Actually, I think I have. But befor

Actually, I think I have. But before I tell you, I think I should tell you that your baked bean tree isn't very happy."

"Humph!" Marmalade said. "Trees don't have feelings. Where is it?"

And with that, Bernard directed Marmalade to the pond, where he thought he had seen a very unhappy looking tree sitting on the park bench.

Marmalade didn't have to look for long, which was just as well seeing as he is the laziest cat in the Whole Wide World, and frankly, I don't think that he would have bothered looking for more than five minutes. Anyway, the baked bean tree was found by Marmalade sitting on an old park bench. He was hunched over, his head in his hands. He was crying. No, he was sobbing. His tears were huge, fat drops and they were pouring out of the tree's eyes. The tears fell into the pond, and as the minutes ticked by, the pond was getting deeper and deeper due to the fact that the tree simply WOULD NOT STOP CRYING! And can you really blame him?

"Um, hello tree." Marmalade said, a little awkwardly. "I've been looking for you absolutely everywhere!"

"Well, you've found me. You can go home now." Replied the tree.

Marmalade looked around, as if to check that no one else was there. He coughed a light cough; the type grown-ups do when they are trying to get someone's attention. He took a deep, deep breath and began to speak.

"I ... I ... I need you tree. You have the most wonderful beaked beans in the World. Come back. Please."

"Ha!" scoffed the tree; "Why on Earth do you think I would ever come back home with you? You are a horrible, mean, nasty, selfish, heartless, thoughtless ... cat. You just want me come home so that you can eat my wonderful baked beans. Well, I can tell you something - I shan't! You never feed me, you never water me, you never weed me, you never talk to me, and I can tell you that being a baked bean tree is a very lonely business - no-one ever wants to talk to you because of our unique ... um ... aroma."

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

อันที่จริงฉันคิดว่าฉันมี แต่ก่อนที่ผมจะบอกคุณผมคิดว่าผมควรจะบอกคุณว่าต้นไม้ถั่วอบของคุณไม่ได้มีความสุขมาก. "

" ฮึ! ความรู้สึก "มาร์มาเลดกล่าวว่า." ต้นไม้ไม่ได้ ที่มันคืออะไร? "

และด้วยความที่กำกับเบอร์นาร์ดมาร์มาเลดเลี้ยงในบ่อดินที่เขาคิดว่าเขาได้เห็นต้นไม้ที่กำลังมองหาเศร้ามากนั่งอยู่บนม้านั่งในสวนสาธารณะ.
_
แยมไม่ได้ที่จะมองหามานานซึ่งก็เช่นกันที่ได้เห็นในขณะที่เขาเป็นแมวขี้เกียจในโลกกว้างทั้งหมดและตรงไปตรงมาผมไม่คิดว่าเขาจะต้องใส่ใจมองหาข้อมูลเพิ่มเติมกว่าห้านาที แล้วต้นไม้ถั่วอบถูกพบโดยมาร์มาเลดนั่งอยู่บนม้านั่งในสวนสาธารณะเก่า เขาถูกทำให้โค้งมากกว่าหัวของเขาอยู่ในมือของเขา เขากำลังร้องไห้ ไม่มีเขาก็ร้องไห้ น้ำตาของเขาเป็นอย่างมากไขมันลดลงและพวกเขาก็ไหลออกมาจากตาของต้นไม้ น้ำตาหล่นลงไปในบ่อและในขณะที่นาที ticked โดยบ่อได้รับลึกและลึกเนื่องจากข้อเท็จจริงที่ว่าต้นไม้ก็จะไม่หยุดร้องไห้! คุณสามารถและจริงๆตำหนิเขา?

"เอ่อสวัสดีต้นไม้." มาร์มาเลดกล่าวว่าเล็ก ๆ น้อย ๆ อย่างเชื่องช้า "ฉันได้รับการมองหาคุณทุกอย่าง"

"ดีคุณจะได้พบฉันคุณสามารถกลับบ้านได้ในขณะนี้ "replied ต้นไม้

แยมผิวส้มมองไปรอบ ๆ ราวกับจะตรวจสอบว่าไม่มีใครอยู่ที่นั่นเขาไอไอแสง.... ประเภทเติบโต-ups ทำอย่างไรเมื่อพวกเขากำลังพยายามที่จะได้รับความสนใจของใครบางคนที่เขา เอาลึกหายใจเข้าลึก ๆ และเริ่มที่จะพูด.

