Activities[edit]The modes of action

Activities[edit]
The modes of action by which antimicrobial peptides kill bacteria are varied,[10] and may differ for different bacterial species.[11] The cytoplasmic membrane is a frequent target, but peptides may also interfere with DNA and protein synthesis, protein folding, and cell wall synthesis.[10] The initial contact between the peptide and the target organism is electrostatic, as most bacterial surfaces are anionic, or hydrophobic, such as in the antimicrobial peptide Piscidin. Their amino acid composition, amphipathicity, cationic charge and size allow them to attach to and insert into membrane bilayers to form pores by ‘barrel-stave’, ‘carpet’ or ‘toroidal-pore’ mechanisms. Alternately, they may penetrate into the cell to bind intracellular molecules which are crucial to cell living.[12] Intracellular binding models includes inhibition of cell wall synthesis, alteration of the cytoplasmic membrane, activation of autolysin, inhibition of DNA, RNA, and protein synthesis, and inhibition of certain enzymes. However, in many cases, the exact mechanism of killing is not known. One emerging technique for the study of such mechanisms is dual polarisation interferometry.[13][14] In contrast to many conventional antibiotics these peptides appear to be bactericidal[1] instead of bacteriostatic. In general the antimicrobial activity of these peptides is determined by measuring the minimal inhibitory concentration (MIC), which is the lowest concentration of drug that inhibits bacterial growth.[15]

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

กิจกรรม [แก้ไข]โหมดของการดำเนินการที่เปปไทด์ต้านจุลชีพฆ่าแบคทีเรียแตกต่าง กัน, [10] และอาจแตกต่างกันในเชื้อแบคทีเรียชนิดต่าง ๆ[11] เมมเบรน cytoplasmic เป้าหมายบ่อย แต่เปปไทด์ยังอาจรบกวน DNA และสังเคราะห์โปรตีน โปรตีนพับ และการสังเคราะห์ผนังเซลล์[10] ติดต่อเริ่มต้นระหว่างสิ่งมีชีวิตเป้าหมายและเพปไทด์มีสถิต พื้นผิวแบคทีเรียส่วนใหญ่จะย้อม หรือ hydrophobic เช่นในเพปไทด์จุลินทรีย์ Piscidin ขององค์ประกอบของกรดอะมิโน amphipathicity ค่า cationic และขนาดอนุญาตให้แนบ และใส่เมมเบรน bilayers เพื่อรูขุมขนแบบฟอร์ม 'stave บาร์เรล' 'พรม' หรือ 'toroidal รู' กลไก สลับ พวกเขาอาจเจาะเข้าไปในเซลล์เพื่อผูก intracellular โมเลกุลซึ่งมีความสำคัญชีวิตเซลล์[12] intracellular รวมรุ่นรวมถึงยับยั้งการสังเคราะห์ผนังเซลล์ เยื่อ cytoplasmic เทียบ เปิดใช้งานของ autolysin ยับยั้งของดีเอ็นเอ อาร์เอ็นเอ และการสังเคราะห์โปรตีน และยับยั้งเอนไซม์บางอย่าง อย่างไรก็ตาม ในหลายกรณี กลไกที่แน่นอนของฆ่าไม่ทราบ เทคนิคหนึ่งเกิดขึ้นสำหรับการศึกษาของกลไกดังกล่าวคือ interferometry เร่งคู่[13][14] ในทางตรงกันข้ามกับยาปฏิชีวนะธรรมดาหลาย เปปไทด์เหล่านี้ปรากฏเป็น bactericidal [1] แทน bacteriostatic โดยทั่วไป กิจกรรมจุลินทรีย์ของเปปไทด์เหล่านี้จะถูกกำหนด โดยวัดน้อยลิปกลอสไขความเข้มข้น (MIC), ซึ่งมีความเข้มข้นต่ำสุดของยาที่ยับยั้งการเจริญเติบโตของแบคทีเรีย[15]

