「Welcome home, Father」Returning to

「Welcome home, Father」
Returning to the laboratory, Reiko came to greet him.
「Although it has become quite dark, the house is complete so please have a look」
「Eh? Already?」
Jin was surprised that Reiko’s group had built a house in one day, however Jin did not realise it would have been quicker if he had done it himself.
Putting that aside, looking out besides the laboratory, there stood a Japanese style house with a tiled roof.
「This is…」
「From Father’s memory, I looked for a form that was easy to live in」
A single story house with wooden tile-roofing. The walls were plastered with clay.
「Please have a look at the inside too」
Once inside, there is a foyer where you can take off your shoes. The corridor had a wooden floor and dirt floor close together with the kitchen. There were 4 rooms, and contrary to the wooden floor he had expected,
「…tatami?」
The thing that resembled tatami was spread all over.
「According to Father’s memory, it is 『soft rush』 right? And so to make it, I saw a similar grass that grew in the wetlands and tried to use it」
To do this much he wouldn’t have thought, to make this for him showed how much Reiko thought of Jin.
「Reiko, thank you. You are truly a lovely 『daughter』」
Jin said with a big smile, Reiko was also delighted from being praised.
「I guess I’ll sleep here for tonight」
「Yes, go ahead」
That night, Jin spread out a futon and slept in a tatami (tatami-like) room for the first time in a while.

The next morning. Jin ate a gruel of barley for breakfast,
「Reiko, please sell the small 《Magic Stones》 again for money. I then want you to stock up on wheat, barley, and seasoning.
「Yes, very well. Do I go to Beana-san’s place after I’m done?」
「Aah, that’s right. If we’re not at the stall then we’ll probably be at Beana’s house」
「Understood」

The 《Magic Stone》 collected on Hourai Island was of high quality so it sold for a fairly high price. Reiko had sold 3 and obtained 5000 torr, using that money to buy wheat and barley.
The price of wheat and barley in the vicinity of Blue Land was 1kg of wheat for 80 torr and 1 kg of barley for 90 torr. By buying 10kg it was slightly cheaper.
Reiko walked while carrying the 60kg of barley and wheat, the clerk of the grain shop was jaw dropped seeing her off.
She handed over a portion of the wheat brought back to Hourai Island to Peridot, cultivating it. The rest was stored as food.
Since salt can be collected from the sea of Hourai Island, by buying a little pepper, Reiko’s role was done.
「I’ll go earn a little more money」
So Reiko sold another 2 《Magic Stones》, obtaining 3200 torr and headed for where Jin was.

＊ ＊ ＊

「Good morning」
「Good morning, Jin」
「I brought Pelshka again today」
「Thank you!」
Beana no longer cared about where the fruits Jin brought were from.
「Somehow, it seems like the condition of my siblings get better from eating this」
「That’s good. It’s best if he can recover without seeing a doctor」
Jin saying that,
「Jin, do you perhaps know how this happened?」
Saying that Beana gazed at Jin with upturned eyes.
「Aah, I might have thought of it. However, can I say it without being certain? Therefore I kept silent」
「Come to think of it you did say something like that. Hey, what kind of disease is it?」
「Scurvy」
「Sukerubi？」
Beana tilted her head to the unfamiliar word.
「It’s a disease that easily appears if one does not eat fresh vegetables and fruit. Beana’s vegetables speaking of which, the soup should be enough? When heated up, the special nutrients contained in vegetables will come to an end. Therefore it is meaningful to eat it fresh」
Beana continued to tilt her head while Jin explained,
「Why do you have this knowledge Jin? somehow Jin seems fundamentally different from me」
She said.
「Ahh, I may have received some special education. It’s probably because of that」
「Education? Jin, do you attend a school?」
「School?」
「Am I wrong? Then perhaps you meant a tutor? Were you rich? Or are you a noble?」
Jin waved his hands in front of his face,
「No no. How should I say it…」
The house was complete so he thought about it.
「I’m an orphan」
「Eh?」
Beana was bewildered by the sudden confession. Jin continued,
「So, the place where I live is an isolated island. There aren’t anymore teachers」
「…」
「That island has an 《Artifact》 called a 《Warp Gate》」
「W-W-Wha, a 《Warp Gate》 you say!!??」
Beana was surprised and flustered. Jin to that Beana,
「Calm down. So, after using it I came out to the side of a forest. And you know the rest afterwards」
Quite a bit was left omitted, but he generally didn’t say a lie.
The details were shocking and after a while Beana,
「… I somewhat understand. So that’s the reason why Jin is a special 《Magic Craftsman》」
「The fruits are also grown on the island」
Jin appended.
「I see. Thank you. Do you trust me?」
「Aah. Can you not talk to others about it?」
「Of course. Anyway, I think I’ll make lighters today too」
「Of course I’ll help」
So the two immediately began production of the lighter. Since it sold so well, 40 were prepared today.
Since there was still a little bit of time,
「So, did you come with something else you make?」
Jin asked. Beana,
「Ah, yes. You see, can’t we make a magic tool that produces hot water?」
「The lighter can simply light a fire to reach the point for that can’t it?」
When Jin rejected so,
「It’s different. Though I say hot water, it’s not the boiling water used for cooking, for example washing your hands, or wiping your body, that kind of hot water.」
With that explanation Jin clapped his hand in admiration,
「Aah, I see. I got it」
That is to say a magic tool like the modern Earth water heater. It would be great if it could make moderately hot water.
「It doesn’t seem so complicated」
「Right? So I thought of placing something that generates heat in a container filled with water」
Beana laid out her plan, however Jin rejected it.
「Aah, that’s pointless」
「Why!?」
Readily shutting Beana down, she spontaneously raised her voice.
「Yesterday you said it, a tool useful for everyone」
「I said that?」
「That means you should try to keep the price as cheap as possible okay?」
「Well if that’s how it is」
「In that case you’ll need to think of efficiency first」
「Efficiency?」
「Aah. Like the effort in regards to work, that meaning」
Hearing that Beana pondered, soon understanding the meaning,
「I see. Use as little magic as possible, producing as much hot water as possible, that kind of meaning right?」
「Right right. You catch on quick」
Jin was honestly impressed.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