"i ... i ... ฉันต้องการให้คุณต้นไม้ คุณมียอดเยี่ยมที่สุดถั่วจงอยในโลก กลับมา . โปรดฮ่า "

" "เยาะต้นไม้;"ทำไมคุณบนโลกเคยคิดว่าฉันจะกลับมาบ้านพร้อมกับคุณคุณเป็นที่น่ากลัวหมายถึงน่ารังเกียจแมวเห็นแก่ตัวใจร้าย ... ประมาท. คุณเพียงแค่ต้องการให้ฉันมาที่บ้านเพื่อให้คุณสามารถที่จะกินถั่วอบของฉันยอดเยี่ยม . ดีฉันสามารถบอกคุณบางสิ่งบางอย่าง - ฉันจะไม่คุณไม่เคยเลี้ยงผมคุณน้ำไม่เคยฉันคุณไม่เคยวัชพืชฉันคุณไม่เคยพูดคุยกับฉัน,และฉันสามารถบอกคุณได้ว่าเป็นต้นไม้ถั่วอบเป็นธุรกิจที่โดดเดี่ยวมาก - ไม่มีใครเคยต้องการที่จะพูดคุยกับคุณเพราะเราไม่ซ้ำกัน ... เอ่อ ... กลิ่นหอม. "

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

จริง ๆ แล้ว ฉันคิดว่า ฉันมี แต่ก่อนที่ฉันบอกคุณ ฉันคิดว่า ฉันควรบอกคุณว่า ต้นถั่วอบของคุณไม่มีความสุขมาก"

"Humph " Marmalade กล่าว "ต้นไม้ไม่มีความรู้สึก ที่จะเป็น "

และ ที่ เบอร์นาร์ดส่ง Marmalade ไปบ่อ ซึ่งเขาคิดว่า เขาได้เห็นต้นไม้มองเศร้ามากนั่งอยู่บนม้านั่งในสวน

Marmalade ไม่ต้องดูนาน ที่ไม่ดีเช่นเห็นเป็นเขาเป็นแมว laziest ในโลกกว้างทั้งหมด และตรงไปตรงมา ฉันไม่คิดว่า เขาจะเองหามากกว่า 5 นาที อย่างไรก็ตาม ต้นถั่วอบพบ โดย Marmalade นั่งอยู่บนม้านั่งสวนเก่า เขามี hunched เหนือ ศีรษะของเขาในมือของเขา เขาไม่ร้องไห้ ไม่ เขาไม่ sobbing น้ำตาของเขามีขนาดใหญ่ หยดไขมันและจะถูกเทออกจากตาของต้นไม้ น้ำตาตกบ่อ และเป็น ticked โดยนาที บ่อได้รับลึก และลึกเนื่องจากข้อเท็จจริงที่ว่าต้นไม้ก็จะไม่หยุดร้องไห้ และสามารถคุณจริง ๆ ตำหนิเขา

"อุ่ม สวัสดีทรี" Marmalade กล่าว น้อยเก้ ๆ "ฉันถูกมองหาทุกอย่าง"

"ดี คุณได้พบฉัน คุณสามารถกลับบ้านเดี๋ยวนี้" ตอบต้น

Marmalade มองรอบ ๆ เป็นการตรวจสอบว่า ไม่มีใครนั่น เขาไอไอแสง แสนชนิดทำอย่างไรเมื่อพวกเขากำลังได้รับความสนใจของผู้อื่น เขาใช้เวลาหายใจลึก ลึก และเริ่มพูด

"I ... I ... ต้องคุณต้น คุณมีถั่ว beaked ยอดเยี่ยมที่สุดในโลก ย้อนกลับมา โปรด "

"ฮา " scoffed ต้น "ทำไมบนโลก คุณคิดว่า เคยมาบ้านกับคุณ คุณอยู่น่ากลัว หมาย ถึง nasty นาน heartless, thoughtless...แมว คุณเพียงต้องการให้ฉันบ้านเพื่อให้คุณสามารถกินของฉันดีอบถั่ว ดี ฉันสามารถบอกคุณบางสิ่งบางอย่าง - ฉัน shan't คุณไม่เคยเลี้ยงฉัน คุณไม่มีน้ำฉัน คุณไม่เคยกับ weed ฉัน คุณไม่เคยพูดคุยกับฉัน และผมสามารถบอกคุณว่า เป็นถั่วอบต้นไม้เป็นธุรกิจมากเหงา - ไม่มีใครเคยต้องคุยกับคุณเนื่องจากของเราไม่ซ้ำ...อึม...หอมด้วย "

