When the Flame Dragon appeared, the

When the Flame Dragon appeared, the vines that had been suppressed by Sang Luo the midget suddenly shook and lifted up. Within the black robe, two eyes emanated shock.

All of this takes some time to describe, but actually happened in an instant. Even as Xu Luodi’s voice could be heard, it was replaced by a blood-curdling scream which sounded out throughout the whole area. The three hundred meter long Flame Dragon slammed into him, instantly transforming his body into bits of ash which floated in the air. Only his scream remained behind, echoing through the air.

His bag of holding flew into Meng Hao’s hand.

As the scene played out in front of everyone, Xiao Chang’en’s expression grew excited. Next to him, Xiao Caifeng gazed at Meng Hao, her eyes filled with a strange glow.

There is no need to even mention the rest of the Xiao Clansmen, who stared at Meng Hao with excited inspiration.

Sang Luo’s expression was unsightly. Having witnessed Xu Luodi’s death, his heart now was now thumping. He was a cautious person by nature, so he immediately retreated. He was of the late Foundation Establishment stage, but he wasn’t the type to risk himself. His body flashed as he attempted to flee. In his mind, his opponent would most likely have some apprehensions, and wouldn’t pursue.

If his opponent didn’t pursue, it would be evidence that he viewed himself as inferior. In that case, Sang Luo could make a sudden reverse attack to kill him. This was a tactic that he had frequently employed, and had practiced until the proverbial furnace flames burned blue. However, as soon as he began to fly off, Meng Hao gave off a cold harrumph and then leaped into the air, transforming into a prismatic beam that shot after Sang Luo.

Seeing this, Sang Luo’s face immediately fell.

“The fact that he’s chasing me proves that he thinks he can kill me. This can’t be right!” His heart trembled as he raced forward. He waved his right hand, causing the black sealing stone to emit a buzzing sound as it shot toward Meng Hao.

Meng Hao could fight with late Foundation Establishment Cultivators who had nine Dao Pillars, although he couldn’t do so lightly. Sang Luo, however, only had a mere seven Dao Pillars. Meng Hao had the luxury of being able to look down on him. His right hand flickered with an incantation gesture and the two wooden swords appeared. One shot toward the black seal, the other became a colorful beam that shot in pursuit of Sang Luo.

A boom filled the air as the black sealing stone was shattered into pieces. Sang Luo let out an angry howl. He eyed the approaching wooden sword, and his body trembled. He quickly snapped a jade slip between his fingers, and then made an incantation gesture with both hands, after which he waved the index of his right finger in the air in front of him.

As he did, everything around him seemed to grow dark, as if his finger were sucking in some strange power from around him. His body began to emanate an annoying, prickly aura that caused Meng Hao to frown.

The first time he had sensed a aura similar to this was back in the Black Sieve Sect 1. This aura, however, was much weaker, like a firefly compared to a full moon. Actually, now that he thought about it, he had experienced a similar reaction when he was in the cave in the mountain valley.

A booming sound once again filled the air as the wooden sword came screeching to a stop in mid-air. A rushing wind blew back the midget’s robes, revealing an ugly, scarred face and two strange eyes filled with fear. Beads of sweat dripped down his face.

“Fellow Daoist, let’s talk things through,” said Sang Luo nervously. He could tell that whereas he was using all the power he could muster, his opponent was acting casually.

The differences between masters are usually instantly obvious!

Meng Hao took a moment to sense the aura emanating off of the midget. His heart thumped. He had his speculations regarding this aura, and now that he had seen it once again, he lifted his hand and extended a finger.

“Demon Sealing, Eighth Hex!”

As his finger descended, everything grew dark. Sang Luo suddenly began to tremble, and his eyes shone with astonishment. He immediately sensed the Qi of heaven and earth changing. Suddenly, his Cultivation base was suppressed. A whizzing sound could be heard as the wooden sword in front of him shot forward; in the blink of an eye, it would plunge into his neck.

His eyes filled with despair. However, at this exact moment, Meng Hao flicked his sleeve. The wooden sword, instead of ripping his head off, spun down and then carried Sang Luo with it back toward Meng Hao. Meng Hao reached out and grabbed Sang Luo by the neck.