「Welcome บ้าน Father」กลับไปห้องปฏิบัติการ เรโกะมาทักทายเขา「Although เป็นสีค่อนข้างเข้ม บ้านเพื่อโปรดได้ look」「Eh แล้ว? 」จิ้นมากว่า กลุ่มของเรโกะได้สร้างบ้านในวันหนึ่ง แต่จิ้นได้ไม่ตระหนัก ก็จะได้รับเร็วขึ้นถ้าเขาทำมันเองมีการย้ายที่เฉย มองออกนอกห้องปฏิบัติการ ยืนบ้านสไตล์ญี่ปุ่นกับหลังคากระเบื้อง「This เป็นการ... 」หน่วยความจำ 「From พ่อ ช็อปปิ้งแบบว่าเพื่อชีวิต in」บ้านชั้นเดียว มีหลังคากระเบื้องไม้ กำแพงถูกปูนกับดินดูที่ภายในมี 「Please too」เมื่อภายใน มีเคาน์เตอร์รับที่ซึ่งคุณสามารถถอดรองเท้า ทางเดินมีพื้นไม้และพื้นดินใกล้กันกับห้องครัว มีห้องพัก 4 ห้อง และขัดกับพื้นไม้ ได้ตามที่ คาด「...ดาร์ด? 」สิ่งที่คล้ายกับดาร์ดได้แพร่กระจายไปทั่ว「According หน่วยความจำของพ่อ เป็น 『soft rush』 ขวา ดังนั้น เพื่อให้ ฉันเห็นหญ้าคล้ายที่เติบโตในพื้นที่ชุ่มน้ำ และพยายามที่จะใช้ it」นี้ มากเขาจะไม่ได้คิด เพื่อทำให้เขาพบคิดเท่าไรเรโกะจิ「Reiko ขอบคุณ คุณจะได้ 『daughter』」 น่ารักจิพูดพร้อมยิ้ม เรโกะได้ยังความยินดีจากการยกย่องฉันจะนอนที่นี่ tonight」 เดา 「I「Yes, ahead」 ไปคืน จิแผ่กับฟูกนอน และนอนในห้องดาร์ด (เหมือนดาร์ด) ครั้งแรกในขณะเช้าวันถัดไป จิกินโจ๊กของข้าวบาร์เลย์สำหรับอาหารเช้า「Reiko กรุณาขาย 《Magic เล็ก Stones》 อีกครั้งสำหรับเงิน แล้วอยากคุณหุ้นขึ้นในข้าวสาลี ข้าวบาร์เลย์ และรส「Yes ดีมาก ฉันไป Beana-ซานหลังจากเสร็จแล้ว? 」「Aah ถูกต้อง ถ้าเราไม่ได้อยู่ในคอก แล้วเราอาจจะที่ house」 ของ Beana「Understood」《Magic Stone》 รวบรวมบนเกาะ Hourai ที่คุณภาพสูงเพื่อให้มันขายในราคาค่อนข้างสูง เรโกะมีขาย 3 และรับ 5000 ธอร์ ใช้เงินซื้อข้าวสาลีและข้าวบาร์เลย์ราคาข้าวสาลีและข้าวบาร์เลย์ดีแลนด์บลูมีข้าวสาลีสำหรับธอร์ 80 1 กิโลกรัมและ 1 กิโลกรัมของข้าวบาร์เลย์สำหรับธอร์ 90 โดยการซื้อ 10 กก. ได้ถูกกว่าเล็กน้อยเรโกะเดินขณะพกพา 60 กิโลกรัมข้าวบาร์เลย์ และข้าวสาลี พนักงานร้านข้าว ขากรรไกรหลุดเห็นเธอออกเธอมอบส่วนข้าวสาลีไปเกาะ Hourai Peridot เพาะปลูกก็ ส่วนเหลือถูกเก็บไว้เป็นอาหารเนื่องจากเกลือสามารถรวบรวมจากเกาะทะเล Hourai โดยการซื้อพริกไทยเล็กน้อย มีทำบทบาทของเรโกะ「I จะไปหา money」 เพิ่มเติมเล็กน้อยดังนั้นเรโกะขายอีก 2 《Magic Stones》 ได้รับธอร์ 3200 และมุ่งที่จิ้นได้＊ ＊ ＊「Good morning」เช้า 「Good, Jin」「I นำ Pelshka today」 อีกครั้ง「Thank คุณ! 」Beana ไม่ห่วงที่ผลไม้ที่จิ้นมาได้จากการ「Somehow เหมือนของพี่น้องของฉันได้ดีกิน this」「That ของดี สุดถ้าเขาสามารถกู้คืนโดยไม่ดู doctor」จิพูดว่า「Jin คุณอาจจะรู้วิธีนี้เกิดขึ้น? 」บอกว่า Beana จ้องที่จิ้นกับตา upturned「Aah ฉันอาจคิดว่า อย่างไรก็ตาม ฉันสามารถกล่าวว่า มันไม่ถูกแน่นอน ดังนั้น ฉันเก็บ silent」「Come คิดว่าคุณไม่ได้พูดอะไรบางอย่างเช่นนั้น Hey ชนิดของโรคเป็น? 」「Scurvy」「Sukerubi ? 」Beana ยืดศีรษะของเธอกับคำที่ไม่คุ้นเคย「It ของโรคที่ปรากฏขึ้นได้หากหนึ่งไม่กินผักสดและผลไม้ ผักของ Beana พูดที่ น้ำซุปควรจะเพียงพอหรือไม่ เมื่อความร้อนขึ้น สารอาหารพิเศษที่มีอยู่ในผักจะมาสิ้นสุด ดังนั้น จึงมีความหมายกิน fresh」ต่อการเอียงศีรษะของเธอในขณะที่จิอธิบาย Beana「Why คุณมีความรู้นี้จิ จิ้นเหมือนความแตกต่างกันจาก me」 อย่างใดเธอบอกว่า「Ahh ฉันอาจได้รับการศึกษาพิเศษบางอย่าง มันเป็น เพราะ that」「Education จิน คุณร่วมโรงเรียน? 」「School ? 」「Am ผมผิด แล้วบางทีคุณตั้งใจ เป็นกวดวิชา อุดมไปด้วยได้หรือไม่ หรือจะเป็นตระกูล? 」จิ waved มือของเขาต่อหน้าพระพักตร์「No ไม่ วิธีควรฉันกล่าว... 」บ้านสมบูรณ์เพื่อให้เขาคิดว่า เกี่ยวกับมัน「I มาเป็น orphan」「Eh ? 」Beana เป็น bewildered โดยสารภาพอย่างฉับพลัน จิ้นต่อ「So สถานที่ที่ผมอาศัยอยู่คือ เกาะแยก มีไม่ได้อีกต่อไป teachers」「…」เกาะ 「That ได้ 《Artifact》 เรียกว่า 《Warp Gate》」「W-W-Wha, 《Warp ว่า Gate》 !! ?? 」Beana ถูกแปลกใจ และเกิดความสับสน จิ้นไปว่า Beana「Calm ลง ดังนั้น หลังจากใช้ ผมมาออกข้างป่า และคุณ afterwards」 ส่วนที่เหลือไม่น้อยถูกซ้ายข้าม แต่โดยทั่วไปไม่ได้ว่า การโกหกรายละเอียดขยันและหลัง Beana「… ผมค่อนข้างเข้าใจ นั่นคือเหตุผลที่ทำไมจิคือ 《Magic พิเศษ Craftsman》」นอกจากนี้ยังปลูกผลไม้ 「The บน island」จิต่อท้าย「I ดู ขอบคุณ คุณไม่เชื่อฉัน? 」「Aah คุณไม่พูดคุยกับคนอื่น ๆ เกี่ยวกับเรื่องนี้? 」หลักสูตร 「Of อย่างไรก็ตาม ฉันคิดว่า ฉันจะทำไฟแช็ค too」 วันนี้หลักสูตร 「Of ฉันจะ help」ดังนั้นทั้งสองเริ่มผลิตไฟแช็กในทันที เนื่องจากมันขายดี 40 ถูกเตรียมไว้วันนี้ตั้งแต่มี ยังคงเล็กน้อยเวลา,「So ไม่ได้มากับสิ่งอื่นที่คุณทำ? 」จิถาม Beana「Ah ใช่ คุณดู เราไม่สามารถทำเครื่องมือวิเศษที่สร้างเครื่องทำน้ำอุ่น? 」「The เบาสามารถเพียงไฟถึงจุดสำหรับที่ไม่? 」เมื่อจิปฏิเสธนั้น「It ของแตกต่างกัน แต่ผมว่า เครื่องทำน้ำอุ่น มันไม่ใช่น้ำเดือดที่ใช้ สำหรับทำอาหาร เช่นซักผ้ามือ เช็ดร่างกาย แบบน้ำร้อน」มีอธิบายว่า จิ้นปรบมือเพื่อเรียกมือในชื่นชม「Aah ฉันเห็น ผม it」กล่าวคือ เครื่องมือที่วิเศษเช่นในสมัยแผ่นดินเครื่องทำน้ำอุ่น มันจะดีถ้ามันสามารถทำให้ค่อนข้างอุ่น「It ดูเหมือนจะไม่ มี complicated」「Right ดังนั้น ฉันคิดทำสิ่งที่สร้างความร้อนในภาชนะที่เต็มไป ด้วย water」Beana วางแผนของเธอ แต่จิปฏิเสธมัน「Aah ที่ pointless」「Why 」เธอทหลายพร้อมปิด Beana ยกเสียงของเธอ「Yesterday คุณกล่าวว่า เครื่องมือที่มีประโยชน์สำหรับการ everyone」「I กล่าวว่า ? 」「That หมายความว่า คุณควรพยายามที่จะคงราคาไว้ที่ราคาประหยัดที่ดีที่สุด? 」「Well ถ้าที่ของวิธีมัน is」「In ที่กรณีคุณจะต้องคิดว่า ประสิทธิภาพ first」「Efficiency ? 」「Aah เช่นความพยายามในการทำงาน ที่ meaning」ได้ยินว่า Beana pondered เข้าใจความหมาย เร็ว ๆ นี้「I ดู ใช้เป็นมายากลที่น้อยที่สุด การผลิตน้ำร้อนมากที่สุด ชนิดที่หมาย ขวา? 」ถูก 「Right คุณจับบน quick」จิ้นไม่สุจริตอย่างประทับใจ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

