Low bioavailability of phosphorus (

Low bioavailability of phosphorus (P) and iron (Fe) induces morphogenetic changes in roots that lead to a higher
surface-to-volume ratio. In Arabidopsis, an enlargement in the absorptive surface area is achieved by an increase in the
length and frequency of hairs in roots of Fe- and P-deficient plants. The extra root hairs are often located in positions that
are occupied with non-hair cells under normal conditions, i.e. over a tangential wall of underlying cortical cells. An
involvement of auxin and ethylene in root epidermis cell development of Fe- and P-deficient plants was inferred from
phenotypical analysis of hormone-related Arabidopsis mutants and from the application of substances that interfere with
either synthesis, transport, or perception of the hormones. Application of the ethylene precursor 1-aminocyclopropane-1-
carboxylic acid or the auxin analog 2,4-D caused a marked increase in root hair density in plants of all growth types and
confers a phenotype characteristic of ethylene-overproducing mutants. Hormone insensitivity and application of hormone
antagonists inhibited the initiation of extranumerary root hairs induced by Fe deficiency, but did not counteract the
formation of extra hairs in response to P deprivation. A model is presented summarizing putative pathways for alterations
in root epidermal cell patterning induced by environmental stress

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การดูดซึมต่ำของฟอสฟอรัส (P) และเหล็ก (Fe) ก่อให้เกิดการเปลี่ยนแปลงใน morphogenetic
รากที่นำไปสู่ที่สูงอัตราส่วนพื้นสู่ปริมาณ ใน Arabidopsis
การขยายพื้นที่ผิวดูดซึมจะประสบความสำเร็จโดยการเพิ่มขึ้นในระยะเวลาและความถี่ของการขนอยู่ในรากของFe- และพืช P-ขาด ขนรากพิเศษมักจะตั้งอยู่ในตำแหน่งที่ถูกครอบครองกับเซลล์ที่ไม่ใช่ผมภายใต้สภาวะปกติเช่นกว่าผนังวงของเซลล์เยื่อหุ้มสมองพื้นฐาน มีส่วนร่วมของออกซินและเอทิลีนในการพัฒนาเซลล์ผิวหนังชั้นนอกรากของ Fe- และพืช P-ขาดได้รับการสรุปจากการวิเคราะห์ของการกลายพันธุ์phenotypical Arabidopsis ฮอร์โมนที่เกี่ยวข้องและจากโปรแกรมของสารที่รบกวนการสังเคราะห์ทั้งการขนส่งหรือการรับรู้ของฮอร์โมน การประยุกต์ใช้สารตั้งต้นเอทิลีน 1 aminocyclopropane-1- กรดคาร์บอกซิหรืออะนาล็อกออกซิน 2,4-D ก่อให้เกิดความชัดเจนมากขึ้นในความหนาแน่นของรากผมในพืชทุกชนิดเจริญเติบโตและฟาโรห์ลักษณะฟีโนไทป์ของการกลายพันธุ์เอทิลีนoverproducing ไม่รู้สึกฮอร์โมนและการประยุกต์ใช้ฮอร์โมนคู่อริยับยั้งการเริ่มต้นของรากขน extranumerary ที่เกิดจากการขาดเฟ แต่ไม่ได้ต่อสู้กับการก่อตัวของขนเป็นพิเศษเพื่อตอบสนองต่อการกีดกัน P รูปแบบที่นำเสนอสรุปวิถีสมมุติสำหรับการเปลี่ยนแปลงในเซลล์รากผิวหนังที่เกิดจากการเลียนแบบความเครียดสิ่งแวดล้อม

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ชีวปริมาณออกฤทธิ์ต่ำของฟอสฟอรัส ( P ) และเหล็ก ( Fe ) ก่อให้เกิดการเปลี่ยนแปลง morphogenetic ในราก ทำให้พื้นผิวสูงกว่า
อัตราส่วนปริมาตร ใน Arabidopsis การขยายในพื้นที่ผิวในการดูดซับได้โดยการเพิ่มขึ้นใน
ความยาวและความถี่ของขนรากของเฟ - p-deficient พืช ขนรากพิเศษมักจะตั้งอยู่ในตำแหน่งที่
ครอบครองกับผมไม่ใช่เซลล์ภายใต้สภาวะปกติ เช่น ข้ามกำแพงแนวพื้นฐาน - เซลล์ การมีส่วนร่วมของออกซิน
การผลิตในการพัฒนาเซลล์ของราก ใบเหล็กและ p-deficient พืชทั้ง
การวิเคราะห์ phenotypical ของฮอร์โมนที่เกี่ยวข้อง Arabidopsis พวกกลายพันธุ์ และจากการใช้สารที่รบกวน
ทั้งการสังเคราะห์ ขนส่งหรือการรับรู้ของฮอร์โมน การประยุกต์ใช้สารเอทิลีน 1-aminocyclopropane-1 -
กรดคาร์บอกซิลิกหรือออกซินอนาล็อก 2 เกิดจากการปรับตัวเพิ่มขึ้นในรากผมความหนาแน่นในพืชทุกประเภทที่มีการเจริญเติบโตและลักษณะของเอทิลีน
เกี่ยวข้องเป็น overproducing มนุษย์กลายพันธุ์ การต่อต้านฮอร์โมนและฮอร์โมน
ยากลุ่มยับยั้งการ extranumerary ขนรากเกิดจากการขาดเหล็ก แต่ไม่ได้ต่อต้านการก่อตัวของเส้นผมเสริม
ในการตอบสนองต่อการสูญเสีย . รูปแบบนำเสนอการเปลี่ยนแปลงการเปลี่ยนแปลงกรดอะมิโน
รากเซลล์แบบ induced ความเครียดสิ่งแวดล้อมโดยตรง