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

จริงๆแล้วผมคิดว่าผมได้ แต่ก่อนที่ผมจะบอกคุณผมคิดว่าผมควรจะบอกคุณว่าต้นถั่วอบของคุณไม่ได้มีความสุขมาก"

"ฮื้อ!"แยมผิวส้มกล่าว "ต้นไม่มีความรู้สึก สถานที่ซึ่งมีโรงแรมหรือไม่?"

และพร้อมด้วยที่ Bernard ไปแยมผิวส้มบ่อที่เขาคิดว่าเขาเคยเห็นต้นกำลังมองหาความสุขเป็นอย่างมากที่นั่งอยู่บนม้านั่ง Park

แยมผิวส้มไม่ได้ต้องดูระยะยาวสำหรับซึ่งก็คือการได้เห็นว่าเขาคือแมว laziest ที่ในโลกอันกว้างใหญ่ทั้งหมดได้และบอกตรงๆว่าผมไม่คิดว่าเขาจะรำคาญกำลังมองหามากกว่าห้านาทีเป็นอย่างดี. หรือไม่?ทรีถั่วอบอย่างสดใหม่ที่ถูกพบโดยแยมผิวส้มนั่งอยู่บนม้านั่ง Park เก่า เขาเป็นงุ้มเหนือศีรษะของเขาอยู่ในมือของเขา เขาก็ร้องไห้ ไม่มีเขามีก็เพียงเสียงสะอึกสะอื้น น้ำตาของเขามีขนาดใหญ่ไขมันลดลงต่ำกว่าและเขาก็เทออกจากนัยน์ตาของต้นไม้ น้ำตาที่ลงไปในสระและเป็นนาทีที่กลับกลายโดยบ่อที่มีการลงลึกยิ่งกว่าและลึกเนื่องจากความเป็นจริงที่ว่าต้นไม้ที่เลือกจะไม่หยุดร้องไห้ และคุณสามารถตำหนิเขาจริงๆ

"เอ่อ..สวัสดีทรี"แยมผิวส้มกล่าวว่า"ตัวเล็กที่งุ่มง่าม "ผมได้รับการมองสำหรับคุณอย่างแท้จริงในทุกที่!"

"เป็นอย่างดีผมคุณจะได้พบคุณสามารถกลับบ้านได้แล้ว"ตอบว่าต้นไม้ที่

แยมผิวส้มมองไปรอบๆและหากจะตรวจสอบว่าไม่มีใครอยู่ที่นั่น เขาแอมไอไอเบาๆที่พิมพ์ขึ้น - ups ที่ทำเมื่อพวกเขาพยายามจะได้รับความสนใจจากใครบางคน เขาสูดหายใจลึกและเริ่มพูด

"ผม ฉัน ฉันต้องการคุณทรี คุณมีถั่วงองุ้มที่น่ามหัศจรรย์ใจอย่างสูงสุดในโลก กลับมา โปรด"

" HA !"ถูกดูแคลนความใจอ่อนที่;"แล้วคุณคิดว่าผมจะกลับมาบ้านด้วยคุณเคย คุณมีอันน่าสยดสยองหมายถึงที่น่ารังเกียจเห็นแก่ตัวใจไม้ไส้ระกำ จงรักภักดี กระผมแมว คุณเพียงต้องการให้ผมกลับมาบ้านเพื่อที่คุณจะสามารถรับประทานถั่วอบอย่างสดใหม่น่ามหัศจรรย์ใจของฉัน เป็นอย่างดีผมสามารถบอกคุณบางสิ่งบางอย่าง - ฉันจะไม่ได้ คุณไม่เคยเลี้ยงผมว่าคุณไม่เคยน้ำผมว่าคุณไม่เคยแยกออกผมว่าคุณไม่เคยคุยกับผมและผมสามารถบอกคุณได้ว่าเป็นทรีถั่วอบอย่างสดใหม่ที่อยู่โดดเดี่ยวเป็นอย่างมากทางธุรกิจ - ไม่มีใครที่ไม่เคยอยากจะคุยกับคุณเพราะของที่โดดเด่นของเราและเครื่องอุ่นน้ำมันหอม"