That was the ceiling of the enormou

That was the ceiling of the enormous hall in which he found himself. Starlight glittered down onto a middle-aged man who sat atop a woven rush mat. His face was calm, without the slightest hint that he might be dead. And yet, his entire person emanated an aura of rot.

He was almost like a statue that had been sitting there motionless for countless years.

He wore a simple robe and a scholar’s hat. He sat there cross-legged, his lips turned up in a slight smile. In his hand he held a scroll of bamboo slips, and a glowing sphere of starlight hovered around him, flickering.

In addition to this, there was a pill furnace, without any cover. Inside of the furnace was a swirling mass of seven-colored mist, making it impossible to see clearly whatever was inside. Above the pill furnace, occupying Meng Hao’s entire field of view, was… a dragon.

It was… a dragon cast from bronze, its long body twisted around the columns that supported the roof. Cracks spread out from the areas where the dragon’s claws sank into the column, and its tail disappeared into the darkness. Its head hung down directly above the pill furnace, into which it was gazing with an expression of greed. Its mouth was open as if it were about to consume whatever was inside the pill furnace.

The bronze dragon was incredibly realistic, even down to the scales, making it almost look alive. Meng Hao even noticed several areas on the dragon’s body where the scales were severely damaged, as if they were scars earned from hundreds of battles.

As he looked at everything around him, Meng Hao began to pant. He almost couldn’t believe that this was merely a bronze casting of a dragon; to him, it almost felt as if it were a real, flesh-and-blood dragon.

One of the reasons for that sensation was that when he looked at it, the Immortal meridian inside of him began to pulse violently and emit an aura of longing, as if it wanted to completely absorb it!

Meng Hao hesitated for a moment. In a situation like this, he would not act rashly. He scanned the huge temple hall, and then decided to skirt the pill furnace and head over to the man sitting on the rush mat. He looked at him sitting there meditating, and realized that he looked exactly like the statue outside.

“First generation Patriarch….” murmured Meng Hao. As he looked at the man, his blood began to thrum, as if it were a resonance between the two of them.

After a long moment, Meng Hao knelt down and kowtowed to the man.

“Fang Hao of the Junior generation offers greetings, Patriarch,” he said, his voice sincere. Although he might have a bit of enmity toward the Fang Clan, he only had feelings of respect for the first generation Patriarch who had founded the clan.

After kowtowing, Meng Hao got to his feet and looked at the sphere of starlight hovering around of the first generation Patriarch. Deep inside the light, he could just barely make out a fingernail-sized asteroid.

As the starlight entered his eyes, Meng Hao’s breathing sped up a bit. From what he could tell, this object… was probably a manifestation of the One Thought Stellar Transformation.

He tried to reach out and grab the starlight, but no matter how he attempted to take ahold of it, it did no good, as if the sphere were completely ignoring him. It just continued to orbit the first generation Patriarch.

Meng Hao thought for a moment, then abandoned any attempts to force the matter. After all, the sphere of starlight was hovering around the first generation Patriarch, so any attempt to forcibly take it away would probably involve making contact with the Patriarch’s corpse, a level of disrespect that Meng Hao wouldn’t show.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

