We find accounting in Korea and Tai

We find accounting in Korea and Taiwan to be least faithful to clean surplus
accounting. Korea does not capitalize goodwill and asset revaluations are amortized to
equity according to tax law. Taiwan does not capitalize goodwill nor allow asset
revaluations. Korea is also the only country not to use the equity method for affiliated
companies. Thus, the earnings of Korean firms do not include the earnings of affiliated
firms. Philippine firms, however, amortize both goodwill and asset revaluations to income.
Recall that violations of clean surplus accounting occur when income does not reflect
changes in equity value. Thus, violations of clean surplus bias empirical calculations of
residual earnings. Therefore, we expect the explanatory power of residual earnings will be
highest for Philippine firms and least for Korean and Taiwan firms.
Overall, our results show significant differences across countries in the value relevance
of accounting earnings and book values. Explanatory power over all firm-years ranges
from R2 = .17 in Taiwan to R2 = .68 for Korea. The incremental explanatory power of book
value per share (BVPS) and residual earnings per share (REPS) is similarly diverse.
Incremental explanatory power of BVPS over all firm-years ranges from 7.2 percent
(Taiwan) to 65.3 percent (Philippines). For REPS, the incremental explanatory power over
all firm-years ranges from 1.4 percent (Korea) to 13.2 percent (Thailand).
Generally, we find differences in accounting appear to be related to differences in value
relevance. We find that the explanatory power of book value is highest in the Philippines
and lowest in Taiwan. This is consistent with our expectations based on the accounting
differences in the two countries. Indonesia and Malaysia have accounting systems that are
less conservative than other countries. However, we find the incremental explanatory
power of book value does not stand out as high in Indonesia or in Malaysia. This result is
only partly consistent with our expectations. We also expected that the relative explanatory
power of residual earnings would be high in the Philippines and low in Korea and Taiwan,
and the results support this prediction. Our comparisons across countries should be viewed
with caution because the number of years of data available ranges from only 2 years for the
Philippines to 10 years for Malaysia.
The next section of the article briefly reviews related research and this is followed by
the section discussing accounting differences in the six Asian countries. This is followed
by the description of the sample and development the study design. The section presenting
the analysis of our data and reporting the results of our tests follows. A final section
summarizes our findings.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เราค้นหาบัญชีในเกาหลีและไต้หวันจะซื่อสัตย์อย่างน้อยล้างส่วนเกินลงรายการบัญชี เกาหลีประโยชน์ค่าความนิยม และการประเมินค่าสินทรัพย์ซึ่งตัดจำหน่ายให้หุ้นตามกฎหมายภาษี ไต้หวันใช้ประโยชน์ค่าความนิยม หรือให้การประเมินค่า เกาหลีเป็นประเทศเดียวไม่ให้ใช้วิธีส่วนได้เสียเกี่ยวข้องบริษัท ดังนั้น กำไรของบริษัทเกาหลีไม่รวมกำไรของสังกัดบริษัท อย่างไรก็ตาม บริษัทฟิลิปปินส์ ตัดจำหน่ายค่าความนิยมและสินทรัพย์ปรับมูลค่าที่รายได้นึกว่า ละเมิดสะอาดเกินบัญชีเกิดขึ้นเมื่อรายได้ไม่สะท้อนเปลี่ยนแปลงมูลค่าหุ้น ดังนั้น ละเมิดเกินสะอาดทแยงคำนวณผลกำไรส่วนที่เหลือ ดังนั้น เราคาดว่า พลังงานอธิบายรายได้ส่วนที่เหลือจะสูงสุดในบริษัทฟิลิปปินส์ และน้อยที่สุดสำหรับบริษัทเกาหลีและไต้หวันโดยรวม ผลของเราแสดงความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญประเทศเกี่ยวข้องค่าบัญชีรายได้และค่าหนังสือ อธิบายพลังงานมากกว่าทุกปีที่บริษัทช่วงจาก R2 =.17 ในไต้หวัน R2 =.68 ในเกาหลี หนังสืออธิบายอำนาจเพิ่มขึ้นมูลค่าต่อหุ้น (BVPS) และเหลือกำไรต่อหุ้น (พนักงาน) จะมีความหลากหลายในทำนองเดียวกันเพิ่มอธิบายพลังงานของ BVPS มากกว่าทุกปีที่บริษัทช่วงจากร้อยละ 7.2(ไต้หวัน) ร้อยละ 65.3 (ฟิลิปปินส์) สำหรับพนักงาน อำนาจอธิบายเพิ่มขึ้นมากกว่าทุกปีบริษัทช่วงจากร้อยละ 1.4 (เกาหลี) ร้อยละ 13.2 (ประเทศไทย)ทั่วไป เราค้นหาความแตกต่างในการลงบัญชีจะเกี่ยวข้องกับความแตกต่างในค่าเกี่ยวข้อง เราพบว่าอำนาจการอธิบายของมูลค่าสูงที่สุดในฟิลิปปินส์และต่ำสุดในไต้หวัน โดยสอดคล้องกับความคาดหวังของเราตามบัญชีที่ความแตกต่างในทั้งสองประเทศ อินโดนีเซียและมาเลเซียมีระบบบัญชีที่อนุรักษนิยมน้อยกว่าประเทศอื่น ๆ อย่างไรก็ตาม เราหาเพิ่มอธิบายอำนาจของมูลค่าไม่ยืนออกเป็นสูง ในอินโดนีเซีย หรือมาเลเซีย ผลลัพธ์นี้คือเฉพาะบางส่วนสอดคล้องกับความคาดหวังของเรา เรายังคาดหวังที่ญาติอธิบายพลังงานเหลือรายได้จะต่ำ และสูงในฟิลิปปินส์เกาหลีและไต้หวันและผลสนับสนุนการพยากรณ์นี้ ควรดูเปรียบเทียบของเราทั่วประเทศด้วยความระมัดระวังเนื่องจากจำนวนปีของข้อมูลตั้งแต่ 2 ปีฟิลิปปินส์มาเลเซีย 10 ปีส่วนถัดไปของบทความวิจัยที่เกี่ยวข้องที่รีวิวสั้น ๆ และตามด้วยส่วนคุยความแตกต่างทางบัญชีใน 6 ประเทศเอเชีย นี้ตามโดยคำอธิบายของตัวอย่างและพัฒนาแบบเรียน ส่วนการนำเสนอการวิเคราะห์ข้อมูลและการรายงานผลการทดสอบของเราดังต่อไปนี้ ส่วนสุดท้ายสรุปผลการวิจัยของเรา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เราพบบัญชีใน เกาหลี และไต้หวัน เพื่อจะซื่อสัตย์อย่างน้อยล้างบัญชีเกิน

