2. Welfare reform and health insura

2. Welfare reform and health insurance: aggregate trends
The welfare reform legislation enacted in 1996 made fundamental changes in the federal
system of public assistance. The overriding objective of the legislation was to move
welfare recipients into work. In addition to granting state governments a great deal of authority
to set their own eligibility rules and benefit levels, the legislation mandates that
most welfare recipients go to work after 2 years and imposes a 5-year lifetime limit for
receiving assistance. In addition to these universal changes in coverage and eligibility,
PRWORA includes a number of provisions that specifically limit the extent to which immigrant
households can receive public assistance. As signed by President Clinton, PRWORA
contained three key provisions applying to legal immigrants who did not enter the country as
refugees: 1. Most non-citizens who arrived in the country before 22 August 1996, the “pre-enactment”
immigrants, were to be kicked off from the SSI, food stamp, and Medicaid rolls within
a year. This provision of the legislation, however, was never fully enforced.
2. Non-citizens who entered the United States after 22 August 1996, the “post-enactment”
immigrants, are prohibited from receiving most types of public assistance, including
Medicaid, during the first 5 years after arrival.
3. Post-enactment immigrants are subject to stricter “deeming” regulations: The income
and assets of the immigrant’s sponsor will be deemed to be part of the immigrant’s
application for most types of public assistance for up to 10 years.6
In contrast to these restrictions on the (legal) non-refugee, non-citizen population, the
legislation did not restrict refugee participation in the various public assistance programs.
In addition, the legislation continued to prohibit illegal immigrants from receiving most
types of aid.As noted above, the restrictions on welfare use by pre-enactment immigrants were never
fully enforced. In particular, the balanced budget agreement reached in 1997 between President
Clinton and the Republican-controlled Congress (combined with state actions discussed
below) effectively repealed some of the most draconian aspects of the legislation.7
As a result, few of the pre-enactment immigrants were actually kicked off the welfare rolls.
Moreover, only a relatively small fraction of the immigrant population in the United States
arrived after 1996, so that few immigrants are actually barred from receiving assistance.
It would seem, therefore, that PRWORA could not have had a large impact on welfare
participation rates in the immigrant population—after all, relatively few immigrants could
have been directly affected by the legislation.
A number of studies, however, report that the welfare reform legislation seems to have
had an important influence on immigrant participation in welfare programs (Fix and Passel,
1999; Borjas, 2001). In particular, welfare participation rates declined after 1996 for both
immigrant and native households, but the decline was much steeper among immigrants.
This finding led an Urban Institute study to conclude that “because comparatively few legal
immigrants were ineligible for public benefits as of December 1997, it appears that the
steeper declines in non-citizens’ than citizens’ use of welfare ... owe more to the ‘chilling
effect’ of welfare reform and other policy changes than they do to actual eligibility changes”
(Fix and Passel, 1999, p. 8; emphasis added).
It is instructive to illustrate the nature of these trends. The Annual Demographic Files
of the Current Population Surveys (CPS) provide detailed information on participation in
various social assistance programs and on health insurance coverage during the calendar
year prior to the survey. I use the 1995–2001 March Supplements, which provide program
participation data for the 1994–2000 calendar years, in the empirical analysis reported
below.8 Throughout the paper, the person is the unit of analysis. I restrict the study to
persons who do not reside in group quarters and who are under 65 years of age.
The first step in the analysis is to define the sample of foreign-born persons. A simple
(though obviously incorrect) solution in the current context would be to classify the person
based solely on his or her birthplace. This approach has the serious problem that children
born in the United States to foreign-born parents would be classified as native-born,
even though their immigrant parents are making the employment and welfare participation
decisions that inevitably determine their health insurance coverage. To simplify the presentation
of the evidence, I classify all persons in the household as foreign-born or native-born
based solely on the birthplace of the household head. Similarly, all foreign-born persons
in the household will be classified as citizen or non-citizen based on the naturalization
status of the household head.9 Throughout the paper, I will use this algorithm to assign all persons into one of three mutually exclusive groups: native-born, naturalized citizen,
and non-citizen.