นั่นคือเพดานของห้องโถงใหญ่ซึ่งเขาพบว่าตนเองนั้น สตาร์ไลท์แวววาวลงบนคนวัยกลางคนที่นั่งบนเสื่อทอวิ่ง ใบหน้าของเขาคือความสงบ ไม่ มีคำใบ้น้อยว่า เขาอาจจะตาย และยัง คนของเขาทั้งเล็ดลอดออกมามีกลิ่นอายของเน่าเขาเป็นเกือบเหมือนรูปปั้นที่มีนั่งมีนิ่งปีนับไม่ถ้วนเขาสวมมีตะง่ายและนักวิชาการหาดใหญ่ เขานั่งไขว่ห้าง ริมฝีปากของเขาเปิดขึ้นในรอยยิ้มเล็กน้อย ในมือของเขา ที่เขาจัดการเลื่อนของใบไผ่ และเรืองแสงทรงกลมของแสงดาวที่วนเวียนอยู่รอบ ๆ ตัวเขา กระพริบนอกจากนี้ มีเตาหลอมยา หน้า ภายในเตาเผาเป็นมวลหมุนของเจ็ดสีหมอก ทำให้ไม่เห็นสิ่งใดก็ตามภายในได้อย่างชัดเจน ข้างยา เมงเฮาทั้งมุม ครอบครอง เตา...ถูกมังกร...มันเป็นมังกรหล่อจากบรอนซ์ ลำยาวบิดเป็นเกลียวคอลัมน์ที่รองรับหลังคา รอยแตกกระจายออกจากพื้นที่ที่เล็บของมังกรที่จมลงในคอลัมน์ และหางหายไปในความมืด หัวของมันแขวนลงเหนือเตายา ที่รับชม ด้วยการแสดงออกของความโลภ ปากถูกเปิดราวกับว่ามันจะกินสิ่งใดก็ตามภายในเตาหลอมยามังกรทองคือสมจริง แม้ลงเครื่องชั่ง ทำมันเกือบจะดูมีชีวิต เฮา เมงแม้แต่สังเกตเห็นหลายพื้นที่บนร่างกายของมังกรซึ่งเครื่องชั่งได้เสีย ว่าพวกเขามีรอยแผลเป็นที่ได้รับจากการรบหลายร้อยขณะที่เขามองการหยิบ เมงเฮาเริ่มหอบ เขาแทบไม่เชื่อว่า นี้เพียงบรอนซ์หล่อมังกร เขา มันเกือบจะรู้สึกราวกับว่ามันจริง เนื้อ และเลือดมังกรเหตุผลว่าความรู้สึกอย่างใดอย่างหนึ่งคือว่า เมื่อเขามองมัน เมอริเดียนอมตะภายในของเขาเริ่มพัลส์อย่างรุนแรง และส่งกลิ่นอายของปรารถนา เป็นถ้าอยากจะดูดซับสมบูรณ์เมงเฮาลังเลครู่หนึ่ง ในสถานการณ์นี้ เขาจะไม่ rashly เขาสแกนศาลาใหญ่ในวัด และจากนั้น ตัดสินใจกระโปรงยาเตาและหัวผ่านไปคนที่นั่งอยู่บนเสื่อที่วิ่ง เขามองไปที่เขานั่งมีนั่งสมาธิ และตระหนักว่า เขาดูเหมือนรูปปั้นนอก"แรกรุ่นพระ..." murmured เฮาเมง ขณะที่เขามองคน เลือดของเขาเริ่ม thrum เป็นถ้าจะสั่นพ้องระหว่างเขาทั้งสองหลังจากช่วงยาว เมงเฮาทำลง และ kowtowed ไปคน"ฝางห้าวของรุ่นจูเนียร์เสนอคำทักทาย พระ เขากล่าวว่า เสียงของเขาอย่างจริงใจ แม้ว่าเขาอาจมีบิตของความเป็นปฏิปักษ์ต่อกองทัพฝาง เฉพาะเขาความรู้สึกของการเคารพรุ่นแรกพระที่ได้ก่อตั้งกองทัพหลังจาก kowtowing เมงเฮาได้เพื่อเท้าของเขา และดูสตาร์ไลท์โฉบรอบรุ่นแรกพระ ลึกแสง เขาอาจเพิ่งจะทำออกเป็นดาวเคราะห์น้อยขนาดเล็บมือประดาป้อนตา เมงเฮาหายใจเร่งบิต จากเขาไม่สามารถบอกอะไร วัตถุนี้...คืออาจรวมตัวกันของหนึ่งคิดว่าเป็นการเปลี่ยนแปลงเขา พยายามเอื้อมคว้าประดา แต่ไม่ว่าวิธีที่เขาพยายามใช้ ahold ของมัน มันก็ไม่ดี เช่นถ้าทรงกลมอย่างสมบูรณ์ถูกละเว้นเขา มันก็ยังคงโคจรพระรุ่นแรกเมงเฮาคิดครู่ แล้วละทิ้งความพยายามที่จะบังคับเรื่อง หลังจากที่ทุก ทรงกลมของแสงดาวถูกโฉบรอบรุ่นแรกจะไม่แสดงพระ ดังนั้นความพยายามใด ๆ ที่จะบังคับให้มันไปจะเกี่ยวข้องอาจทำให้ติดต่อกับของพระศพ ระดับของตุลาการที่เฮาเมง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

