The person who probably contributed

The person who probably contributed more to our understanding of human memory than anyone else was Henry Molaison, who died on December 2, 2008 at the age of 82. No, Molaison wasn’t a neurologist. He was a patient who had both hippocampi surgically removed from his brain in 1953, when he was 27 years old, in an effort to reduce his severe epileptic seizures.

The operation succeeded in controlling his epilepsy, but had an unforeseen side effect: it took away his ability to remember new information about his life and the world (declarative memory). as well, thus revealing the extremely important role that the hippocampus plays in long-term memory. Subsequently, H.M. became the most studied patient in the history of neuroscience (he is known by his initials to protect his privacy), and he will continue to be studied for some time. Almost a year to the day after he died, his brain was sliced into nearly 2600 thin sections, which were than stained and captured in digital images that can now be accessed free of charge on the Internet.

Because H.M.’s anterograde amnesia was extremely well documented in terms of his psychological capabilities, researchers may spend many years to come looking for correlations between these capabilities and the particular anatomy of his brain.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

บุคคลที่อาจมีเพิ่มเติมเพื่อความเข้าใจความจำมนุษย์คนอื่น ถูก Henry Molaison ผู้ตายบน 2 ธันวาคม 2008 ที่อายุ 82 ปี ไม่มี Molaison ไม่ได้เป็นแพทย์ เขาเป็นผู้ป่วยที่มี hippocampi ทั้งผ่าตัดออกจากสมองของเขาในปี 1953 ถูก 27 ปี ในความพยายามลดการชักของเขาอย่างรุนแรงการดำเนินการประสบความสำเร็จในการควบคุมโรคลมชักของเขา แต่มีผลข้างเคียงที่คาด: เอาไปเขาสามารถจดจำข้อมูลใหม่เกี่ยวกับชีวิตและโลก (ประกาศได้จำ) เช่นกัน ดังนั้นเผยให้เห็นบทบาทสำคัญอย่างยิ่งที่ hippocampus ในความจำระยะยาว ต่อมา บ้านพยาบาลกลายเป็น ผู้ป่วยที่ศึกษามากที่สุดในประวัติศาสตร์ประสาท (รู้จัก ด้วยชื่อย่อของเขาเพื่อปกป้องความเป็นส่วนตัวของเขา), และเขาจะยังคงการศึกษาบางครั้ง เกือบปีวัน หลังจากที่เขาเสียชีวิต สมองของเขาถูกผสมเกือบ 2600 ส่วนที่บาง ซึ่งมีสี และถ่ายภาพดิจิตอลที่ตอนนี้สามารถเข้าถึง ฟรีบนอินเทอร์เน็ตเนื่องจากมีบันทึกของบ้านพยาบาล anterograde amnesia ในแง่ของความสามารถทางจิตของเขาอย่างดี นักวิจัยอาจใช้ไปดูมาหลายปีสำหรับความสัมพันธ์ระหว่างความสามารถเหล่านี้และกายวิภาคศาสตร์เฉพาะของสมองของเขาได้

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

คนที่อาจจะมีส่วนร่วมมากขึ้นเพื่อความเข้าใจของหน่วยความจำของมนุษย์มากกว่าคนอื่นเป็นเฮนรี่ Molaison ผู้ที่เสียชีวิตเมื่อวันที่ 2 ธันวาคม 2008 ตอนอายุ 82 ไม่มีเรา, Molaison ไม่ได้เป็นนักประสาทวิทยา เขาเป็นผู้ป่วยที่มีทั้ง hippocampi ผ่าตัดออกจากสมองของเขาในปี 1953 เมื่อเขาอายุ 27 ปีในความพยายามที่จะลดการเกิดอาการชักเป็นโรคลมชักของเขารุนแรง. การดำเนินการประสบความสำเร็จในการควบคุมโรคลมชักของเขา แต่มีผลข้างเคียงที่ไม่คาดฝัน: มันต้องใช้เวลา ห่างความสามารถในการจดจำข้อมูลใหม่ ๆ เกี่ยวกับชีวิตและโลก (หน่วยความจำที่เปิดเผย) ของเขา ด้วยจึงเผยให้เห็นบทบาทสำคัญอย่างยิ่งที่ฮิบโปเล่นในหน่วยความจำระยะยาว ต่อมาพระบาทกลายเป็นผู้ป่วยที่มีการศึกษามากที่สุดในประวัติศาสตร์ของประสาท (เขาเป็นที่รู้จักกันโดยชื่อย่อของเขาที่จะปกป้องความเป็นส่วนตัวของเขา) และเขาจะยังคงได้รับการศึกษาในบางเวลา เกือบหนึ่งปีหลังจากวันที่เขาจะเสียชีวิตในสมองของเขาถูกหั่นเป็นเกือบ 2,600 บางส่วนซึ่งเป็นกว่าสีและบันทึกในภาพดิจิตอลที่ตอนนี้สามารถเข้าถึงได้ฟรีไม่มีค่าใช้จ่ายบนอินเทอร์เน็ต. เพราะของ HM anterograde หลงลืมเป็นเอกสารที่ดีมากใน แง่ของความสามารถทางด้านจิตใจของเขานักวิจัยอาจใช้เวลาหลายปีที่ผ่านมามองหาความสัมพันธ์ระหว่างความสามารถเหล่านี้และโดยเฉพาะอย่างยิ่งลักษณะทางกายวิภาคของสมองของเขา