Recent developments in the fields o

Recent developments in the fields of discourse analysis, conversational analysis, and corpus analysis suggest that discourse can be compartmentalized into a number of speaking situations and genres, and that successful L2 speakers should be able to operate in these situations and genres (Roger, 2006). Drawing on Jones (1996) and Burns (1998), Richards (2006) categorizes speech activities as talk as interaction, talk as transaction, and talk as performance. Talk as interaction is defined by Richards as referring to what is normally meant by ‘conversation’, which describes interaction that serves a primarily social function. Talk as transaction is defined by Richards as referring to situations in which the focus is on what is said or done. Talk as performance is defined by Richards as referring to public talk, i.e., talk that transmits information before an audience, which follows a recognizable format and is close to written language rather than conversational language A

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

พัฒนาล่าสุดในการวิเคราะห์วาทกรรม สนทนาวิเคราะห์ และคอร์พัสคริวิเคราะห์แนะนำว่า สามารถ compartmentalized วาทกรรมเป็นสถานการณ์และประเภท และที่ ลำโพง L2 ประสบความสำเร็จควรจะมีในสถานการณ์เหล่านี้และประเภท (Roger, 2006) วาดโจนส์ (1996) และเบิร์น (1998), ริชาร์ด (2006) จัดประเภทกิจกรรมพูดคุยติดต่อ พูดเป็นธุรกรรม และพูดคุยเป็นประสิทธิภาพ พูดคุยโต้ตอบจะกำหนด โดยริชาร์ดเป็นการอ้างอิงถึงสิ่งปกติตั้งใจตาม 'การสนทนา' ซึ่งอธิบายถึงการโต้ตอบรองรับฟังก์ชันหลักสังคม พูดคุยเป็นธุรกรรมจะถูกกำหนด โดยริชาร์ดเป็นการอ้างอิงถึงสถานการณ์ที่โฟกัสคืออะไรจะพูด หรือทำ พูดคุย ตามประสิทธิภาพการทำงานถูกกำหนด โดยริชาร์ดเป็นอ้างประชาชนพูด คุย เช่น การพูดคุยที่ส่งข้อมูลก่อนผู้ชม ซึ่งตามรูปแบบที่เป็นที่รู้จัก และอยู่ ใกล้กับภาษาเขียนมากกว่าภาษาสนทนา A

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ความคืบหน้าล่​​าสุดในด้านของการวิเคราะห์วาทกรรมวิเคราะห์การสนทนาและการวิเคราะห์คลังชี้ให้เห็นว่าวาทกรรมสามารถ compartmentalized เป็นจำนวนสถานการณ์การพูดและประเภทและที่ลำโพง L2 ที่ประสบความสำเร็จควรจะสามารถที่จะดำเนินการในสถานการณ์เหล่านี้และประเภท (โรเจอร์ 2006) . วาดภาพที่มีโจนส์ (1996) และเบิร์นส์ (1998), ริชาร์ด (2006) แบ่งเป็นกิจกรรมการพูดคุยกันเป็นปฏิสัมพันธ์พูดคุยเป็นรายการและพูดคุยเป็นผลการดำเนินงาน พูดคุยเป็นปฏิสัมพันธ์ถูกกำหนดโดยริชาร์ดเป็นหมายถึงสิ่งที่มีความหมายตามปกติโดย 'สนทนา' ซึ่งอธิบายถึงการทำงานร่วมกันที่ทำหน้าที่ฟังก์ชั่นทางสังคมเป็นหลัก พูดคุยเป็นรายการที่ถูกกำหนดโดยริชาร์ดเป็นหมายถึงสถานการณ์ที่ให้ความสำคัญกับสิ่งที่พูดหรือทำ พูดคุยเป็นผลการดำเนินงานที่กำหนดโดยริชาร์ดเป็นหมายถึงการพูดคุยสาธารณะคือการพูดคุยที่ส่งข้อมูลก่อนที่ผู้ชมซึ่งตามรูปแบบที่รู้จักและอยู่ใกล้กับภาษาเขียนมากกว่าภาษาสนทนา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การพัฒนาล่าสุดในด้านของการวิเคราะห์วาทกรรมการสนทนาและการวิเคราะห์คลังข้อมูลชี้ให้เห็นว่าวาทกรรมที่สามารถถูกแบ่งแยกเป็นจำนวนพูดถึงสถานการณ์ และประเภท และลำโพง L2 ที่ประสบความสำเร็จควรจะสามารถทำงานในสถานการณ์เหล่านี้และประเภท ( Roger , 2006 ) การวาดภาพบนโจนส์ ( 1996 ) และ เบิร์น ( 1998 )ริชาร์ดส์ ( 2006 ) ได้แบ่งกิจกรรมการพูดคุยอย่างเป็นปฏิสัมพันธ์ พูดคุย เป็น รายการ คุยงาน คุยโต้ตอบถูกนิยามโดยริชาร์ดเป็นหมายถึงสิ่งที่เป็นปกติหมายถึงโดย ' สนทนา ' ซึ่งอธิบายปฏิสัมพันธ์ที่ให้บริการฟังก์ชั่นสังคมเป็นหลักพูดถึงรายการที่กำหนดโดยริชาร์ดเป็นหมายถึงสถานการณ์ที่มุ่งเน้นในสิ่งที่จะพูดหรือทำ พูดถึงการแสดงที่กำหนดโดยริชาร์ดเป็นหมายถึงสาธารณะพูดคือพูดที่ส่งข้อมูลก่อนที่ผู้ชมซึ่งตามรูปแบบที่รู้จักและอยู่ใกล้กับภาษาเขียนมากกว่าการสนทนาภาษา