Table 1 summarizes some of the key trends in health insurance coverage for the 1994–2000
period. As shown in earlier research, the decline in welfare use during this period was
steeper among immigrants. For example, the fraction of natives enrolled in the Medicaid
program fell from 11.8 to 9.9% between 1994 and 2000. In contrast, the fraction of immigrants
enrolled in Medicaid declined by 3.6 percentage points over the same period (from
17.0 to 13.4%). Moreover, the decline was limited to non-citizens—precisely the group of
foreign-born persons targeted by welfare reform. Their participation rate fell by 5.5 percentage
points (from 21.3 to 15.8%). The evidence, therefore, suggests that welfare reform—at
least at the national level—may have had a sizable chilling effect on immigrant participation
in the Medicaid program.10
Remarkably, this relative decline in Medicaid use in the immigrant population was not
accompanied by a concurrent decline in the fraction of immigrants who have some type
of health insurance coverage. In fact, the proportion of immigrants who have some type of
coverage rose slightly over the period, from 67.0% in 1994 to 68.8% in 2000. This trend is
almost identical to the 1.9 percentage point increase in the health insurance coverage rate
of natives, where the coverage rate rose from 85.1 to 87.0%. Finally, although the trends are noisier, the coverage rate was essentially stable for naturalized citizens, and rose slightly
for non-citizens.
The concurrent decline in Medicaid coverage and the relative stability of health insurance
coverage in the immigrant population suggests that immigrants must have switched to other
sources of coverage. The bottom panel of Table 1 reveals the source of the alternative
coverage: employer-sponsored insurance (ESI). The fraction of natives with ESI rose by
4.3 percentage points, from 66.9 to 71.2% over the period. In contrast, the fraction of
immigrants with ESI rose by 5.8 percentage points, from 45.8 to 51.6%. Finally, the fraction
of non-citizens with ESI rose by 6.3 percentage points, from 37.3 to 43.6%. In short, the
aggregate time series suggests that immigrant displacement from the Medicaid rolls seems
to have been completely offset by a corresponding increase in the number of immigrants
who received health insurance coverage through their employer.
These aggregate trends, though suggestive, do not conclusively prove that Medicaid
crowds out privately provided health insurance coverage in the immigrant population. After
all, the economy was booming between 1994 and 2000, and the health insurance coverage
trends may be capturing this macroeconomic effect rather than any behavioral response on
the part of immigrants. I will show below, however, that these nationwide trends confound
systematic differences within the immigrant population, mainly because they ignore the fact
that different states responded differently to the federal restrictions on immigrant welfare
use. The various state responses help to identify the extent to which Medicaid crowds out
employer-sponsored insurance.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

2. Welfare reform and health insurance: aggregate trendsThe welfare reform legislation enacted in 1996 made fundamental changes in the federalsystem of public assistance. The overriding objective of the legislation was to movewelfare recipients into work. In addition to granting state governments a great deal of authorityto set their own eligibility rules and benefit levels, the legislation mandates thatmost welfare recipients go to work after 2 years and imposes a 5-year lifetime limit forreceiving assistance. In addition to these universal changes in coverage and eligibility,PRWORA includes a number of provisions that specifically limit the extent to which immigranthouseholds can