2. The Entry of Democracy into ASEA

2. The Entry of Democracy into ASEAN’s Discourse
The ASC represents the clearest and most comprehensive response by ASEAN member
states to the need for deeper regional cooperation in managing political-security
challenges. In principle, the ASC constitutes a promise by the leaders of the ASEAN
member states to bring ‘ASEAN’s political and security cooperation to a higher plane to
ensure that countries in the region live at peace with one another and with the world atlarge in a just, democratic and harmonious environment’.2
While the ASC is meant to
address a range of issues and challenges facing ASEAN, it is the inclusion of democracy
that has received most attention from within and outside the region.
The proposal to transform ASEAN into a security community, which requires ASEAN
to become a democratic entity, was first made by Indonesia in June 2003 at the ASEAN
Senior Officials’ Meeting. The proposal avoided direct reference to the imperative of
the ‘democracy agenda’ but clearly amounted to a call for democracy in South East
Asia by the largest ASEAN member state. Indonesia was at the time undergoing a
domestic transformation to become the third-largest democracy in the world. By
political development, Indonesia meant the imperative for ASEAN member states: (a)
‘to promote people’s participation, particularly through the conduct of general elections’;
(b) ‘to implement good governance’; (c) ‘to strengthen judicial institutions and legal
reforms’; and (d) ‘to promote human rights and obligations through the establishment
of the ASEAN Commission on Human Rights’.3
This proposal by Indonesia broke new
ground for the working practices of ASEAN with regard to the place of democracy and
democracy building in its official discourse.
From the outset, Indonesia realized that the proposal would
be met with a degree of resistance by other ASEAN states.
Most were pessimistic about the value of such a regional
endeavour. There was deep concern over the possible
implications of Indonesia’s proposal for the so-called
ASEAN Way. While paying lip service to the importance of
democracy as a foundation of security, many member states
failed to see how ASEAN could reconcile the principle of
non-interference as the basis of peaceful intra-state relations
in the region with the need to promote democracy – as a
collective regional agenda – within a particular member
state. The opposition was so great that Indonesia was
compelled to compromise. The Declaration of ASEAN Concord II only specifies four
measures that ASEAN need take in order to realize the ASC (norm-setting, conflict
prevention, conflict resolution and post-conflict peace-building). It makes no reference
to the political development proposed by Indonesia.4
One year later, during the drafting of the ASCPA, Indonesia revived the political
development agenda. At the 10th ASEAN Summit, Indonesia persuaded the other
ASEAN member states to reinsert the imperative of ‘political development’ as an
integral part of the ASC, both in the ASCPA and the Vientiane Action Programme
(VAP), which was agreed at the Summit. Both documents, however, only adopt a much
watered-down version of the democracy agenda originally proposed by Indonesia.
For example, Indonesia’s earlier proposal on the imperative of general elections was
unsurprisingly dropped. Both documents fail to recognize general elections as a key
element of democracy. The ASCPA, however, does make democracy an objective of
ASEAN when it calls on member states to promote political development in order to
‘achieve peace, stability, democracy and prosperity in the
region’.5
It also states that ‘ASEAN Member Countries shall
not condone unconstitutional and undemocratic changes
of government.’ More importantly, the call for the
promotion of human rights within ASEAN was retained.6
The VAP stresses that the ASC should be achieved
by creating ‘a democratic, tolerant, participatory and
transparent community in Southeast Asia’. Although
imperfect, ASEAN has in principle agreed a democratic
agenda to work on.
The process by which democracy entered ASEAN’s official
discourse defines the nature of this theme as a collective
agenda of regional cooperation. It was not a result of a
genuine collective awareness among regional partners of the
imperative of democracy for individual member states and
the region. It resulted from a political process of bargaining
and compromise driven mostly by obligation and the
need to accommodate the demand of a fellow member of
ASEAN. This partly explains the absence of agreement
on how such an agenda should be pursued in reality.
