The positive effects of straw as ro

The positive effects of straw as rooting material to
growing pigs are well documented in that straw stimulates
explorative behaviour and reduces abnormal behaviour
such as manipulation of pen mates and pen components
abnormal behaviour is a redirection of pigs’ explorative
and foraging behaviour (Studnitz et al., 2007). Also,
compost (Beattie et al., 2001) and wood chips (Jensen and
Pedersen, 2010) have been found to stimulate explorative
behaviour and reduce abnormal behaviour, and these
types of rooting materials are also valued more than straw
by pigs in preference tests (Beattie et al., 1998; Jensen and
Pedersen, 2007; Pedersen et al., 2005). Heterogeneity and
content of edible parts have been identified as important
characteristics of rooting materials (Van de Weerd et al.,
2003; Studnitz et al., 2007) and another material that was
highly valued by pigs was chopped straw mixed with
maize silage (Jensen and Pedersen, 2007).
In conventional pig production, pigs are often kept in
groups of up to 20 and space allowance is generally low. In
alternative deep litter housing systems, with very large
group sizes and increased space allowance, lower levels of
nosing and pushing pen mates and increased locomotor
activity have been found (e.g. Morrison et al., 2003).
However, studies of variations in space allowance in
conventional pens are few. Provision of rooting materials
has been found to reduce aggression (Schaefer et al., 1990),
and has been suggested to affect aggression and abnormal
behaviour more than space allowance (Beattie et al.,
1996). However, space allowance may be important for
pigs’ use of rooting material. For instance, immediately
after allocation of fresh material, competition for access
may be enhanced by limited space and available space may
affect pigs’ opportunity to interact with the rooting
material provided, especially as the pigs approach slaughter
weight.
The amount of rooting material offered is also an
issue. Day et al. (2002) found that the time spent
manipulating straw was increased by increasing the
amount of material allocated, and that increasing the
amount of straw resulted in a concurrent lowering of
manipulation of pen mates. However, the amount
available varies over the 24 h as material that is allocated
once a day is used up (eaten, soiled or lost in the manure)
to such an extent that there may be no material left just
before the next allocation. Therefore, it is relevant to
investigate pigs’ interaction with material in relation to
