What are the historical reasons the

What are the historical reasons the theory was developed?


As stated previously, learning by doing is not a recent theory. In the 1700s, the philosopher Jean-Jacques Rousseau emphasized learning by doing, explaining that the teacher’s job was to present problems to stimulate curiosity. His views were 180 degrees opposite to that of the educational structure of his time, which focused on memorization of the classics. John Dewey, born in 1859, is perhaps the greatest proponent of learning by doing. Dewey argued that "education is not preparation for life, it is life itself" (Duffy, 1996). Both Dewey and Rousseau lived during a time of great change, the Industrial Age, and saw a need for learning that was pragmatic, focused, and centered on the individual. Dewey said “that life, including the vocations, should form the basic context for learning” (Duffy, 1996).

Unfortunately, there are very few teaching methods that are used today in public schools that include the learners being able to actually do what they are being taught. Learning by doing has been talked about as a good idea in education for a very long time, but not often acted upon. This could be because of the complexity and time it adds to lesson plans, additional materials required, time allowed for assessments, inexperienced educators or traditions in the education field. Learning by doing allows a learner to practice and become confident in their ability to perform. It not only allows the teacher to assess if they are meeting the teaching goals of the course but also allows the student to be able to do what they have spent their time and possibly money to learn, so that they can use the skills they have learned after they have completed the course. Anyone can have students read from a book, hand out a test and give out grades, but every teacher can’t complete the tasks being taught themselves, let alone be experts in the field they are teaching in.

Of his efforts in promoting learning by doing in education, Schank was quoted by John Brockman in 1995 as saying:
One of the most interesting issues to me today is education. I want to know how to rebuild the school system. One thing is to look at how people learn, right now, and how the schools work, right now, and see if there's any confluence. In schools today, students are made to read a lot of stuff, and they're lectured on it. Or maybe they see a movie. Then they do endless problems, then they get a multiple-choice test of a hundred questions. The schools are saying, "Memorize all this. We're going to teach you how to memorize. Practice it, we'll drill you on it, and then we're going to test you."
Imagine that this is how I'm going to teach you about food and wine. We're going to read about food and wine, and then I'll show you films about food and wine, and then I'll let you solve problems about the nature of food and wine, like how to decant a bottle of wine, what the optimal color is for a Bordeaux, and so forth. And then I'll give you a test.
Would you learn to appreciate food and wine this way? Would you learn anything about food and wine? The answer is no. Because what you have to do to learn about food and wine is eat and drink. Memorizing all the rules, or discussing the principles of cooking, isn't going to do any good if you don't eat and drink. In fact, it works the other way around. If you eat and drink a lot, I can get you interested in those subjects. Otherwise I can't.
Everything they teach in school is oriented so that they can test it to show that you know it, instead of taking note of the obvious, which is that people learn by doing what people want to do. The more they do, the more curious they get about how to do it better — if they're interested in doing it in the first place. You wouldn't teach a kid to drive by giving him the New York State test manual. If you want to learn how to drive, you have to drive a lot. Most schools do everything but allow kids to experience life. If kids want to learn about what goes on in the real world, they have to go out into the real world, play some role in it, and have that motivate learning. Errors in learning by doing bring out questions, and questions bring out answers.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เหตุผลทางทฤษฎีที่ได้รับการพัฒนาคืออะไร?


ตามที่ระบุไว้ก่อนหน้านี้ การเรียนรู้ ด้วยการปฏิบัติไม่ใช่ทฤษฎีล่าสุด ใน 1700s นักปราชญ์ Jean Jacques Rousseau เน้นเรียนรู้ ด้วยการปฏิบัติ อธิบายว่า งานของครูที่จะ นำเสนอปัญหาเพื่อกระตุ้นความอยากรู้ มุมมองของเขาได้ถึง 180 องศาตรงข้ามกับที่ของโครงสร้างการศึกษาเวลา ที่มุ่งเน้นสะท้อนของคลาสสิค จอห์น Dewey เกิดในปี 1859 อาจจะเป็น proponent สุดของการเรียนรู้โดยการกระทำ Dewey โต้เถียงว่า "การศึกษาไม่ได้เตรียมพร้อมสำหรับชีวิต เป็นชีวิตตัวเอง" (ดัฟฟี 1996) Dewey และ Rousseau อาศัยช่วงเวลาของการเปลี่ยนแปลงมาก อายุ อุตสาหกรรม และเห็นความจำเป็นสำหรับการเรียนรู้ที่ปฏิบัติ เน้น และศูนย์กลางในแต่ละ Dewey กล่าวว่า "ว่า ชีวิต vocations รวมทั้งควรสร้างบริบทพื้นฐานสำหรับเรียนรู้" (ดัฟฟี 1996)

