That may be what Mintzberg (1994) a

That may be what Mintzberg (1994) alludes to in his pivotal work decrying the pervasiveness of disjointed
planners in modern organizations. Strategic planning, as it has been practiced, has really been
“strategic programming…. Planning has always been about analysis – about breaking down a
goal or set of intentions into steps, formalizing those steps so that they can be implementedalmost automatically and articulating the anticipated cons equence or results of each step” (p.109)

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ที่อาจจะ Mintzberg (1994) ที่ alludes กับเขาสำคัญทำงาน decrying เกิดปัญหาไม่เป็นสมาชิกร่วมผู้วางแผนในองค์กรสมัยใหม่ การวางแผนเชิงกลยุทธ์ มันได้รับ มีการ"กลยุทธ์การเขียนโปรแกรม... การวางแผนได้เสมอเกี่ยวกับการวิเคราะห์เกี่ยวกับแบ่งเป็นชุดของความตั้งใจหรือเป้าหมายเป็นขั้นตอน formalizing ขั้นตอนดังกล่าวเพื่อให้พวกเขาสามารถ implementedalmost โดยอัตโนมัติ และอย่างชัดเจนข้อเสียที่คาดว่าจะ equence หรือผลลัพธ์ของแต่ละขั้นตอน" (p.109)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

นั่นอาจจะเป็นสิ่งที่ดึงเอาบทบาท (1994) alludes กับการพิจาณาในการทำงานของเขาสตาฟฟ์ฟุ้งซ่านไม่ปะติดปะต่อ
วางแผนในองค์กรทันสมัย การวางแผนเชิงกลยุทธ์ตามที่ได้รับการฝึกได้รับจริงๆ
"การเขียนโปรแกรมเชิงกลยุทธ์ ... การวางแผนได้เสมอเกี่ยวกับการวิเคราะห์ - เกี่ยวกับการทำลายลง
เป้าหมายหรือชุดของความตั้งใจลงไปในขั้นตอนอย่างเป็นทางการตามขั้นตอนเหล่านั้นเพื่อให้พวกเขาสามารถ implementedalmost โดยอัตโนมัติและการสื่อสารข้อเสียที่คาดว่า equence หรือผลลัพธ์ของแต่ละขั้นตอน "(p.109)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

นั่นอาจเป็นสิ่งที่มินต์สเบิร์ก ( 1994 ) ลอกเลียนมาจากในงานของเขาหรือ decrying pervasiveness ของไม่ปะติดปะต่อวางแผนในองค์กรสมัยใหม่ การวางแผนเชิงกลยุทธ์ , ตามที่ได้รับการฝึกได้จริง ๆ" . . . . . . . โปรแกรมยุทธศาสตร์ วางแผนได้เสมอและการวิเคราะห์เกี่ยวกับการแบ่งเป็นการตั้งค่าเป้าหมายหรือเจตนาเข้าไปก้าว formalizing ขั้นตอนเหล่านั้นเพื่อให้พวกเขาสามารถ implementedalmost โดยอัตโนมัติและผลลัพธ์ที่คาดว่า equence articulating ข้อเสียหรือแต่ละขั้นตอน " ( p.109 )