From a brain science perspective, t

From a brain science perspective, the method just described is unsatisfactory because it is obvious
that complex hypotheses such as crime explanations and scientific claims are not represented in the
brain by single neurons. Another problem is that constraints in figure 4.2 are symmetric, allowing two
elements to mutually constrain each other, so that excitatory and inhibitory links between units are
also symmetric. But in real neural networks it never happens that two neurons both excite or inhibit
each other. Fortunately, it is possible to model the calculation of explanatory coherence in a much
more neurologically realistic way.
First, we represent each element by a population of neurons rather than by a single unit. Second,
we represent a link by a whole complex of links between neurons in multiple populations. At this
level, there is no problem in having symmetrical connections because some of the neurons in one
population excite neurons in the other, while others in the second population excite other neurons in
the first one. The resulting neural networks with thousands of artificial neurons are much larger than
the few dozen units that suffice for modeling the Simpson trial and other legal and scientific cases.
But your brain has approximately one hundred billion neurons to work with, so this scale does not
seem to be a problem. Our computer simulations show that more biologically realistic neural
networks can accomplish the same kind of parallel constraint satisfaction as can the simpler ones that
use one unit for each element.
Thus we are beginning to understand how inference to the best explanation might occur in the brain.
As we saw with perception, inference is the result of the dynamic parallel interaction of neural
patterns, not of serial linguistic steps. Attention to brain mechanisms shows how inference can
nonmysteriously be holistic and multimodal. Later chapters will show how similar neural
mechanisms tie inference with emotions and actions.
Coherence and Truth
Brains know reality through a combination of perception and inference to the best explanation of what
is observed. Such inference attempts to maximize explanatory coherence, which sometimes requires
rejection of what the senses tell us. Rejection of observations occurs both in everyday life, as when a
drunk decides that a double image of a person cannot be right, and in science, as when a researcher
throws out some experimental data that conflict with a well-supported theory. Hence gaining
knowledge is a matter of seeking coherence among many hypotheses and pieces of evidence, not of
starting with some indubitable foundation in sense experience or a priori knowledge and trying to