เกาหลีไม่ได้ประโยชน์จากค่าความนิยมและ revaluations สินทรัพย์เป็นทุน

ของขวัญตามกฎหมายภาษีอากร ไต้หวันไม่พิมพ์ค่าความนิยมหรือให้ revaluations สินทรัพย์

เกาหลีใต้ยังเป็นประเทศเดียวที่จะไม่ใช้วิธีการของ บริษัท ในเครือ

ดังนั้นรายได้ของ บริษัท เกาหลีไม่รวมกำไรของ บริษัท ในเครือ

ฟิลิปปินส์บริษัท อย่างไรก็ตาม หักกลบลบล้างทั้งค่าความนิยมและ revaluations สินทรัพย์รายได้ .
จำได้ว่า การละเมิดเกิดขึ้นเมื่อส่วนเกินทำความสะอาดบัญชีรายได้ไม่ได้สะท้อนให้เห็นถึงการเปลี่ยนแปลงในมูลค่าหุ้น
. ดังนั้น การละเมิด การเกินดุล สะอาด อคติเชิงประจักษ์ของ
ที่เหลือรายได้ ดังนั้นเราคาดหวังความสามารถเหลือกำไรจะสูงสุดสำหรับ บริษัท ที่ฟิลิปปินส์
และอย่างน้อยสำหรับเกาหลีและไต้หวัน บริษัท .
รวมผลของเราแสดงความแตกต่างข้ามประเทศในคุณค่าความเกี่ยวข้อง
ของกำไรทางบัญชีและค่าจอง ความสามารถมากกว่าปีที่ผ่านมา บริษัท ทุกช่วง
จาก R2 = . 17 ในไต้หวัน R2 = . 68 สำหรับเกาหลี ความสามารถที่เพิ่มขึ้นของหนังสือ
มูลค่าต่อหุ้น ( ทางบัญชี ) และที่เหลือกำไรต่อหุ้น ( reps ) มีหลากหลาย เช่น ความสามารถของภาพ
เพิ่มขึ้นกว่าปี บริษัท ทุกช่วงจากร้อยละ 7.2
( ไต้หวัน ) ร้อยละ 65.3 ( ฟิลิปปินส์ ) สำหรับ reps ความสามารถเพิ่มขึ้นมากกว่า
ทั้งหมดบริษัทปีช่วงจากร้อยละ 1.4 ( เกาหลี ) 13.2 เปอร์เซ็นต์ ( ประเทศไทย )
โดยทั่วไปเราพบความแตกต่างในบัญชีที่ปรากฏจะเกี่ยวข้องกับความแตกต่างในค่า
ความเกี่ยวข้อง เราพบว่า ความสามารถของมูลค่าสูงสุดในฟิลิปปินส์
และต่ำสุดในไต้หวัน ซึ่งสอดคล้องกับความคาดหวังของเราบนพื้นฐานของการบัญชี
ความแตกต่างในทั้งสองประเทศ อินโดนีเซียและมาเลเซียมีระบบบัญชีที่
อนุลักษณ์น้อยกว่าประเทศอื่น ๆ อย่างไรก็ตามเราพบความสามารถ
เพิ่มมูลค่าไม่โดดเด่นเป็นสูงในอินโดนีเซีย หรือมาเลเซีย ผลที่ได้นี้
เพียงบางส่วนที่สอดคล้องกับความต้องการของเรา เรายังคาดว่าความสามารถ
ญาติที่เหลือรายได้จะสูงในฟิลิปปินส์ และต่ำในเกาหลี และ ไต้หวัน สนับสนุนการทำนายนี้
และผลลัพธ์การเปรียบเทียบของเราข้ามประเทศควรจะดู
ด้วยความระมัดระวังเนื่องจากจำนวนปีของข้อมูลสามารถช่วงจากเพียง 2 ปีสำหรับ
ฟิลิปปินส์ 10 ปีสำหรับประเทศมาเลเซีย .
ส่วนถัดไปของบทความสั้น ๆนี้เป็นรีวิวและงานวิจัยที่เกี่ยวข้อง และตามด้วย
ส่วนพูดถึงความแตกต่างทางบัญชีในหกประเทศในเอเชีย นี้ตาม
โดยรายละเอียดของตัวอย่างและการพัฒนาการศึกษาการออกแบบ ส่วนการเสนอ
การวิเคราะห์ข้อมูลและรายงานผลการทดสอบของเราดังนี้ เป็นส่วนสุดท้ายของการค้นพบของเรา
.