receive public assistance. As signed by President Clinton, PRWORAcontained three key provisions applying to legal immigrants who did not enter the country asrefugees: 1. Most non-citizens who arrived in the country before 22 August 1996, the “pre-enactment”immigrants, were to be kicked off from the SSI, food stamp, and Medicaid rolls withina year. This provision of the legislation, however, was never fully enforced.2. Non-citizens who entered the United States after 22 August 1996, the “post-enactment”immigrants, are prohibited from receiving most types of public assistance, includingMedicaid, during the first 5 years after arrival.3. Post-enactment immigrants are subject to stricter “deeming” regulations: The incomeand assets of the immigrant’s sponsor will be deemed to be part of the immigrant’sapplication for most types of public assistance for up to 10 years.6In contrast to these restrictions on the (legal) non-refugee, non-citizen population, thelegislation did not restrict refugee participation in the various public assistance programs.In addition, the legislation continued to prohibit illegal immigrants from receiving mosttypes of aid.As noted above, the restrictions on welfare use by pre-enactment immigrants were neverfully enforced. In particular, the balanced budget agreement reached in 1997 between PresidentClinton and the Republican-controlled Congress (combined with state actions discussedbelow) effectively repealed some of the most draconian aspects of the legislation.7As a result, few of the pre-enactment immigrants were actually kicked off the welfare rolls.Moreover, only a relatively small fraction of the immigrant population in the United Statesarrived after 1996, so that few immigrants are actually barred from receiving assistance.It would seem, therefore, that PRWORA could not have had a large impact on welfareparticipation rates in the immigrant population—after all, relatively few immigrants couldhave been directly affected by the legislation.A number of studies, however, report that the welfare reform legislation seems to havehad an important influence on immigrant participation in welfare programs (Fix and Passel,1999; Borjas, 2001). In particular, welfare participation rates declined after 1996 for bothimmigrant and native households, but the decline was much steeper among immigrants.This finding led an Urban Institute study to conclude that “because comparatively few legalimmigrants were ineligible for public benefits as of December 1997, it appears that thesteeper declines in non-citizens’ than citizens’ use of welfare ... owe more to the ‘chillingeffect’ of welfare reform and other policy changes than they do to actual eligibility changes”(Fix and Passel, 1999, p. 8; emphasis added).It is instructive to illustrate the nature of these trends. The Annual Demographic Filesof the Current Population Surveys (CPS) provide detailed information on participation invarious social assistance programs and on health insurance coverage during the calendaryear prior to the survey. I use the 1995–2001 March Supplements, which provide programparticipation data for the 1994–2000 calendar years, in the empirical analysis reportedbelow.8 Throughout the paper, the person is the unit of analysis. I restrict the study topersons who do not reside in group quarters and who are under 65 years of age.The first step in the analysis is to define the sample of foreign-born persons. A simple(though obviously incorrect) solution in the current context would be to classify the personbased solely on his or her birthplace. This approach has the serious problem that childrenเกิดในสหรัฐอเมริกาให้ผู้ปกครอง foreign-born จะจัดประเภทเป็น native-bornแม้ว่าพ่อแม่อพยพจะทำให้มีส่วนร่วมในการจ้างงานและสวัสดิการตัดสินใจว่าย่อมประกันสุขภาพของพวกเขา การทำงานนำเสนอหลักฐาน