At this moment, Sang Luo’s Cultivation base was restored and he could move his body again. His face was pale, though, his eyes filled with terror. He didn’t dare to move even an inch. The hand which clamped down on his neck emanated a feeling of death that caused his heart to tremble. In fact, being this close to Men

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

When the Flame Dragon appeared, the vines that had been suppressed by Sang Luo the midget suddenly shook and lifted up. Within the black robe, two eyes emanated shock.All of this takes some time to describe, but actually happened in an instant. Even as Xu Luodi’s voice could be heard, it was replaced by a blood-curdling scream which sounded out throughout the whole area. The three hundred meter long Flame Dragon slammed into him, instantly transforming his body into bits of ash which floated in the air. Only his scream remained behind, echoing through the air.His bag of holding flew into Meng Hao’s hand.As the scene played out in front of everyone, Xiao Chang’en’s expression grew excited. Next to him, Xiao Caifeng gazed at Meng Hao, her eyes filled with a strange glow.There is no need to even mention the rest of the Xiao Clansmen, who stared at Meng Hao with excited inspiration.Sang Luo’s expression was unsightly. Having witnessed Xu Luodi’s death, his heart now was now thumping. He was a cautious person by nature, so he immediately retreated. He was of the late Foundation Establishment stage, but he wasn’t the type to risk himself. His body flashed as he attempted to flee. In his mind, his opponent would most likely have some apprehensions, and wouldn’t pursue.If his opponent didn’t pursue, it would be evidence that he viewed himself as inferior. In that case, Sang Luo could make a sudden reverse attack to kill him. This was a tactic that he had frequently employed, and had practiced until the proverbial furnace flames burned blue. However, as soon as he began to fly off, Meng Hao gave off a cold harrumph and then leaped into the air, transforming into a prismatic beam that shot after Sang Luo.Seeing this, Sang Luo’s face immediately fell.“The fact that he’s chasing me proves that he thinks he can kill me. This can’t be right!” His heart trembled as he raced forward. He waved his right hand, causing the black sealing stone to emit a buzzing sound as it shot toward Meng Hao.Meng Hao could fight with late Foundation Establishment Cultivators who had nine Dao Pillars, although he couldn’t do so lightly. Sang Luo, however, only had a mere seven Dao Pillars. Meng Hao had the luxury of being able to look down on him. His right hand flickered with an incantation gesture and the two wooden swords appeared. One shot toward the black seal, the other became a colorful beam that shot in pursuit of Sang Luo.A boom filled the air as the black sealing stone was shattered into pieces. Sang Luo let out an angry howl. He eyed the approaching wooden sword, and his body trembled. He quickly snapped a jade slip between his fingers, and then made an incantation gesture with both hands, after which he waved the index of his right finger in the air in front of him.ตามที่เขาได้ หยิบดูเหมือนจะเติบโต มืดว่านิ้วของเขาถูกดูดพลังแปลกจากรอบ ๆ ตัวเขา ร่างกายของเขาเริ่มโชยกลิ่นอายน่ารำคาญ หนามที่เกิดจากเมงเฮาขมวดมาครั้งแรกที่เขาได้รู้สึกกลิ่นอายที่คล้ายกันนี้เป็นไปในสีดำตะแกรงนิกาย 1 ออร่านี้ แต่ เป็นที่อ่อนแอกว่ามาก เช่นหิ่งห้อยเมื่อเทียบกับจันทร์เต็มดวง จริง ขณะที่เขาคิดเกี่ยวกับมัน เขามีประสบการณ์คล้ายปฏิกิริยาเมื่อเขาในถ้ำในภูเขาหุบเขาเสียงเฟื่องฟูอีกครั้งเติมอากาศเป็นดาบไม้มาร้องเสียงกรี๊ดไปหยุดในกลางอากาศ มีสายลมพัดกลับเสื้อคลุมของคนแคระ เผยให้เห็นใบหน้าน่าเกลียด แผลเป็นและแปลกตาเต็มไป ด้วยความกลัว เม็ดเหงื่อหยดลงใบหน้าของเขา"เพื่อน Daoist พูดคุยสิ่งผ่าน, " กล่าวว่า Sang Luo กรุงเทพฯ เขาสามารถบอกได้ว่า ในขณะที่เขาใช้พลังทั้งหมดที่เขาสามารถรวบ ฝ่ายตรงข้ามของเขาทำหน้าที่ลวกความแตกต่างระหว่างโทมักเห็นได้ชัดทันทีเมงเฮาเอาครู่รู้สึก aura เล็ดลอดออกมาจากแคระ หัวใจของเขา thumped เขา speculations ของเขาเกี่ยวกับออร่านี้ และหลังจากที่เขาได้เห็นมันอีกครั้ง เขายกมือ และนิ้วขยาย"ปีศาจปิดผนึก แปดฐานสิบหก"As his finger descended, everything grew dark. Sang Luo suddenly began to tremble, and his eyes shone with astonishment. He immediately sensed the Qi of heaven and earth changing. Suddenly, his Cultivation base was suppressed. A whizzing sound could be heard as the wooden sword in front of him shot forward; in the blink of an eye, it would plunge into his neck.His eyes filled with despair. However, at this exact moment, Meng Hao flicked his sleeve. The wooden sword, instead of ripping his head off, spun down and then carried Sang Luo with it back toward Meng Hao. Meng Hao reached out and grabbed Sang Luo by the neck.At this moment, Sang Luo’s Cultivation base was restored and he could move his body again. His face was pale, though, his eyes filled with terror. He didn’t dare to move even an inch. The hand which clamped down on his neck emanated a feeling of death that caused his heart to tremble. In fact, being this close to Men