แต่ มีวิธีการสอนน้อยมากที่จะใช้วันนี้ในโรงเรียนที่มีนักเรียนที่จะทำอะไรจะมีการเรียนการสอนจริง เรียนรู้ ด้วยการปฏิบัติมีการคุยกันเป็นความคิดที่ดีในการศึกษาเป็นเวลานาน แต่มักจะไม่ดำเนินการ นี้อาจเป็น เพราะความซับซ้อนและเวลาที่จะเพิ่มลงในแผนการสอน วัสดุที่จำเป็นเพิ่มเติม เวลาที่อนุญาตให้ใช้สำหรับประเมิน ความไม่มีประสบการณ์ หรือประเพณีในฟิลด์การศึกษา เรียนรู้ ด้วยการปฏิบัติให้ผู้เรียนฝึก และกลายเป็นความมั่นใจในความสามารถในการ มันไม่เพียงแต่ช่วยให้ครูสามารถประเมินถ้าพวกเขามีการประชุมเป้าหมายการสอนของหลักสูตร แต่ยัง ช่วยให้ผู้เรียนสามารถทำอะไรพวกเขาได้ใช้เวลาการเงิน และเวลาอาจจะเรียนรู้ เพื่อให้พวกเขาสามารถใช้ทักษะได้เรียนรู้หลังจากที่พวกเขาเสร็จสิ้นหลักสูตร คนได้นักเรียนอ่านจากหนังสือ แจกแบบทดสอบ และให้คะแนน แต่ครูทุกไม่สามารถดำเนินการสอนเอง นับ ประสาผู้เชี่ยวชาญในฟิลด์จะมีสอนค่ะ

ของความพยายามของเขาในการส่งเสริมการเรียนรู้ด้วยการปฏิบัติในสถานศึกษา Schank ถูกอ้างอิง โดยจอห์น Brockman ใน 1995 เป็นพูด:
วันนี้ประเด็นน่าสนใจผมจะศึกษา อยากทราบวิธีการสร้างระบบการเรียน สิ่งหนึ่งที่จะดูว่าผู้เรียน ขณะนี้ และวิธีโรงเรียนทำ งาน ขณะนี้ และดูว่า มีการบรรจบ ในโรงเรียนวันนี้ นักเรียนจะอ่านมากสิ่ง และพวกเขากำลัง lectured ในการ หรือบางทีก็ดูหนัง แล้ว พวกเขาสิ้นสุดปัญหา แล้วพวกเขาได้รับการทดสอบ multiple-choice ร้อยคำถาม โรงเรียนจะบอกว่า "ท่องจำทั้งหมดนี้ เรากำลังจะสอนวิธีการท่องจำ ฝึก เราจะเจาะคุณมัน และจากนั้น เรากำลังจะทดสอบคุณ"
คิดว่า นี้เป็นอย่างไรฉันจะสอนคุณเกี่ยวกับอาหารและไวน์ เรากำลังจะอ่านเกี่ยวกับอาหารและไวน์ แล้ว ฉันจะแสดงเรื่องเกี่ยวกับอาหารและไวน์ แล้ว ฉันจะให้คุณแก้ปัญหาเกี่ยวกับธรรมชาติของอาหารและไวน์ เช่นวิธีรินขวดไวน์ สีดีที่สุดที่มีในบอร์ และอื่น ๆ แล้ว ฉันจะให้เป็น test.
คุณจะเรียนอาหาร และไวน์ด้วยวิธีนี้หรือไม่ คุณจะเรียนรู้อะไรเกี่ยวกับอาหารและไวน์ คำตอบคือไม่ เพราะสิ่งที่คุณต้องทำการศึกษาเกี่ยวกับอาหารและไวน์ กิน และดื่ม จดจำกฎทั้งหมด หรือสนใจหลักของอาหาร ไม่ได้ไปทำเลยถ้าคุณไม่กิน และดื่ม ในความเป็นจริง การทำงานวิธีอื่น ๆ ถ้าคุณกิน และดื่มมาก ฉันได้คุณสนใจในเรื่องเหล่านั้น อย่างอื่น ฉันไม่ได้
ทุกอย่างที่สอนในโรงเรียนเป็นแนวเพื่อให้พวกเขาสามารถทดสอบเพื่อแสดงว่า คุณรู้ว่า แทนที่จะทำหมายเหตุของเห็นได้ชัด ซึ่งเป็นที่ คนเรียนรู้ ด้วยการทำสิ่งที่คนต้องการทำให้ได้ ยิ่งพวกเขาทำ อยากรู้มากจะได้รับเกี่ยวกับวิธีการทำดี — ถ้าพวกเขาสนใจในการทำในสถานที่แรก คุณจะไม่สอนเด็กให้ขับรถให้เขาทดสอบคู่มือรัฐนิวยอร์ก ถ้าคุณต้องการเรียนรู้วิธีการขับรถ คุณต้องขับรถมาก โรงเรียนส่วนใหญ่ทำทุกอย่าง แต่ให้เด็กสัมผัสชีวิต ถ้าเด็กต้องการเรียนเกี่ยวกับอะไรไปในโลกจริง ได้ไปออกในโลกจริง เล่นบางบทบาทใน และมีที่เรียนรู้การจูงใจ ข้อผิดพลาดในการเรียนรู้โดยการทำให้หมดคำถาม และคำถามมาหาคำตอบ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

