“Enough talk about those three frea

“Enough talk about those three freaks. The person I am about to have you meet is only inferior to those three. If you can become his disciple, it will be of great benefit to you as you attempt to increase your power in magic.” Guillermo said.

Linley laughed inside.

As far as someone who was only inferior to those three freaks…wasn’t his own Grandpa Doehring someone who was at the peak of the Saint-level?

“What is the name of this Ascetic?” Linley asked.

“His name is…Fallen Leaf.”

Within one of the slums of Fenlai City. Only now did Linley realize that within Fenlai City, one of the largest, most prosperous cities in the Yulan continent, there was such an impoverished, desolate place. It was far worse off than even his own hometown of Wushan township.

At this moment, Linley and Guillermo were walking shoulder-to-shoulder within a foul, dirty alley.

“Lord Guillermo, the Lord Fallen Leaf that you spoke of lives here?” Linley couldn’t believe it.

“Right.” Guillermo nodded. “Linley, remember, this Lord Fallen Leaf detests those nobles who think themselves better than others. Thus, you must be modest and courteous, even towards these poor people.”

Linley glanced at the poor people lining the streets.

Not too far away, he saw a seven or eight year old child, malnourished to the point of being skin and bones, who wore a foul, oily black rag as his clothes. This child was staring at Linley with fear in his eyes.

Due to his skinniness, his sunken eyes seemed particularly large.

Those innocent eyes made Linley’s heart tremble.

Linley didn’t do anything, just continued to walk forward alongside Guillermo. On the road, Linley saw one poor child after another. None of them wore any proper clothes, and all of them were extremely poor.

“Here we are.” Guillermo suddenly said.

Linley couldn’t help but turn his head to look.

They were standing in front of a casually erected metal frame-like dwelling. An old man who looked like a beggar sat in the middle of the building. The old man was so skinny that it made one’s heart quiver, and all the skin on his body was sagging down. His hands were like the claws of a chicken, only skin and bone.

This old fellow was looking at Linley with curiosity.

“Lord Fallen Leaf.” Guillermo said respectfully.

“He really is Lord Fallen Leaf?” Linley wasn’t sure in his heart, but seeing Guillermo behave in such a manner, he was forced to believe it.

But could this old man in front of him, who looked like a beggar that could be blown down by a good gust of wind, really be the high Saint-level combatant, Lord ‘Fallen Leaf’?

“Guillermo, this is the one you mentioned to me, the so-called kid with talent?” The old beggar asked.

“Yes, Lord Fallen Leaf.” Guillermo said respectfully.

“Grandpa Fallen Leaf, Grandpa Fallen Leaf, quick, help save my mother. She was beaten and injured by someone!” A youthful voice rang out, then a girl came running in, carrying her skinny mother on her back.

The old beggar immediately turned around and stretched his right hand out.

Surrounded by a holy light, that heavily wounded woman began to heal at an astonishing speed.

The old beggar turned back to look at Linley. “I will only teach those with kind hearts and pure souls. But you…your heart is filled with an excessive desire to kill. I will not teach you.”

Guillermo couldn’t help but be astonished by these words.

“An excessive desire to kill?” A hint of a smile appeared on Linley’s face.

The need to seek vengeance on behalf of his parents had caused unspeakable pain and torment to Linley. Every minute, he desired to kill Patterson, but he continued to force himself to be calm and to not be rash. But this sort of constant self-repression did indeed cause Linley’s killing urge to only grow greater and greater.

“Then, Lord Fallen Leaf, I take my leave.” Linley bowed slightly, then turned and left.

The old beggar had originally wanted to say a few extra words. Upon seeing Linley turn and leave so cleanly and bluntly, he couldn’t help but be startled. But then, a hint of a smile appeared on his face

