The distinctive characteristic of A

The distinctive characteristic of Annegret Soltau’s work is the use of her own person in photo-collages and performances for a reflection on identity and on the idea of the self. A recurring element in her works is black thread, used both in performances and in her photo overstitchings, recomposed mosaics of the body and of exterior physicalness that become a metaphor for the interiorness and existential condition of the human being.

Performative actions and happenings, like Körper – Zeichnung 9.1.1976 (Body – Drawing, Jan. 9th, 1976) and Permanente Demonstration am 19.1.1976 (Permanent Demonstration on Jan. 19th, 1976), find the artist tying herself or other people with thin black threads, creating new connections, but also impeding all freedom of movement, literally “drawing” on their skin. In the series Selbst (Self, 1975-76), Soltau wraps her own face in black thread, which cuts into the flesh, deforming it, and obscuring her features; the result is then documented photographically. Secondly, she works on the photographic image with a real black silk thread, sewing various connections between the threads represented in the pictures. In a dimension that moves on the thin line between self-determination and apparent selfmutilation, the artist puts into effect a reflection on the idea of self-representation, with a strongly analytical approach in the firm aesthetic control of the image.

A reflection on a sense of inhibition and constriction of movement is also present in the photographic series da-gegen-gehen (going against, 1977-84), in which the artist portrays herself in the act of forcefully pressing her body against a wall. The twelve photographs of the series start with a monochromatic white, the detail of the wall, to then show us the artist’s body from close-up to full length, finally ending with a monochromatic black. Soltau uses a needle to scratch the photographic film, removing the chemical emulsion of the negative and creating a material void, an allegory of the human condition in which the act of “going against” is destined to failure.

- See more at: http://www.strozzina.org/en/artists/annegret-soltau/#sthash.A4LJHX2G.dpuf

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ลักษณะที่โดดเด่นของการทำงานของ Annegret โซลคือการใช้คนของเธอเองในภาพตัดปะและการแสดงสำหรับการสะท้อนในตัวตนและความคิดของตนเอง องค์ประกอบที่เกิดขึ้นในการทำงานของเธอด้ายสีดำใช้ทั้งในการแสดงและ overstitchings ภาพของเธอโมเสค recomposed ของร่างกายและของ physicalness ภายนอกที่กลายเป็นคำอุปมาสำหรับ interiorness และสภาพการดำรงอยู่ของมนุษย์. การกระทำ Performative และเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเช่น Körper - Zeichnung 1976/01/09 (กาย - วาด 9 มกราคม 1976) และการสาธิต Permanente น 1976/01/19 (สาธิตถาวร 19 มกราคม 1976) ค้นหาศิลปินผูกตัวเองหรือคนอื่น ๆ ที่มีสีดำบางหัวข้อสร้างใหม่ การเชื่อมต่อ แต่ยังขัดขวางเสรีภาพในการเคลื่อนไหวทุกตัวอักษร "วาดภาพ" บนผิวของพวกเขา ในซีรีส์ Selbst (ที่ตนเอง, 1975-1976), โซลตัดใบหน้าของเธอเองในหัวข้อสีดำที่ตัดเข้าไปในเนื้อหนังเปลี่ยนรูปมันและปิดบังคุณสมบัติของเธอ ผลที่ได้รับการบันทึกไว้แล้วถ่ายรูป ประการที่สองเธอทำงานในภาพการถ่ายภาพด้วยด้ายผ้าไหมสีดำจริงเย็บเชื่อมต่อระหว่างหัวข้อต่างๆที่แสดงในภาพ ในมิติที่เคลื่อนไหวบนเส้นบาง ๆ ระหว่างความมุ่งมั่นในตนเองและ selfmutilation ชัดเจนศิลปินทำให้เป็นผลสะท้อนในความคิดของตัวเองเป็นตัวแทนที่มีวิธีการวิเคราะห์อย่างยิ่งในการควบคุมความงาม บริษัท ของภาพ. สะท้อนบน ความรู้สึกของการยับยั้งและการหดตัวของการเคลื่อนไหวยังอยู่ในชุดถ่ายภาพ da-gegen-gehen (ไปกับ, 1977-1984) ซึ่งในศิลปินรับบทเป็นตัวเองในการกระทำของอย่างแข็งขันกดร่างของเธอกับผนัง สิบสองภาพของซีรีส์เริ่มต้นด้วยสีเดียวสีขาว, รายละเอียดของผนังที่จะแสดงให้เราเห็นแล้วร่างกายของศิลปินจากใกล้ชิดกับความยาวเต็มรูปแบบในที่สุดก็จบลงด้วยสีดำสีเดียว โซลใช้เข็มที่จะเกาฟิล์มถ่ายภาพเอาอิมัลชันทางเคมีของเชิงลบและสร้างเป็นโมฆะวัสดุชาดกของมนุษย์ซึ่งในการกระทำของ "ไปกับ" ถูกลิขิตมาให้ความล้มเหลว. - ดูเพิ่มเติมได้ที่: http: //www.strozzina.org/en/artists/annegret-soltau/#sthash.A4LJHX2G.dpuf