นั่นคือเพดานของห้องโถงอย่างมากในการที่เขาพบตัวเอง แสงดาวระยิบระยับลงบนชายวัยกลางคนซึ่งนั่งอยู่บนเสื่อทอเร่งด่วน ใบหน้าของเขาคือความสงบโดยไม่ hint น้อยว่าเขาอาจจะตาย และยังบุคคลทั้งหมดของเขาเล็ดลอดออกมากลิ่นอายของเน่า.

เขาเกือบจะเป็นเหมือนรูปปั้นที่ได้รับการนั่งอยู่ที่นั่นนิ่งมานานหลายปีนับไม่ถ้วน.

เขาสวมเสื้อคลุมที่เรียบง่ายและหมวกนักวิชาการของ เขานั่งอยู่ที่นั่นไขว่ห้าง, ริมฝีปากของเขาเปิดขึ้นในรอยยิ้มเล็กน้อย ในมือของเขาที่เขาจัดขึ้นเลื่อนบิลไม้ไผ่และทรงกลมเรืองแสงดาววนเวียนอยู่รอบ ๆ ตัวเขาริบหรี่.

นอกจากนี้มีเตายาโดยไม่มีฝาครอบใด ๆ ภายในของเตาเผาเป็นมวลหมุนหมอกเจ็ดสีทำให้มันเป็นไปไม่ได้ที่จะเห็นได้อย่างชัดเจนสิ่งที่อยู่ข้างใน ด้านบนของเตาเผายาครอบครองทั้งสนามเม้ง Hao ของมุมมองเป็น ... มังกร.

It was ... หล่อมังกรจากบรอนซ์ร่างกายยาวบิดรอบคอลัมน์ที่สนับสนุนหลังคา รอยแตกกระจายออกจากพื้นที่ที่มีกรงเล็บมังกรจมลงไปในคอลัมน์และหางของมันหายไปในความมืด หัวของมันแขวนลงตรงเหนือเตายาที่เป็นที่มันถูกจ้องมีการแสดงออกของความโลภ ปากของมันเปิดราวกับว่ามันเป็นเรื่องเกี่ยวกับการใช้สิ่งที่อยู่ข้างในเตาเผายา.

มังกรสีบรอนซ์เป็นที่สมจริงอย่างไม่น่าเชื่อแม้เครื่องชั่งน้ำหนักลงไปทำให้มันเกือบจะดูมีชีวิตอยู่ เม้งเฮาแม้กระทั่งสังเกตเห็นหลายพื้นที่ในร่างกายของมังกรที่ชั่งได้รับความเสียหายอย่างรุนแรงราวกับว่าพวกเขาได้รับรอยแผลเป็นจากหลายร้อยของการต่อสู้.

ในขณะที่เขามองที่ทุกอย่างรอบ ๆ ตัวเขาเม้งเฮาเริ่มหอบ เขาเกือบจะไม่อยากจะเชื่อว่านี่เป็นเพียงการหล่อสำริดของมังกร; เขาเกือบจะรู้สึกราวกับว่ามันเป็นจริงมังกรเนื้อและเลือด.

หนึ่งในเหตุผลสำหรับความรู้สึกที่ว่าเมื่อเขามองมันเที่ยงอมตะภายในของเขาเริ่มที่จะชีพจรรุนแรงและปล่อยกลิ่นอายของ ความปรารถนาเช่นถ้ามันอยากจะดูดซับสมบูรณ์มัน!

เม้งเฮาลังเลอยู่ครู่หนึ่ง ในสถานการณ์เช่นนี้เขาจะไม่มุทะลุ เขาสแกนวิหารโถงขนาดใหญ่และก็ตัดสินใจที่จะกระโปรงเตายาและตรงไปที่ชายคนนั้นนั่งอยู่บนเสื่อเร่งด่วน เขามองไปที่เขานั่งอยู่ที่นั่นนั่งสมาธิและตระหนักว่าเขามองเหมือนรูปปั้นนอก.