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

"พูดคุยเกี่ยวกับพอทั้งสามประหลาด คนที่ฉันจะมีคุณพบเป็นเพียงรองลงมาทั้งสาม หากคุณสามารถกลายเป็นสาวกของเขาก็จะเป็นประโยชน์ที่ดีกับคุณในขณะที่คุณพยายามที่จะเพิ่มอำนาจของคุณในเวทมนตร์. "กิกล่าวว่า. Linley หัวเราะภายใน. เท่าที่คนที่เป็นเพียงผู้ที่ด้อยกว่าสามประหลาด ... ไม่ได้เป็นของเขา คุณปู่ของตัวเอง Doehring คนที่อยู่ที่จุดสูงสุดของ Saint-ระดับ? "ชื่อของนักพรตนี้คืออะไร?" ถาม Linley. "ชื่อของเขาคือ ... ใบลดลง." ภายในหนึ่งของชุมชนแออัดของเมือง Fenlai เพียง แต่ตอนนี้ไม่ทราบว่า Linley ภายใน Fenlai เมืองใหญ่ที่สุดแห่งหนึ่งในเมืองที่เจริญรุ่งเรืองมากที่สุดในทวีป Yulan มีเช่นยากจนสถานที่รกร้าง มันก็เลวร้ายยิ่งไกลออกไปกว่าแม้บ้านเกิดของตัวเองของเมือง Wushan. ในขณะนี้ Linley และกิกำลังเดินไหล่ถึงไหล่ภายในเหม็นสกปรกซอย. "ลอร์ดกิลอร์ด Fallen ใบที่คุณพูดถึงชีวิตที่นี่? "Linley ไม่อยากจะเชื่อเลย. "ขวา." กิพยักหน้า "Linley จำพระเจ้า Fallen ใบนี้ detests ขุนนางผู้ที่คิดว่าตัวเองดีกว่าคนอื่น ดังนั้นคุณจะต้องเจียมเนื้อเจียมตัวและสุภาพแม้เหล่านี้ที่มีต่อคนยากจน. " Linley เหลือบมองไปที่คนยากจนแถวถนน. ไม่ไกลเกินไปเขาเห็นเจ็ดหรือแปดปีเด็กเก่าที่ขาดสารอาหารไปยังจุดของการเป็นผิวหนังและกระดูก ที่สวมเหม็นเศษผ้าสีดำมันเป็นเสื้อผ้าของเขา เด็กคนนี้ได้รับการจ้องมองที่ Linley ด้วยความกลัวในสายตาของเขา. เนื่องจากความผอมของเขาจมตาของเขาดูเหมือนจะมีขนาดใหญ่โดยเฉพาะอย่างยิ่ง. ผู้บริสุทธิ์ทำตาสั่นหัวใจ Linley. Linley ไม่ได้ทำอะไรก็ยังคงที่จะเดินไปข้างหน้าพร้อมกับกิ บนถนนที่ Linley เห็นเด็กยากจนหนึ่งหลังจากที่อื่น ไม่มีของพวกเขาสวมเสื้อผ้าที่เหมาะสมใด ๆ และทั้งหมดของพวกเขายากจนมาก. "ที่นี่เรามี." กิก็กล่าวว่า. Linley ไม่สามารถช่วย แต่เปิดหัวของเขาที่จะมอง. พวกเขากำลังยืนอยู่หน้ากรอบโลหะสร้างลวก เช่นเดียวกับที่อยู่อาศัย ชายชราคนหนึ่งที่มองเหมือนขอทานนั่งอยู่ตรงกลางของอาคาร ชายชราก็ผอมเพื่อที่จะทำให้สั่นหัวใจของคนและผิวบนร่างของเขาถูกหย่อนคล้อยลง มือของเขาเป็นเหมือนกรงเล็บไก่ผิวเท่านั้นและกระดูก. นี้เพื่อนเก่าถูกมองที่ Linley ด้วยความอยากรู้. "ลอร์ด Fallen ใบ." กิกล่าวว่ากราบ. "เขาจริงๆพระเจ้า Fallen ใบ" Linley ไม่แน่ใจใน หัวใจของเขา แต่เห็นกิประพฤติในลักษณะที่เขาถูกบังคับให้เชื่อว่ามัน. แต่อาจชายชรานี้ในด้านหน้าของเขาที่มองเหมือนขอทานที่อาจจะพัดลงมาจากมีลมกระโชกแรงของลมที่ดีจริงๆจะสูง สู้ Saint-ระดับลอร์ด 'Fallen ใบ'? "กินี้เป็นหนึ่งที่คุณกล่าวถึงให้ฉันเป็นเด็กที่มีความสามารถพิเศษที่เรียกว่า" ขอทานเก่าถาม. "ใช่พระเจ้า Fallen ใบ." กิกล่าวว่ากราบ. " คุณปู่ Fallen ใบปู่ Fallen ใบรวดเร็วช่วยประหยัดแม่ของฉัน เธอได้รับการตีและได้รับบาดเจ็บจากใครบางคน! "เสียงดังออกมาอ่อนเยาว์แล้วสาวมาทำงานในการดำเนินการที่แม่ของเธอผอมบนหลังของเธอ. ขอทานเก่าทันทีหันไปรอบ ๆ และยืดมือข้างขวาของเขาออก. ล้อมรอบด้วยแสงศักดิ์สิทธิ์ที่ ผู้หญิงที่ได้รับบาดเจ็บอย่างหนักเริ่มการรักษาที่ความเร็วที่น่าอัศจรรย์. ขอทานเก่าหันกลับไปดู Linley "ผมจะสอนให้กับผู้ที่มีหัวใจและจิตวิญญาณชนิดที่บริสุทธิ์ แต่คุณ ... หัวใจของคุณเต็มไปด้วยความปรารถนาที่มากเกินไปที่จะฆ่า ฉันจะไม่สอนคุณ. " กิไม่สามารถช่วย แต่ต้องประหลาดใจด้วยคำพูดเหล่านี้. "ความปรารถนาที่มากเกินไปที่จะฆ่า?" คำใบ้ของรอยยิ้มปรากฏบนใบหน้าของ Linley. จำเป็นที่จะต้องแสวงหาการแก้แค้นในนามของพ่อแม่ของเขาเกิดจากการไม่สามารถบรรยายได้ ความเจ็บปวดและความทุกข์ทรมานให้กับ Linley ทุกนาทีที่เขาต้องการที่จะฆ่าแพตเตอร์สัน แต่เขายังคงที่จะบังคับตัวเองให้เป็นที่เงียบสงบและไม่เป็นผื่น แต่การเรียงลำดับของการปราบปรามด้วยตนเองอย่างต่อเนื่องนี้ไม่แน่นอนทำให้เกิดการฆ่า Linley ของกระตุ้นให้เพียงเติบโตมากขึ้นและมากขึ้น. "จากนั้นพระเจ้า Fallen ใบผมลาของฉัน." Linley โค้งเล็กน้อยจากนั้นก็หันและซ้าย. ขอทานเก่าอยากเดิม พูดคำไม่กี่คำพิเศษ เมื่อเห็น Linley เปิดและปล่อยเพื่อให้เรียบร้อยและตรงไปตรงมาเขาไม่สามารถช่วย แต่จะตกใจ แต่แล้วคำใบ้ของรอยยิ้มปรากฏบนใบหน้าของเขา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