อะไรคือเหตุผลทางทฤษฎีที่พัฒนา ?


ตามที่ระบุไว้ก่อนหน้านี้ การเรียนรู้โดยการกระทำ ไม่ใช่ทฤษฎีล่าสุด ใน 1700s , Jean Jacques Rousseau ปราชญ์เน้นการเรียนรู้โดยการอธิบายว่า ครู คือ ปัญหาปัจจุบันที่กระตุ้นความอยากรู้อยากเห็น มุมมองของเขาคือ 180 องศาตรงข้ามกับที่ของการศึกษาโครงสร้างของเวลาของเขาซึ่งเน้นการท่องจำของคลาสสิก จอห์น ดิวอี้ เกิดใน 1859 , อาจจะเป็นผู้แสดงมากที่สุดของการเรียนรู้ด้วยการทำ ดิวอี้เสนอว่า " การศึกษาไม่ได้เตรียมความพร้อมสำหรับชีวิต คือ ชีวิต " ( ดัฟฟี่ , 1996 ) และอยู่ในระหว่างทั้งสองดิวอี้รูโซเปลี่ยนแปลงครั้งยิ่งใหญ่ ในยุคอุตสาหกรรม และเห็นความต้องการในการเรียนรู้ที่ปฏิบัติสมาธิ และศูนย์กลางในแต่ละดิวอี้กล่าวว่า " ชีวิตนั้น ได้แก่ อาชีพควรฟอร์มบริบทพื้นฐานการเรียนรู้ " ( ดัฟฟี่ , 1996 ) .

ขออภัย มีวิธีการสอนน้อยมากที่จะใช้วันนี้ในโรงเรียนของรัฐ ได้แก่ ผู้เรียนสามารถที่จะทำสิ่งที่พวกเขาได้รับการสอน . การเรียนรู้โดยการกระทำที่ได้รับการพูดคุยเกี่ยวกับเป็นความคิดที่ดีในการศึกษาเป็นเวลานานมาก แต่มักจะไม่ทำตามนี้อาจเป็นเพราะความซับซ้อนและเวลาที่มันจะเพิ่มแผนการเพิ่มเติมวัสดุที่ต้องใช้ เวลาที่ได้รับอนุญาตสำหรับการประเมิน มือใหม่ นักการศึกษา หรือประเพณีในเขตการศึกษา การเรียนรู้โดยการทำ ให้ผู้เรียนฝึกปฏิบัติและมีความมั่นใจในความสามารถของตนเพื่อแสดงมันไม่เพียง แต่ช่วยให้ครูประเมินหากพวกเขาพบการสอนบรรลุเป้าหมายของหลักสูตร แต่ยังช่วยให้นักเรียนที่จะสามารถที่จะทำสิ่งที่พวกเขามีการใช้จ่ายเวลาและเงินจะเรียนรู้ เพื่อให้พวกเขาสามารถใช้ทักษะที่พวกเขาได้เรียนรู้หลังจากที่พวกเขาได้เสร็จสิ้นการหลักสูตร ทุกคนสามารถรับนักเรียนได้อ่านจากหนังสือ มือ ออก ทดสอบ และให้คะแนนแต่ครูทุกคนไม่สามารถเสร็จงานสอนตนเองให้คนเดียวเป็นผู้เชี่ยวชาญในฟิลด์ พวกเขาจะสอนใน