「ยินดีต้อนรับกลับบ้านพ่อ」กลับมาที่ห้องปฏิบัติการ Reiko มาทักทายเขา. 「แม้ว่ามันจะได้กลายเป็นที่ค่อนข้างมืดบ้านเสร็จสมบูรณ์ดังนั้นโปรดได้ดู」「ใช่มั้ย? แล้ว」จินรู้สึกประหลาดใจที่กลุ่ม Reiko ได้สร้างบ้านในหนึ่งวัน แต่จินไม่ได้ตระหนักถึงมันจะได้รับเร็วขึ้นถ้าเขาไม่ได้ทำมันเอง. วางที่กันมองออกไปนอกเหนือจากการตรวจทางห้องปฏิบัติการที่มียืนอยู่บ้านสไตล์ญี่ปุ่น ที่มีหลังคากระเบื้อง. 「นี้คือ ... 」「จากความทรงจำของคุณพ่อผมมองหารูปแบบที่ง่ายต่อการอาศัยอยู่ใน」บ้านเดี่ยวชั้นเดียวกับกระเบื้องมุงหลังคาที่ทำจากไม้ ผนังถูกฉาบด้วยดินเหนียว. 「โปรดดูได้ที่ภายในมากเกินไปที่」เมื่อภายในมีห้องโถงที่คุณสามารถถอดรองเท้า ทางเดินมีพื้นไม้และพื้นสกปรกใกล้กันกับห้องครัว มี 4 ห้องพักและขัดกับพื้นไม้ที่เขาคาดว่า「เสื่อทาทามิ... ? 」สิ่งที่คล้ายกับเสื่อทาทามิถูกกระจายไปทั่ว. 「ตามความทรงจำของพ่อมันเป็น「วิ่งนุ่ม」ใช่มั้ย? และเพื่อที่จะทำให้ผมเห็นหญ้าที่คล้ายกันซึ่งเติบโตในพื้นที่ชุ่มน้ำและพยายามที่จะใช้มัน」การทำเช่นนี้เขาจะไม่ได้มีความคิดที่จะทำให้ให้เขาแสดงให้เห็นว่ามาก Reiko คิดว่าจิน. 「 Reiko ขอบคุณ คุณ คุณอย่างแท้จริง「ลูกสาว」น่ารัก」จินกล่าวด้วยรอยยิ้มขนาดใหญ่, Reiko ก็ยังมีความยินดีที่ได้รับการยกย่องจาก. 「ผมคิดว่าผมจะนอนที่นี่คืนนี้」「ใช่ไปข้างหน้า」คืนนั้นจินกระจายออกฟูกและนอนหลับอยู่ในเสื่อทาทามิ (เสื่อทาทามิเหมือน) ห้องพักสำหรับการเป็นครั้งแรกในขณะที่. เช้าวันรุ่งขึ้น จินกินข้าวต้มข้าวบาร์เลย์สำหรับอาหารเช้า, 「 Reiko โปรดขายเล็ก "หินวิเศษ" อีกครั้งสำหรับเงิน จากนั้นผมก็อยากให้คุณตุนข้าวสาลีข้าวบาร์เลย์และเครื่องปรุงรส. 「ใช่เป็นอย่างดี ฉันจะไปที่สถานที่ Beana ซังหลังจากที่ฉันทำ? 」「แอ๊ะที่เหมาะสม ถ้าเราไม่ได้อยู่ที่คอกแล้วเราอาจจะเป็นที่บ้านของ Beana 」「เข้าใจ」ว่า"หินวิเศษ" ที่รวบรวมไว้ใน Hourai เกาะที่มีคุณภาพสูงเพื่อที่จะขายในราคาที่ค่อนข้างสูง Reiko ขาย 3 และได้รับ Torr 5000 โดยใช้เงินที่จะซื้อข้าวสาลีและข้าวบาร์เลย์. ราคาของข้าวสาลีและข้าวบาร์เลย์ในบริเวณใกล้เคียงฟ้าที่ดินเป็น 1 กิโลกรัมของข้าวสาลี 80 Torr และ 1 กิโลกรัมของข้าวบาร์เลย์ 90 Torr โดยการซื้อ 10kg มันเป็นเล็กน้อยถูก. Reiko เดินในขณะที่แบก 60 ของข้าวบาร์เลย์และข้าวสาลีที่พนักงานของร้านข้าวขากรรไกรก็ปรับตัวลดลงเห็นเธอออก. เธอส่งไปเป็นส่วนหนึ่งของข้าวสาลีนำกลับไป Hourai เกาะ Peridot, การเพาะปลูกมัน . ส่วนที่เหลือจะถูกเก็บไว้เป็นอาหาร. เนื่องจากเกลือสามารถเรียกเก็บจากทะเลของ Hourai เกาะโดยการซื้อพริกไทยเล็ก ๆ น้อย ๆ บทบาท Reiko ถูกทำ. 「ฉันจะไปรับเงินที่น้อยมากขึ้น」ดังนั้น Reiko ขายอีก 2 "หินวิเศษ" ได้รับ 3200 Torr และมุ่งหน้าไปที่จินเป็น. * * * * * * * * * * * * 「ตอนเช้าที่ดี」「ตอนเช้าที่ดีจิน」「ผมนำPelshka อีกครั้งในวัน」「ขอขอบคุณ! 」Beana ได้รับการดูแลไม่เกี่ยวกับการที่ผลไม้จินนำมาจาก. 「 อย่างไรก็ตามดูเหมือนว่าสภาพของพี่น้องของฉันได้รับที่ดีจากการรับประทานอาหาร」นี้「ที่ดี จะดีที่สุดถ้าเขาสามารถกู้คืนไม่เห็นแพทย์」จินบอกว่า「จินที่คุณอาจจะรู้ว่าวิธีการนี้เกิดขึ้น? 」บอกว่า Beana จ้องมองด้วยตาจินหงาย. 「อาผมอาจจะมีความคิดของมัน แต่ผมสามารถพูดได้โดยไม่ต้องบาง? ดังนั้นผมจึงเก็บเงียบ」「มาคิดว่ามันคุณพูดว่าสิ่งที่ต้องการที่ Hey, ชนิดของโรคมันคืออะไร? 」「เลว」「Sukerubi? 