time of allocation.
The aim of the present experiment was to investigate
the separate and interactive effects of type of rooting
material and space allowance on explorative and abnormal
behaviour of growing pigs in the beginning and towards
the end of the fattening period. The effects were studied
immediately before and after the allocation of fresh
material, as well as during a resting period in the
afternoon.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ผลบวกของฟางเป็น rooting วัสดุเพื่อสุกรที่เติบโตดีมีเอกสารที่ฟางกระตุ้นexplorative พฤติกรรม และลดพฤติกรรมที่ผิดปกติเช่นจัดการเพื่อน ๆ ปากกาและปากกาคอมโพเนนต์พฤติกรรมผิดปกติมีการเปลี่ยนเส้นทางของหมู explorativeและจับเหยื่อของพฤติกรรม (Studnitz et al., 2007) ยังปุ๋ย (Beattie et al., 2001) และไม้ชิ (เจน และPedersen, 2010) พบกระตุ้น explorativeพฤติกรรมและพฤติกรรมที่ผิดปกติ และเหล่านี้ชนิด rooting วัสดุยังเป็นบริษัทมากขึ้นกว่าฟางโดยสุกรในการตั้งค่าทดสอบ (Beattie et al., 1998 เจน และPedersen, 2007 Pedersen et al., 2005) Heterogeneity และเนื้อหาส่วนที่กินได้รับการระบุเป็นสำคัญลักษณะของ rooting วัสดุ (Van de Weerd et al.,2003 Studnitz et al., 2007) และวัสดุอื่นที่มูลค่าสูง โดยสุกรที่ผสมกับฟางสับข้าวโพดไซเลจต่อ (เจนและ Pedersen, 2007)ในการผลิตแบบดั้งเดิมหมู สุกรมักจะอยู่ในถึง 20 กลุ่มและหักพื้นที่ต่ำโดยทั่วไป ในแคร่ลึกทางเลือกที่อยู่อาศัยระบบ มีขนาดใหญ่มากขนาดกลุ่มและเบี้ยเลี้ยงเพิ่มพื้นที่ ระดับล่างnosing กดปากกาเพื่อน ๆ และเพิ่ม locomotorกิจกรรมพบ (เช่นมอร์ริสันและ al., 2003)อย่างไรก็ตาม การศึกษารูปแบบในพื้นที่ลดพิเศษในปากกาธรรมดามีไม่มาก จัด rooting วัสดุได้พบว่าลดการรุกราน (Schaefer et al., 1990),และได้แนะนำมีผลต่อการรุกราน และความผิดปกติพฤติกรรมมากกว่าพื้นที่หัก (Beattie et al.,ปี 1996) . อย่างไรก็ตาม หักพื้นที่อาจสำคัญสำหรับใช้ของสุกรของ rooting วัสดุ ตัวอย่าง ทันทีหลังจากการปันส่วนของสดวัสดุ การแข่งขันสำหรับการเข้าถึงอาจปรับปรุง โดยจำกัดพื้นที่และพื้นที่ว่างอาจมีผลต่อโอกาสของสุกรเพื่อโต้ตอบกับ rootingวัสดุที่มา โดยเฉพาะอย่างยิ่งกับสุกรวิธีการฆ่าน้ำหนักจำนวน rooting วัสดุที่เสนอเป็นการปัญหา วัน et al. (2002) พบว่า เวลาที่ใช้การจัดการกับฟางเพิ่มขึ้น โดยการเพิ่มการยอดจัดสรรวัสดุ และที่เพิ่มขึ้นจำนวนฟางส่งผลให้เกิดการลดลงพร้อมกันของการจัดการเพื่อนปากกา อย่างไรก็ตาม ยอดเงินว่างไป 24 ชมเป็นวัสดุที่มีการปันส่วนเมื่อวันจะใช้ค่า (กิน soiled หรือสูญหายในการมูล)ถึงขนาด ที่อาจมีวัสดุไม่เหลือเพียงก่อนที่การปันส่วนต่อไป ดังนั้น จึงเกี่ยวข้องกับตรวจสอบโต้ตอบของสุกร ด้วยวัสดุการเวลาของการปันส่วนจุดประสงค์ของการทดลองอยู่คือการ ตรวจสอบผลแยกส่วน และแบบโต้ตอบชนิด rootingค่าวัสดุและพื้นที่ explorative และผิดปกติพฤติกรรมของสุกรเจริญเติบโต ในการเริ่มต้น และต่อจุดสิ้นสุดของรอบระยะเวลา fattening มีศึกษาผลกระทบก่อน และ หลังการปันส่วนอาหารสดวัสดุ เป็นช่วงพักผ่อนในตอนบ่าย