ฉันจัดประเภททุกคนในครัวเรือนเป็น foreign-born หรือ native-bornตามสถานที่เกิดของหัวหน้าครัวเรือน ในทำนองเดียวกัน ทั้งหมด foreign-born คนในครัวเรือนจะถูกจัดประเภทเป็นพลเมืองชาวตามสัญชาติที่สถานะของ head.9 บ้านทั่วกระดาษ ฉันจะใช้อัลกอริทึมนี้จะกำหนดให้ทุกคนเป็นหนึ่งในสามกลุ่มนั่น: พลเมือง native-born, naturalizedและไม่ใช่พลเมืองตารางที่ 1 สรุปแนวโน้มของหลักประกันบาง 1994-2000รอบระยะเวลา แสดงงานวิจัยก่อนหน้านี้ ถูกปฏิเสธการใช้สวัสดิการช่วงนี้สูงชันระหว่างอพยพ ตัวอย่าง เศษของชาวพื้นเมืองลงทะเบียน Medicaidโปรแกรมตกจาก 11.8 9.9% ระหว่างปี 1994 และ 2000 ในทางตรงข้าม สัดส่วนของคนเข้าเมืองMedicaid ปฏิเสธ 3.6 เปอร์เซ็นต์จุดเวลาเดียวกัน (จากการลงทะเบียน17.0 ถึงร้อยละ 13.4) นอกจากนี้ ปฏิเสธการถูกจำกัดไม่ใช่ประชาชน — ตรงกลุ่มท่าน foreign-born โดยปฏิรูปสวัสดิการ อัตราการมีส่วนร่วมของพวกเขาลดลง 5.5 เปอร์เซ็นต์คะแนน (จาก 21.3 15.8%) หลักฐาน ดังนั้น แนะนำการปฏิรูปสวัสดิการเช่นที่อย่างน้อยในระดับชาติซึ่งอาจมีการอพยพเข้าร่วมผลหนาวความยากลำบากใน Medicaid program.10อย่างยิ่ง ปฏิเสธนี้ญาติ Medicaid ใช้ในประชากรที่อพยพไม่พร้อม ด้วยเศษอพยพที่มีบางชนิดลดลงพร้อมกันความครอบคลุมการประกันสุขภาพ ในความเป็นจริง สัดส่วนของคนเข้าเมืองที่มีบางชนิดความครอบคลุมกุหลาบเล็กน้อยช่วง จาก 67.0% ในปี 1994 68.8% ในปี 2000 แนวโน้มนี้เหมือนกับการเพิ่มจุด 1.9 เปอร์เซ็นต์อัตราความครอบคลุมการประกันสุขภาพของชาวพื้นเมือง ที่อัตราความครอบคลุมที่โรงแรมโรสจาก 85.1 87.0% สุดท้าย ถึงแม้ว่าแนวโน้มจะ noisier อัตราความครอบคลุมมีเสถียรภาพเป็นพลเมือง naturalized และกุหลาบเล็กน้อยสำหรับบุคคลที่มิใช่พลเมืองลดลงครอบคลุม Medicaid และเสถียรภาพญาติของประกันสุขภาพพร้อมกันความครอบคลุมประชากรอพยพแนะนำว่า ต้องเปลี่ยนนานไปอีกแหล่งที่มาของความครอบคลุม แผงด้านล่างของตารางที่ 1 พบว่า แหล่งที่มาของทางเลือกความครอบคลุม: ผู้ให้สนับสนุนนายประกัน (ESI) เศษของชาวพื้นเมืองกับ ESI กุหลาบโดย4.3 เปอร์เซ็นต์คะแนน จาก 66.9 71.2% ในช่วง ในทางตรงข้าม เศษส่วนของนาน มี ESI โรสพอยท์ 5.8 เปอร์เซ็นต์ จาก 45.8 51.6% สุดท้าย เศษส่วนของบุคคลที่มิใช่พลเมืองกับโรส ESI พอยท์ 6.3 เปอร์เซ็นต์ จาก 37.3 43.6% ในระยะสั้น การชุดรวมเวลาแนะนำอพยพย้ายจากม้วน Medicaid น่าto have been completely offset by a corresponding increase in the number of immigrantswho received health insurance coverage through their employer.These aggregate trends, though suggestive, do not conclusively prove that Medicaidcrowds out privately provided health insurance coverage in the immigrant population. Afterall, the economy was booming between 1994 and 2000, and the health insurance coveragetrends may be capturing this macroeconomic effect rather than any behavioral response onthe part of immigrants. I will show below, however, that these nationwide trends confoundsystematic differences within the immigrant population, mainly because they ignore the factthat different states responded differently to the federal restrictions on immigrant welfareuse. The various state responses help to identify the extent to which Medicaid crowds outemployer-sponsored insurance.

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

2 . การปฏิรูประบบสวัสดิการ และประกันสุขภาพ : แนวโน้มรวม
การปฏิรูประบบสวัสดิการกฎหมายกฎหมาย 1996 ทำให้การเปลี่ยนแปลงขั้นพื้นฐานในระบบสหพันธรัฐ
ให้ความช่วยเหลือประชาชน กล่าววัตถุประสงค์ของการออกกฎหมายเพื่อย้าย
ผู้รับสวัสดิการในการทำงาน นอกจากนี้ เพื่อให้รัฐบาลจัดการที่ดีของผู้มีอำนาจ
ที่จะตั้งกฎสิทธิของตัวเองและผลประโยชน์ระดับกฎหมายเอกสารที่
ผู้รับสวัสดิการส่วนใหญ่ไปทำงาน หลังจาก 2 ปี และกำหนดวงเงินอายุการใช้งาน 5 ปี
ได้รับความช่วยเหลือ นอกจากการเปลี่ยนแปลงเหล่านี้สากลในความคุ้มครองและสิทธิ ,
prwora รวมถึงจำนวนของบทบัญญัติที่โดยเฉพาะกำหนดขอบเขตที่ครัวเรือนอพยพ
สามารถได้รับความช่วยเหลือประชาชน ที่ลงนามโดยประธานาธิบดี คลินตัน prwora
มีหลักสามบทบัญญัติใช้กฎหมายผู้อพยพที่ไม่ได้ระบุประเทศ
ผู้ลี้ภัย 1 ส่วนใหญ่ไม่ใช่ประชาชนที่เข้ามาในประเทศก่อนวันที่ 22 สิงหาคม 2539 , " ก่อนการ "
ผู้อพยพจะถูกไล่ออกจากบริษัทอาหาร , แสตมป์ , และ Medicaid
ม้วนภายใน 1 ปี ซึ่งบทบัญญัติของกฎหมาย แต่ก็ไม่เคยบังคับใช้ได้อย่างเต็มที่ .