"พระสังฆราชรุ่นแรก ... ." พากันบ่นเม้งเฮา ในขณะที่เขามองไปที่ชายคนนั้นเลือดของเขาเริ่มที่จะ thrum ราวกับว่ามันเป็นเสียงสะท้อนระหว่างสองของพวกเขา.

หลังจากช่วงเวลาที่ยาวเม้งเฮาคุกเข่าลงและ kowtowed กับผู้ชาย.

"ฝาง Hao ของรุ่นจูเนียร์มีทักทาย พระสังฆราช "เขากล่าวว่าเสียงของเขามีความจริงใจ แม้ว่าเขาอาจจะมีบิตของความเป็นปฏิปักษ์ต่อการฝางแซ่เขาเท่านั้นที่มีความรู้สึกของการเคารพพระสังฆราชรุ่นแรกผู้ก่อตั้งตระกูล.

หลังจาก kowtowing เม้งเฮาได้ไปที่เท้าของเขาและมองไปที่รูปทรงกลมของโฉบแสงดาวรอบของ พระสังฆราชรุ่นแรก ในส่วนลึกของแสงที่เขาจะเพิ่งทำออกดาวเคราะห์น้อยเล็บมือขนาด.

ในฐานะที่เป็นแสงดาวที่ป้อนดวงตาของเขาหายใจเม้งเฮาส์เร่งขึ้นเล็กน้อย จากสิ่งที่เขาสามารถบอกได้ว่าวัตถุนี้ ... อาจจะเป็นประกาศของใครคิดว่าการเปลี่ยนแปลงดาวฤกษ์.

เขาพยายามที่จะเข้าถึงและคว้าแสงดาว แต่ไม่ว่าวิธีการที่เขาพยายามที่จะฮุบมันไม่มีมันก็ไม่ดีเช่นถ้า ทรงกลมได้อย่างสมบูรณ์ไม่สนใจเขา มันก็ยังคงโคจรรอบพระสังฆราชรุ่นแรก.