base everything else on that.
There are no foundations for knowledge, even though the overall reliability of perception justifies
recognizing that the results of observation should have a degree of priority in the maximization of
coherence. Knowledge is not a matter of pure coherence, because observational evidence does get
some priority and provides some constraint on utterly fanciful speculation. Nevertheless, I advocate a
kind of coherentism, the view that beliefs are justified by how well they fit with other beliefs and
with sensory experience. This coherentist view of knowledge meshes well with constructive realism
to provide an answer to the two questions that began this chapter: what is reality, and how do we
know it? Reality consists of objects and their properties that we can learn about through perception
and inference to the best explanation.
In chapter 2, I described how inference to the best explanation in science differs from everyday

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

จากมุมมองวิทยาศาสตร์สมอง วิธีการอธิบายไว้เพียงเป็นใช้ได้ชัดเจนสมมุติฐานที่ซับซ้อนเช่นคำอธิบายอาชญากรรมและร้องเรียนทางวิทยาศาสตร์ที่ไม่แสดงในแบบสมอง โดย neurons ที่เดียว อีกปัญหาคือข้อจำกัดในรูป 4.2 สมมาตร ให้สององค์ประกอบร่วมกันบังคับกัน เพื่อให้เชื่อมโยง excitatory และลิปกลอสไขระหว่างหน่วยนอกจากนี้สมมาตร แต่ในเครือข่ายประสาทจริง มันไม่เคยเกิดขึ้นว่า neurons สองทั้งกระตุ้น หรือยับยั้งกันและกัน โชคดี เป็นแบบการคำนวณศักยภาพอธิบายในมากมายลักษณะเหมือนจริงมากขึ้น neurologicallyครั้งแรก เราเป็นตัวแทนแต่ละองค์ประกอบ โดยประชากรของ neurons แทน โดยหน่วยเดียว วินาทีเราเป็นตัวแทนเชื่อมโยง โดยที่ซับซ้อนทั้งหมดของการเชื่อมโยงระหว่าง neurons ในประชากรหลาย ๆ ที่นี้ระดับ มีปัญหาไม่ มีการเชื่อมต่อแบบสมมาตรเนื่องจากบางส่วนของ neurons หนึ่งประชากรกระตุ้น neurons ในอื่น ๆ ในขณะที่คนอื่น ๆ ในประชากรที่สองกระตุ้น neurons อื่น ๆ ในคนแรก เครือข่ายประสาทผลพัน neurons ที่ประดิษฐ์เป็นขนาดใหญ่กว่าไม่กี่โหลหน่วยที่พอเพียงสำหรับสร้างโมเดลทดลองซิมป์สันและกรณีอื่นกฎหมาย และวิทยาศาสตร์แต่สมองของคุณมีประมาณหนึ่งร้อยล้าน neurons สามารถทำงานกับ สเกลนี้ไม่ดูเหมือนจะ มีปัญหา จำลองเครื่องคอมพิวเตอร์ของเราแสดงว่าสมจริงมากชิ้นประสาทเครือข่ายสามารถบรรลุความพึงพอใจข้อจำกัดแบบขนานชนิดเดียวกันสามารถง่ายกว่าที่ใช้หนึ่งหน่วยสำหรับแต่ละองค์ประกอบดังนั้น เราจะเริ่มเข้าใจว่าข้อให้คำอธิบายที่ดีที่สุดอาจเกิดขึ้นในสมองเราเห็น ด้วยรับรู้ ข้อเป็นผลลัพธ์ของการโต้ตอบแบบไดนามิกของประสาทรูปแบบ ไม่ของภาษาศาสตร์ตอนประจำ แสดงความสนใจในกลไกสมองข้อสามารถnonmysteriously เป็นแบบองค์รวม และทุก บทต่อไปจะแสดงว่าเหมือนประสาทกลไกผูกข้อ ด้วยอารมณ์และการกระทำศักยภาพและความจริงสมองรู้จริงผ่านกระบวนการรับรู้และข้อเพื่ออธิบายดีที่สุดของอะไรจะสังเกต ข้อดังกล่าวพยายามที่จะขยายศักยภาพอธิบาย ซึ่งบางครั้งต้องการปฏิเสธความรู้สึกบอกอะไรเรา