Though politics have influenced the

Though politics have influenced the visual arts throughout history in many and different ways, most notably under the Ancient Roman Empire and during the revolutionary and courter revolutionary years of the nineteenth century, then have seldom played so prominent a role as they did during the 1920s and 1930s. Relations between Communism and the arts were close, though they followed a zigzag course both in Russia and in western Europe (see pp.819-21) ; Fascism and Nazism were also actively concerned with art as propaganda; and the period closed with one of Picasso’s major works which is also his only explicitly political painting (20.49). However, it was in Mexico that the relationship between politics and art during these years was most fruitful, partly because the Mexican artists themselves formulate much of the theoretical base on which their program for a new public art was erected, and partly because it was combined with the quest to rediscover their national identity. By the time Rivera painted his The Making of a Fresco, showing the Building of a City (20.14) the revolutionary fervour of his early years had relaxed, but it continued to inform all his work and it is in this context that his paintings and also those of his sometime companions Jose Clemente Orozco (1883-1949) and David Alfaro Siqueiros (1894-1974) should be seen.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แม้ว่าการเมืองมีอิทธิพลทัศนศิลป์ตลอดประวัติศาสตร์ในหลาย วิธีแตกต่างกัน ส่วนใหญ่ภายใต้ อาณาจักรโรมันโบราณ และใน ช่วงปฏิวัติและปฏิวัติ courter ปีศตวรรษ แล้วมีบทบาทบทบาทโดดเด่นดังนั้นเหมือนกับในช่วงปี 1920 และ 1930s ความสัมพันธ์ระหว่างคอมมิวนิสต์และศิลปะถูกปิด แม้ว่าพวกเขาตามหลักสูตร zigzag ทั้ง ในรัสเซีย และยุโรปตะวันตก (เห็น pp.819 21); ฟาสซิสต์และนาซีได้อย่างยังเกี่ยวข้องกับศิลปะเป็นโฆษณาชวนเชื่อ และปิดรอบระยะเวลาของงานหลักของ Picasso ซึ่งเป็นภาพวาดของเขาเท่านั้นอย่างชัดเจนทางการเมือง (20.49) อย่างไรก็ตาม ก็ในเม็กซิโกว่า ความสัมพันธ์ระหว่างการเมืองและศิลปะในช่วงปีเหล่านี้คือประสบมากที่สุด เนื่องจากศิลปินเม็กซิกันเองตั้งมากฐานทฤษฎีที่โปรแกรมของพวกเขาสำหรับสาธารณะใหม่ศิลปะถูกเกร็ง และเนื่อง จากมันถูกรวมกับเควสจะเหน็ดเอกลักษณ์ประจำชาติของพวกเขา การริเวอราทาสีของเขาที่ทำของแบบกลางแจ้ง แสดงการสร้างเมือง (20.14) fervour ปฏิวัติปีก่อนเขาได้ผ่อน คลาย แต่มันอย่างต่อเนื่องเพื่อให้งานของเขา และอยู่ในบริบทนี้ว่า ภาพวาดของเขา และบรรดาสหายของเขา sometime Jose Orozco คลีเมนเต้ (1883-1949) และ David Alfaro Siqueiros (1894-1974) ควรได้

