BACKGROUND:After acute myocardial i

BACKGROUND:
After acute myocardial infarction (AMI), the replicated phenomenon of obesity paradox, i.e., obesity appearing to be associated with increased survival, has not been evaluated in stabilized (i.e., without clinical events within 1 month post AMI) Asian patients with diabetes mellitus (DM).
METHODS:
Among 1192 patients in the DIabetic Acute Myocardial InfarctiON Disease (DIAMOND) Korean multicenter registry between April 2010 and June 2012, 2-year cardiac and all-cause death were compared according to obesity (body mass index ≥25 kg/m(2)) in 1125 stabilized DM patients.
RESULTS:
Compared with non-obese DM patients (62% of AMI patients), obese DM patients had: higher incidence of dyslipidemia (31 vs. 24%, P < 0.01); lower incidence of chronic kidney disease (26 vs. 33%) (P < 0.01); higher left ventricular ejection fraction after AMI (53 ± 11 vs. 50 ± 12%, P < 0.001); and lower 2-year cardiac and all-cause death occurrence (0.7 vs. 3.6% and 1.9 vs. 5.2%, both P < 0.01) and cumulative incidence in Kaplan-Meier analysis (P < 0.005, respectively). Likewise, both univariate and multivariate Cox hazard regression analyses adjusted for the respective confounders showed that obesity was associated with decreased risk of both cardiac [HR, 0.18 (95% CI 0.06-0.60), P = 0.005; and 0.24 (0.07-0.78), P = 0.018, respectively] and all-cause death [0.34 (0.16-0.73), P = 0.005; and 0.44 (0.20-0.95), P = 0.038].
CONCLUSIONS:
In a Korean population of stabilized DM patients after AMI, non-obese patients appear to have higher cardiac and all-cause mortality compared with obese patients after adjusting for confounding factors.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

พื้นหลัง:หลังจากที่หัวใจตายเฉียบ (AMI), จำลองปรากฏการณ์ของ paradox โรคอ้วน โรคอ้วนเช่น ปรากฏจะเกี่ยวข้องกับการอยู่รอดเพิ่มขึ้น ถูกประเมินค่าไม่ได้ใน ความเสถียร (เช่น ไม่ มีกิจกรรมทางคลินิกภายใน 1 เดือนโพสต์ AMI) เอเชียผู้ป่วยเบาหวาน (DM)วิธีการ:1192 ผู้ป่วยในโรคเบาหวานเฉียบพลันกล้ามเนื้อหัวใจตายโรค (เพชร) multicenter สทรีเกาหลีระหว่างเมษายนและ 2012 มิถุนายน โรคหัวใจ 2 ปีและเสียชีวิตทุกสาเหตุมาเปรียบเทียบตามโรคอ้วน (kg/m(2)) ≥25 ดัชนีมวลของร่างกายใน 1125 ความเสถียรผู้ป่วย DMผลลัพธ์:เมื่อเทียบกับผู้ป่วย DM-อ้วน (62% ของผู้ป่วย AMI), มีผู้ป่วยโรคอ้วน DM: อุบัติการณ์สูงของไขมัน (31 เทียบกับ 24%, P < 0.01); ลดอุบัติการณ์ของโรคไตเรื้อรัง (26 เจอ 33%) (P < 0.01); สูงซ้ายหัวใจห้องล่างของหัวใจหลัง AMI (± 11 53 เจอ 50 ± 12%, P < 0.001); และลดโรคหัวใจ 2 ปีและเสียชีวิตทุกสาเหตุเกิด (0.7 เทียบกับ 3.6% และ 1.9 เจอ 5.2%, P ทั้งสอง < 0.01) และอุบัติการณ์สะสมในมุนเช่น Kaplan วิเคราะห์ (P < 0.005 ตามลำดับ) ทำนองเดียวกัน ปรับปรุงไร univariate และหลายตัวแปรวิเคราะห์ถดถอยค็อกซ์อันตรายสำหรับ confounders เกี่ยวข้องแสดงให้เห็นว่า โรคอ้วนสัมพันธ์กับลดความเสี่ยงของโรคหัวใจทั้งสอง [HR, 0.18 (95% CI 0.06-0.60), P = 0.005 และ 0.24 (0.07-0.78), P = 0.018 ตามลำดับ] และทุกสาเหตุตาย [0.34 (0.16-0.73), P = 0.005 และ 0.44 (0.20-0.95), P = 0.038]สรุป:ในประชากรเกาหลีของผู้ป่วย DM เสถียรหลังจาก AMI ผู้ป่วยโรคอ้วนไม่ใช่ปรากฏให้ มีหัวใจ และทุกสาเหตุตายสูงเมื่อเทียบกับผู้ป่วยโรคอ้วนหลังจากที่ปรับรบกวนปัจจัย