" พอพูดถึงสามตัวประหลาด คนที่ฉันกำลังจะได้เจอเพียงด้อยกว่าสามคนนั่น ถ้าคุณเป็นสาวกของเขา จะเป็นประโยชน์ต่อคุณเมื่อคุณพยายามที่จะเพิ่มพลังงานของคุณในเวทมนตร์ " Guillermo บอกว่า



Linley หัวเราะอยู่ข้างในเท่าที่คนที่แค่ด้อยกว่าทั้งสามตัว . . . . . . . ไม่ใช่ของเขาเอง คุณปู่ เดอริงคนที่อยู่ที่จุดสูงสุดของระดับเทพ ?

" อะไรคือชื่อของญี่ปุ่น ? " ลินลีย์ถาม

" ชื่อ . . . . . . ใบไม้ร่วง "

ภายในหนึ่งของ fenlai สลัมของเมือง ตอนนี้ทำ Linley ตระหนักว่า ภายใน fenlai City , หนึ่งที่ใหญ่ที่สุดมั่งคั่งที่สุดในเมืองยู่หลานทวีปมี เช่น ยากจน โดดเดี่ยว สถานที่ มันแย่กว่าแม้แต่ของตัวเอง เมืองบ้านเกิดของ Wushan

ตอนนี้ ลินลีย์เดินเคียงบ่าเคียงไหล่กับ กิลเลอร์โม ภายใน เหม็น สกปรก ซอย

" พระกุยเลอโม พระเยโฮวาห์ใบไม้ร่วงที่คุณพูดถึงชีวิตที่นี่ " ลินลีย์ ไม่อยากเชื่อเลย

" ใช่ " Guillermo พยักหน้า " ลินลีย์ จำไว้ว่าองค์นี้ใบไม้ร่วงเกลียดชังบรรดาขุนนางที่คิดว่าตัวเองดีกว่าคนอื่น ดังนั้น คุณต้องเจียมเนื้อเจียมตัว และอ่อนโยน แม้กับคนพวกนี้ . . . "

Linley ดูคนจนแถวถนน

ไม่ไกลออกไป เขาเห็นเจ็ดหรือแปดปีเด็กเก่า ขาดอาหาร ไปยังจุดของการเป็นเนื้อและกระดูกที่สวมผ้าสีดำมันเป็นการฟาวล์ เสื้อผ้าของเขาเด็กคนนี้มอง Linley ด้วยความกลัวในสายตาของเขา . . . . . .