」Beana เอียงศีรษะของเธอกับคำที่ไม่คุ้นเคย. 「มันเป็นโรคที่ปรากฏได้อย่างง่ายดายหากไม่กินผักสดและผลไม้ ผัก Beana ของการพูดจากการที่น้ำซุปที่ควรจะเพียงพอหรือไม่ เมื่อความร้อนขึ้นสารอาหารพิเศษที่มีอยู่ในผักจะมาถึงจุดสิ้นสุด ดังนั้นจึงมีความหมายที่จะกินมันสด」Beana ยังคงเอียงศีรษะของเธอในขณะที่จินอธิบาย「ทำไมคุณมีความรู้จินนี้หรือไม่? อย่างใดดูเหมือนว่าจินพื้นฐานที่แตกต่างจากฉัน」เธอบอกว่า. 「อ่าผมอาจจะได้รับบางการศึกษาพิเศษ มันอาจจะเป็นเพราะที่」ศึกษา「? จินที่คุณเข้าเรียนในโรงเรียนหรือไม่? 」「โรงเรียน? 」「ฉันผิดหรือเปล่า? แล้วบางทีคุณอาจหมายถึงครูสอนพิเศษหรือไม่? คุณรวย? หรือคุณประเสริฐ? 」จิโบกมือมือของเขาในด้านหน้าของใบหน้าของเขา「ไม่มีไม่มี ฉันควรจะพูดว่ามัน ... 」บ้านเสร็จสมบูรณ์เพื่อให้เขาคิดเกี่ยวกับมัน. 「ฉันเป็นเด็กกำพร้า」「เอ๊ะ? 」 Beana ถูกสับสนโดยสารภาพฉับพลัน จินยังคง「ดังนั้นสถานที่ที่ฉันอาศัยอยู่เป็นเกาะโดดเดี่ยว นอกจากนี้ไม่ได้อีกต่อครู」「 ... 」「เกาะที่มี"สิ่งประดิษฐ์" ที่เรียกว่า "ประตู Warp" 」「WW-วาเป็น "ประตู Warp" คุณพูด !! ?? 」Beana รู้สึกประหลาดใจและลน จินที่ Beana, 「ใจเย็น ดังนั้นหลังจากที่ใช้มันผมออกมาด้านข้างของป่า และคุณรู้ว่าส่วนที่เหลือหลังจากนั้น」ไม่น้อยถูกทิ้งละเว้นโดยทั่วไป แต่เขาไม่ได้พูดโกหก. โดยมีรายละเอียดเป็นที่น่าตกใจและหลังในขณะ Beana, 「 ... ผมค่อนข้างเข้าใจ นั่นคือเหตุผลที่ว่าทำไมจินเป็นพิเศษ "ช่างเมจิกว่า" 」「ผลไม้ที่มีการเจริญเติบโตยังอยู่บนเกาะ」จิท้าย. 「ฉันเห็น ขอขอบคุณ. คุณเชื่อฉัน? 」「แอ๊ะ คุณไม่สามารถพูดคุยกับคนอื่นเกี่ยวกับมันได้หรือไม่」「แน่นอน อย่างไรก็ตามผมคิดว่าผมจะทำให้ไฟแช็ควันมากเกินไป」「แน่นอนฉันจะช่วย」ดังนั้นทั้งสองเริ่มการผลิตได้ทันทีเบา เพราะมันขายให้ดี 40 ได้จัดทำในวันนี้. เนื่องจากยังคงมีนิด ๆ หน่อย ๆ ของเวลา「ดังนั้นคุณไม่ได้มากับสิ่งอื่นๆ ที่คุณทำ? 」จินถาม Beana, 「อาใช่ คุณจะเห็นเราไม่สามารถทำให้เป็นเครื่องมือวิเศษที่ผลิตน้ำร้อน? 」「เบาก็สามารถจุดไฟไปถึงจุดที่ไม่สามารถหรือไม่」เมื่อจินปฏิเสธดังนั้น「มันแตกต่างกัน แต่ผมบอกว่าน้ำร้อนก็ไม่ได้ต้มน้ำที่ใช้ในการปรุงอาหารเช่นล้างมือของคุณหรือเช็ดร่างกายของคุณชนิดของน้ำร้อนที่. 'ด้วยคำอธิบายที่จินปรบมือของเขาในการชื่นชม「อาฉันเห็น ผมได้รับมัน」กล่าวคือเป็นเครื่องมือวิเศษเช่นเครื่องทำน้ำอุ่นโลกที่ทันสมัย​​ มันจะดีถ้ามันจะทำให้น้ำร้อนปานกลาง. 「มันดูเหมือนจะไม่ซับซ้อนดังนั้น」「ใช่ไหม? ดังนั้นผมจึงคิดว่าการวางสิ่งที่สร้างความร้อนในภาชนะที่เต็มไปด้วยน้ำ」Beana วางแผนของเธอ แต่จินปฏิเสธมัน. 「แอ๊ะที่ไม่มีจุดหมาย」「ทำไม !? 」ซึมปิดBeana ลงเธอยกธรรมชาติเสียงของเธอ. 「 เมื่อวานนี้คุณบอกว่ามันเป็นเครื่องมือที่มีประโยชน์สำหรับทุกคน」「ผมบอกว่า? 」「ซึ่งหมายความว่าคุณควรพยายามที่จะให้ราคาถูกเป็นไปได้โอเค? 」「ดีถ้าว่าเป็นวิธีที่มันเป็น」「ในกรณีที่คุณจะต้องที่จะคิดว่าเป็นครั้งแรกที่มีประสิทธิภาพ」「ประสิทธิภาพ? 」「แอ๊ะ เช่นเดียวกับความพยายามในเรื่องที่เกี่ยวกับการทำงานที่มีความหมาย」ได้ยินว่า Beana ครุ่นคิดเร็ว ๆ นี้เข้าใจความหมายที่「ฉันเห็น ใช้เวทมนตร์เล็ก ๆ น้อย ๆ เท่าที่เป็นไปผลิตเป็นน้ำร้อนมากที่สุดชนิดของความหมายที่ถูกต้องที่? 」「สิทธิขวา คุณจับได้อย่างรวดเร็ว」จินรู้สึกประทับใจตรงไปตรงมา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