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

กิจกรรม [แก้ไข]
โหมดของการดำเนินการโดยที่เปปไทด์ต้านจุลชีพฆ่าเชื้อแบคทีเรียที่แตกต่างกัน [10] และอาจแตกต่างสายพันธุ์แบคทีเรียที่แตกต่างกัน. [11] เยื่อหุ้มนิวเคลียสจะเป็นเป้าหมายบ่อย แต่เปปไทด์นอกจากนี้ยังอาจรบกวนการทำงานของดีเอ็นเอและการสังเคราะห์โปรตีน พับโปรตีนและการสังเคราะห์ผนังเซลล์. [10] ติดต่อครั้งแรกระหว่างเปปไทด์และชีวิตเป้าหมายเป็นไฟฟ้าสถิตเป็นพื้นผิวของแบคทีเรียมากที่สุดคือประจุลบหรือไม่ชอบน้ำเช่นในเปปไทด์ต้านจุลชีพ Piscidin องค์ประกอบของกรดอะมิโนของพวกเขา, amphipathicity ค่าประจุบวกและขนาดช่วยให้พวกเขาที่จะแนบไปและใส่ลงใน bilayers เมมเบรนในรูปแบบรูขุมขนโดย 'บาร์เรลขั้นบันได', 'พรม' หรือ 'วงแหวนรูขุมขน' กลไก อีกวิธีหนึ่งที่พวกเขาอาจจะเจาะเข้าไปในเซลล์เพื่อผูกโมเลกุลภายในเซลล์ซึ่งมีความสำคัญต่อการดำรงชีวิตของเซลล์. [12] ภายในเซลล์รุ่นผูกพันรวมถึงการยับยั้งการสังเคราะห์ผนังเซลล์, การเปลี่ยนแปลงของเยื่อหุ้มนิวเคลียสเปิดใช้งานของ autolysin ยับยั้งดีเอ็นเออาร์เอ็นเอและโปรตีน การสังเคราะห์และการยับยั้งการทำงานของเอนไซม์บาง อย่างไรก็ตามในหลายกรณีกลไกที่แน่นอนของการฆ่าไม่เป็นที่รู้จัก เทคนิคหนึ่งที่เกิดขึ้นใหม่สำหรับการศึกษาของกลไกดังกล่าวเป็นอินเตอร์เฟขั้วคู่. [13] [14] ในทางตรงกันข้ามกับยาปฏิชีวนะธรรมดาหลายเปปไทด์เหล่านี้ดูเหมือนจะเป็นเชื้อแบคทีเรีย [1] แทน bacteriostatic โดยทั่วไปฤทธิ์ต้านจุลชีพของเปปไทด์เหล่านี้จะถูกกำหนดโดยการวัดความเข้มข้นน้อยที่สุด (MIC) ซึ่งเป็นความเข้มข้นต่ำสุดของยาที่ยับยั้งการเจริญเติบโตของแบคทีเรีย. [15]

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

กิจกรรม [ แก้ไข ]
โหมดของการกระทำโดยการฆ่าแบคทีเรียที่เป็นเปปไทด์ที่แตกต่างกัน [ 10 ] และอาจแตกต่างกันสำหรับชนิดของแบคทีเรียที่แตกต่างกัน . [ 11 ] เยื่อนี้เป็นเป้าหมายบ่อย แต่เปปยังอาจรบกวน DNA และสังเคราะห์โปรตีน โปรตีนและเซลล์ผนังสังเคราะห์ [ 10 ] ติดต่อ ครั้งแรกระหว่างเปปไทด์และสิ่งมีชีวิต เป้าหมายคือ ไฟฟ้าสถิตเป็นแบคทีเรียส่วนใหญ่เป็นประจุพื้นผิว หรือ hydrophobic เช่นใน piscidin เปปไทด์ต้านจุลชีพ . ของกรดอะมิโนองค์ประกอบ amphipathicity , ชาร์จประจุบวกและขนาดให้แนบและแทรกลงในเมมเบรนสองชั้นแบบรูโดย ' บาร์เรล stave ' ' กลไกพรม ' หรือ ' toroidal รูขุมขน ' อีกวิธีหนึ่ง คือพวกเขาจะเจาะเข้าไปในเซลล์เพื่อจับโมเลกุลภายในเซลล์ซึ่งเป็นเซลล์สำคัญในชีวิต [ 12 ] การเข้าเล่มแบบรวมถึงการยับยั้งการสังเคราะห์ผนังเซลล์ การเปลี่ยนแปลงของเยื่อนี้ , การกระตุ้นของจำแลง การยับยั้งดีเอ็นเอ อาร์เอ็นเอ และการสังเคราะห์โปรตีน และการยับยั้งเอนไซม์บางอย่าง . อย่างไรก็ตาม ในหลายกรณี กลไกที่แน่นอนของการฆ่าไม่ได้รู้จักเทคนิคหนึ่งที่เกิดขึ้นใหม่สำหรับการศึกษากลไกดังกล่าว คือ การสนับสนุนการโพลาไรเซชั่นแบบ Dual . [ 13 ] [ 14 ] ในทางตรงกันข้ามยาปฏิชีวนะทั่วไปมาก เปปไทด์เหล่านี้ดูเหมือนจะ ] [ 1 แบคทีเรียแทน bacteriostatic . โดยทั่วไปกิจกรรมการต้านจุลชีพของเปปไทด์เหล่านี้จะถูกกำหนดโดยการวัดความเข้มข้นยับยั้งน้อยที่สุด ( MIC )ซึ่งมีความเข้มข้นต่ำสุดของยายับยั้งการเติบโตของแบคทีเรีย . [ 15 ]