2ไม่ใช่ประชาชนที่เข้ามาในสหรัฐอเมริกา หลังจากวันที่ 22 สิงหาคม 2539 , " โพสต์ประกาศ "
ผู้อพยพถูกห้ามจากการรับประเภทมากที่สุดของการช่วยเหลือประชาชน รวมทั้ง
Medicaid ในช่วง 5 ปีหลังมาถึง .
3 โพสต์ประกาศอพยพ " อาจมีการเข้มงวดการมองการณ์ไกล " ข้อบังคับ : รายได้และสินทรัพย์ของ
ผู้อพยพผู้สนับสนุนจะถือว่าเป็นส่วนหนึ่งของผู้อพยพ
โปรแกรมสำหรับประเภทมากที่สุดของความช่วยเหลือประชาชนได้ถึง 10 ปี ที่ 6
ตรงกันข้ามกับข้อ จำกัด เหล่านี้บน ( ทางกฎหมาย ) ไม่ใช่ผู้ลี้ภัยที่ไม่ใช่พลเมืองประชากร กฎหมายไม่ได้จำกัด
ผู้ลี้ภัยการมีส่วนร่วมในโปรแกรมช่วยเหลือสาธารณะต่างๆ
นอกจากนี้ กฎหมายยังห้ามผู้อพยพผิดกฎหมายจากรับที่สุด
ของประเภท ช่วยเหลือ ตามที่ระบุไว้ข้างต้นข้อ จำกัด เกี่ยวกับสวัสดิการ โดยก่อนการใช้อพยพไม่เคย
บังคับใช้ได้อย่างเต็มที่ . โดยเฉพาะข้อตกลงสมดุลงบประมาณในปี 1997 ระหว่างประธานาธิบดีคลินตันและรีพับลิกัน
ควบคุมรัฐสภา ( รวมกับรัฐกระทำกล่าวถึง
ด้านล่าง ) ได้อย่างมีประสิทธิภาพ ยกเลิกบางแง่มุมที่ทารุณที่สุดของการออกกฎหมาย .
7 ผลไม่กี่ของการอพยพก่อนจริงเตะสวัสดิการม้วน
นอกจากนี้ ค่อนข้างเศษเล็ก ๆของประชากรผู้อพยพในสหรัฐอเมริกา
มาถึงหลังจากปี 1996 เพื่อให้ผู้อพยพไม่กี่จริงห้ามจากการได้รับความช่วยเหลือ
ดูเหมือนจะเป็น ดังนั้น prwora อาจไม่ได้มีผลกระทบใหญ่ในสวัสดิการ
อัตราการมีส่วนร่วมในประชากรผู้อพยพทั้งหมด หลังจากอพยพค่อนข้างน้อยอาจ
ได้รับผลกระทบโดยตรง โดยการออกกฎหมาย
จํานวนของการศึกษา อย่างไรก็ตาม รายงานว่า การปฏิรูประบบสวัสดิการ กฎหมายน่าจะมีอิทธิพลสำคัญในการมีส่วนร่วม
ผู้อพยพในโปรแกรมสวัสดิการ ( แก้ไขและ passel
, 1999 ; borjas , 2001 ) โดยเฉพาะอย่างยิ่งสวัสดิการลดลงหลังจากปี 2539 อัตราการมีส่วนร่วมทั้ง
ผู้อพยพและพื้นเมืองครัวเรือน แต่ลดลงมากชันในหมู่ผู้อพยพ .
หา LED การศึกษาสถาบันชุมชนเมืองที่จะสรุปได้ว่า " เพราะไม่กี่เปรียบเทียบกฎหมาย
ผู้อพยพถูกไม่มีสิทธิ์สาธารณะประโยชน์ณ สิ้นเดือนธันวาคม 2540 ปรากฏว่า
ชันลดลงไม่ใช่ประชาชนมากกว่าประชาชน " การใช้สวัสดิการ . . . . . . .เป็นหนี้มากขึ้นใน ' ผล Chilling
' ของการปฏิรูประบบสวัสดิการและการเปลี่ยนแปลงนโยบายอื่น ๆ กว่าที่พวกเขาทำเพื่อการเปลี่ยนแปลง " มีสิทธิ์จริง
( แก้ไขและ passel , 2542 , หน้า 8 ; เน้นที่เพิ่ม ) .
