there is a lot of solitary imagery

there is a lot of solitary imagery in it eg 'i walked across this empty land' which seems like he's alone in the relationship, or they have broken up. Then with the bit about the branches looking at him, it seems as if the 'un certainty' of where it went wron is making him almost..mad/crazy.
The only way to move on is to go 'somewhere only we know' as if that palce where he shared memories of the girl, can show her what they had. May not even be a literal place..but mroe a state of mind...i dont know.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

มีจำนวนมากของภาพที่โดดเดี่ยวในนั้นเช่น 'ฉันเดินผ่านที่ดินผืน' ซึ่งดูเหมือนว่าเขาเป็นคนเดียวในความสัมพันธ์ หรือพวกเขามีเสียขึ้น แล้วกับบิตเกี่ยวกับสาขาเขา เหมือนกับว่า 'un แน่นอน ' ของที่มันได้ wron คือการทำให้เขาเกือบ... บ้า/บ้า วิธีเดียวที่จะไปจะไป 'ไหนเท่าที่เรารู้ว่า' ชุมชนที่ซึ่งเขาได้แบ่งปันความทรงจำของสาว สามารถแสดงให้เธอเห็นว่า สิ่งที่พวกเขา ไม่อาจหาสัญ... แต่สถานะเพิ่มเติมของจิตใจ...ที่ฉันไม่ทราบ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

มีเป็นจำนวนมากของภาพโดดเดี่ยวในนั้นเช่น 'ฉันเดินข้ามที่ดินเปล่านี้ซึ่งดูเหมือนว่าเขาเป็นคนเดียวในความสัมพันธ์ที่พวกเขาได้หรือเสียขึ้น แล้วกับบิตเกี่ยวกับสาขามองเขาก็ดูเหมือนว่า 'การยกเลิกความเชื่อมั่นของที่มันไป wron คือการทำให้เขา almost..mad / บ้า.
วิธีเดียวที่จะก้าวต่อไปคือการไป' ที่ไหนสักแห่งเดียวที่เรารู้ เช่นถ้า palce ว่าที่เขามีส่วนร่วมความทรงจำของหญิงสาวที่สามารถแสดงให้เธอเห็นสิ่งที่พวกเขามี อาจไม่ได้เป็นตัวอักษร place..but mroe สภาวะของจิตใจ ... ผมไม่ทราบ