INTRODUCTIONWith increasing water n

INTRODUCTION
With increasing water needs and diversity of sector
of activity (agricultural, industrial and drinking water),
many countries in the world and particularly in the arid
climate countries are forced to use untreated wastewater
for crop irrigation. According to Scott et al. (2004), 10
% of untreated wastewater is used for irrigation in the
world. In the developing countries, farmers with limited
means use this water because they are less expensive
than conventional water (Keraita & Drechsel, 2004).
The domestic effluent could be used as a good source
of macro-and micronutrients for agriculture to improve
crop yield (Al-Nakshabandi et al., 1997; Papadopoulos
et al., 2009). However, agricultural reuse of this water
has a great health risk (proliferation and transmission
of waterborne diseases) and environmental risk
(degradation of soil quality). Hence, this practice leads
to a soil contamination with high bacterial loads, heavy
metals (HMs) and/or some organic pollutants usually

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แนะนำ
กับเพิ่มความต้องการน้ำและความหลากหลายของภาค
ของกิจกรรม (เกษตร อุตสาหกรรมน้ำดื่ม),
หลายประเทศ ในโลก และโดยเฉพาะอย่างยิ่ง ในแห้งแล้ง
อากาศประเทศถูกบังคับให้ใช้น้ำไม่ถูกรักษา
สำหรับการชลประทานการเพาะปลูก ตามสก็อต et al. (2004), 10
%ของน้ำเสียไม่ถูกรักษาถูกใช้สำหรับการชลประทานในการ
โลก ในประเทศกำลังพัฒนา เกษตรกร มีจำกัด
วิธีใช้น้ำเนื่องจากแพง
กว่าน้ำทั่วไป (Keraita & Drechsel, 2004) .
น้ำภายในประเทศสามารถใช้เป็นแหล่งที่ดี
แม- และองค์ประกอบตามโรคเพื่อการเกษตรเพื่อปรับปรุง
ผลผลิตพืช (อัล-Nakshabandi และ al., 1997 Papadopoulos
et al., 2009) อย่างไรก็ตาม เกษตรนำน้ำ
มีความเสี่ยงสุขภาพดี (แพร่หลายและส่ง
น้ำโรค) และความเสี่ยงด้านสิ่งแวดล้อม
(ย่อยสลายของคุณภาพดิน) ดังนั้น นำแบบฝึกหัดนี้
ให้ดินปนเปื้อนด้วยสูงแบคทีเรียโหลด หนัก
โลหะ (เฮชเอ็มเอ็ส) และ/หรือสารมลพิษอินทรีย์บางมักจะ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บทนำ
ด้วยการเพิ่มความต้องการน้ำและความหลากหลายของภาค
ของกิจกรรม (เกษตรอุตสาหกรรมและน้ำดื่ม)
หลายประเทศในโลกและโดยเฉพาะอย่างยิ่งในแห้งแล้ง
ประเทศสภาพภูมิอากาศที่ถูกบังคับให้ใช้บำบัดน้ำเสีย
สำหรับพืชชลประทาน ตามที่สกอตต์และคณะ (2004), 10
% ของน้ำเสียที่ไม่ผ่านการบำบัดถูกนำมาใช้เพื่อการชลประทานใน
โลก ในประเทศกำลังพัฒนาเกษตรกรที่มีการ จำกัด
การใช้น้ำนี้เพราะพวกเขาจะไม่แพง
กว่าน้ำธรรมดา (Keraita & Drechsel, 2004)
ท่อน้ำทิ้งในประเทศสามารถใช้เป็นแหล่งที่ดี
ของมหภาคและจุลเพื่อการเกษตรเพื่อเพิ่ม
ผลผลิตของพืช ( อัล Nakshabandi et al, 1997. Papadopoulos
et al. 2009) แต่ที่นำมาใช้ทางการเกษตรของน้ำนี้
มีความเสี่ยงที่ดีต่อสุขภาพ (การขยายและการส่ง
ของโรคน้ำ) และความเสี่ยงด้านสิ่งแวดล้อม
(การย่อยสลายของคุณภาพดิน) ดังนั้นการปฏิบัตินี้นำไปสู่
​​การปนเปื้อนของดินที่มีโหลดสูงแบคทีเรียหนัก
โลหะ (HMS) และ / หรือบางส่วนสารมลพิษอินทรีย์มักจะ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

บทนำ
เพิ่มความต้องการน้ำและความหลากหลายของภาค
ของกิจกรรม ( เกษตร อุตสาหกรรมและน้ำดื่ม ) ,
หลายประเทศในโลก และโดยเฉพาะอย่างยิ่งในประเทศ
ภูมิอากาศแห้งแล้งจะบังคับให้ใช้รักษาน้ำเสีย
พืชชลประทาน ตามที่สกอตต์ et al . ( 2004 ) , 10
% ของดิบ น้ำใช้น้ำใน
โลก ในการพัฒนาประเทศเกษตรกรด้วยวิธีการกัด
ใช้น้ำนี้เพราะพวกเขาจะไม่แพง
กว่าน้ำธรรมดา ( keraita & drechsel , 2004 ) .
น้ำภายในประเทศ สามารถใช้เป็นแหล่งที่ดี
ของแมโครและ micronutrients เพื่อการเกษตรเพื่อเพิ่มผลผลิตพืช
( อัล nakshabandi et al . , 1997 ; papadopoulos
et al . , 2009 ) อย่างไรก็ตาม การนำการเกษตร
น้ำนี้มีความเสี่ยงต่อสุขภาพที่ยอดเยี่ยม ( proliferation และการส่งผ่านของโรค waterborne

) และความเสี่ยงด้านสิ่งแวดล้อม ( การเสื่อมของดิน ) ดังนั้น การปฏิบัตินี้นัก
ไปปนเปื้อนดินสูงแบคทีเรียโหลด โลหะหนัก
( HMS ) และ / หรือสารอินทรีย์มักจะ