มันก็ให้ความรู้ที่จะแสดงให้เห็นถึงธรรมชาติของแนวโน้มเหล่านี้ ปีของการสำรวจประชากรประชากร
ไฟล์ปัจจุบัน ( CPS ) ให้ข้อมูลรายละเอียดเกี่ยวกับการมีส่วนร่วมใน
ต่างๆโปรแกรมความช่วยเหลือสังคมและประกันสุขภาพระหว่างปฏิทิน
ปีก่อน ) ผมใช้ 1995 – 2544 มีนาคมอาหารเสริมที่ให้ข้อมูลการเข้าร่วมโปรแกรม
สำหรับ 1994 - 2000 ปฏิทินปี ในการวิเคราะห์เชิงประจักษ์รายงาน
ด้านล่าง 8 ทั่วกระดาษ คนที่เป็นหน่วยในการวิเคราะห์ ผมเรียน

จำกัดคนที่ไม่ได้อยู่ในกลุ่มไตรมาสและผู้ที่มีอายุ 65 ปีขึ้นไป .
ขั้นตอนแรกในการวิเคราะห์เพื่อกำหนดตัวอย่างของประเทศเกิดของคน วิ
( แต่เห็นได้ชัดว่าไม่ถูกต้อง ) โซลูชั่นในบริบทปัจจุบันจะแยกคน
ขึ้นอยู่เพียงผู้เดียวในบ้านเกิดของเขา หรือเธอ วิธีนี้มีปัญหาร้ายแรงที่เด็ก
เกิดในสหรัฐอเมริกาต่างเกิดมาพ่อแม่จะจัดเป็นพื้นเมืองเกิด
ถึงแม้ว่าพ่อแม่ผู้อพยพของพวกเขาจะทำให้การจ้างงานและสวัสดิการการมีส่วนร่วมการตัดสินใจย่อมหา
ครอบคลุมการประกันสุขภาพของพวกเขา เพื่อให้ง่ายต่อการนำเสนอ
ของหลักฐาน ผมแยกประเภทบุคคลทุกคนในครัวเรือนเป็นต่างประเทศ หรือเกิดเกิด
พื้นเมืองแต่เพียงผู้เดียวในบ้านเกิดของหัวหน้าครัวเรือน ในทํานองเดียวกัน ทุกประเทศเกิดคน
ในครัวเรือนจะถูกจัดเป็นพลเมืองหรือประชาชนไม่ตามสัญชาติ
สถานะของหัวหน้าครัวเรือน 9 ทั่วกระดาษ ผมจะใช้วิธีนี้เพื่อให้ทุกคนเป็นหนึ่งในสามกลุ่มพิเศษร่วมกัน : พื้นเมืองเกิดสัญชาติพลเมือง

และไม่ใช่พลเมืองตารางที่ 1 สรุปบางส่วนของแนวโน้มที่สำคัญในความคุ้มครองการประกันสุขภาพสำหรับ 1994 - 2000
ระยะเวลา ตามที่แสดงในงานวิจัยก่อนหน้านี้ ปฏิเสธการใช้สวัสดิการในระหว่างรอบระยะเวลานี้
ชันในหมู่ผู้อพยพ ตัวอย่างเช่น สัดส่วนของชาวพื้นเมืองที่ลงทะเบียนเรียนในโปรแกรม Medicaid
ลดลงจาก 11.8 ถึง 9.9% ระหว่าง 2537 และ 2543 ในทางตรงกันข้าม ส่วนผู้อพยพ
ลงทะเบียนเรียนใน Medicaid ลดลง 3 .6 ร้อยละในช่วงเวลาเดียวกัน ( จาก
17.0 ถึงร้อยละ 13.4 ) นอกจากนี้ การลดลง ( ไม่ประชาชนแน่นอน กลุ่มบุคคลเป้าหมาย โดย
ประเทศเกิดการปฏิรูปสวัสดิการ อัตราการมีส่วนร่วมของพวกเขาลดลง 5.5 เปอร์เซ็นต์
คะแนน ( 21.3 ถึง 15.8 % ) หลักฐาน จึงเสนอว่า การปฏิรูประบบสวัสดิการที่
