Zhu Yao smelled the scent of flower

Zhu Yao smelled the scent of flowers. The clear and light smell was especially refreshing. She instantly opened her eyes, only to realize that she was currently lying on a simple wooden bed. This looked like a small house, and the bed was the only furniture in it. Her body was covered with a light silver-coloured veil.

Touching it with her hand, it felt as gentle and slippery as water.

Zhu Yao was dumbfounded for two seconds. She looked down at the new shining new clothes she was wearing, and it was actually tender pink in colour. It looked a little familiar. It had already been many years since she last wore clothes of this colour.

She sighed deeply, yet, she didn’t feel any discomfort. Spiritual energy even seemed to be faintly stored in her Dantian.

Zhu Yao got out of the bed, and walked out of the house. She discovered that a boundless peach blossom garden was right in front of her. So the scent she smelled earlier was from the peach blossoms.

Coinciding with the blossoming season, her eyes were filled with the pink of peaches. And when the wind blew, the sky was enveloped with pink flower petals.

Zhu Yao could not help but walk into that peach forest. When she had only walked a few steps into the place, a figure appeared.

With his straight back facing her, his clothes were as white as snow, and not a single speck of dirt could be seen. One of his hands was placed on his back, and with slender fingers and long nails, it looked like a fine jade, which made her feel like playing with it.

As though he had sensed the movements behind him, he slowly turned around. The face that entered her view was as though it was a perfect piece of heavenly art. Every feature of his face was carefully drawn. It would be over-the-top with another stroke, and something would feel out of place with a missing stroke. His expression was clear and light, and his lips were thin. Even if he did not say a single word, people would still feel they had to dedicate everything they had to him.

This was the first time Zhu Yao found out that someone could be as beautiful as this.

Her heart began to beat furiously, and she could not control the slight rise in the corner of her lips. She must make conversation with a perfect-looking man like this.

“Oh hero, do you still need someone to hold onto your thigh?”

The man slightly frowned, and as his expression turned a little cold, he spoke sternly. “Speak clearly!”

“I want to hug your thigh.”

He was startled for a moment, and seemed to hesitate for a moment. And then, he slowly… stretched out his leg. Come, hug it!

Zhu Yao: “…”

Alright, there’s only ever a single person who was this cute and silly in this world. He was definitely her master alright.

“Master.”