ของความพยายามของเขาในการส่งเสริมการเรียนรู้โดยการศึกษา schank ถูกยกมาโดย จอ น บร็อคแมนใน 1995 เป็นพูด :
ประเด็นหนึ่งที่น่าสนใจที่สุดสำหรับผมในวันนี้คือการศึกษา ฉันต้องการทราบวิธีการสร้างระบบโรงเรียน สิ่งหนึ่งคือการดูที่วิธีการที่ผู้คนได้เรียนรู้ตอนนี้ และ งาน โรงเรียน ในตอนนี้อย่างไร และดูว่ามีบรรจบกัน ในวันนี้ที่โรงเรียน นักเรียนให้อ่านเยอะ และก็สอนมัน หรือบางทีพวกเขาอาจจะเห็นในหนัง แล้วพวกเขาก็ทำปัญหาไม่มีที่สิ้นสุดแล้วพวกเขาได้รับแบบทดสอบแบบร้อยคำถาม โรงเรียนบอกว่า " จำทั้งหมดนี้ เรากำลังจะสอนคุณวิธีการท่องจำ ปฏิบัติได้เราจะเจาะคุณกับมัน แล้วเราก็จะทดสอบคุณ . "
จินตนาการว่า นี่เป็นวิธีที่ฉันจะสอนคุณเกี่ยวกับอาหารและไวน์ เรากำลังอ่านเกี่ยวกับอาหารและไวน์ , แล้วผมจะแสดงภาพยนตร์เกี่ยวกับอาหารและไวน์ , และฉันจะให้คุณแก้ปัญหาเกี่ยวกับธรรมชาติของอาหารและไวน์ เหมือนกับว่ารินไวน์ มีสีที่ดีที่สุดสำหรับบอร์โด , และอื่น ๆแล้วผมจะให้คุณทดสอบ .
คุณจะเรียนรู้ที่จะเห็นคุณค่าของอาหารและไวน์แบบนี้ คุณเรียนรู้อะไรเกี่ยวกับอาหารและไวน์ คำตอบคือไม่ เพราะสิ่งที่คุณต้องทำเพื่อเรียนรู้เกี่ยวกับอาหารและไวน์ คือ กิน ดื่ม จำกฎทั้งหมด หรือพูดถึงหลักการของการปรุงอาหารจะไม่ช่วยอะไรเลย ถ้าคุณไม่กินและดื่ม ในความเป็นจริง , มันทำงานวิธีอื่น ๆถ้าคุณกินและดื่มมาก ผมสามารถให้คุณได้รับความสนใจในวิชาเหล่านั้น ไม่งั้นผมทำไม่ได้
ทุกอย่างที่พวกเขาสอนในโรงเรียนที่มุ่งเน้นเพื่อให้พวกเขาสามารถทดสอบเพื่อแสดงให้คุณทราบ แทนที่จะใช้หมายเหตุของชัดเจน ซึ่งเป็นเรื่องที่ประชาชนเรียนรู้โดยการทำในสิ่งที่คนอื่นอยากให้ทำ มากกว่าที่พวกเขาทำยิ่งรู้ว่าพวกเขาได้รับเกี่ยวกับวิธีการทำมันได้ดี - หากพวกเขาสนใจที่จะทำในสถานที่แรก คุณจะไม่สอนให้เด็กขับรถ โดยการให้เขารัฐนิวยอร์กทดสอบด้วยตนเอง ถ้าคุณต้องการที่จะเรียนรู้วิธีการขับรถ คุณต้องขับรถมาก โรงเรียนส่วนใหญ่ทำได้ทุกอย่าง แต่อนุญาตให้เด็ก ๆ ประสบการณ์ชีวิต ถ้าเด็กต้องการที่จะเรียนรู้เกี่ยวกับสิ่งที่เกิดขึ้นในโลกจริงพวกเขาต้องออกไปสู่โลกแห่งความจริงเล่นบทบาทบางอย่างในนั้น และกระตุ้นให้เกิดการเรียนรู้ ข้อผิดพลาดในการเรียนรู้โดยนำคำถาม และคำถามให้ตอบ