Bean (Phaseolus vulgaris L. cv. Der

Bean (Phaseolus vulgaris L. cv. Derby) seeds, supplied by Ferry-
Morse Seed Company, CA, USA were used. The competence
of the selected 10 isolates to colonize the rhizosphere of
beans was determined in two stages. An indicator root
colonization plate assay (Kortemaa et al., 1994) was carried
out in vitro to determine whether the root exudates of beans
could support the growth of each isolate. Promising isolates
from this assay were subjected to a rhizosphere competence
assay using the non-sterile sand tube method described by
Ahmad and Baker (1987) using rifampicin resistant mutants
as described by Misaghi and Donndelinger (1990). After 3
weeks, in the study involving the sand tube method, the
length of the harvested roots were measured, and only the
first 14 cm of roots were retained for further studies and the
balance of roots discarded. These were then cut aseptically
into 2 cm segments and sequentially numbered from the
seed (Ahmad and Baker, 1987). The root segments and the
associated rhizosphere soil were studied separately to
determine the root colonization frequencies and population
densities of the NSA in the rhizosphere soils using OMYEA
plates (Kortemaa et al., 1994). A rhizosphere or root segment
was considered to be colonized when the microbe was
detected on the plates either on a root segment or in a
corresponding rhizosphere soil sample or both after 10 days
of incubation at 28 8C. The experiments were repeated twice
with 10 replicates in each.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เมล็ดพันธุ์ถั่ว (เขียว vulgaris L. พันธุ์ดาร์บี้) โดยเรือเฟอร์รี่-บริษัทเมล็ดมอร์ส CA, USA ใช้ ความสามารถที่ของการเลือก 10 แยกไป colonize ไรโซสเฟียร์ของถั่วที่ถูกกำหนดในขั้นตอนที่สอง ตัวบ่งชี้หลักการทำสนามแผ่นทดสอบ (Kortemaa et al., 1994)ออกเครื่องมือในการตรวจสอบว่า exudates รากของถั่วสามารถรองรับการเติบโตของแต่ละแยก แยกสัญญาจากการวิเคราะห์นี้ถูกต้องมีความสามารถไรโซสเฟียร์วิเคราะห์โดยใช้วิธีไม่ใส่ทรายท่อโดยAhmad และเบเกอร์ (1987) โดยใช้สายพันธุ์ทน rifampicinตามที่อธิบายไว้ โดย Misaghi และ Donndelinger (1990) หลังจาก 3สัปดาห์ การศึกษาที่เกี่ยวข้องกับวิธีหลอดทราย การความยาวของราก harvested ได้วัด และเฉพาะซม.แรก 14 ของรากได้เก็บไว้ศึกษาเพิ่มเติมและยอดดุลของรากที่ถูกละทิ้ง เหล่านี้ได้แล้วตัด asepticallyในเซ็กเมนต์ 2 ซม. และลำดับหมายเลขเมล็ด (Ahmad และเบเกอร์ 1987) ส่วนรากและไรโซสเฟียร์สัมพันธ์ดินถูกศึกษาแยกกันไปกำหนดความถี่รากสนามและประชากรความหนาแน่นของ NSA ในดินเนื้อปูนไรโซสเฟียร์ที่ใช้ OMYEAแผ่น (Kortemaa et al., 1994) ส่วนไรโซสเฟียร์หรือรากถือเป็นการถูกยึดครองเมื่อ microbeตรวจพบบนแผ่น บนเป็นเซ็กเมนต์ราก หรือในการเกี่ยวข้องอย่างไรโซสเฟียร์ดินหรือทั้งหลัง 10 วันของคณะทันตแพทยศาสตร์ที่ 28 8C. การทดลองถูกทำซ้ำสองกับ 10 เหมือนกับในแต่ละ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ถั่ว (Phaseolus vulgaris L. พันธุ์. ดาร์บี้) เมล็ดที่จัดทำโดย Ferry-
บริษัท มอร์เมล็ด CA, USA ถูกนำมาใช้ ความสามารถในการเลือก 10 แยกอพยพไปตั้งถิ่นฐานบริเวณรากของถั่วถูกกำหนดในสองขั้นตอน รากตัวบ่งชี้ทดสอบแผ่นล่าอาณานิคม (Kortemaa et al., 1994) ได้ดำเนินการออกในหลอดทดลองเพื่อตรวจสอบว่าexudates รากของถั่วสามารถรองรับการเติบโตของแต่ละแยก สายพันธุ์ที่มีแนวโน้มจากการทดสอบนี้ถูกยัดเยียดให้ความสามารถบริเวณรากทดสอบโดยใช้วิธีหลอดทรายที่ไม่ผ่านการฆ่าเชื้ออธิบายโดยอาหมัดและเบเคอร์(1987) โดยใช้การกลายพันธุ์ที่ทน rifampicin ตามที่อธิบาย Misaghi และ Donndelinger (1990) หลังจาก 3 สัปดาห์ที่ผ่านมาในการศึกษาที่เกี่ยวข้องกับวิธีการที่หลอดทรายที่มีความยาวของรากเก็บเกี่ยวถูกวัดและมีเพียงครั้งแรก14 ซมของรากถูกเก็บไว้สำหรับการศึกษาต่อและความสมดุลของรากทิ้ง เหล่านี้ถูกตัดแล้วปลอดเชื้อออกเป็น 2 ส่วนเซนติเมตรและหมายเลขตามลำดับจากเมล็ดพันธุ์(อาหมัดและเบเกอร์ 1987) ส่วนรากและดินบริเวณรากที่เกี่ยวข้องมีการศึกษาแยกต่างหากเพื่อกำหนดความถี่การล่าอาณานิคมของรากและประชากรความหนาแน่นของเอ็นเอสเอในดินบริเวณรากใช้OMYEA แผ่น (Kortemaa et al., 1994) บริเวณรากหรือส่วนรากก็ถือว่าเป็นอาณานิคมเมื่อจุลินทรีย์ที่ถูกตรวจพบบนแผ่นเปลือกโลกทั้งในส่วนรากหรือในตัวอย่างดินบริเวณรากที่สอดคล้องกันหรือทั้งสองหลังจาก10 วันของการบ่มที่28 8C การทดลองซ้ำกันสองครั้งมี 10 ซ้ำในแต่ละ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ถั่ว ( phaseolus vulgaris L . cv . ดาร์บี้ ) เมล็ดจัดโดยเรือเฟอร์รี่ -
มอร์สเมล็ดพันธุ์ บริษัท แคลิฟอร์เนีย สหรัฐอเมริกาใช้ ความสามารถ
ของเลือก 10 สายพันธุ์ไปตั้งรกรากราก
ถั่วตั้งใจใน 2 ขั้นตอน ตัวบ่งชี้การราก
จาน assay ( kortemaa et al . , 1994 ) ได้ทำ
ออกในหลอดทดลอง พบว่าสารที่หลั่งจากรากถั่ว
สามารถรองรับการเจริญเติบโตของแต่ละไอโซเลทสัญญาที่แยกจากการทดสอบนี้ถูก

) เป็นเขตความสามารถไม่ใช้วิธีการบรรยายโดยปราศจากทรายท่อ
อาหมัดและเบเกอร์ ( 1987 ) โดยใช้สายพันธุ์ดื้อยาไรแฟมปิซิน
ตามที่อธิบายไว้โดย misaghi และ donndelinger ( 1990 ) หลังจาก 3
สัปดาห์ ในการศึกษาที่เกี่ยวข้องกับทรายท่อ วิธีเก็บเกี่ยว
ความยาวของรากได้ และเพียง