「ยินดีต้อนรับกลับบ้าน พ่อ」
กลับไปยังห้องปฏิบัติการ เรโกะ มาทักทาย
「ถึงแม้ว่ามันได้กลายเป็นค่อนข้างมืด บ้านเสร็จสมบูรณ์ ดังนั้น โปรดดู」
「เอ๊ะ ? แล้วเหรอ 」
จินแปลกใจว่า เรโกะ กรุ๊ป สร้างบ้านในวันหนึ่ง แต่จินไม่คิดว่ามันคงจะง่ายกว่าถ้าเขาทำมันเอง .
ใส่แล้วมองออกไปนอกห้องปฏิบัติการมียืนบ้านสไตล์ญี่ปุ่นด้วยหลังคากระเบื้อง .
「นี่ . . . . . . . 」
「จากพ่ออยู่ในความทรงจำ ผมดูรูปที่ง่ายที่จะอยู่ใน」
บ้านชั้นเดียว มุงหลังคาด้วยกระเบื้องไม้ ผนังฉาบด้วยดินเหนียว
「เชิญดูข้างในด้วย」
เมื่อภายในมีห้องโถงที่ซึ่งคุณสามารถถอดรองเท้าทางเดินมีพื้นไม้และพื้นใกล้กันกับครัว มีจำนวน 4 ห้อง และตรงข้ามกับพื้นไม้ที่เขาคาดว่าจะได้ ,
「 . . . เสื่อทาทามิ ? 」
สิ่งที่คล้ายเสื่อทาทามิถูกกระจายไปทั่ว .
「ตามความจำของพ่อ มันเป็น『นุ่มรีบ』ใช่ไหม ? และเพื่อให้มัน ผมเห็นคล้ายหญ้าที่ปลูกในพื้นที่ชุ่มน้ำ และพยายามที่จะใช้มัน」
ทำขนาดนี้ เขาคงไม่คิดว่า จะทำให้เขามีเท่าไหร่ เรย์โกะคิดว่าจิน .
「เรโกะ ขอบคุณครับ เจ้าช่างเป็นลูกสาวที่น่ารัก『』」
จินพูดยิ้มใหญ่ เรโกะก็ยินดีจากคำชม .
「ฉันว่าคืนนี้ฉันจะนอนที่นี่」
「เอาเลย」
คืนนั้นจินกางที่นอน และนอนในเสื่อทาทามิ ( tatami ) ห้องสำหรับเวลา ครั้งแรกในขณะ .