การปฏิเสธของการสังเกตที่เกิดขึ้นทั้งในชีวิตประจำวัน เป็นเวลาเมาตัดสินใจที่ รูปคู่ตัวไม่ขวา และ วิทยาศาสตร์ เป็นเมื่อนักวิจัยพ่นออกข้อมูลทดลองบางอย่างที่ขัดแย้งกับทฤษฎีที่ได้รับการสนับสนุนอย่างดี จึง ได้รับความรู้เป็นเรื่องของศักยภาพในสมมุติฐานและชิ้นส่วนของหลักฐาน ไม่เริ่มต้น ด้วยรากฐานบาง indubitable priori ความรู้หรือประสบการณ์ความรู้สึกและพยายามยึดทุกอย่างตามที่มีรากฐานไม่รู้ แม้ว่าความน่าเชื่อถือโดยรวมของการรับรู้จัดชิดตระหนักว่า ผลของการสังเกตควรมีองศาของความสำคัญใน maximization ของโปรเจค ความรู้ไม่ใช่เรื่องของโปรเจคบริสุทธิ์ เพราะหลักฐานที่สังเกตการณ์ได้รับความสำคัญบางอย่างและข้อจำกัดบางอย่างในโคตร fanciful เก็งกำไร อย่างไรก็ตาม ฉันสนับสนุนการชนิด coherentism มุมมองที่ความเชื่อมีชิดขอบโดยวิธีที่ดีที่เหมาะกับความเชื่ออื่น ๆ และมีประสบการณ์ทางประสาทสัมผัส มุมมองความรู้ coherentist นี้ meshes ดีสร้างสรรค์จริงให้คำตอบกับคำถามที่สองที่เริ่มบทนี้: อะไรคือความเป็นจริง และวิธีทำเรารู้หรือไม่ ความเป็นจริงประกอบด้วยวัตถุและคุณสมบัติที่เราสามารถเรียนรู้เกี่ยวกับการรับรู้ผ่านและข้อให้คำอธิบายที่ดีที่สุดในบทที่ 2 ฉันอธิบายวิธีการอธิบายที่ดีที่สุดในวิทยาศาสตร์ข้อแตกต่างจากทุกวัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

จากมุมมองของวิทยาศาสตร์สมองวิธีการอธิบายเพียงเป็นที่น่าพอใจเพราะมันเป็นที่ชัดเจนว่าสมมติฐานที่ซับซ้อนเช่นคำอธิบายการเกิดอาชญากรรมและการเรียกร้องทางวิทยาศาสตร์ที่จะไม่แสดงในสมองโดยเซลล์เดียว ปัญหาก็คือว่าข้อ จำกัด ในรูป 4.2 สมมาตรช่วยให้ทั้งสององค์ประกอบที่จะร่วมกันจำกัด ซึ่งกันและกันเพื่อให้ excitatory และการเชื่อมโยงระหว่างหน่วยยับยั้งเป็นยังสมมาตร แต่ในเครือข่ายประสาทจริงมันไม่เคยเกิดขึ้นที่สองเซลล์ประสาททั้งกระตุ้นหรือยับยั้งกันและกัน โชคดีที่มันเป็นไปได้ในการจำลองการคำนวณของการเชื่อมโยงกันในการอธิบายมากวิธีที่สมจริงมากขึ้นระบบประสาท. ครั้งแรกที่เราเป็นตัวแทนของแต่ละองค์ประกอบโดยประชากรของเซลล์ประสาทมากกว่าโดยหน่วยเดียว ประการที่สองเราเป็นตัวแทนของการเชื่อมโยงโดยมีความซับซ้อนทั้งการเชื่อมโยงระหว่างเซลล์ประสาทในประชากรหลาย ห้องพักในระดับที่มีปัญหาในการมีการเชื่อมต่อสมมาตรเพราะบางส่วนของเซลล์ประสาทในประชากรกระตุ้นเซลล์ประสาทอื่นๆ ในขณะที่คนอื่นในกลุ่มประชากรที่สองกระตุ้นเซลล์ประสาทอื่น ๆ ในครั้งแรกหนึ่ง ส่งผลให้เครือข่ายประสาทที่มีมากมายของเซลล์ประสาทเทียมมีขนาดใหญ่กว่าหน่วยโหลไม่กี่คนที่พอเพียงสำหรับการสร้างแบบจำลองการทดลองใช้ซิมป์สันและกรณีทางกฎหมายและทางวิทยาศาสตร์อื่น ๆ . แต่สมองของคุณมีประมาณ 100,000,000,000 เซลล์ประสาทจะทำงานร่วมกับเพื่อให้ขนาดนี้ไม่ได้ดูเหมือนจะมีปัญหา แบบจำลองคอมพิวเตอร์ของเราแสดงให้เห็นว่าระบบประสาทจริงมากขึ้นทางชีวภาพเครือข่ายสามารถบรรลุชนิดเดียวกันของความพึงพอใจข้อ จำกัด ขนานสามารถเป็นคนที่เรียบง่ายที่ใช้หน่วยหนึ่งสำหรับแต่ละองค์ประกอบ. ดังนั้นเราจึงเป็นจุดเริ่มต้นที่จะเข้าใจวิธีการอนุมานคำอธิบายที่ดีที่สุดอาจจะเกิดขึ้นในสมองขณะที่เราเห็นกับการรับรู้, การอนุมานเป็นผลมาจากการทำงานร่วมขนานแบบไดนามิกของระบบประสาทรูปแบบของขั้นตอนที่ไม่ได้ภาษาอนุกรม