The year: 1969. A man called Armstr

The year: 1969. A man called Armstrong is about to walk on the moon.
history_old_bakery.jpg
(In fact, the day he does so, Bells Beach is ten foot and near perfect. Two Torquay locals, Charlie Bartlett and Brian Singer, surf their brains out before going home to watch the other momentous event on black and white TV.)

In Australia, surfing is at a curious stage of its development. The “short board revolution” of 1967 has created a frenzy of experimentation in surfboard design and surfing technique.

In the cool climate of Victoria, sanity prevails in design and technique, if not in the temperaments of the surfers. The cold, always a great leveller, has created a hardy breed of surfer who has no time for the hoopla and hype of the glitter beach capitals of the world. And by 1969 these like-minded souls have begun to gravitate towards the equally no-frills seaside town of Torquay, just a couple of kilometres away from Bells Beach, home of some of the most challenging waves in Australia.
history_old_polaroids.jpg
And it is into this environment that Doug “Claw” Warbrick and Brian “Sing Ding” Singer decide to pitch their fledgling surf company, Rip Curl. And yes, it will be called Rip Curl.

Rip Curl Surfboards did well in a highly competitive market which had opened up in response to the revolution in design. Pioneers like Gordon Woods and Barry Bennett in Sydney and George Rice in Victoria had been joined by hundreds of wide-eyed hopefuls operating, like Rip Curl, out of garages and tool sheds.

In many cases enthusiasm and innovation overshadowed technical expertise and quality, but Rip Curl concentrated on producing a small number of functional surfcraft for local waves.

In 1970, however, Warbrick and Singer made the decision which changes forever the nature of their fledgling company. Looking at the essential needs of their fellow surfers in cold-water Victoria, they see that one – a board to ride – is being serviced by too many companies, while the other – a wetsuit to keep out the cold – is being serviced by only two, one of whom makes wetsuits for divers and has only a marginal commercial interest in surfing.

Rip Curl took over an old house in Torquay and the partners made a small investment in a pre-World War II sewing machine. They put together a crew of locals and went into production, cutting out the rubber on the floor and handing the pieces to an over-worked and underpaid machinist.

By today’s standards, the prototype Rip Curl wetsuits were primitive, but they differed from others on the market in that they evolved through interaction with surfers.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ปี: 1969 คนเรียกว่าอาร์มสตรองไป เดินบนดวงจันทร์ได้history_old_bakery.jpg(จริง วันเขาไม่ ระฆังมีเท้า สิบ และ ใกล้สมบูรณ์ ชาวโตเกียวสอง ชาร์ลีในบาร์ตเลตและไบรอันนักร้อง ท่องสมองของพวกเขาออกก่อนที่จะไปดูอื่น ๆ เหตุการณ์ momentous ทีวีขาวดำ)ในออสเตรเลีย ท่องอยู่ในขั้นตอนพัฒนาความอยากรู้อยากเห็น "สั้นคณะปฏิวัติ" ของ 1967 ได้สร้างความตื่นเต้นของการทดลองในเทคนิคการออกแบบและท่องกระดานโต้คลื่น ในสภาพภูมิอากาศที่เย็นของวิคตอเรีย สติแสดงในการออกแบบเทคนิค ถ้า ไม่ ใน temperaments ของเซอร์เฟอร์ที่ เย็น เสมอยังดี leveller ได้สร้างพันธุ์นักท่องที่ไม่มีเวลาสำหรับ hoopla ฝรั่งและ hype กลิทเทอร์หาดเมืองหลวงของโลก และ โดย 1969 วิญญาณเดียวกันเหล่านี้ได้เริ่ม gravitate ไปริมทะเลที่อลังการเท่าเมืองของโตเกียว เพียงไม่กี่กิโลเมตรจากหาดระฆัง บ้านบางคลื่นท้าทายที่สุดในออสเตรเลีย history_old_polaroids.jpgและในสภาพแวดล้อมนี้ว่า Doug Warbrick "เล็บ" และนักร้อง "สิงห์ดิง" ไบรอันตัดสินใจโยนบริษัทของเล่นนก คัดลอกดัด และใช่ มันจะถูกเรียกว่าฉีกขด Surfboards ขดฉีกได้ดีในตลาดแข่งขันอย่างมากที่ได้เปิดขึ้นในการตอบสนองต่อการปฏิวัติในการออกแบบ ผู้บุกเบิก ป่า Gordon และเบน เนต Barry ในซิดนีย์ และจอร์จข้าวในโตรอนโตได้ถูกเชื่อมโยง โดยร้อย hopefuls wide-eyed ปฏิบัติการ เช่นคัดลอก ดัดออกจากอู่ซ่อมรถ และเครื่องมือ sheds ในหลายกรณีความกระตือรือร้นและนวัตกรรม overshadowed ความเชี่ยวชาญด้านเทคนิคและคุณภาพ แต่ฉีกขดเข้มข้นในการผลิตจำนวน surfcraft ทำงานในท้องถิ่นคลื่นขนาดเล็ก ใน 1970 ไร Warbrick และนักร้องได้ตัดสินใจที่เปลี่ยนแปลงตลอดไปของบริษัทของนก พวกเขามองที่ความต้องการจำเป็นของเซอร์เฟอร์ของเพื่อนในวิคตอเรีย cold-water เห็นว่า หนึ่ง – กระดานขี่ –เป็นการบริการ โดยบริษัทมากเกินไป ขณะหนึ่ง – เป็นชุดหนังให้เย็น – เป็นการบริการ โดยเฉพาะสอง ผู้ทำ wetsuits สำหรับไดเวอร์ และมีเฉพาะกำไรค้าสนใจในการท่อง ม้วนกระดาษฉีกเอาผ่านบ้านเก่าในโตเกียวและคู่ค้าที่ทำการลงทุนขนาดเล็กในจักรเย็บผ้าของสงครามโลกก่อน พวกเขาใส่กันลูกเรือของชาวบ้าน และเดินเข้าไปในการผลิต ตัดออกยางบนพื้น และ handing ชิ้น machinist ที่ทำงานมากเกินไป และการชำระน้อยเกิน โดยวันนี้มาตรฐาน wetsuits ขดคัดลอกต้นแบบถูกดั้งเดิม แต่พวกเขาแตกต่างจากคนอื่นในตลาดที่พวกเขาพัฒนาผ่านการโต้ตอบกับเซอร์เฟอร์