เช้าวันถัดไป จินกินโจ๊กของข้าวบาร์เลย์สำหรับอาหารเช้า
「เรโกะช่วยขาย《เล็กหินเวทย์》อีกครั้งเพื่อเงิน ผมก็อยากให้หุ้นขึ้นบนข้าวสาลี ข้าวบาร์เลย์ และเครื่องปรุงรส .
「ครับ ดีมาก ฉันไปที่บ้าน beana ซาน หลังจากฉันเสร็จ 」
「อ้า ใช่แล้ว ถ้าเราไม่ได้อยู่ที่ร้านแล้ว เราอาจจะอยู่ในบ้าน beana 」」


「เข้าใจการ《หินวิเศษ》เก็บบนเกาะโฮราอิ คุณภาพสูงเพื่อให้มันขายราคาค่อนข้างสูง เรโกะ มีขาย 3 ได้รับ 5 , 000 ทอร์ โดยใช้เงินซื้อข้าวสาลีและข้าวบาร์เลย์ .
ราคาของข้าวสาลีและข้าวบาร์เลย์ในบริเวณที่ดินสีน้ำเงิน 1 กก. ของข้าวสาลีและข้าวบาร์เลย์ 80 ทอร์ 1 กิโลกรัม 90 ทอร์ โดยการซื้อมันถูกกว่า
10 เล็กน้อยเรโกะเดินในขณะที่แบก 60kg ข้าวบาร์เลย์และข้าวสาลี เสมียนของเมล็ดข้าวร้านขากรรไกรลดลงเห็นซะ
เธอยื่นส่วนของข้าวสาลีกลับมาโฮราอิ เกาะ Peridot ปลูกมัน ส่วนที่เหลือเก็บไว้เป็นอาหาร
เนื่องจากเกลือสามารถเก็บรวบรวมจากทะเลของเกาะโฮราอิ โดยซื้อพริกไทยเล็กน้อย เรโกะต่อแล้ว
「ฉันจะไปหาอีกหน่อยเงิน」
ดังนั้นเรโกะขายอีก 2 《หินวิเศษ》ได้รับ 3200 ทอร์มุ่งหน้าไปที่จิน