ให้ความสำคัญกับกลไกสมองแสดงให้เห็นว่าสามารถอนุมานnonmysteriously เป็นแบบองค์รวมและต่อเนื่อง บทต่อมาจะแสดงให้เห็นว่าระบบประสาทที่คล้ายกันกลไกการอนุมานผูกกับอารมณ์และการกระทำ. เชื่อมโยงกันและความจริงสมองทราบความจริงผ่านการรวมกันของการรับรู้และการอนุมานคำอธิบายที่ดีที่สุดของสิ่งที่เป็นที่สังเกต ข้อสรุปดังกล่าวพยายามที่จะเพิ่มการเชื่อมโยงกันอธิบายซึ่งบางครั้งต้องปฏิเสธความรู้สึกของสิ่งที่บอกเรา การปฏิเสธของการสังเกตที่เกิดขึ้นทั้งในชีวิตประจำวันเช่นเมื่อเมาตัดสินใจว่าภาพซ้อนของคนที่ไม่สามารถจะถูกต้องและในทางวิทยาศาสตร์เช่นเมื่อนักวิจัยพ่นออกบางข้อมูลการทดลองที่ขัดแย้งกับทฤษฎีที่ได้รับการสนับสนุนอย่างดี ดังนั้นการดึงดูดความรู้เป็นเรื่องของการแสวงหาการเชื่อมโยงกันในหมู่สมมติฐานหลายและชิ้นส่วนของหลักฐานไม่เริ่มต้นด้วยบางรากฐานที่ไม่ต้องสงสัยในประสบการณ์ของความรู้สึกหรือความรู้เบื้องต้นและพยายามที่จะฐานทุกอย่างอื่นในที่. มีรากฐานที่ไม่มีความรู้แม้ ความน่าเชื่อถือโดยรวมของการรับรู้สู่การตระหนักว่าผลของการสังเกตควรจะมีระดับของการจัดลำดับความสำคัญสูงสุดในการเชื่อมโยงกัน ความรู้ไม่ได้เป็นเรื่องของการเชื่อมโยงที่บริสุทธิ์เพราะหลักฐานที่สังเกตไม่ได้รับการจัดลำดับความสำคัญและมีข้อ จำกัด บางประการเกี่ยวกับการเก็งกำไรเพ้อฝันอย่างเต็มที่ แต่ผมสนับสนุนชนิดของ coherentism, มุมมองที่เชื่อได้รับความชอบธรรมโดยวิธีที่ดีที่พวกเขาพอดีกับความเชื่ออื่น ๆ และมีประสบการณ์ทางประสาทสัมผัส มุมมอง coherentist นี้ความรู้ตาข่ายกันได้ดีกับความสมจริงที่สร้างสรรค์ที่จะให้คำตอบของคำถามที่สองที่เริ่มบทนี้สิ่งที่เป็นความจริงและวิธีการที่เราจะรู้ว่ามันได้หรือไม่ ความเป็นจริงประกอบด้วยวัตถุและคุณสมบัติของพวกเขาที่เราจะได้เรียนรู้เกี่ยวกับการรับรู้ผ่านและอนุมานกับคำอธิบายที่ดีที่สุด. ในบทที่ 2 ผมอธิบายว่าข้อสรุปที่จะอธิบายที่ดีที่สุดในวิทยาศาสตร์แตกต่างจากชีวิตประจำวัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

จากสมองวิทยาศาสตร์ มุมมอง วิธีการอธิบายเพียงเป็นที่น่าพอใจ เพราะมันชัดเจน
ว่าสมมติฐานที่ซับซ้อนเช่นคำอธิบายอาชญากรรมทางวิทยาศาสตร์และอ้างว่ายังไม่ได้แสดงใน
สมองโดยเซลล์ประสาทเดียว อีกปัญหาหนึ่งก็คือ ปัญหาในรูปที่ 4.2 เป็นสมมาตรที่ช่วยให้สอง
องค์ประกอบร่วมกันผลักดันแต่ละอื่น ๆดังนั้น excitatory และยับยั้งการเชื่อมโยงระหว่างหน่วย
ยังสมมาตร . แต่มันก็ไม่เคยเกิดขึ้นจริงในเครือข่ายประสาทที่กระตุ้นหรือยับยั้งประสาททั้ง 2
แต่ละอื่น ๆ โชคดีที่มันเป็นไปได้ที่จะรูปแบบการคำนวณของการอธิบายในมาก

แรกมากกว่า neurologically มีเหตุผลทาง เราเป็นตัวแทนของแต่ละองค์ประกอบ โดยประชากรเซลล์ประสาทมากกว่า โดยเป็นหน่วยเดียว
2เราเป็นตัวแทนของการเชื่อมโยงโดยความซับซ้อนทั้งหมดของการเชื่อมโยงระหว่างเซลล์ประสาทในประชากรหลาย ในระดับนี้
, มีปัญหาในการมีความสัมพันธ์สมมาตร เพราะบางส่วนของประชากรกระตุ้นเซลล์ประสาทเซลล์ประสาทหนึ่ง
ในอื่น ๆในขณะที่คนอื่น ๆในประชากรที่สองกระตุ้นเซลล์ประสาทใน
อันแรก ส่งผลให้โครงข่ายประสาทเทียมเป็นเซลล์ขนาดใหญ่กว่า
ไม่กี่สิบหน่วยที่เพียงพอสำหรับการพิจารณาคดีทางกฎหมายและซิมป์สันและทางวิทยาศาสตร์อื่น ๆ .