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ซื่อยาวกลิ่นกลิ่นหอมของดอกไม้ กลิ่นชัดเจน และไฟแปซิฟิกโดยเฉพาะอย่างยิ่ง เธอทันทีเปิดดวงตาของเธอ เท่านั้นจะรู้ว่า เธอกำลังขณะนอนบนเตียงไม้อย่างง่าย นี้ดูเหมือนบ้านเล็ก และเตียง เฟอร์นิเจอร์เฉพาะในนั้น ร่างกายของเธอถูกปกคลุม ด้วยม่านเป็นสีเงินอ่อนสัมผัสด้วยมือของเธอ มันรู้สึกเป็นอ่อนโยน และลื่นเป็นน้ำซื่อยาวถูกมหาศาลสองวินาที เธอมองลงไปที่ใหม่ส่องแสงใหม่เสื้อผ้าเธอกำลังสวมใส่ และก็จริงเงินสีชมพูสี มันดูคุ้นเคยเล็กน้อย มันมาแล้วหลายปีตั้งแต่เธอใส่เสื้อผ้าสีนี้ล่าสุดเธอถอนหายใจลึก ยัง เธอไม่ได้รู้สึกไม่สบาย พลังทางจิตวิญญาณแม้ประจักษ์รวย ๆ ไว้ Dantian ของเธอซื่อยาวได้ออกจากนอน และเดินออกจากบ้าน เธอค้นพบว่า สวนดอกท้อที่ไร้ขีดจำกัดเป็นหน้าเธอ ดังนั้น กลิ่นเธอกลิ่นก่อนหน้ามาจากดอกพีชCoinciding กับฤดูกาลบาน ดวงตาของเธอเต็มไป ด้วยสีชมพูลูกพีช และเมื่อลมพัด ท้องฟ้าถูกห่อหุ้ม ด้วยกลีบของดอกไม้สีชมพูซื่อยาวไม่ได้ช่วยแต่เดินเข้าป่าที่พีช เมื่อเธอมีเพียงเดินไม่กี่ก้าวในสถาน รูปปรากฏหลังตรงหันหน้าไปทางเธอ เสื้อผ้าของเขาขาวอย่างหิมะ และอาจจะเห็นไม่สเป๊คเดียวของสิ่งสกปรก หนึ่งในมือของเขาวางบนหลังของเขา และ ด้วยเรียวนิ้วและเล็บยาว มันดูเหมือนหยกดี ซึ่งทำให้เธอรู้สึกเหมือนเล่นกับมันว่าเขามีรู้สึกการเคลื่อนไหวหลังเขา เขาค่อย ๆ หันไปรอบ ๆ ใบที่ใส่ของเธอดูราวกับว่ามันเป็นชิ้นส่วนสมบูรณ์แบบของศิลปะบนสวรรค์ได้ ทุกคุณลักษณะของใบหน้าของเขาอย่างรอบคอบมา จะมากกว่าด้านบน กับจังหวะอื่น และบางสิ่งบางอย่างจะรู้สึกการเงินจังหวะหายไป เขาแสดงออกชัดเจน และไฟ และริมฝีปากของเขาบาง แม้ว่าไม่ได้ว่า คำเดียว คนจะยังคงรู้สึกว่า พวกเขาจะอุทิศทุกสิ่งทุกอย่างที่พวกเขาให้เขานี้เป็นครั้งแรกที่ซื่อยาวพบว่า บางคนอาจจะสวยงามเช่นนี้หัวใจของเธอเริ่มที่จะเอาชนะอย่างดุเดือด และเธอไม่สามารถควบคุมการเพิ่มขึ้นเล็กน้อยในมุมของริมฝีปากของเธอ เธอต้องทำการสนทนากับคนที่ดูสมบูรณ์แบบอย่างนี้"โอ้ ฮีโร่ คุณยังคงต้องการคนถือบนต้นขาของคุณ"คนเล็กน้อย frowned และแสดงออกของเขาเปิดเล็กน้อยเย็น เขาพูดมัน "พูดอย่างชัดเจน""อยากกอดต้นขาของคุณ"เขาตกใจครู่ และดูเหมือนจะ ลังเลครู่หนึ่ง แล้ว เขาช้า...เหยียดขาของเขา มา กอดมันซื่อยาว: '...'ไม่เป็นไร เท่านั้นที่เคยมีคนเดียวผู้น่ารักนี้ และโง่ในโลกนี้ เขามาก ๆ แน่นอนหลักของเธอ"ต้นแบบ"