＊＊＊

「อรุณสวัสดิ์」
「อรุณสวัสดิ์ จิน」
「ผมเอา pelshka อีกครั้งในวันนี้」
「ขอบคุณครับ 」
beana ไม่แคร์ที่จินนำผลไม้จาก .
「อย่างใด ดูเหมือนสภาพของพี่น้องดีขึ้นจากการรับประทานอาหารนี้」
「ก็ดีมันจะดีที่สุดถ้าเขาสามารถกู้คืนโดยไม่ต้องไปพบหมอ」

「จินว่า จิน คุณอาจจะรู้ว่ามันเกิดขึ้นได้ยังไง ? 」
บอกว่า beana จ้องมองจินกับหงายตา
「อ่า ผมอาจจะคิด แต่ผมสามารถพูดได้โดยไม่ถูกแน่นอน ดังนั้นฉันจึงเก็บเงียบ」
「มาคิดดูแล้ว คุณพูดอย่างนั้น เฮ้ มันคือโรคอะไร ? 」
「 เลือดออกตามไรฟัน 」「 sukerubi 」

?beana เอียงหัวไป
「คำที่ไม่คุ้นเคย มันเป็นโรคที่สามารถจะปรากฏขึ้นถ้าหนึ่งไม่กินผักสดและผลไม้ beana เป็นผักแล้ว น้ำซุปก็น่าจะพอ ? เมื่ออุ่นขึ้น เป็นพิเศษสารอาหารที่มีอยู่ในผักจะมาสิ้นสุด จึงมีความหมายถึงกินสด」
beana ยังคงเอียงศีรษะของเธอในขณะที่จินอธิบาย
「ทำไมคุณมีความรู้นี้ จิน ? บางทีจินดูเหมือนพื้นฐานที่แตกต่างจากฉัน」