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เมื่อเปลวไฟมังกรปรากฏองุ่นที่ได้รับการปราบปรามโดย Sang Luo คนแคระก็สั่นสะเทือนและยกขึ้น ภายในเสื้อคลุมสีดำดวงตาทั้งสองข้างเล็ดลอดออกมาช็อต. ทั้งหมดนี้ใช้เวลาในการอธิบาย แต่ที่จริงที่เกิดขึ้นในทันที แม้ในขณะที่เสียงเสี่ยว Luodi อาจจะได้ยินมันถูกแทนที่ด้วยเสียงกรีดร้องของเลือดทำให้ตกใจที่เป่าออกมาตลอดพื้นที่ทั้งหมด อีกสามร้อยเมตรยาวเปลวไฟมังกรกระแทกเข้ากับเขาทันทีเปลี่ยนร่างกายของเขาเป็นบิตของเถ้าซึ่งลอยอยู่ในอากาศ เพียงเสียงกรีดร้องของเขายังคงอยู่เบื้องหลังสะท้อนผ่านอากาศ. กระเป๋าของเขาในการถือครองบินเข้ามาในมือของเม้งเฮา. ในฐานะที่เป็นฉากที่เล่นออกมาในด้านหน้าของทุกคนแสดงออกเสี่ยว Chang'En เติบโตตื่นเต้น ถัดจากเขาเสี่ยว Caifeng จ้องมองเม้งเฮาดวงตาของเธอเต็มไปด้วยแสงแปลก. ไม่จำเป็นต้องพูดถึงส่วนที่เหลือของเสี่ยวผู้ดีที่จ้องมองมาที่เม้งเฮาด้วยแรงบันดาลใจตื่นเต้นคือ. Sang แสดงออก Luo ก็น่าเกลียด หลังจากเห็นการตายของเสี่ยว Luodi ของหัวใจของเขาในขณะนี้ตอนนี้เต้น เขาเป็นคนที่ระมัดระวังโดยธรรมชาติเพื่อให้เขาถอยทันที เขาเป็นของปลายขั้นตอนการจัดตั้งมูลนิธิ แต่เขาก็ไม่ใช่คนประเภทที่จะเสี่ยงเอง ร่างกายของเขาประกายในขณะที่เขาพยายามจะหนี ในใจของเขาคู่ต่อสู้ของเขาส่วนใหญ่จะมีความกังวลบางส่วนและจะได้ติดตาม. หากฝ่ายตรงข้ามของเขาไม่ได้ติดตามก็จะเป็นหลักฐานที่แสดงว่าเขามองว่าตัวเองเป็นที่ด้อยกว่า ในกรณีที่ Sang Luo จะทำให้การโจมตีกลับอย่างฉับพลันที่จะฆ่าเขา นี่คือกลยุทธ์ที่เขาได้ลูกจ้างประจำและได้รับการฝึกฝนจนเปลวไฟเตาเผาสีฟ้าเลื่องลือ แต่ทันทีที่เขาเริ่มที่จะบินออกเม้งเฮาให้ปิด harrumph เย็นแล้วกระโดดขึ้นไปในอากาศเปลี่ยนเป็นคานเหลี่ยมที่ยิงหลังจาก Sang Luo. เห็นอย่างนี้ Sang ใบหน้า Luo ลดลงทันที. "ความจริงที่ว่าเขาเป็น ไล่ฉันพิสูจน์ให้เห็นว่าเขาคิดว่าเขาสามารถฆ่าฉัน นี้ไม่สามารถถูกต้อง! "หัวใจของเขาสั่นสะท้านในขณะที่เขาวิ่งไปข้างหน้า เขาโบกมือขวาของเขาก่อให้เกิดหินปิดผนึกสีดำในการเปล่งเสียงหึ่งในขณะที่มันยิงไปยังเม้งเฮา. เม้งเฮาสามารถต่อสู้กับปลายมูลนิธิจัดตั้งพรวนดินที่มีเก้าประการ Dao แม้ว่าเขาจะไม่สามารถทำเช่นนั้นเบา ๆ Sang Luo แต่เพียงมีเพียงเจ็ดประการเชียงดาว เม้งเฮามีความหรูหราของความสามารถในการมองลงมาบนเขา มือขวาของเขา flickered กับท่าทางคาถาและสองดาบไม้ปรากฏ คนหนึ่งถูกยิงที่มีต่อตราประทับสีดำ, อื่น ๆ กลายเป็นลำแสงที่มีสีสันที่ยิงในการแสวงหา Sang Luo. บูมที่เต็มไปด้วยอากาศเป็นหินสีดำปิดผนึกถูกทำลายเป็นชิ้น