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

จู้ยาวกลิ่นกลิ่นหอมของดอกไม้ กลิ่นที่ชัดเจนและแสงสดชื่นโดยเฉพาะอย่างยิ่ง เธอเปิดทันทีดวงตาของเธอเท่านั้นที่จะรู้ว่าเธอขณะนอนอยู่บนเตียงไม้ที่เรียบง่าย นี้ดูเหมือนจะเป็นบ้านหลังเล็ก ๆ และเตียงเป็นเฟอร์นิเจอร์เฉพาะในมัน ร่างของเธอถูกปกคลุมด้วยม่านสีเงินแสง. สัมผัสมันด้วยมือของเธอก็รู้สึกอ่อนโยนและลื่นเป็นน้ำ. จู้ยาวตะลึงสองวินาที เธอมองลงไปที่เสื้อผ้าใหม่ที่ส่องแสงใหม่เธอสวมและมันก็จริงนุ่มสีชมพูสี มันดูเล็ก ๆ น้อย ๆ ที่คุ้นเคย มันมีอยู่แล้วเป็นเวลาหลายปีที่ผ่านมาตั้งแต่ที่เธอสวมเสื้อผ้าสีนี้. เธอถอนหายใจลึก ๆ เธอก็ไม่รู้สึกอึดอัด พลังทางจิตวิญญาณแม้ดูเหมือนจะถูกเก็บไว้ในราง Dantian เธอ. จู้ยาวได้ออกจากเตียงและเดินออกจากบ้าน เธอค้นพบว่าสวนดอกพีชไม่มีที่สิ้นสุดที่ถูกต้องในด้านหน้าของเธอ ดังนั้นกลิ่นกลิ่นเธอก่อนหน้านี้มาจากดอกพีช. ประจวบกับฤดูกาลบานดวงตาของเธอเต็มไปด้วยสีชมพูของลูกพีช และเมื่อลมพัดท้องฟ้าที่ถูกห่อหุ้มด้วยกลีบดอกไม้สีชมพู. จู้ยาวไม่สามารถช่วย แต่เดินเข้าไปในป่าที่ลูกพีช เมื่อเธอได้เดินเพียงไม่กี่ขั้นตอนเข้าไปในสถานที่ตัวเลขปรากฏ. ด้วยการกลับมาของเขาตรงที่หันหน้าไปทางเธอเสื้อผ้าของเขาเป็นสีขาวเหมือนหิมะและไม่ได้เป็นจุดเดียวของสิ่งสกปรกที่อาจจะเห็น หนึ่งในมือของเขาถูกวางลงบนหลังของเขาและมีนิ้วมือเรียวยาวและเล็บมันดูเหมือนหยกที่ดีซึ่งทำให้เธอรู้สึกเหมือนเล่นกับมัน. อย่างที่เขารู้สึกว่าการเคลื่อนไหวอยู่ข้างหลังเขาเขาค่อย ๆ หันไปรอบ ๆ ใบหน้าที่ป้อนเป็นมุมมองของเธอราวกับว่ามันเป็นชิ้นที่สมบูรณ์แบบของศิลปะบนสวรรค์ คุณลักษณะของใบหน้าของเขาทุกคนถูกดึงออกมาอย่างระมัดระวัง มันจะมากกว่าที่ด้านบนด้วยโรคหลอดเลือดสมองอื่นและสิ่งที่จะรู้สึกออกมาจากสถานที่ที่มีจังหวะที่ขาดหายไป การแสดงออกของเขาได้ชัดและแสงและริมฝีปากของเขามีความบาง แม้ว่าเขาจะไม่ได้พูดคำเดียวคนยังคงรู้สึกว่าพวกเขาจะต้องอุทิศทุกอย่างที่พวกเขามีให้กับเขา. นี้เป็นครั้งแรกที่จู้ยาวพบว่ามีใครบางคนอาจจะเป็นที่สวยงามเช่นนี้. หัวใจของเธอเริ่มที่จะชนะคึกและ เธอไม่สามารถควบคุมการเพิ่มขึ้นเล็กน้อยในมุมของริมฝีปากของเธอ เธอจะต้องทำให้การสนทนากับคนที่สมบูรณ์แบบที่มองเช่นนี้. "โอ้พระเอกทำคุณยังคงต้องการใครสักคนที่จะถือเข้าที่ต้นขาของคุณ?" ชายคนนั้นขมวดคิ้วเล็กน้อยและการแสดงออกของเขาหันเย็นเล็ก ๆ น้อย ๆ เขาพูดอย่างโหดเหี้ยม "พูดอย่างชัดเจน!" "ฉันอยากจะกอดต้นขาของคุณ." เขาก็ต้องสะดุ้งสักครู่และดูเหมือนจะลังเลอยู่ครู่หนึ่ง และแล้วเขาค่อย ๆ ... ยืดออกขาของเขา มากอดมัน! จู้ยาว: " ... " เอาล่ะมีเพียงเคยเป็นคนเดียวที่เป็นแบบนี้น่ารักและโง่ในโลกนี้ เขาเป็นแน่นอนครับโทของเธอ. "ปริญญาโท".