เธอกล่าวว่า 「อ่า ฉันอาจจะได้รับการศึกษาพิเศษ มันอาจเป็นเพราะ」
「การศึกษา ? จิน เธอเข้าเรียนในโรงเรียน ? 」โรงเรียน
「 ? 」
「ผมผิดเหรอ แล้วบางทีคุณอาจจะหมายถึง ติว คุณรวยไหม หรือคุณเป็นขุนนางหรือ 」
จินโบกมือมือของเขาในด้านหน้าของใบหน้า
「 ไม่ ไม่ ผมจะพูดยังไงดี . . . . . . . 」
บ้านเสร็จสมบูรณ์ ดังนั้น เขาก็คิดว่า ฉันเป็นเด็กกำพร้า」「

「เอ๊ะ ? 」
beana สับสนโดยกะทันหันสารภาพ จินต่อ
「ดังนั้น สถานที่ที่ฉันอยู่เป็นเกาะโดดเดี่ยว ไม่มีอีกต่อไป ครู」
「 . . . . . . . 」
「เกาะนั้นมี《สิ่งประดิษฐ์》เรียกว่า《 Warp Gate 》」
「 w-w-wha , 《 Warp Gate 》คุณพูด ! ! ? ? 」
beana เป็นแปลกใจและสงสัย จินที่ beana
「 , ใจเย็น ดังนั้นหลังจากที่ใช้มันออกมาด้านข้างของป่า และคุณรู้ว่าส่วนที่เหลือ หลังจากนั้น」
ไม่น้อยที่ถูกทิ้งไว้ แต่ปกติเขาไม่พูดโกหก
รายละเอียด ทำให้ตกตะลึงและหลังจากที่ในขณะที่ beana
「 , . . . . . . . ผมค่อนข้างเข้าใจ นั่นคือเหตุผลที่ทำไมจินเป็นพิเศษ《มายากลช่างฝีมือ》」
「ผลไม้ยังโต บนเกาะ」
จินผนวก .
「ผมเห็น ขอบคุณครับ คุณเชื่อผมมั้ย ? 」
「อ่า คุณไม่พูดคุยกับคนอื่นเกี่ยวกับเรื่องนี้ 」
「แน่นอน ยังไงก็ตาม ฉันคิดว่าฉันจะทำให้ไฟแช็กวันนี้ด้วย」
「แน่นอน ผมจะช่วย」
ดังนั้นสองทันทีเริ่มผลิตไฟแช็ก เพราะมันขายดี 40 เตรียมวันนี้ .
เนื่องจากยังคงมีเล็กน้อยของเวลา ,
「ดังนั้นคุณมากับสิ่งที่คุณทำ ? 」
จินถาม beana
, 「อ่าครับ คุณเห็นไหมเราไม่สามารถให้เครื่องมือวิเศษที่ผลิตน้ำร้อน 」
「เบาสามารถจุดไฟไปถึงจุดนั้นได้มั้ย ? 」
เมื่อจินปฏิเสธแล้ว
「มันต่างกัน แม้ว่าฉันจะบอกว่าน้ำร้อน ไม่ใช่น้ำเดือด ใช้ปรุงอาหาร เช่น ล้างมือ หรือเช็ดร่างกายของคุณ , ชนิดของน้ำร้อน 」
กับคำอธิบายจิน clapped มือชื่นชม
「อ่า ผมเห็นฉันได้มัน」
คือว่าเครื่องมือวิเศษเหมือนโลกสมัยใหม่เครื่องทำน้ำอุ่น มันคงจะดีถ้ามันทำให้มีน้ำร้อน .
「ไม่ได้ดูเหมือนซับซ้อนดังนั้น」
「ใช่ไหม ? ดังนั้นฉันคิดของการวางบางสิ่งบางอย่างที่สร้างความร้อนในภาชนะที่เต็มด้วยน้ำ」
beana วางแผนของเธอ แต่จินปฏิเสธ
「อ้า นั่นไม่ใช่」
「ทำไม ! ? 」
พร้อมปิด beana ลงเธอเองจะขึ้นเสียง .
「เมื่อวานคุณบอกว่า มันเป็นเครื่องมือที่มีประโยชน์สำหรับทุกคน」
「ฉันกล่าวว่า ? 」
「ซึ่งหมายความว่าคุณควรพยายามที่จะให้ราคาที่ราคาถูกที่สุดเท่าที่เป็นไปได้โอเค ? 」
「ดีถ้ายังไง」
「 ในกรณีนี้ คุณจะต้องคิดว่าประสิทธิภาพก่อน」
「ประสิทธิภาพ ? 」
「อ่า ชอบความพยายามในการไปทำงาน นั่นหมายถึง」
ได้ยินว่า beana ครุ่นคิดแล้วเข้าใจความหมาย
「ผมเห็น ใช้เวทมนต์เล็กๆที่เป็นไปได้ ผลิตเป็นน้ำร้อนมากที่สุดความหมายใช่มั้ย ? 」
「ขวาขวา คุณเข้าใจเรื่องได้เร็ว」
จินจริงๆประทับใจ