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

แม้ว่าการเมืองที่มีอิทธิพลต่อศิลปะการแสดงตลอดประวัติศาสตร์ในหลายและแตกต่างที่โดดเด่นที่สุดภายใต้จักรวรรดิโรมันโบราณและในช่วงปีที่ผ่านมาการปฏิวัติการปฏิวัติและ Courter ศตวรรษที่สิบเก้าแล้วได้เล่นไม่ค่อยประสบความสำเร็จดังนั้นบทบาทที่พวกเขาทำในช่วงปี ค.ศ. 1920 และ ช่วงทศวรรษที่ 1930 ความสัมพันธ์ระหว่างลัทธิคอมมิวนิสต์และศิลปะได้อย่างใกล้ชิดแม้ว่าพวกเขาจะใช้หลักสูตรที่คดเคี้ยวไปมาทั้งในรัสเซียและในยุโรปตะวันตก (ดู pp.819-21); ลัทธิฟาสซิสต์และนาซียังกังวลอย่างแข็งขันกับศิลปะเป็นโฆษณาชวนเชื่อ; และระยะเวลาการปิดกับหนึ่งในผลงานที่สำคัญของปิกัสโซซึ่งเป็นภาพวาดทางการเมืองของเขาเพียงอย่างชัดเจน (20.49) แต่มันเป็นในเม็กซิโกที่ความสัมพันธ์ระหว่างการเมืองและศิลปะในปีนี้ก็มีผลมากที่สุดส่วนหนึ่งเป็นเพราะศิลปินเม็กซิกันตัวเองกำหนดมากฐานทฤษฎีที่โปรแกรมของพวกเขาสำหรับศิลปะสาธารณะใหม่ถูกสร้างขึ้นและส่วนหนึ่งเป็นเพราะมันถูกรวมกัน ด้วยการแสวงหาที่จะค้นพบเอกลักษณ์ประจำชาติของพวกเขา ตามเวลาที่ริเวร่าทาสีทำของเขา Fresco แสดงให้เห็นอาคารของซิตี้ (20.14) ความร้อนของการปฏิวัติในช่วงปีแรกของเขาได้ผ่อนคลาย แต่ก็ยังคงที่จะแจ้งให้ทุกงานของเขาและมันอยู่ในบริบทนี้ว่าภาพวาดของเขาและ บรรดาสหายของเขาบางครั้งโฮเซเคลรอสโก (1883-1949) และเดวิด Alfaro Siqueiros (1894-1974) ควรจะเห็น

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

แม้ว่าการเมืองมีอิทธิพลต่อทัศนศิลป์ตลอดประวัติศาสตร์ในหลายวิธีที่แตกต่างกันและที่สะดุดตาที่สุดภายใต้จักรวรรดิโรมันโบราณและในช่วงปฏิวัติ และปฏิวัติคลัวเตอร์ปีของศตวรรษที่สิบเก้า ก็ไม่ค่อยได้เล่นโดดเด่น ดังนั้นบทบาทที่พวกเขาได้ในช่วงปี ค.ศ. 1920 และ 1930 . ความสัมพันธ์ระหว่างลัทธิคอมมิวนิสต์และศิลปะสนิทกันมากแม้ว่าพวกเขาจะตามไปด้วยความสับสนทั้งในรัสเซียและในยุโรปตะวันตก ( ดู pp.819-21 ) ; ลัทธินาซีและลัทธิฟาสซิสต์ก็อย่างที่เกี่ยวข้องกับศิลปะเป็นโฆษณาชวนเชื่อ และช่วงปิดด้วยหนึ่งในผลงานสำคัญของ Picasso ซึ่งเป็นเพียงภาพวาดของเขาอย่างชัดเจนทางการเมือง ( 20.49 ) แต่ในเม็กซิโกว่า ความสัมพันธ์ระหว่างการเมืองและศิลปะในระหว่างปีเหล่านี้ ได้ผลดีที่สุดส่วนหนึ่งเพราะเม็กซิกันศิลปินที่ตัวเองสร้างมากของทฤษฎีพื้นฐานที่โปรแกรมของพวกเขาสำหรับศิลปะสาธารณะใหม่ถูกสร้างขึ้น และส่วนหนึ่งเป็นเพราะมันรวมกับการค้นพบเอกลักษณ์ประจำชาติของตน โดยเวลา Rivera วาดของเขาทําของจิตรกรรมฝาผนัง แสดงการสร้างเมือง ( 20.14 ) ความร้อนปฏิวัติของปีแรกของเขาได้ผ่อนคลายแต่มันยังคงแจ้งผลงานของเขาทั้งหมด และมันอยู่ในบริบทนี้ภาพวาดของเขาและบรรดาสหายของเขาบางครั้งโจเซ่ เคลเมนเต้ โอรอซโค ( 1883-1949 ) และเดวิด อัลฟาโร่ siqueiros ( 1894-1974 ) ควรจะเห็น