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ปี : 1969 ผู้ชายที่ชื่อ อาร์มสตรอง จะเดินบนดวงจันทร์ history_old_bakery

. jpg ( ในความเป็นจริง วันที่เขาไม่ดังนั้น , ระฆังชายหาดเป็นสิบฟุต และใกล้ที่สมบูรณ์แบบ สองไอเดีย Torquay , ชาร์ลี บาร์ทเล็ต และ ไบรอัน ซิงเกอร์ คลื่นสมองของพวกเขาก่อนกลับบ้านเพื่อดูเหตุการณ์สำคัญอื่น ๆในสีดำและสีขาวทีวี )

ในออสเตรเลีย ท่องเว็บ เป็นขั้นตอน ขี้สงสัยของการพัฒนา" กระดานสั้นปฏิวัติ " ของ 1967 ได้สร้างความบ้าของการทดลองในการออกแบบกระดานโต้คลื่นและเทคนิคท่อง

ในสภาพภูมิอากาศที่เย็นของวิคตอเรีย สติ เหนืออื่นใดในการออกแบบและเทคนิค ถ้าไม่อยู่ในอารมณ์ของนักเล่น . เย็น , ที่กันโคลนที่ดีเสมอ , ได้สร้าง Hardy พันธุ์ของนักโต้คลื่นที่ไม่มีเวลาสำหรับ hype และ hoopla แววหาดเมืองหลวงของโลกโดยปี 1969 และวิญญาณที่มีใจเดียวกันเหล่านี้ได้เริ่มมุ่งหน้าไปทางอย่างเท่าเทียมกันไม่มี frills เมืองชายทะเลของเมือง เพียงไม่กี่กิโลเมตรห่างจากระฆังชายหาดบ้านบางคลื่นที่ท้าทายมากที่สุดในออสเตรเลีย

history_old_polaroids . jpg และมันเป็นสภาพแวดล้อมที่ดั๊ก " กรงเล็บ " warbrick และไบรอัน " ร้องติง " นักร้องตัดสินใจระยะห่างของพวกเขาเพิ่งท่องบริษัทริปเคิร์ล .และใช่มันจะเรียกว่าม้วนฉีก

ริปเคิร์ลกระดานโต้คลื่นทำได้ดีในตลาดการแข่งขันสูงซึ่งได้เปิดขึ้นในการตอบสนองต่อการปฏิวัติในการออกแบบ ผู้บุกเบิกเช่นป่าและแบร์รี่เบนเน็ตต์กอร์ดอนในซิดนีย์และจอร์จข้าวในวิคตอเรียได้เข้าร่วมโดยร้อย hopefuls ผ่าตัดดวงตาเบิกกว้าง เหมือนม้วนกระดาษฉีกออกจากโรงรถ และเพิงเครื่องมือ

ในความกระตือรือร้นหลายกรณีและนวัตกรรมมากกว่าความเชี่ยวชาญทางเทคนิคและคุณภาพ แต่ริปเคิร์ลเน้นการผลิตจำนวนน้อยของ surfcraft การทำงานสำหรับคลื่นท้องถิ่น

ใน 1970 , อย่างไรก็ตาม , warbrick และนักร้องตัดสินใจซึ่งการเปลี่ยนแปลงตลอดไปธรรมชาติของบริษัทอ่อนหัดของพวกเขา มองที่ความต้องการที่จำเป็นของนักเล่นที่เพื่อนของพวกเขาในน้ำเย็นวิคตอเรียพวกเขาเห็นหนึ่ง–คณะกรรมการที่จะนั่งและถูกให้บริการโดย บริษัท มากเกินไป ในขณะที่อื่น ๆ– wetsuit เพื่อให้ออก–เย็นถูกให้บริการโดยเฉพาะ สอง หนึ่ง ของคนที่ทำให้เว็ทสูทสำหรับนักดำน้ำ และมีเพียงเล็กน้อยเชิงพาณิชย์สนใจในการท่อง

ริปเคิร์ลยึดบ้านเก่าใน Torquay และคู่ค้าทำให้การลงทุนขนาดเล็กในก่อนสงครามโลกครั้งที่สอง จักรเย็บผ้าพวกเขาใส่กันลูกเรือของชาวบ้านและเข้าไปในการผลิต ตัดยางบนพื้นและยกชิ้น ผ่าน ทำงานได้เงินน้อยช่างเครื่อง .

โดยมาตรฐานของวันนี้ ต้นแบบ ริปเคิร์ลเว็ทสูทเป็นแบบดั้งเดิม แต่พวกเขาแตกต่างจากคนอื่น ๆในตลาดที่พวกเขาพัฒนามาจากการมีปฏิสัมพันธ์กับนักเล่น .