Summer traditionally represents the

Summer traditionally represents the time in life when we are fully blooming. Spring is the virtuous youth. The metaphor he is playing with is the traditional notion that we all live the seasons of man, and that we have the most promise in the spring and are at our hottest (ripest) in the summer. As my colleagues have pointed out, the metaphor breaks down: it is too hot in the summer, while she is temperate. He can't compare her to a rosebud either, because they are vulnerable and apt to be destroyed. These two metaphors refer to physical and spiritual qualities: the summer is the full realization of her beauty (and also, possibly, includes a sexual awakening); the spring speaks of virtue (buds=virgins) as well as promise. Just as the summer is too hot to work as a metaphor, there are problems with the use of the spring/bud metaphor: rough winds. The problem is that in nature, no virtue lasts forever, and every promise of perfection ends in destruction. So the nature metaphor is rejected. He also uses the metaphor of Death's shade to show the possibility that she could be eclipsed by death, that death could hide her or that she would fall into his shadow and be forgotten

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ฤดูร้อนแสดงถึงเวลาในชีวิตซึ่งเมื่อเรามีเต็ม blooming ฤดูใบไม้ผลิเยาวชนคุณธรรม เทียบที่เขากำลังเล่นด้วยเป็นแนวคิดดั้งเดิมที่เราอยู่ซีซั่นของมนุษย์ และเรามีสัญญามากที่สุดในฤดูใบไม้ผลิและที่ดังสุด ๆ ของเรา (ripest) ในฤดูร้อน เป็นเพื่อนร่วมงานได้ชี้ให้เห็น เทียบการแบ่ง: มันจะร้อนเกินไปในฤดูร้อน ขณะเธอแจ่ม เขาไม่เปรียบเทียบเธอเป็นโรสบัดอย่างใดอย่างหนึ่ง เนื่องจากพวกเขาจะอ่อนแอ และฉลาดที่จะทำลาย คำอุปมาอุปมัยที่สองเหล่านี้หมายถึงคุณภาพทางกายภาพ และจิตวิญญาณ: ฤดูร้อนเป็นความงามของเธอเต็มบริบูรณ์ (และ อาจจะ มีการตื่นตัวทางเพศ); ฤดูใบไม้ผลิพูดคุณธรรม (อาหาร =เทวราชา) และสัญญา เหมือนฤดูร้อนจะร้อนเกินไปในการทำงานเป็นอุปมัย มีปัญหากับการใช้ของเทียบสปริง/ดอกตูม: คายลม ปัญหาคือ ว่า ในธรรมชาติ คุณธรรมไม่เวลาตลอดไป และทุกสัญญาสิ้นสุดสมบูรณ์ในการทำลาย เพื่อเทียบธรรมชาติถูกปฏิเสธ เขายังใช้เทียบเฉดสีของความตายเพื่อแสดงความเป็นไปได้ที่เธอสามารถทำได้ โดยความตาย ความตายที่อาจซ่อนเธอ หรือว่า เธอจะตกอยู่ในเงาของเขา และถูกลืม

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ฤดูร้อนเป็นประเพณีที่แสดงเวลาในชีวิตเมื่อเรากำลังเบ่งบานอย่างเต็มที่ ฤดูใบไม้ผลิเป็นเยาวชนที่มีคุณธรรม อุปมาที่เขาจะเล่นกับเป็นความคิดแบบดั้งเดิมที่เราทุกคนอาศัยฤดูกาลของมนุษย์และที่เรามีสัญญามากที่สุดในฤดูใบไม้ผลิและมีความร้อนแรงที่สุดของเรา (ripest) ในช่วงฤดู​​ร้อน ในฐานะที่เป็นเพื่อนร่วมงานได้ชี้ให้เห็นอุปมาหยุดพักลง: มันเป็นความร้อนมากเกินไปในช่วงฤดู​​ร้อนขณะที่เธออยู่พอสมควร เขาไม่สามารถเปรียบเทียบของเธอที่จะ Rosebud ทั้งเพราะพวกเขามีความเสี่ยงและมีแนวโน้มที่จะถูกทำลาย ทั้งสองคำอุปมาอุปมัยหมายถึงคุณภาพทางกายภาพและทางจิตวิญญาณ: ฤดูร้อนเป็นสำนึกเต็มความงามของเธอ (และอาจจะรวมถึงการกระตุ้นทางเพศ); ฤดูใบไม้ผลิพูดของคุณธรรม (ตา = พรหมจารี) เช่นเดียวกับสัญญา เช่นเดียวกับในช่วงฤดู​​ร้อนจะร้อนเกินไปที่จะทำงานเป็นอุปมาที่มีปัญหาเกี่ยวกับการใช้คำอุปมาฤดูใบไม้ผลิ / ตานี้: ลมหยาบ ปัญหาคือว่าในธรรมชาติอาศัยอำนาจไม่เป็นอมตะและสัญญาของความสมบูรณ์แบบทุกจบลงในการทำลาย ดังนั้นอุปมาธรรมชาติถูกปฏิเสธ นอกจากนี้เขายังใช้คำอุปมาของสีความตายที่จะแสดงให้เห็นความเป็นไปได้ว่าเธออาจจะถูกบดบังด้วยความตายว่าการตายสามารถซ่อนเธอหรือว่าเธอจะตกอยู่ในเงาของเขาและถูกลืม

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ฤดูร้อนประเพณีหมายถึงเวลาในชีวิตเมื่อเราเต็มบาน ฤดูใบไม้ผลิเป็นเยาวชนคนดี คำอุปมาที่เขาจะเล่นด้วย คือแบบดั้งเดิม ความคิดที่เราทั้งหมดอยู่ในฤดูกาลของมนุษย์ และเราได้สัญญามากที่สุดในฤดูใบไม้ผลิ และเป็นที่สุด ( ที่ดีที่สุด ) ในฤดูร้อน เพื่อนร่วมงานของฉันได้ชี้ให้เห็นเปรียบเทียบแบ่งลง : มันร้อนมากในฤดูร้อนในขณะที่เธอหนาว . เขาไม่สามารถเปรียบเทียบเธอกับ Rosebud เหมือนกันเพราะพวกเขาอ่อนแอ และเหมาะที่จะถูกทำลาย ทั้งสองอุปมาหมายถึงคุณภาพทางกายภาพและจิตวิญญาณ : ฤดูร้อน สำนึกเต็มของความงามของเธอ ( และยังอาจรวมถึงการกระตุ้นทางเพศ ) ; ฤดูใบไม้ผลิพูดถึงคุณธรรม ( ตา = หญิงพรหมจารี ) รวมทั้งสัญญา เช่นเดียวกับฤดูร้อนจะร้อนเกินกว่าจะทำงานเป็นคำเปรียบเทียบมีปัญหากับการใช้ฤดูใบไม้ผลิ / บัดคำอุปมา : ลมหยาบ ปัญหาคือว่า ในธรรมชาติ ไม่มีคุณธรรม จะคงอยู่ตลอดไป และสัญญาของความสิ้นสุดในการทำลาย ดังนั้นลักษณะการเป็นปฏิเสธ เขายังใช้คำอุปมาของการตายของเงาเพื่อแสดงความเป็นไปได้ว่าเธออาจถูกบดบังด้วยความตายความตายนั้นจะซ่อนเธอ หรือว่าเธอจะตกอยู่ในเงาของเขาและถูกลืม