The language of both the ASCPA and the VAP is vague
regarding the concrete measures that ASEAN member
states need to undertake in order to become democratic entities. Both documents list a
series of normative, rather than prescriptive, measures for ASEAN to work on.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

2. รายการประชาธิปไตยเป็นวาทกรรมของอาเซียนASC แสดงถึงการตอบสนองที่ชัดเจน และครอบคลุมมากที่สุด โดยสมาชิกอาเซียนอเมริกาต้องการความร่วมมือภูมิภาคลึกในการจัดการความปลอดภัยทางการเมืองความท้าทาย หลัก ASC ถือสัญญา โดยผู้นำอาเซียนรัฐสมาชิกจะนำ ' อาเซียนในทางการเมือง และความร่วมมือรักษาความปลอดภัยการบินสูงขึ้นไปให้แน่ใจว่า ประเทศในภูมิภาคอยู่ในความสงบ ด้วยกัน และ atlarge โลกในสภาพแวดล้อมเพียง ประชาธิปไตย และความสามัคคี " 2 ในขณะ ASC จะหมายถึงมีปัญหา และการท้าทายซึ่งอาเซียน มันคือการรวมของประชาธิปไตยที่ได้รับการสนใจมากที่สุดจากภายใน และภาย นอกภูมิภาคข้อเสนอแปรสภาพอาเซียนชุมชนรักษาความปลอดภัย ซึ่งอาเซียนต้องเป็น เอนทิตีแบบประชาธิปไตย ก่อนทำ โดยอินโดนีเซียในเดือน 2003 มิถุนายนในอาเซียนการประชุมเจ้าหน้าที่อาวุโส ข้อเสนอการหลีกเลี่ยงการอ้างอิงโดยตรงไปความจำของ'ประชาธิปไตยวาระ' แต่ amounted อย่างชัดเจนเพื่อเรียกร้องประชาธิปไตยในตะวันออกเฉียงใต้เอเชีย โดยรัฐสมาชิกอาเซียนที่ใหญ่ที่สุด อินโดนีเซียได้ในระหว่างเวลามีการเปลี่ยนแปลงในประเทศที่เป็น ประชาธิปไตยที่สามที่ใหญ่ที่สุดในโลก โดยพัฒนาการทางการเมือง อินโดนีเซียหมายถึง การจำสำหรับรัฐสมาชิกอาเซียน: (a)การส่งเสริมการมีส่วนร่วมของประชาชน โดยเฉพาะอย่างยิ่งผ่านการดำเนินการเลือกตั้งทั่วไป"(ข) การใช้ธรรมาภิบาล' (c) ' เพื่อเสริมสร้างสถาบันยุติธรรมและกฎหมายปฏิรูป และ (d) ' เพื่อส่งเสริมสิทธิมนุษยชนและพันธกรณีทางสถานประกอบการของคณะกรรมาธิการสิทธิมนุษยชนของอาเซียน 3 ข้อเสนอนี้ โดยอินโดนีเซียยากจนใหม่ดินสำหรับการปฏิบัติงานของอาเซียนตามที่ประชาธิปไตย และประชาธิปไตยในวาทกรรมของทางจากมือ อินโดนีเซียรู้ว่า ข้อเสนอที่จะพบกับระดับของความต้านทานโดยรัฐอาเซียนอื่น ๆส่วนใหญ่ถูกในเชิงลบเกี่ยวกับค่าของภูมิภาคดังกล่าวพยายาม มีปัญหาที่ลึกกว่าสุดผลกระทบของอินโดนีเซียเสนอเรียกว่าทางอาเซียน ในขณะที่จ่าย lip บริการให้ความสำคัญของประชาธิปไตยเป็นรากฐานของความปลอดภัย รัฐสมาชิกมากไม่สามารถดูว่าอาเซียนไม่สามารถกระทบยอดหลักไม่ใช่รบกวนเป็นพื้นฐานของความสัมพันธ์ภายในรัฐที่ดีในพื้นที่จำเป็นในการส่งเสริมประชาธิปไตย – เป็นการรวมวาระภูมิภาค – ภายในเฉพาะสมาชิกรัฐ ฝ่ายค้านได้ดีดังนั้นอินโดนีเซียได้บังคับอนุโลม ประกาศของอาเซียนคอนคอร์ด II เฉพาะระบุสี่มาตรการที่อาเซียนต้องดำเนินการเพื่อให้ทราบถึง ASC (ค่าปกติ ขัดแย้งป้องกัน