Sang Luo ให้ออกมาเห่าหอนโกรธ เขาตาดาบไม้ใกล้และร่างกายของเขาสั่นสะท้าน เขาได้อย่างรวดเร็ว snapped ใบหยกระหว่างนิ้วมือของเขาแล้วทำท่าทางคาถาด้วยมือทั้งสองหลังจากที่เขาโบกมือดัชนีของนิ้วมือข้างขวาของเขาในอากาศในด้านหน้าของเขา. ขณะที่เขาทำทุกอย่างรอบ ๆ ตัวเขาดูเหมือนจะเติบโตมืด เช่นถ้านิ้วของเขาถูกดูดในอำนาจบางอย่างแปลกจากรอบ ๆ ตัวเขา ร่างกายของเขาเริ่มที่จะออกมาน่ารำคาญ, ออร่าเต็มไปด้วยหนามที่ก่อให้เกิดเม้งเฮาหน้างอ. ครั้งแรกที่เขาได้รู้สึกกลิ่นอายคล้ายกันนี้ได้กลับมาในสีดำตะแกรงนิกาย 1. กลิ่นอายนี้ แต่ก็ปรับตัวลดลงมากเมื่อเทียบเหมือนหิ่งห้อย ไปที่พระจันทร์เต็มดวง ที่จริงตอนนี้ที่เขาคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้เขาเคยมีประสบการณ์เป็นปฏิกิริยาที่คล้ายกันเมื่อเขาอยู่ในถ้ำในหุบเขาภูเขา. เสียงดังสนั่นอีกครั้งหนึ่งที่เต็มไปด้วยอากาศเป็นดาบไม้มาร้องเสียงกรี๊ดหยุดอยู่กลางอากาศ ลมพัดวิ่งกลับอาภรณ์ของคนแคระเผยให้เห็นน่าเกลียดใบหน้ามีรอยแผลเป็นและสองตาแปลก ๆ ที่เต็มไปด้วยความหวาดกลัว ลูกปัดของเหงื่อหยดลงบนใบหน้าของเขา. "เพื่อนร่วม Daoist ให้มาพูดคุยสิ่งที่ผ่าน" กล่าวว่า Sang Luo ประหม่า เขาสามารถบอกได้ว่าในขณะที่เขากำลังใช้พลังทั้งหมดที่เขาสามารถรวบรวมฝ่ายตรงข้ามของเขากำลังทำหน้าที่ลวก. ความแตกต่างระหว่างโทมักจะเห็นได้ชัดทันทีเม้งเฮาเอาช่วงเวลาที่จะรู้สึกกลิ่นอายเล็ดลอดออกมาจากคนแคระ หัวใจของเขาทุบ เขามีการคาดเดาของเขาเกี่ยวกับกลิ่นอายนี้และตอนนี้ว่าเขาได้เห็นมันอีกครั้งเขายกมือของเขาและขยายนิ้วมือ. "ปีศาจซีลแปดซวย!" ในขณะที่นิ้วของเขาสืบเชื้อสายมาทุกอย่างเติบโตมืด Sang Luo ก็เริ่มที่จะกลัวตัวสั่นและดวงตาของเขาส่องด้วยความประหลาดใจ ทันทีที่เขารู้สึกฉีของสวรรค์และโลกเปลี่ยนแปลง ทันใดนั้นฐานการเพาะปลูกของเขาถูกระงับ เสียงหวืออาจจะได้ยินเป็นดาบไม้ในด้านหน้าของเขายิงไปข้างหน้า ในพริบตาก็จะกระโดดลงไปในคอของเขา. ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยความสิ้นหวัง อย่างไรก็ตามในขณะนี้แน่นอนเม้งเฮาสะบัดแขนเสื้อของเขา ดาบไม้แทนการฉีกหัวของเขาออกปั่นลงและดำเนินการแล้ว Sang Luo กับมันกลับไปเม้งเฮา เม้งเฮาเอื้อมมือออกและคว้า Sang Luo คอ. ขณะนี้ Sang ฐานการเพาะปลูกของ Luo ได้รับการบูรณะและเขาสามารถย้ายร่างกายของเขาอีกครั้ง ใบหน้าของเขาซีดแม้ว่าดวงตาของเขาเต็มไปด้วยความหวาดกลัว เขาไม่กล้าที่จะย้ายแม้แต่นิ้ว มือที่จับยึดลงบนคอของเขาเล็ดลอดออกมาความรู้สึกของการเสียชีวิตที่เกิดจากหัวใจของเขาที่จะสั่น ในความเป็นจริงการอยู่ใกล้กับคนนี้