ฮันเซล และ เกลเทล เป็นเด็กหนุ่มที่มีพ่อเป็นคนตัดไม้ เมื่ออดอยาก เซเทล ภรรยาคนที่สองคนตัดไม้ที่เลวร้ายได้ทำสิ่งที่ไม่เหมาะสมได้ตัดสินใจที่จะพาลูกเข้าไปในป่าและปล่อยพวกเขาจะต้องอยู่ด้วยตัวเองเพื่อที่เธอและสามีของเธอจะไม่อดตายเพราะเด็กกินมากเกินไป คนตัดไม้คิดตรงข้ามกับแผน แต่ในที่สุดเขาก็ต้องยอมอย่างไม่เต็มใจยอมส่งลูกๆเขาไปยังแผนการของภรรยาของเขา พวกเขาไม่ทราบว่าในห้องนอนของเด็ก ฮันเซล และ เกรเทล ได้ยินเสีบงที่พวกเขาคุยกัน หลังจากที่พ่อแม่ได้ไปนอน ฮันเซล ย่องออกจากบ้านและรวบรวมก้อนกรวดสีขาวมากที่สุดเท่าที่เขาสามารถทำได้แล้วกลับไปที่ห้องของเขาเกรเทลมั่นใจว่าพระเจ้าจะไม่ทอดทิ้งพวกเขา
เช้าวันต่อมาครอบครัวของเขาได้เดินเข้าไปในป่า ฮันเซล ใช้ขนมปังและใบไม้บอกเส้นทางของขนมปังที่จะทำตามแผนที่บ้าน แต่หลังจากที่พวกเขาถูกทอดทิ้งครั้งที่สองเด็กทั้งสองพบว่ามีนกมากิน ขนมปัง และมันทำให้พวกเขาหาทางออกไม่ได้พวกเขาเดินหลงหายไปในป่า หลังจากวันที่พวกเขาหลงการเดินพวกเขาต้องเปลี่ยนไป พวกเขาได้ทำเลียนแบบนกสีขาวที่อยู่ในป่าเพื่อความอยู่รอด เมื่อพวกเขาได้เข้าลึกไปในป่าได้ไปเจอกระท่อมล้างในป่าและได้ค้นพบกระท่อมขนาดใหญ่ที่สร้างจากขนมปังขิงและขนมเค้กที่มีบานหน้าต่างเป็นน้ำตาลที่ชัดเจน พวกเขาหิวและเหนื่อยเด็กเริ่มที่จะกินบ้านหลังนั้นบนชั้นดาดฟ้าของบ้านขนมเมื่อประตูเปิดและมีหญิงชรา โผล่ออกมาพวกเขาได้เห็นหญิงชราที่เริ่มจะมาปรุงอาหารในบ้าน พวกเขาไม่รู้ว่าจะทำอะไรต่อและพวกเขาไม่รู้ว่าแท้จริงแล้วหญิงชราที่เข้ามาในบ้านนั้นเป็นแม่มดชั่วร้ายที่ เวย์เรย์ หญิงชราได้รู้ว่ามีเด็กมาให้เธอได้ปรุงอาหารและทำเป็นอาหาร