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ผลกระทบในเชิงบวกของการขจัดฟางเป็นวัสดุสุกรมีเอกสารดีในฟางที่ช่วยกระตุ้นพฤติกรรมexplorative และลดพฤติกรรมที่ผิดปกติเช่นการจัดการของเพื่อนและส่วนประกอบปากกาปากกาพฤติกรรมที่ผิดปกติคือการเปลี่ยนเส้นทางของหมูexplorative และพฤติกรรมการหาอาหาร (Studnitz et al, 2007) นอกจากนี้ปุ๋ยหมัก (ทีย์ et al., 2001) และเศษไม้ (เจนเซ่นและ Pedersen, 2010) ได้รับพบว่าช่วยกระตุ้นการสำรวจตรวจพฤติกรรมและลดพฤติกรรมที่ผิดปกติและสิ่งเหล่านี้ประเภทของวัสดุรากมีมูลค่ายังมีมากกว่าฟางโดยสุกรในการทดสอบการตั้งค่า(ทีย์, et al, 1998;. เจนเซ่นและPedersen, 2007. Pedersen et al, 2005) ความแตกต่างและเนื้อหาของชิ้นส่วนที่กินได้รับการระบุว่าเป็นสิ่งที่สำคัญลักษณะของวัสดุราก(แวนเดอ Weerd, et al. 2003; Studnitz et al, 2007.) และวัสดุที่อีกมูลค่าสูงโดยหมูสับฟางผสมกับหญ้าหมักข้าวโพด(เซ่น และ Pedersen, 2007). ในการผลิตสุกรธรรมดาหมูจะถูกเก็บไว้มักจะอยู่ในกลุ่มถึง 20 และค่าเผื่อพื้นที่ต่ำ ในทางเลือกระบบที่อยู่อาศัยครอกลึกที่มีขนาดใหญ่มากขนาดกลุ่มและค่าเผื่อพื้นที่เพิ่มขึ้นในระดับที่ต่ำกว่าของnosing และผลักดันเพื่อนร่วมปากกาและการเคลื่อนไหวที่เพิ่มขึ้นกิจกรรมที่มีการตรวจพบ(เช่นมอร์ริสัน et al., 2003). อย่างไรก็ตามการศึกษาของการเปลี่ยนแปลงค่าเผื่อพื้นที่ ในปากกาธรรมดามีเพียงไม่กี่ การจัดหาวัสดุรากได้รับพบว่าลดการรุกราน (Schaefer et al., 1990) และได้รับการแนะนำให้ส่งผลกระทบต่อความก้าวร้าวและความผิดปกติของพฤติกรรมมากกว่าค่าเผื่อพื้นที่ (ทีย์ et al., 1996) อย่างไรก็ตามค่าเผื่อพื้นที่อาจมีความสำคัญสำหรับการใช้หมูของวัสดุที่ราก ยกตัวอย่างเช่นในทันทีหลังการจัดสรรของวัสดุสดการแข่งขันสำหรับการเข้าถึงที่อาจจะเพิ่มขึ้นโดยพื้นที่ที่จำกัด และพื้นที่ที่มีอยู่อาจจะส่งผลกระทบต่อโอกาสที่หมูในการโต้ตอบกับขจัดวัสดุที่จัดไว้ให้โดยเฉพาะอย่างยิ่งสุกรวิธีการฆ่าน้ำหนัก. ปริมาณของวัสดุรากที่นำเสนอคือ ยังเป็นปัญหา วัน et al, (2002) พบว่าเวลาที่ใช้จัดการกับฟางเพิ่มขึ้นโดยการเพิ่มปริมาณของวัสดุการจัดสรรและการเพิ่มปริมาณของฟางผลในการลดพร้อมกันของการจัดการของเพื่อนปากกา แต่จำนวนเงินที่แตกต่างออกไปในช่วง 24 ชั่วโมงเป็นวัสดุที่มีการปันส่วนวันละครั้งจะใช้ขึ้น(กินสกปรกหรือหายไปในปุ๋ย) ดังกล่าวเท่าที่อาจจะมีวัสดุที่ไม่เหลือเพียงก่อนการจัดสรรต่อไป ดังนั้นจึงเป็นเรื่องที่เกี่ยวข้องกับการตรวจสอบการมีปฏิสัมพันธ์หมูด้วยวัสดุที่มีความสัมพันธ์กับระยะเวลาของการจัดสรร. จุดมุ่งหมายของการทดลองในปัจจุบันคือการตรวจสอบผลกระทบที่แยกต่างหากและการโต้ตอบของชนิดของการขจัดวัสดุและค่าเผื่อพื้นที่บนexplorative และความผิดปกติของพฤติกรรมของสุกรที่เพิ่มขึ้นในจุดเริ่มต้นและต่อท้ายของระยะเวลาที่ขุน ผลการศึกษาก่อนและหลังการจัดสรรสดวัสดุเช่นเดียวกับในช่วงระยะเวลาที่พำนักในช่วงบ่าย