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ภูมิหลัง:
หลังจากเฉียบพลันกล้ามเนื้อหัวใจตาย (AMI) ปรากฏการณ์การจำลองแบบของความขัดแย้งโรคอ้วนเช่นโรคอ้วนที่ปรากฏจะเชื่อมโยงกับการอยู่รอดที่เพิ่มขึ้นไม่ได้รับการประเมินในความเสถียร (เช่นโดยไม่มีเหตุการณ์ทางคลินิกภายใน 1 เดือนโพสต์ AMI) ผู้ป่วยในเอเชียที่มีโรคเบาหวาน เบาหวาน (DM).
วิจัย
ในผู้ป่วย 1192 ในผู้ป่วยโรคเบาหวานเฉียบพลันกล้ามเนื้อหัวใจตายโรค (DIAMOND) รีจิสทรี multicenter เกาหลีระหว่างเดือนเมษายนปี 2010 และเดือนมิถุนายน 2012, 2 ปีและการเต้นของหัวใจทุกสาเหตุการตายถูกนำมาเปรียบเทียบตามโรคอ้วน (ดัชนีมวลกาย≥25 กก. / ม. (2)) ในผู้ป่วยที่มีความเสถียร 1125 DM.
ผลการศึกษา:
เมื่อเทียบกับผู้ป่วยเบาหวานที่ไม่อ้วน (62% ของผู้ป่วย AMI) ผู้ป่วยที่เป็นโรคอ้วนมี DM: อุบัติการณ์สูงขึ้นของภาวะไขมันผิดปกติ (31 เมื่อเทียบกับ 24%, p <0.01) ; อุบัติการณ์ที่ลดลงของโรคไตเรื้อรัง (26 เทียบกับ 33%) (p <0.01); ส่วนออกจากกระเป๋าหน้าท้องด้านซ้ายที่สูงขึ้นหลังจากที่ AMI (53 ± 11 เทียบกับ 50 ± 12%, p <0.001); และลดการเต้นของหัวใจ 2 ปีและทุกสาเหตุการเกิดการตาย (0.7% เทียบกับ 3.6 และ 1.9 เมื่อเทียบกับ 5.2% ทั้ง p <0.01) และอุบัติการณ์ที่สะสมในการวิเคราะห์ Kaplan-Meier (P <0.005 ตามลำดับ) ในทำนองเดียวกันทั้ง univariate และหลายตัวแปร Cox ถดถอยอันตรายวิเคราะห์ปรับสำหรับตัวแปรที่เกี่ยวข้องพบว่าโรคอ้วนมีความสัมพันธ์กับความเสี่ยงที่ลดลงของทั้งการเต้นของหัวใจ [HR 0.18 (95% CI 0.06-0.60), P = 0.005; และ 0.24 (0.07-0.78), P = 0.018 ตามลำดับ] และทุกสาเหตุการตาย [0.34 (0.16-0.73), P = 0.005; และ 0.44 (0.20-0.95), P = 0.038].
สรุป
ในประชากรเกาหลีของผู้ป่วยเบาหวานที่มีความเสถียรหลังจาก AMI ผู้ป่วยไม่อ้วนปรากฏว่ามีการเต้นของหัวใจสูงขึ้นและทุกสาเหตุการตายเมื่อเทียบกับผู้ป่วยโรคอ้วนหลังปรับปัจจัย