เนื่องจากกุ้งแห้งของเขา ดวงตาของเขาดูเหมือนจะจมโดยเฉพาะอย่างยิ่งใหญ่

ตาไร้เดียงสานั้นทำให้ Linley หัวใจสั่น

Linley ไม่ได้ทำอะไรเลย แค่เดินต่อไปข้างหน้าพร้อมกับกุยเลอโม บนถนน ลินลีย์ เห็นเด็กน่าสงสารอีก ไม่มีของพวกเขาสวมเสื้อผ้าที่เหมาะสมใด ๆและทั้งหมดของพวกเขาถูกมาก

น่าสงสาร ." เราอยู่ที่นี่ " Guillermo บอกว่า

Linley ไม่สามารถช่วย แต่หันหัวไปดู

เขายืนอยู่ต่อหน้าก็สร้างกรอบโลหะ เช่น ที่อยู่อาศัย ชายชราที่เหมือนขอทานนั่งอยู่ตรงกลางของอาคาร ชายชราผู้นั้นผอมบาง ที่ทำให้หนึ่งของหัวใจสั่น และผิวหนังในร่างกายของเขาถูกหย่อนลง มือของเขาเหมือนกรงเล็บของไก่ผิวหนังและกระดูก

เพื่อนเก่านี้ถูกมอง Linley ด้วยความอยากรู้อยากเห็น

" พระเจ้าใบไม้ร่วง " Guillermo บอกว่าเคารพ

" เขาคือลอร์ดใบไม้ร่วง ? " ลินเลย์ไม่ค่อยแน่ใจในจิตใจของเขา แต่เห็น กิลเลอร์โม ทำในลักษณะดังกล่าว เขาถูกบังคับให้ต้องเชื่อ

แต่ชายแก่ตรงหน้าที่เหมือนขอทาน ที่อาจจะพัดกระโชกของลมลง ,เป็นนักรบระดับเทพสูงพระเจ้า ' ใบไม้ร่วง "

" Guillermo นี่คือคนที่คุณกล่าวถึงผม เด็กที่มีความสามารถพิเศษที่เรียกว่า ? " ขอทานชราถาม

" ใช่ " ใบไม้ร่วง " Guillermo บอกว่าเคารพ

" ปู่ใบไม้ร่วง ปู่ใบไม้ร่วง , ด่วน , ช่วยแม่ของฉัน เธอถูกทำร้ายโดยใครบางคน " เสียงสาวดังขึ้น แล้วผู้หญิงก็วิ่งเข้ามาแบกแม่ผอมเธอทางด้านหลัง

ขอทานชราทันที หันไปรอบ ๆและเหยียดแขนขวาออก

ล้อมรอบด้วยแสงศักดิ์สิทธิ์ ที่บาดเจ็บสาหัส ผู้หญิงเริ่มรักษาที่ความเร็วที่น่าอัศจรรย์ .

ขอทานชราหันกลับไปมอง ลินเลย์ " ผมจะสอนผู้ที่มีหัวใจและวิญญาณบริสุทธิ์ แต่คุณ . . . . . . . หัวใจเต็มไปด้วยความปรารถนาที่มากเกินไปที่จะฆ่าฉันจะไม่สอนเธอ "

กิลเลอร์โม ไม่สามารถช่วย แต่ประหลาดใจด้วยถ้อยคำเหล่านี้

" มีความปรารถนาที่มากเกินไปฆ่า ? " คำใบ้ของรอยยิ้มปรากฏบนใบหน้าของ Linley .

ต้องพยายามแก้แค้นแทนพ่อแม่ของเขาทำให้ทรมาน เพื่อร่วมงานกับ ลินเลย์ ทุกนาทีที่เขาต้องการจะฆ่า แพตเตอร์สัน แต่เขายังคงบังคับตัวเองให้สงบ และไม่วู่วามแต่แบบนี้คงไม่ได้แน่นอน เพราะการปราบปรามด้วยตนเอง Linley ฆ่ากระตุ้นให้เติบโตมากขึ้นและมากขึ้น

" แล้ว ลอร์ด ใบไม้ร่วง ขอตัวก่อนนะ " Linley ก้มหัวเล็กน้อยแล้วเลี้ยวซ้าย

ขอทานชราตั้งใจจะพูดไม่กี่คําพิเศษ เมื่อเห็นลินลีย์เปิดและไปอย่างเรียบร้อย และในเมื่อเขาไม่สามารถช่วย แต่ต้องสะดุ้ง แต่แล้วคำใบ้ของรอยยิ้มที่ปรากฏบนใบหน้าของเขา