แต่สมองของคุณมีประมาณหนึ่งแสนล้านเซลล์ ทำงานด้วย ดังนั้น มาตรานี้ไม่ได้
ดูเหมือนจะเป็นปัญหา จำลองคอมพิวเตอร์ของเราแสดงให้เห็นว่ามากกว่าชีวภาพมีเหตุผลประสาท
เครือข่ายสามารถบรรลุชนิดเดียวกันของความพึงพอใจต่อขนานเป็นสามารถง่ายที่
ใช้หน่วยหนึ่งสำหรับแต่ละองค์ประกอบ
ดังนั้นเราเริ่มที่จะเข้าใจวิธีการอนุมานจะอธิบายที่ดีที่สุดอาจจะเกิดขึ้นในสมอง
อย่างที่เราเห็นกับการรับรู้ การอนุมาน คือ ผลของการปฏิสัมพันธ์แบบไดนามิกรูปแบบประสาท
ไม่ต่อเนื่องด้านขั้นตอน สนใจกลไกสมองแสดงวิธีอนุมานได้
nonmysteriously เป็นแบบองค์รวมและต่อเนื่อง .บทต่อมาจะแสดงวิธีการที่คล้ายกันประสาท
กลไกผูกอนุมานกับอารมณ์และการกระทำ การมองโลกและความจริง

สมองไม่รู้ความจริงผ่านการรวมกันของการรับรู้และการอนุมานเพื่ออธิบายที่ดีที่สุดของสิ่งที่
เป็นที่สังเกต ความพยายามดังกล่าวเพื่อเพิ่มความเข้มแข็งในการมองโลก การอนุมาน ซึ่งบางครั้งต้องปฏิเสธความรู้สึก
อะไรบอกเราการปฏิเสธของการสังเกตเกิดขึ้นทั้งในชีวิตประจำวัน เช่น เมื่อ
เมาตัดสินใจว่าภาพคู่ของคนไม่สามารถถูกต้องและวิทยาศาสตร์ เมื่อนักวิจัย
โยนออกบางข้อมูลที่ขัดแย้งกับการทดลองดีสนับสนุนทฤษฎี จึงดึงดูด
ความรู้เป็นเรื่องของการแสวงหาการมองโลกของสมมติฐานหลายชิ้นของหลักฐาน ไม่ใช่ของ
เริ่มต้นด้วยบางชัดเจน มูลนิธิในประสบการณ์หรือความรู้สึกความรู้ priori และพยายาม

ฐานทุกอย่างนั้น ไม่มีพื้นฐานความรู้ แม้ความน่าเชื่อถือโดยรวมของการรับรู้ที่ justifies
ตระหนักถึงผลของการสังเกตควรมีความสําคัญในสูงสุดของ
สัมพันธ์กัน ความรู้ไม่ใช่เรื่องของบริสุทธิ์ การมองโลกเพราะหลักฐานจากการสังเกตจะได้รับความสำคัญและมีบาง
บางข้อจำกัดอย่างเพ้อฝันเท่านั้น แต่อย่างไรก็ตาม ผมสนับสนุน
ชนิดของ coherentism , ดูว่ามีความชอบธรรมโดยความเชื่อว่าพวกเขาพอดีกับความเชื่ออื่น ๆและ
ด้วยประสบการณ์ทางประสาทสัมผัส ดู coherentist นี้ความรู้ตาข่ายได้ดีกับ
ธรรมชาติสร้างสรรค์ให้คำตอบกับคำถามที่เริ่มบทนี้ : อะไรคือความจริงและวิธีการทำเรา
รู้มั้ย ? ความเป็นจริงประกอบด้วยวัตถุและคุณสมบัติของพวกเขาที่เราสามารถเรียนรู้ผ่านการรับรู้และการอนุมานเพื่ออธิบายที่ดีที่สุด
.
ในบทที่ 2 ผมอธิบายวิธีการอนุมานจะอธิบายที่ดีที่สุดในวิทยาศาสตร์แตกต่างจากทุกวัน