนข้างชื่อเล่น ผมอาจจะได้รับ hafta คุณเขียนลง.
ROSE: แจ็ค ... ฉันรู้สึกเหมือนเช่นคนงี่เง่า ผมใช้เวลาตอนเช้าทุกคนที่จะได้รับการขึ้นของเส้นประสาทที่จะเผชิญกับคุณ.
แจ็ค: ดีนี่คุณ.
ROSE: นี่ฉัน ฉัน ... ฉันอยากจะขอขอบคุณสำหรับสิ่งที่คุณทำ ไม่เพียง แต่สำหรับ ... สำหรับการดึงฉันกลับ แต่สำหรับดุลยพินิจของคุณ.
แจ็ค: คุณได้รับการต้อนรับ โรส.
ROSE: ดูฉันรู้ว่าสิ่งที่คุณต้องคิด! น่าสงสารเด็กผู้หญิงเล็ก ๆ น้อย ๆ ที่อุดมไปด้วย เธอจะรู้อะไรเกี่ยวกับความทุกข์ยาก?
แจ็ค: นั่นไม่ใช่สิ่งที่ผมคิด สิ่งที่ฉันคิดได้ ... สิ่งที่อาจจะเกิดขึ้นที่จะทำร้ายเธอคนนี้มากเธอคิดว่าเธอมีวิธีไม่ออก.
ROSE: ฉันทำไม่ได้ ... มันก็ไม่ได้เป็นเพียงสิ่งหนึ่งที่ มันเป็นทุกอย่าง มันเป็นพวกเขามันเป็นโลกทั้งโลกของพวกเขา และผมก็ถูกขังอยู่ในนั้นเช่นแมลงในอำพัน ฉันเพิ่งมีการรับไป ... เพียงแค่เรียกใช้และเรียกใช้และเรียกใช้ ... แล้วผมอยู่ที่ราวกลับและไม่มีเรืออื่น ๆ อีกมากมาย ... แม้ไททานิคก็ไม่ใหญ่พอ ไม่เพียงพอที่จะได้รับไปจากพวกเขา และก่อนที่ฉันคิดจริงๆเกี่ยวกับมันฉันถูกกว่ารถไฟ ฉันโกรธมากจึง ฉันจะแสดงให้พวกเขา พวกเขาแน่ใจว่าจะต้องเสียใจ!
JACK: เอ่อฮะ พวกเขาจะต้องเสียใจ 'กอล์ฟคุณจะตาย.
ROSE: โอ้พระเจ้าฉันเช่นคนโง่ที่สุด.
แจ็ค: นกเพนกวินที่คืนที่ผ่านมาเขาเป็นหนึ่งในพวกเขา?
ROSE: เพนกวิน? โอ้แคล! เขาเป็นพวกเขา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

โรส : ฮัลโหลแจ็คแจ็ค :

สวัสดีอีกครั้ง โรส : ขอพูดกับคุณเป็นการส่วนตัว
แจ็ค : เอ่อ . . . ครับ แน่นอน หลังจากที่คุณ แจ็ค : คุณรู้ชื่อได้ยังไง
Rose : โรส โรส เดวิท บูเคเตอร์ .
แจ็ค : งั้นก็ชื่อเล่น ผมอาจไปให้คุณเขียนลงไป .
กุหลาบ : แจ็ค . . . . . . . ฉันรู้สึกเหมือนคนโง่ ฉันใช้เวลาตลอดเช้าขึ้น กล้าที่จะเผชิญหน้ากับคุณ
แจ็ค : ดีที่นี่คุณ .
กุหลาบ :ฉันอยู่นี่ ฉัน . . . ฉันต้องการที่จะขอบคุณสำหรับสิ่งที่คุณทำ ไม่ใช่แค่ . . . . . . . ดึงฉันกลับมา แต่ความรอบคอบของคุณ .
แจ็ค : ยินดีต้อนรับคุณ กุหลาบ
กุหลาบ : ฉันรู้ว่าเธอต้องคิด จน รวย เด็กตัวเล็กๆ เธอจะรู้อะไรเกี่ยวกับความทุกข์ยาก ?
แจ็ค : นั่นไม่ใช่สิ่งที่ฉันคิด สิ่งที่ผมคิดคือ . . . . . . . จะเกิดอะไรขึ้นที่จะทำร้ายผู้หญิงคนนี้มาก เธอนึกว่าเธอคิดไม่ตก .
โรส : ผมไม่ . . . ไม่ใช่แค่อย่างเดียว มันคือทุกอย่าง มันคือ มันคือโลกของพวกเขา และฉันก็ติดอยู่ในนั้น เหมือนมีแมลงในก้อนอำพัน ฉันต้องไป . . . . . . . วิ่ง วิ่ง วิ่ง . . . . . . . แล้วผมก็กลับไปที่รถไฟ และไม่มีเรือ . . . . . . . แม้แต่ไททานิคไม่ใหญ่พอ ไม่เพียงพอที่จะได้รับไปจากพวกเขา และก่อนที่ผมจะคิดเกี่ยวกับมัน ผมก็ผ่านทางรถไฟผมโกรธมาก ฉันจะแสดงให้พวกเขา พวกเขาจะแน่ใจว่าขอโทษ
แจ๊ค : เออ พวกเขาจะเสียใจ . . . แน่นอนคุณก็จะตาย
กุหลาบ : โอ้ พระเจ้า ฉันเหมือนเป็นคนโง่ที่สุด .
แจ็ค : นกเพนกวินที่เมื่อคืน เขาเป็นหนึ่งในพวกเขา ?
กุหลาบ : เพนกวิน ? โอ้ คาล เขาเหล่านั้น