แก้ไขความขัดแย้ง และ สร้างสันติภาพหลังความขัดแย้ง) ทำให้ไม่มีข้อมูลอ้างอิงการพัฒนาทางการเมืองที่เสนอ โดย Indonesia.4หนึ่งปีต่อมา ในระหว่างการร่างของ ASCPA การ อินโดนีเซียฟื้นฟูการเมืองวาระการประชุมการพัฒนา ที่ 10 อาเซียนซัมมิท อินโดนีเซียเกลี้ยกล่อมอีกรัฐสมาชิกอาเซียนแทรกจำของ' การเมือง' เป็นการส่วนหนึ่งของ ASC ทั้งใน ASCPA และแผนปฏิบัติการเวียงจันทน์(โกวัป), ซึ่งได้ตกลงในการประชุมสุดยอด เอกสารทั้งสอง อย่างไรก็ตาม เท่านั้นหันมาระเบียบวาระการประชุมประชาธิปไตยเดิม เสนอ โดยอินโดนีเซียปลอมรุ่นตัวอย่าง อินโดนีเซียของก่อนหน้ามีข้อเสนอในการจำของการเลือกตั้งทั่วไปประกอบลดลง เอกสารทั้งสองไม่รับรู้การเลือกตั้งทั่วไปเป็นคีย์องค์ประกอบของประชาธิปไตย ASCPA อย่างไรก็ตาม ไม่ทำให้ประชาธิปไตยวัตถุประสงค์ของอาเซียนเมื่อเรียกในรัฐสมาชิกเพื่อส่งเสริมการพัฒนาทางการเมืองเพื่อ ' บรรลุสันติภาพ ความเสถียร ประชาธิปไตย และความเจริญรุ่งเรืองในการภูมิภาค ' . 5 นอกจากนี้ยังระบุว่า "ประเทศสมาชิกอาเซียนจะไม่ condone unconstitutional และคอรัปชั่นรัฐบาล ' ที่สำคัญ การโทรสำหรับการส่งเสริมสิทธิมนุษยชนในอาเซียนถูก retained.6โกวัปเน้นว่า ASC ควรได้รับโดยการสร้าง "ประชาธิปไตย ป้องกันความผิดพลาด มีส่วนร่วม และโปร่งใสชุมชนในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ ' ถึงแม้ว่าไม่สมบูรณ์ อาเซียนมีหลักตกลงเป็นประชาธิปไตยวาระการทำงานกระบวนการประชาธิปไตยที่ป้อนอาเซียนของทางวาทกรรมกำหนดลักษณะของชุดรูปแบบนี้เป็นกลุ่มวาระของความร่วมมือระดับภูมิภาค มันไม่ได้ผลของการจิตสำนึกรวมของแท้ระหว่างคู่ค้าระดับภูมิภาคของการความจำเป็นของประชาธิปไตยในรัฐสมาชิกแต่ละตัว และภูมิภาค มันเป็นผลมาจากกระบวนการทางการเมืองต่อรองราคาและความเสียหายในการขับเคลื่อนส่วนใหญ่ โดยข้อผูกมัดและต้องรองรับความต้องการของเพื่อนสมาชิกอาเซียน นี้อธิบายถึงบางส่วนของข้อตกลงควรจะติดตามในวาระดังกล่าวว่าในความเป็นจริงภาษา ASCPA และโกวัปถูกคลุมเกี่ยวกับคอนกรีตวัดสมาชิกอาเซียนรัฐต้องดำเนินการให้ เอนทิตีที่ประชาธิปไตย ทั้งรายการเอกสารชุดของ normative แทนที่ รับมือมาตรการสำหรับอาเซียนการทำงาน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

2. รายการประชาธิปไตยลงในวาทกรรมของอาเซียน
ASC แสดงให้เห็นถึงการตอบสนองที่ชัดเจนและครอบคลุมมากที่สุดโดยสมาชิกอาเซียนรัฐจำเป็นที่จะต้องให้ความร่วมมือในระดับภูมิภาคที่ลึกลงไปในการบริหารจัดการความปลอดภัยทางการเมืองความท้าทาย ในหลักการ ASC ถือว่าสัญญาโดยผู้นำของอาเซียนที่ประเทศสมาชิกที่จะนำ'ทางการเมืองและความมั่นคงอาเซียนไปยังเครื่องบินที่สูงขึ้นเพื่อให้แน่ใจว่าประเทศในภูมิภาคอยู่ที่ความสงบสุขกับคนอื่นและมี atlarge โลกในเพียง environment'.2 ประชาธิปไตยและความสามัคคีในขณะที่ASC