เม้งเฮาคิดสักครู่แล้วละทิ้งความพยายามที่จะบังคับให้เรื่องใด ๆ หลังจากที่ทุกรูปทรงกลมของแสงดาวที่ถูกโฉบรอบรุ่นแรกพระสังฆราชดังนั้นความพยายามที่จะบังคับเอามันออกไปใด ๆ ที่อาจจะเกี่ยวข้องกับการติดต่อกับศพของพระสังฆราชของระดับของการดูหมิ่นว่าเม้งเฮาจะไม่แสดง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ที่เพดานของห้องโถงใหญ่ที่เขาพบว่าตัวเอง แสงดาวแวววาวลงชายวัยกลางคน นั่งอยู่บนเสื่อทอรัช . ใบหน้าของเขานิ่ง ไม่ใบ้สักนิด เขาอาจจะตาย แต่คนของเขาทั้งหมด ต่อง ออร่าของเน่าเขาเกือบจะเหมือนรูปปั้นที่ถูกนั่งไม่ไหวติง หลายปีเขาสวมเสื้อคลุมที่เรียบง่ายและหมวกของบัณฑิต เขานั่งไขว้ขา ริมฝีปากของเขาหันขึ้นมายิ้มเล็กน้อย ในมือเขาถือม้วนไม้ไผ่หลุด และทรงกลมเรืองแสงของแสงดาว hovered รอบเขาระยิบระยับนอกจากนี้ มีเม็ดเตา ไม่มีปก ภายในของเตาเป็นหมุนมวลของเจ็ดหมอกสี ทำให้ไม่สามารถมองเห็นได้อย่างชัดเจนสิ่งที่เป็นภายใน เหนือเม็ดเตา เหม็ง เฮามีเขตข้อมูลทั้งหมดในมุมมองของ . . . . . . . มังกรมันคือ . . . . . . . หล่อจากบรอนซ์มังกรตัวยาวของรอบเกลียวเสารับหลังคา รอยร้าวที่แผ่ออกมาจากบริเวณที่กรงเล็บมังกรจมดิ่งลงในคอลัมน์ และหางของมันหายไปในความมืด หัวห้อยลงตรงข้างบนเป็นเม็ดเตา ซึ่งมันจ้องกับการแสดงออกของความโลภ ปากของมันเปิดอยู่ ราวกับว่ามันกำลังจะกินสิ่งที่อยู่ข้างในเม็ดเตาบรอนซ์มังกรก็มีเหตุผลอย่างเหลือเชื่อ แม้แต่ลงกับเครื่องชั่ง ทำให้มันเกือบจะเหมือนมีชีวิต เมิ่งเฮ่าสังเกตเห็นแม้หลายพื้นที่บนมังกรตัวที่เครื่องได้รับความเสียหายอย่างรุนแรง และหากมีแผลเป็นที่ได้รับจากหลายร้อยของการต่อสู้เขามองดูทุกอย่างรอบตัวเขา เมิ่งฮ่าวเริ่มหอบ . เขาแทบจะไม่สามารถเชื่อว่านี้เป็นเพียงทองเหลืองหล่อของมังกร เขาก็เกือบจะรู้สึกเหมือนกับว่ามันเป็นจริง , เนื้อและเลือดมังกรหนึ่งในเหตุผลสำหรับความรู้สึกที่ว่าเมื่อเขาเห็นมัน อมตะแห่งภายในของเค้าเริ่มเต้นรุนแรงและปล่อยออร่าแห่งความคิดถึง ราวกับว่ามันต้องการที่จะสมบูรณ์ดูดซึมมัน !เมิ่งเฮ่าลังเลสักครู่ ในสถานการณ์แบบนี้ เขาจะไม่บุ่มบ่าม เขาสแกน Hall วิหารขนาดใหญ่ แล้วตัดสินใจที่จะกระโปรงยาเตาไปให้คนที่นั่งบน รัชมาศ เขา มองเขานั่งภาวนา และตระหนักว่าเขาดูเหมือนรูปปั้นข้างนอก" ท่านประมุขรุ่นแรก . . . . . . . " บ่น เมิ่งฮ่าว เมื่อมองไปที่ผู้ชาย เลือดของเขาเริ่มดีดดนตรีเบาๆ ราวกับว่ามันเป็นเสียงระหว่างสองของพวกเขาหลังจากช่วงเวลาที่ยาวนาน เมิ่งฮ่าวคุกเข่าลงและ kowtowed กับผู้ชายคนนี้" ฟางฮ่าวของรุ่นจูเนียร์มีการทักทาย , ประมุข , " เขากล่าว น้ำเสียงจริงใจของเขา แม้ว่าเขาอาจจะต้องบิตของการเป็นปฏิปักษ์ต่อเขี้ยวของเขามีเพียงความรู้สึกเคารพประมุขรุ่นแรกที่ก่อตั้งตระกูลหลังจาก kowtowing เม็งเฮามาถึงเท้าของเขาและมองไปที่ทรงกลมของแสงดาวโฉบรอบของประมุขรุ่นก่อน ลึกภายในแสง เขาก็แทบจะทำให้ออกเล็บขนาดดาวเคราะห์น้อยเป็นแสงดาว เข้า ตา ของ เมิ่งฮ่าวการหายใจเร่งขึ้นเล็กน้อย จากที่เขาสามารถบอกได้ว่า วัตถุ . . . . . . . นี้อาจเป็นเครื่องของคนที่คิดว่าตัวเอกแปลงร่างเขาพยายามเอื้อมมือไปคว้าแสงดาว แต่ไม่ว่าเขาพยายามจะเอาตัวมัน มันทำไม่ดี ถ้าเป็นทรงกลมก็ไม่สนใจเค้า มันยังคงโคจรประมุขรุ่นก่อนเมิ่งฮ่าวคิดครู่หนึ่ง แล้วละทิ้งความพยายามใด ๆที่จะบังคับก็ตาม หลังจากที่ทุกคนทรงกลมของแสงดาวก็โฉบรอบประมุขรุ่นก่อน ดังนั้น การพยายามจะแย่งมันไป อาจจะเกี่ยวข้องกับการติดต่อกับศพของประมุข ระดับของการดูหมิ่นว่า เมิ่งฮ่าวไม่แสดง