We study the watermarking of 2D vec

We study the watermarking of 2D vector data and introduce a framework which preserves topological properties of the input. Our framework is based on so-called maximum perturbation regions (MPR) of the input vertices, which is a concept similar to the just-noticeable-difference constraint. The MPRs are computed by means of the Voronoi diagram of the input and allow us to avoid (self-)intersections of input objects that might result from the embedding of the watermark. We demonstrate and analyze the applicability of this new framework by coupling it with a well-known approach to watermarking that is based on Fourier descriptors. However, our framework is general enough such that any robust scheme for the watermarking of vector data can be applied.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เราศึกษาปลูกข้อมูลแบบเวกเตอร์ 2 มิติ และกรอบคุณสมบัติ topological ของอินพุตที่แนะนำ กรอบของเราขึ้นอยู่กับภูมิภาคเรียกว่าสูงสุด perturbation (MPR) ของจุดยอดนำเข้า ซึ่งเป็นแนวคิดที่คล้ายกับข้อจำกัดเพียงสังเกตความแตกต่าง MPRs ที่คำนวณโดยใช้ไดอะแกรม Voronoi ของการป้อนข้อมูล และอนุญาตให้เราหลีกเลี่ยง (ตนเอง-) จุดตัดของวัตถุเข้าที่อาจเกิดจากการฝังลายน้ำ เรา และวิเคราะห์ความเกี่ยวข้องของของกรอบนี้ใหม่ โดยคลัปด้วยวิธีรู้จักการปลูกคือตามตัวบอกฟูรีเย อย่างไรก็ตาม กรอบของเราคือทั่วไปพอมีโครงร่างแข็งแกร่งสำหรับปลูกเวกเตอร์ข้อมูลสามารถใช้

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เราศึกษาลายน้ำของข้อมูลเวกเตอร์ 2D และแนะนำกรอบที่เก็บรักษาสมบัติของทอพอโลยีเข้า กรอบของเราจะขึ้นอยู่กับที่เรียกว่าภูมิภาครบกวนสูงสุด (MPR) ของจุดเข้าซึ่งเป็นแนวคิดที่คล้ายกับข้อ จำกัด เพียงแตกต่างที่เห็นได้ชัดเจน MPRs คำนวณโดยวิธีการของแผนภาพ Voronoi ของการป้อนข้อมูลและช่วยให้เราสามารถหลีกเลี่ยง (ตัวเอง) แยกเข้าของวัตถุที่อาจเป็นผลมาจากการฝังลายน้ำ เราแสดงให้เห็นถึงการบังคับใช้และการวิเคราะห์ของกรอบการทำงานใหม่นี้โดยการมีเพศสัมพันธ์ด้วยวิธีการที่รู้จักกันดีกับลายน้ำที่อยู่บนพื้นฐานอธิบายฟูริเยร์ แต่กรอบการทำงานของเราเป็นทั่วไปมากพอดังกล่าวว่าโครงการที่แข็งแกร่งสำหรับลายน้ำของข้อมูลเวกเตอร์สามารถนำมาใช้

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เราศึกษาลายน้ำของเวกเตอร์ 2 มิติข้อมูลและแนะนำกรอบซึ่งรักษาคุณสมบัติของรูปแบบของการป้อนข้อมูล กรอบของเราขึ้นอยู่กับสมการที่เรียกว่าสูงสุดภูมิภาค ( MPR ) ของข้อมูลจุด ซึ่งเป็นแนวคิดที่คล้ายกับเพิ่งเห็นความแตกต่างไม่มากการ mprs จะคำนวณโดยวิธีการของแผนภาพโวโรนอยของการป้อนข้อมูลและอนุญาตให้เราเพื่อหลีกเลี่ยง ( ตนเอง ) ทางแยกเข้าวัตถุที่อาจจะเกิดจากการฝังตัวของลายน้ำ เราแสดงให้เห็นและวิเคราะห์การประยุกต์ใช้กรอบใหม่นี้โดยการเชื่อมต่อกับวิธีการที่รู้จักกันดีกับลายน้ำที่อยู่บนพื้นฐานของการทดลองใน . อย่างไรก็ตามกรอบของเราทั่วไปเช่นที่โครงการใดที่แข็งแกร่งพอสำหรับลายน้ำของข้อมูลเวกเตอร์ที่สามารถใช้กับ