จะหมายถึงการที่อยู่ในช่วงของปัญหาและความท้าทายของอาเซียนก็คือการรวมของประชาธิปไตยที่ได้รับความสนใจมากที่สุดจากภายในและภายนอกภูมิภาค. ข้อเสนอที่จะเปลี่ยนอาเซียนเข้ามาในชุมชนการรักษาความปลอดภัยซึ่งจะต้องมีอาเซียนจะกลายเป็นนิติบุคคลประชาธิปไตยเป็นครั้งแรกโดยอินโดนีเซียในเดือนมิถุนายน 2003 อาเซียนประชุมเจ้าหน้าที่อาวุโส' ข้อเสนอหลีกเลี่ยงการอ้างอิงโดยตรงกับความจำเป็นของการปกครองระบอบประชาธิปไตยวาระการประชุมแต่อย่างชัดเจนมีจำนวนการเรียกร้องประชาธิปไตยในตะวันออกเฉียงใต้เอเชียที่ใหญ่ที่สุดในประเทศสมาชิกอาเซียน อินโดนีเซียในเวลาระหว่างการเปลี่ยนแปลงภายในประเทศที่จะกลายเป็นประชาธิปไตยที่สามที่ใหญ่ที่สุดในโลก โดยการพัฒนาทางการเมืองอินโดนีเซียหมายถึงความจำเป็นสำหรับประเทศสมาชิกอาเซียน (ก) 'เพื่อส่งเสริมการมีส่วนร่วมของผู้คนโดยเฉพาะอย่างยิ่งผ่านการดำเนินการของการเลือกตั้งทั่วไป'; (ข) ในการดำเนินการกำกับดูแลที่ดี '; (ค) เพื่อเสริมสร้างสถาบันตุลาการและทางกฎหมายปฏิรูป'; และ (ง) 'เพื่อส่งเสริมสิทธิมนุษยชนและหน้าที่ผ่านการจัดตั้งคณะกรรมการอาเซียนมนุษยRights'.3 ข้อเสนอนี้โดยอินโดนีเซียยากจนใหม่พื้นดินสำหรับการปฏิบัติงานของอาเซียนในเรื่องเกี่ยวกับสถานที่ของการปกครองระบอบประชาธิปไตยและการสร้างประชาธิปไตยในอย่างเป็นทางการวาทกรรม. จากเริ่มแรกอินโดนีเซียตระหนักว่าข้อเสนอที่จะได้พบกับระดับของความต้านทานโดยรัฐอาเซียนอื่น ๆ . ส่วนใหญ่เป็นในแง่ร้ายเกี่ยวกับคุณค่าของดังกล่าวในภูมิภาคความพยายาม มีความกังวลลึกมากกว่าที่เป็นไปได้ความหมายของข้อเสนอของอินโดนีเซียสำหรับสิ่งที่เรียกว่าทางอาเซียน ในขณะที่จ่ายริมฝีปากบริการถึงความสำคัญของการปกครองระบอบประชาธิปไตยเป็นรากฐานของการรักษาความปลอดภัยของประเทศสมาชิกหลายคนล้มเหลวที่จะเห็นว่าอาเซียนจะตกลงกันหลักการของการไม่แทรกแซงเป็นพื้นฐานของความสัมพันธ์ระหว่างรัฐที่เงียบสงบในภูมิภาคที่มีความจำเป็นในการส่งเสริมประชาธิปไตย- เป็นวาระการประชุมร่วมกันในระดับภูมิภาค- ภายในสมาชิกโดยเฉพาะอย่างยิ่งของรัฐ ฝ่ายค้านเป็นเพื่อที่ดีที่อินโดนีเซียถูกบังคับให้ประนีประนอม ปฏิญญาอาเซียนสามัคคีครั้งที่สองเพียงสี่ระบุมาตรการที่อาเซียนต้องใช้เวลาในการสั่งซื้อที่จะตระหนักถึง ASC (บรรทัดฐานการตั้งค่าความขัดแย้งการป้องกันการแก้ปัญหาความขัดแย้งและการโพสต์ความขัดแย้งสร้างสันติภาพ) มันทำให้ไม่มีการอ้างอิงไปสู่การพัฒนาทางการเมืองที่เสนอโดย Indonesia.4 หนึ่งปีต่อมาในระหว่างการร่าง ASCPA ที่อินโดนีเซียฟื้นขึ้นมาทางการเมืองวาระการพัฒนา ในการประชุมสุดยอดอาเซียนครั้งที่ 10 อินโดนีเซียชักชวนคนอื่น ๆประเทศสมาชิกอาเซียนที่จะใส่ความจำเป็นของการพัฒนาทางการเมือง 'ในฐานะที่เป็นส่วนหนึ่งของASC ทั้งใน ASCPA และแผนงานเวียงจันทน์(VAP) ซึ่งตกลงกันในการประชุมสุดยอด