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

Zhu ยาว กลิ่นของดอกไม้ กลิ่นที่ชัดเจนและสว่างยิ่งสดชื่น เธอได้เปิดดวงตาเท่านั้นที่จะตระหนักว่าเธอกำลังนอนอยู่บนเตียงไม้ที่เรียบง่าย นี้เหมือนบ้านหลังเล็กๆ และเตียงเป็นเฟอร์นิเจอร์ในมัน ร่างของเธอถูกปกคลุมด้วยสีเงินสีม่านสัมผัสกับมือของเธอ มันรู้สึกนุ่มและลื่นน้ำZhu ยาวอึ้งไปเลย สองวินาที เธอมองไปที่ใหม่ที่ส่องแสงใหม่เสื้อผ้าที่เธอสวม และจริงๆแล้วมันนุ่มสีชมพูสี . มันดูเล็ก ๆน้อย ๆที่คุ้นเคย มันก็ผ่านมาหลายปีแล้ว เธอใส่เสื้อสีครั้งสุดท้ายนี้เธอถอนหายใจ แต่เธอไม่ได้รู้สึกไม่สบายใด ๆ . มโนมัยพลังงานแม้ดูเหมือนจะบางๆ เก็บไว้ในตันเถียนของเธอZhu ยาวออกมาจากเตียง และเดินออกจากบ้าน เธอค้นพบว่าไม่มีที่สิ้นสุดดอกท้อสวนอยู่ตรงหน้าเธอ ดังนั้น กลิ่นเธอดมกลิ่นก่อนจาก พีช บลอสซั่มประจวบกับบานหน้า ตาของเธอเต็มไปด้วยสีชมพูของลูกพีช และเมื่อลมพัด ท้องฟ้าถูกคลุมด้วยกลีบดอกไม้สีชมพูZhu ยาวไม่สามารถช่วย แต่เดินเข้าไปในป่าที่พีช . เมื่อเธอได้เพียงเดินไม่กี่ก้าวเข้ามาในร้าน รูปที่ปรากฏกับเขาตรงกลับมาเผชิญหน้ากับเธอ เสื้อผ้าของเขาขาวราวกับหิมะ และไม่มีจุดที่สกปรกไม่สามารถมองเห็นได้ หนึ่งในมือของเขาวางอยู่บนหลังของเขา พร้อมกับนิ้วเรียวและเล็บยาว ดูคล้ายหยกได้ ซึ่งทำให้เธอรู้สึกเหมือนกำลังเล่นกับมันราวกับว่าเขารู้สึกการเคลื่อนไหวหลังเขา เขาค่อยๆหันมา ใบหน้าที่เข้ามาในมุมมองของเธอ ราวกับว่ามันเป็นชิ้นที่สมบูรณ์แบบของทิพย์ศิลปะ ทุกคุณลักษณะของใบหน้าของเขาค่อยๆวาด มันจะทับด้านบนด้วยจังหวะอีก และสิ่งที่จะรู้สึกแปลกกับพลาดจังหวะ การแสดงออกของเขาชัดเจนและความสว่าง และริมฝีปากบาง ถ้าเขาไม่พูดสักคำเดียว คนก็ยังรู้สึกว่า พวกเขาได้ทุ่มเททุกอย่างที่พวกเขามีกับเขานี้เป็นครั้งแรกที่ Zhu ยาวพบว่าอาจจะมีใครบางคนที่สวยงามอย่างนี้หัวใจเธอเริ่มเต้นแรง เธอไม่สามารถควบคุมการเพิ่มขึ้นเล็กน้อยในมุมของริมฝีปาก เธอต้องให้สนทนากับสมบูรณ์แบบมองผู้ชายแบบนี้" โอ้ ฮีโร่ คุณยังต้องการใครสักคนไว้บนต้นขาของคุณ ? "ชายหนุ่มขมวดคิ้วเล็กน้อย และการแสดงออกของเขาเปลี่ยนเป็นเย็นเล็กน้อย เขาพูดกระแทกเสียง " พูดชัด ! "" ฉันอยากกอดต้นขาของคุณเขาตกใจอยู่ครู่หนึ่ง และดูเหมือนจะลังเลสักครู่ แล้วเขาช้าๆ . . . . . . . เหยียดขา มา กอดมันZhu ยาว : " . . . . . . . "เอาล่ะ มีคนเดียวที่น่ารัก และโง่ในโลกนี้เพียงคนเดียว เขาเป็นคนที่เจ้านายของเธอก็ได้" เจ้านาย "