whereas the recipient parent and th

whereas the recipient parent and the susceptible cultivar TN1 were
completely susceptible to the BPH (Fig. 4).
Under free choice conditions in the AFP test, the settling
response of BPH initially was not significantly different on all
cultivated rice. The number of BPH on RH and resistant IL plants
were significantly lower than TN1, susceptible IL and KD plants
after 24 h of infestation. The BPH nymphs were first randomly
landed on all rice plants and started to move to the susceptible
plants increasingly after 24 h of infestation. The number of BPH
nymphs settled on the susceptible plants remained significantly
higher and was found increasing after 72 h (Fig. 2).
To validate the level and broad spectrum of resistance against
BPH populations collected in Thailand, the selected lines were
evaluated at the seedling stage using SSBS. Six BPH populations
were selected based on its variations from the previous study
(Jairin et al., 2007a). All selected lines carrying Bph3 showed
resistance to all BPH populations (Table 3). The result indicated
that a broad spectrum BPH resistance gene which has been
introgressed from RH to KD was effectively against the variation of
BPH populations found in Thailand.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในขณะที่แม่ผู้รับและ cultivar ไวต่อ TN1ทั้งหมดไวต่อการ BPH (Fig. 4)ภายใต้เงื่อนไขฟรีทางเลือกที่ทดสอบ AFP การชำระเงินตอบสนองของ BPH เริ่มไม่แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญในทั้งหมดข้าวปลูก จำนวน BPH RH และพืช IL ทนได้อย่างมีนัยสำคัญต่ำกว่า TN1 การไวต่อ IL และ KD พืชหลังจากทำลาย 24 ชม BPH nymphs ได้แรกแบบสุ่มที่ดินบนพืชข้าวทั้งหมด และเริ่มที่จะย้ายไปไวต่อพืชหลังจาก 24 ชมของการทำลายมากขึ้น จำนวน BPHnymphs ตัดสินพืชไวต่ออยู่มากสูง และพบเพิ่มหลัง 72 h (Fig. 2)การตรวจสเปกตรัมกว้าง และระดับของความต้านทานต่อรวบรวมประเทศประชากร BPH บรรทัดที่เลือกได้ประเมินในขั้นแหล่งที่ใช้ SSBS ประชากร BPH หกเลือกตามการเปลี่ยนแปลงจากการศึกษาก่อนหน้านี้(Jairin et al., 2007a) แสดงรายการที่เลือกทั้งหมดที่แบก Bph3ความต้านทานต่อประชากร BPH ทั้งหมด (ตาราง 3) ผลลัพธ์ที่ระบุที่ยีนต้านทาน BPH สเปกตรัมกว้างซึ่งได้รับintrogressed จาก RH จะบีบได้อย่างมีประสิทธิภาพกับความผันแปรของประชากร BPH ที่พบในประเทศไทย

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ขณะที่ผู้ปกครองผู้รับและ TN1
พันธุ์ไวต่อมีความเสี่ยงที่สมบูรณ์กับเพลี้ยกระโดดสีน้ำตาล(รูปที่. 4). ภายใต้เงื่อนไขที่เลือกฟรีในการทดสอบเอเอฟพีที่ตกตะกอนตอบสนองของเพลี้ยกระโดดสีน้ำตาลในขั้นต้นไม่แตกต่างกันในทุกข้าวที่ปลูก จำนวนของเพลี้ยกระโดดสีน้ำตาลใน RH และพืชทน IL อย่างมีนัยสำคัญต่ำกว่า TN1 อ่อนแออิลลินอยส์และพืช KD หลังจาก 24 ชั่วโมงของการรบกวน นางไม้เพลี้ยกระโดดสีน้ำตาลได้รับการสุ่มครั้งแรกที่ลงจอดบนต้นข้าวทั้งหมดและเริ่มที่จะย้ายไปยังอ่อนแอพืชมากขึ้นหลังจาก24 ชั่วโมงของการรบกวน จำนวนเพลี้ยกระโดดสีน้ำตาลนางไม้นั่งลงบนพืชอ่อนแอมากยังคงอยู่อย่างมีนัยสำคัญที่สูงขึ้นและได้พบว่าเพิ่มขึ้นหลังจาก72 ชั่วโมง (รูปที่. 2). เพื่อตรวจสอบระดับและสเปกตรัมกว้างของความต้านทานต่อประชากรเพลี้ยกระโดดสีน้ำตาลที่เก็บรวบรวมในประเทศไทยสายที่เลือกที่ถูกประเมินที่ต้นกล้าขั้นตอนการใช้ SSBS หกประชากรเพลี้ยกระโดดสีน้ำตาลได้รับการคัดเลือกขึ้นอยู่กับรูปแบบจากการศึกษาก่อนหน้า(Jairin et al., 2007A) ทุกสายที่เลือกดำเนินการ Bph3 แสดงให้เห็นความต้านทานต่อเพลี้ยกระโดดสีน้ำตาลประชากรทั้งหมด(ตารางที่ 3) ผลการวิจัยพบว่าคลื่นความถี่กว้างยีนต้านทานเพลี้ยกระโดดสีน้ำตาลที่ได้รับการintrogressed จาก RH KD จะเป็นผลต่อการเปลี่ยนแปลงของประชากรเพลี้ยกระโดดสีน้ำตาลที่พบในประเทศไทย