อย่างน้อยในระดับชาติ อาจจะมีผลต่อการมีส่วนร่วมในโครงการหนาว
ผู้อพยพโปรแกรม Medicaid 10
อย่างน่าทึ่งนี้ญาติปฏิเสธใน Medicaid ใช้ในประชากรผู้อพยพไม่ได้
มาพร้อมกับความเสื่อมเกิดขึ้นพร้อมกันในส่วนของผู้อพยพที่มีบางชนิด
ของการประกันสุขภาพ ในความเป็นจริง สัดส่วนของผู้อพยพที่มีบางชนิดของ
ความคุ้มครองเพิ่มขึ้นเล็กน้อยกว่าระยะเวลาจากร้อยละ 67.0 ใน 1994 เพื่อ 68.8 % ในปี 2000 แนวโน้มนี้
เกือบจะเหมือนกันกับ 1.9 เปอร์เซ็นต์จุดเพิ่มความคุ้มครองประกันสุขภาพอัตรา
ของชาวพื้นเมืองที่ความคุ้มครองเพิ่มขึ้นจากขวางกับ 87.0 เปอร์เซ็นต์ สุดท้าย ถึงแม้ว่าแนวโน้มเป็น noisier ความครอบคลุมซึ่งเป็นหลักที่มั่นคงสำหรับพลเมืองสัญชาติและเพิ่มขึ้นเล็กน้อย

ไม่ใช่ประชาชนการปฏิเสธใน Medicaid ครอบคลุมความสัมพันธ์และความมั่นคงของความคุ้มครองประกันภัย
สุขภาพในประชากรผู้อพยพ ชี้ให้เห็นว่า ผู้อพยพจะต้องสับเปลี่ยนแหล่งข้อมูลอื่น
ครอบคลุม แผงด้านล่างของตารางที่ 1 แสดงแหล่งที่มาของความคุ้มครองทางเลือก
: นายจ้างสนับสนุนประกัน ( ESI ) ส่วนของชาวพื้นเมืองที่มีการพัฒนาเพิ่มขึ้น
4.3 คะแนนร้อยละ 66.9 ไปจาก 712 % กว่าระยะเวลา ในทางตรงกันข้าม ส่วน
ผู้อพยพ ESI เพิ่มขึ้น 5.8 คะแนนร้อยละ 45.8 % จากช่วงครึ่งหลังของปี . ในที่สุด , เศษส่วน
ไม่ใช่ประชาชน ESI เพิ่มขึ้น 6.3 คะแนนร้อยละ 37.3 ต่อจาก 43.6 % ในสั้น , ชุดรวมแสดงให้เห็นว่าเวลา
ผู้อพยพพลัดถิ่นจาก Medicaid ม้วนดูเหมือน
มีถูกชดเชยโดยการเพิ่มขึ้นสอดคล้องกันในจำนวนผู้อพยพ
ที่ได้รับความคุ้มครองการประกันสุขภาพผ่านนายจ้างของพวกเขา .
แนวโน้มรวมเหล่านี้ แม้ว่าการชี้นําไม่ conclusively พิสูจน์ว่า Medicaid
ฝูงชนออกมา ส่วนตัวที่ให้ความคุ้มครองการประกันสุขภาพในประชากรต่างด้าว หลังจาก
ทั้งหมด เศรษฐกิจกำลังรุ่งเรืองระหว่างปี 1994 และปี 2000และประกันสุขภาพ
แนวโน้มอาจจะจับนี้ผลกระทบทางเศรษฐกิจมากกว่าการตอบสนองใด ๆเกี่ยวกับพฤติกรรม
ส่วนของผู้อพยพ ผมจะแสดงด้านล่าง อย่างไรก็ตาม แนวโน้มทั่วประเทศเหล่านี้เล่นงาน
ความแตกต่างอย่างเป็นระบบภายในประชากรผู้อพยพส่วนใหญ่เป็นเพราะพวกเขาลืมความจริงที่ว่า
ที่ต่างรัฐตอบสนองแตกต่างกันเพื่อข้อ จำกัด ของรัฐบาลกลางเกี่ยวกับ
สวัสดิการถาวร