เอกสารทั้งสอง แต่เพียงนำมาใช้มากรุ่นรดน้ำลงของวาระการประชุมประชาธิปไตยที่เสนอโดยเดิมทีอินโดนีเซีย. ยกตัวอย่างเช่นข้อเสนอก่อนหน้านี้ของอินโดนีเซียในความจำเป็นของการเลือกตั้งทั่วไปที่กำลังลดลงแปลกใจ เอกสารทั้งสองไม่ได้รู้การเลือกตั้งทั่วไปเป็นคีย์องค์ประกอบของการปกครองระบอบประชาธิปไตย ASCPA แต่จะทำให้ประชาธิปไตยวัตถุประสงค์ของอาเซียนเมื่อมันเรียกร้องให้ประเทศสมาชิกเพื่อส่งเสริมการพัฒนาทางการเมืองเพื่อที่จะ'บรรลุสันติภาพเสถียรภาพประชาธิปไตยและความเจริญรุ่งเรืองในregion'.5 นอกจากนี้ยังระบุว่าประเทศสมาชิกอาเซียนจะต้องไม่ได้เอาผิดการเปลี่ยนแปลงรัฐธรรมนูญและประชาธิปไตยของรัฐบาล. ที่สำคัญการเรียกร้องสำหรับการส่งเสริมสิทธิมนุษยชนภายในอาเซียนเป็น retained.6 เน้น VAP ว่า ASC ควรจะทำได้โดยการสร้าง'ประชาธิปไตย, ใจกว้าง, มีส่วนร่วมและชุมชนโปร่งใสในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ แม้ว่าจะไม่สมบูรณ์อาเซียนได้ตกลงกันในหลักการประชาธิปไตยวาระในการทำงานกับ. กระบวนการที่เข้ามาอย่างเป็นทางการของการปกครองระบอบประชาธิปไตยของอาเซียนวาทกรรมกำหนดลักษณะของรูปแบบนี้เป็นกลุ่มวาระการประชุมของความร่วมมือระดับภูมิภาค มันไม่ได้เป็นผลมาจากการรับรู้ร่วมกันของแท้ของพันธมิตรในระดับภูมิภาคของความจำเป็นของการปกครองระบอบประชาธิปไตยสำหรับประเทศสมาชิกของแต่ละบุคคลและภูมิภาค มันเป็นผลมาจากกระบวนการทางการเมืองของการเจรจาต่อรองและการประนีประนอมขับเคลื่อนโดยส่วนใหญ่เป็นภาระผูกพันและความจำเป็นในการรองรับความต้องการของสมาชิกคนหนึ่งของอาเซียน ส่วนนี้จะอธิบายถึงกรณีที่ไม่มีข้อตกลงเกี่ยวกับวิธีการดังกล่าววาระการประชุมควรจะดำเนินการในความเป็นจริง. ภาษาของทั้ง ASCPA VAP และเป็นที่คลุมเครือเกี่ยวกับมาตรการที่เป็นรูปธรรมที่สมาชิกอาเซียนรัฐต้องดำเนินการเพื่อให้เป็นหน่วยงานที่เป็นประชาธิปไตย เอกสารทั้งสองรายการชุดของกฎเกณฑ์มากกว่ากำหนดมาตรการสำหรับอาเซียนในการทำงานกับ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

2 . รายการของ ประชาธิปไตยในอาเซียน
ASC เป็นวาทกรรมที่ชัดเจนและครอบคลุมมากที่สุดในการตอบสนอง โดยประเทศสมาชิกอาเซียนต้องการ
ลึกความร่วมมือระดับภูมิภาคในการจัดการความท้าทายความมั่นคง
ทางการเมือง ในหลักการ , ASC ถือเป็นสัญญาโดยผู้นำของประเทศสมาชิกอาเซียน
เอาของประชาคมการเมืองและความมั่นคง ความร่วมมือกับเครื่องบินที่สูงขึ้น

ให้แน่ใจว่า ประเทศในภูมิภาคอยู่ที่ความสงบสุขกับคนอื่นและกับโลก atlarge ในสภาพแวดล้อมที่เป็นประชาธิปไตยและความสามัคคี ' 2
ในขณะที่ ASC หมายถึง
ที่อยู่ช่วงของปัญหาและความท้าทายของอาเซียน , มันเป็นรวมของประชาธิปไตย
ที่ได้รับความสนใจมากที่สุดจากภายในและภายนอกภูมิภาค .
ข้อเสนอที่จะเปลี่ยนเป็นประชาคมความมั่นคงอาเซียน ,